Τοέγγραφοσυντάχθηκε στις 16-9-2010. Ειναι αναφορά για τα πεπραγμένα μιας συνάντησης που έγινε στο Παρίσι, μεταξύ του Υφ.υπ.Εξ. των ΗΠΑ, βοηθού της Χιλαρι Κλίντον, Philip Gordon και διάφορων police-makers (ανθρώπων που "διαμορφώνουν" πολιτική). Μεταξύ των συνομιλητών του Αμερικανού Υφυπουργού ήταν ο Jean-David Levitte, στενός συνεργάτης του Σαρκοζί. Το πιό σημαντικό εδάφιο λέει: Levitte (ο σύμβουλος του Σαρκοζί) expressed optimism (εξέφρασε την αισιοδοξία) that a new Greek government (ότι μια νέα ελληνική κυβέρνηση -τότε κυβερνούσε ο Καραμανλής) would be "more solid" (θα ήταν πιό "σταθερή" ) and allow greater flexibility (και θα επέτρεπε περισσότερη ευελιξία - η τότε κυβέρνηση δηλαδή δεν ήταν "ευέλικτη") for progress in the Greek-Macedonian name dispute (για πρόοδο στην ελληνοσκοπιανή διαμάχη). A/S Gordon agreed (συμφώνησε ο Αμερικανός με τον Γάλλο σύμβουλο) that either a more solid Conservative government (ότι είτε μια πιό σταθερή συντηρητική κυβέρνηση -όχι αυτή της ΝΔ που δεν ήταν σταθερή λόγω των 151 βουλευτών, αλλά άλλη συντηρητική, πιθανώς ..συμμαχία;) or a Socialist government (ή μια σοσιαλιστική κυβέρνηση) would be a stronge , more flexible partner in the negotiations (θα ήταν δυνατότερος και πιό ευέλικτος εταίρος στις διαπραγματεύσεις). He expressed hope that if the international community could convince Macedonia to abandon the idea of a referendum (ο Αμερικανόςυφυπουργός εξέφρασε την ελπίδα ότι αν η διεθνής κινότητα μπορούσε να πείσει τα Σκόπια να απορρίψουν την ιδέα του δημοψηφίσματος) and get Greece to abandon the necessity of changing passports (και να κάνουν την Ελλάδα να απορρίψει την αναγκαιότητα να αλλάξουν τα διαβατήρια των Σκοπιανών), then progress could be made (τότε θα μπορούσε να υπάρξει πρόοδος).
1.313 έγγραφα της Αμερικανικής Πρεσβείας στην Αθήνα, περιλαμβάνονται
στις αποκαλύψεις, 29 έγγραφα αναφέρονται στον Κ.Καραμανλή
Τόσο σύμμαχοι οι σύμμαχοί μας Αμερικανοί! Επιδίωκαν μια πιό ευέλικτη κυβέρνηση από αυτή του Καραμανλή, που δεν θα έβαζε βέτο στο να αλλάξουν τα διαβατήρια των Σκοπιανών. Προφανώς οι Σκοπιανοί, συμφωνούσαν να ονομαστούν Βόρεια Μακεδονία π.χ., αλλά το όνομα της χώρας και η εθνικότητα στα διαβατήρια να μην αλλάξουν και να λένε Macedonia και Macedonian. Ο Καραμανλής "κλωτσούσε" σε αυτό και οι Αμερικανοί, τον ...κλώτσησαν. Ή μάλλον, ο Ελληνικός λαός, που κάνει πάντα ό,τι του υπαγορεύουν οι Αμερικανοί. http://taxalia.blogspot.com/
Πώς ο διευθυντής του γραφείου Τύπου του πρώην πρωθυπουργού Κ.Καραμανλή κατάφερε να... σπουδάσει, να αποκτήσει διδακτορικό τίτλο και να διδάξει στο Πανεπιστήμιο, παρά τις «φορτωμένες» επαγγελματικές του υποχρεώσεις
Για ορισμένους η απόκτηση διδακτορικού τίτλου είναι...παιχνιδάκι. Ή, τουλάχιστον, αυτό φαίνεται να ισχύει στην περίπτωση του Γιάννη Ανδριανού, «εξ απορρήτων» του Κώστα Καραμανλή την περίοδο διακυβέρνησης της ΝΔ.
Ο νυν βουλευτής Αργολίδας και διευθυντής γραφείου Τύπου του πρώην πρωθυπουργού κατάφερε με χαρακτηριστική ευκολία να ξεκινήσει και να ολοκληρώσει τη διδακτορική διατριβή του στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο της Θράκης, για την οποία φέρεται ότι εργάσθηκε από τα τέλη του 2004 μέχρι τον Ιούνιο του 2008, όταν και ανακηρύχθηκε διδάκτορας.
Το ανακαινισμένο διώροφο πατρικό του Γ. Ανδριανού στο κέντρο του χωριού Λυγουριό, στην Επίδαυρο.
Ηδη ο κ. Ανδριανός έχει αξιοποιήσει τον ακαδημαϊκό του τίτλο διδάσκοντας «Προστασία Πολιτιστικής Κληρονομιάς», «Ιστορία του Τύπου» και «Ευρωπαϊκό Πολιτισμό» στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών «Πολιτισμός και Εκπαίδευση» του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου. Επίσης, πληροφορίες τον θέλουν να έχει βάλει πλώρη για παράλληλη πανεπιστημιακή καριέρα και στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου.
Αυτό που ξενίζει, ωστόσο, είναι η γρήγορη ανέλιξη του άλλοτε αρθρογράφου της «Απογευματινής» στην πανεπιστημιακή ελίτ. Ως πτυχιούχος Λυκείου, ο Γ. Ανδριανός είχε ήδη διανύσει μια αξιοπρόσεκτη πορεία στο εσωτερικό της ΝΔ με αφετηρία το γραφείο Τύπου του κόμματος κατά την προεδρία του Μ. Εβερτ (1994-1996).
Περνώντας διαδοχικά από τη Γραμματεία Επικοινωνίας της ΝΔ και τη διεύθυνση του γραφείου Τύπου της «γαλάζιας» Κ.Ο., ανέλαβε το γραφείο Τύπου του πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή αμέσως μετά την άνοδό του στην εξουσία τον Μάρτιο του 2004. Λίγο αργότερα, τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς, ο πολυσχιδής Γ. Ανδριανός ορκίστηκε ανάμεσα στους πρώτους πτυχιούχους του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου (ως απόφοιτος του τμήματος Ευρωπαϊκού Πολιτισμού στη Σχολή Ανθρωπιστικών Σπουδών), αποδεικνύοντας ότι το φορτωμένο πρόγραμμά του ως κομματικού αξιωματούχου δεν μπόρεσε να σταθεί εμπόδιο στη «δίψα» του για σπουδές. Από εκεί ξεκινάει μια θαυμαστή διαδρομή στην ακαδημαϊκή γνώση, γεμάτη εξόφθαλμες «συμπτώσεις».
Οι συμπτώσεις
Σε χρόνο-ρεκόρ, για την ακρίβεια στις 23/11/2004, η Γενική Συνέλευση του Τμήματος Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων και Ανάπτυξης (ΔΟΣΑ), με ειδική σύνθεση, αποφάσισε να δεχθεί τον «γαλάζιο» πτυχιούχο του ΕΑΠ ως υποψήφιο διδάκτορα. Αξιοσημείωτο είναι ότι πρόεδρος της Συνέλευσης και του Τμήματος ήταν ένα γνωστό κομματικό στέλεχος της ΝΔ, ο καθηγητής Διονύσιος Χιόνης, ο οποίος μόλις μερικές μέρες μετά διορίστηκε πρόεδρος της Προαστιακός ΑΕ...
Μάλιστα, επτά βουλευτές του ΠΑΣΟΚ με ερώτησή τους στη Βουλή είχαν καταγγείλει την περίπτωση του κ. Χιόνη, επειδή καταλάμβανε ως αμειβόμενος ταυτόχρονα τρεις ασυμβίβαστες θέσεις (εκτός από πρόεδρος ΔΕΚΟ και καθηγητής πανεπιστημίου ήταν και αντιπρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου Επενδύσεων, ενός ΝΠΙΔ που λειτουργούσε υπό την εποπτεία του υπουργείου Οικονομικών...).
Αργότερα, τον Φεβρουάριο του 2006, ο καθηγητής τοποθετήθηκε στη θέση του Διευθύνοντος Συμβούλου του ΟΣΕ, την οποία εγκατέλειψε τον Ιούνιο του 2007, οπότε και υπέβαλε την παραίτησή του μαζί με τον τότε πρόεδρο του Οργανισμού Ν. Μπαλτά.
Αμφότεροι επικαλέστηκαν τυπικούς λόγους, ωστόσο το ρεπορτάζ της περιόδου έκανε λόγο για σύγκρουση με τον υπουργό Μεταφορών Μιχ. Λιάπη, επειδή αρνήθηκαν να ανατρέψουν τις προδιαγραφές διαγωνισμού προμήθειας αυτοκινηταμαξών για τον οποίο είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον και η Siemens.
ΤΑ ΠΑΡΑΔΟΞΑ Τα κριτήρια αποδοχής του και η διατριβή
Μια ωραία (η ελληνική οικονομία) σηκώνει το καπάκι ενός φέρετρου στο οποίο ήταν ξαπλωμένη, όπως αποδεικνύεται όχι αναπαυτικά, και βγάζει έξω το πόδι της- χυτό, θελκτικό, κανονικό σεξουαλικό ελιξίριο. Την ίδια στιγμή φωνάζει με στεντόρεια φωνή: Η ΚΡΙΣΗ ΠΕΡΑΣΕ! Ανέλπιστη νεκρανάσταση και υποσχέσεις για έναν καινούργιο γύρο κοινωνικής ευημερίας; Γιατί όχι; Στο κάτω κάτω, αν δεν περισσεύει η αισιοδοξία σε έναν γελοιογράφο, σε ποιον θα περισσεύει;
Ο περί ου ο λόγος γελοιογράφος είναι πολύ γνωστός σας, οι αναγνώστες των «ΝΕΩΝ» έχετε κάθε λόγο να τον αισθάνεστε κοντινό σας άνθρωπο. Είναι ο Κώστας Μητρόπουλος και, ίσως, είναι ο πρώτος έλληνας γελοιογράφος που από την αρχή της μακράς διαδρομής του έψαχνε την πολιτική εκεί όπου οι παλαιότεροι κυρίως συνάδελφοί του νόμιζαν ότι σταματούσε: στη ζωή. Ισως γι΄ αυτό και το νέο άλμπουμσυλλογή γελοιογραφιών με θέμα την κρίση δεν σχολιάζει τόσο τους πολιτικούς και τις πολιτικές τους όσο, κυρίως, την επίδρασή τους στην καθημερινότητα. Ο συνήθης πρωταγωνιστής του Κώστα Μητρόπουλου είναι ο περίφημος μέσος πολίτης: αυτός που σφίγγει το ζωνάρι και, ταυτόχρονα, σφίγγει και τα δόντια για να αντεπεξέλθει στους χαλεπούς καιρούς.
Η νέα αυτή συλλογή περιλαμβάνει επιλεγμένες γελοιογραφίες που δημοσιεύθηκαν τον τελευταίο χρόνο στα «ΝΕΑ και στο «Βήμα». Γελοιογραφίες που τις διακρίνει η λεπτή κριτική αλλά, κατά βάθος, κι ένας αισιόδοξος τόνος. Καταγραφέας της ιδιοσυγκρασίας του Ελληνα, ο Μητρόπουλος, με τον γνωστό, αναγνωρίσιμο αφαιρετικό μοντερνισμό του δίνει τον τόνο στο προλογικό σημείωμά του. Γράφει:
«Οταν μεθαύριο η Ιστορία καλέσει σε απολογία τους πατέρες του Εθνους και ρωτήσει “Τι έκανες στην πτώχευση, μπαμπά;” δεν θα απαντήσουν ότι κάνανε την πάπια.
Κάνανε το σωστό.
Απώθησαν τη χρεοκοπία και έθεσαν τα θεμέλια για την επόμενη».
Το νέο βιβλίο του Κώστα Μητρόπουλου, 24ο λεύκωμα με σκίτσα του, έχει τίτλο την αισιόδοξη κραυγή της νεκραναστημένης: «Η κρίση πέρασε» (Εκδόσεις Πόλις). Πού στηρίζει την αισιοδοξία του; Απαντά ο ίδιος στο σύντομο βιογραφικό του. Γεννήθηκε, λέει, κατά τη διάρκεια της 30ής οικονομικής κρίσης της χώρας. Αρχισε να δημοσιεύει σκίτσα στο «Βήμα» στην έναρξη της 39ης, στα «ΝΕΑ» στο τέλος της 40ής και το βιβλίο του επισπεύσθηκε ενόψει της 46ης.
ΟΣΟ ΝΑ ΠΕΙΣ, ένα θέµα µε τα καράβια το έχω. Καπετάν Αντρέα Ζέππο, χαίροµαι όταν σε βλέπω, αλλά από µακριά, καλέ µου άνθρωπε. Εξ αποστάσεως. Να σου κουνάω το µαντίλι! Με τις ώρες στο λιµάνι! Αλλά να πατάει η γόβα στεριά. Μέσα στο πλεούµενο µόνο µη µε βάλεις γιατί θα γονατίσει η διεθνής αγορά από δραµαµίνες! Ζαλίζοµαι, αντραλίζοµαι, χάνω τον κόσµο! Το πόδι το δεξί πατάει στην πρύµνη και το αριστερό στην πλώρη – και δεν το ξέρει κιόλας. Γιατί µπερδεύει την «πλώρη» µε την «πρύµνη». Λόγια της πλώρης, αλλά χωρίς τον λατρεµένο Καρκαβίτσα. Τα λόγια της πλώρης, τα λόγια της στιγµής, τα ψεύτικα τα λόγια τα µεγάλα. Αλλα λόγια ν’ αγαπιόµαστε. Κάπως έτσι έχει διαµορφωθεί το πολιτικό σκηνικό. Αυτό το µικρό καράβι που βολοδέρνει στα αφρισµένα κύµατα του ∆ΝΤ, της τρόικας, της φλογερής Μέρκελ, των διεθνών αγορών, της Ιρλανδίας, της Πορτογαλίας, της χρεοκοπίας. Οι δε καπετάνιοι, µηχανικοί, µούτσοι, πλήρωµα πάσης χρήσεως; Αντί να σηκώσουν µανίκια, κάθονται και πλακώνονται µεταξύ τους στο τρίτο κατάστρωµα. Κυβέρνηση, αντιπολίτευση, µειοψηφίες, πλειοψηφίες, κόµµατα, εκπρόσωποι, αντιπρόσωποι, ναυτοπρόσκοποι. Ολοι µαλλιά κουβάρια! Και όσο το πλοίο βουλιάζει, παίζει η µπάντα στο κατάστρωµα. Στον «Τιτανικό», από οµολογίες επιζώντων, το τελευταίο τραγούδι που έπαιξε η ηρωική ορχήστρα προτού χαθεί στα παγωµένα νερά του Ατλαντικού ήταν το «Nearer, my God, to thee» («Θεέ µου, πιο κοντά σε Σένα»...). Εµείς ακόµα δεν έχουµε κατασταλάξει σε ρεπερτόριο. Κάπου προς Θεό το ψάχνουµε. Πιθανές υποψηφιότητες: «Θεός αν είµαι κι αν µ’ αγαπάει κανείς», «Εγώ κι εσύ θα πει Θεός», «Αν είσαι Θεός γιατί δεν µας λυπάσαι, αν είσαιΘεός γιατί δεν µας µιλάς», «Είσαι Θεός, ήλιος καλοκαιρινός και δυστυχώς σε θέλω σαν τρελός». Για να ΟριςΤικΟπΟιηθέι η απόφαση για το σουξέ, πρέπει να γίνει Ολοµέλεια στη Βουλή. Να τσακωθούν οι βουλευτές. Να διαχωρίσει ένας τη θέση του. Να τον διαγράψει το κόµµα του. Να κάνει δηλώσεις αυτός. Να ανεξαρτητοποιηθεί. Να προσχωρήσει – ενδεχοµένως – σε άλλο κόµµα. Να σκοτωθούν µητρικό και θυγατρικό κόµµα. Και στο µεταξύ, ανενόχλητη η κυβέρνηση να περαιώνει όποιον βρει µπροστά της, να κόβει µισθούς, συντάξεις, επιδόµατα, δρόµο, λάσπη, βασιλόπιτες – γενικώς, ό,τι βρίσκει µπροστά της να το κόβει! Και κανείς να µην ασχολείται! Και πώς να ασχοληθεί; Ποιος να ασχοληθεί; Η Ν.∆. σκοτώνεται µε τη ∆ηµοκρατική Συµµαχία της Ντόρας. Μπάχαλο έχουν γίνει µεταξύ τους, από εφτά χωριά χωριάτες – µη σου πω ότι τώρα, µε τον «Καλλικράτη», προσαρτώνται και νέα χωριά στο γλέντι. Ο ςυναςπιςμΟς... ο ΣΥΡΙΖΑ… ο πώς τον λένε, τέλος πάντων, έχει κρεµάσει ταµπελάκι στην πόρτα, «κλειστόν λόγων πένθους»! Το ΚΚΕ ρίχνει χαλαρά µια µατιά στον φούρνο όπου σιγοψήνεται µια πλουτοκρατία πλακί και προσθέτει µια τζούρα εργατιάς – για να έχει ισορροπία το πιάτο, κύριε Σκαρµούτσο µου! Και το µικρό καράβι θαλασσοδέρνεται. Ενα καρυδότσουφλο στη φουρτούνα των διεθνών οικονοµικών εξελίξεων. Και τι θα γίνει, ρε µάγκες; Εµείς, οι επιβάτες στο κάτω αµπάρι, θα καθαρίσουµε πάλι; Εµείς, άντε να κοτσάρουµε από ένα σωσίβιο και να κάτσουµε στην ουρά για να στοιβαχτούµε στις λέµβους! Εσείς, οι καπεταναίοι, δεν πρέπει να κάνετε κάτι; Να πάρετε το τιµόνι αλλιώς, να κάνετε τη µανούβρα σας, να βρείτε τη χαµένη πυξίδα; Τι διάολο, όλοι το ρεπό σας την ίδια µέρα πήρατε; Την ηµέρα που εµείς καραβοτσακιζόµαστε; Και όχι τίποτα άλλο, έχετε µετά τα µούτρα και βγαίνετε στα πάνελ να δηλώσετε – µε περίσκεψιν, αλλά χωρίς αιδώ – «πρέπει να σκύψουµε πάνω στο µήνυµα της αποχής!». μη ςκυψέΤέ και πολύ και µου πάθετε µετατόπιση σπονδύλου. Θα σας το εξηγήσουµε εµείς το όνειρο: Οταν ένας λαός βουλιάζει, δεν ψηφίζει αυτούς που έκαναν το πλοίο σαπιοκάραβο! ∆εν ψηφίζει καν! Οταν ένας λαός βουλιάζει, το µόνο που κάνει είναι να βρει άκρη πώς στην ευχή θα δέσει τα κορδόνια του σωσιβίου του! Και αυτά, κυρίες και κύριοι του Κοινοβουλίου, είναι τα απλά, τα σταράτα λόγια της πλώρης του 2010!
Η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοπόταμου τη νύχτα της 25 προς 26 Νοέμβρη του 1942
Σε αντίποινα για την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοπόταμου, οι Ιταλοί παίρνουν από τις φυλακές της Λαμίας 14 πατριώτες, από τους οποίους 7 θα εκτελέσουν μπροστά στην γκρεμισμένη γέφυρα
Ο Γοργοπόταμος στην Αλαμάνα στέλνει περήφανο χαιρετισμό νέας ανάστασης χτυπάει καμπάνα μηνάν τα όπλα μας το λυτρωμό.
Ο συμβολισμός του όμορφου αυτού αντάρτικου τραγουδιού δεν είναι τυχαίος. Τα σύμβολα στην ιστορία, αποτέλεσμα καταγραφής μεγάλων έστω και στιγμιαίων γεγονότων, έχουν επιδράσει στη λαϊκή ανάταση, έχουν συμβάλλει αποφασιστικά στη δημιουργία ψυχολογίας και συνείδησης στις λαϊκές μάζες για να δημιουργήσουν στη συνέχεια ηρωικά κατορθώματα στον αγώνα με σκοπό την επιβολή του δίκιου τους.
Και αν η γέφυρα της Αλαμάνας ήταν για την επανάσταση του 1821 ένα από τα ηρωικά κατορθώματα στον εθνικοαπελευθερωτικό και κοινωνικό αγώνα των Ελλήνων για την ίδρυση δικού τους αστικού κράτους ενάντια στη φεουδαρχία της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοπόταμου καθιέρωσε στις συνειδήσεις του ελληνικού λαού τον ένοπλο αντάρτικο αγώνα του ΕΛΑΣ συνολικά το λαϊκοαπελευθερωτικό αγώνα του ΕΑΜ με ψυχή και αιμοδότη το ΚΚΕ, ως τη δύναμή τους για μια νέα λαοκρατούμενη Ελλάδα μετά την απελευθέρωση από τους Ιταλογερμανούς κατακτητές. Ηταν με μια έννοια καταλύτης στην απελευθέρωση ανεξάντλητης λαϊκής δύναμης σ' ένα αγώνα άνισο, μα πέρα για πέρα δίκαιο, που ως προς την απελευθέρωση οδήγησε το λαό μας στη νίκη. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν ότι ο λαϊκός ποιητής αποτύπωσε μια από τις κορυφαίες στιγμές της Αντίστασης με το Γοργοπόταμο, συσχετίζοντάς τον με την Αλαμάνα.
Τι ήταν λοιπόν ο Γοργοπόταμος; 'Η -πιο σωστά- τι έγινε στο Γοργοπόταμο;
Τη νύχτα της 25ης προς 26η Νοέμβρη του 1942, οι αντάρτικες δυνάμεις του ΕΛΑΣ, μαζί με δυνάμεις του ΕΔΕΣ και μια ομάδα Αγγλων σαμποτέρ, ανατίναξαν τη σιδηροδρομική γέφυρα του Γοργοπόταμου. Η επιτυχία του εγχειρήματος ήταν ως πράξη μια μεγάλη ηρωική, για τις τότε δυνάμεις του αντάρτικου, ενέργεια που φλόγισε το νου και τις καρδιές του ελληνικού λαού, δίνοντας ώθηση στην ένταση της απελευθερωτικής πάλης. Μα έκανε εντύπωση και σ' όλους τους υπόδουλους λαούς της Ευρώπης.
Ας δούμε όμως πώς πραγματοποιήθηκε η συγκεκριμένη επιχείρηση.
Τέλος Σεπτέμβρη αρχές Οκτώβρη του 1942, βρετανικά αεροπλάνα μετέφεραν ομάδες σαμποτέρ στην Ελλάδα. Οι ομάδες έπεσαν στην περιοχή της Γκιώνας και μια ομάδα στην περιοχή του Καρπενησίου.
Οι ομάδες των Βρετανών Σαμποτέρ είχαν έρθει στην Ελλάδα ύστερα από απόφαση του Στρατηγείου Μέσης Ανατολής, με άμεσο στόχο να εκτελέσουν μια αποστολή με την κωδική ονομασία "HARLING", να ανατινάξουν, δηλαδή, μία από τις τρεις γέφυρες της Παπαδιάς, του Ασωπού ή του Γοργοπόταμου. Αλλά δεν ήταν αυτή η μοναδική αποστολή τους. Στόχος τους βασικά ήταν να ανοίξουν το δρόμο της εδραίωσης της στρατιωτικής παρουσίας των Αγγλων στην Ελλάδα. Αλλωστε τα συμφέροντά τους διαπλέκονταν άμεσα μ' αυτά της άρχουσας τάξης και ενδιαφέρονταν οι Αγγλοι για το μεταπελευθερωτικό καθεστώς, με δεδομένο μάλιστα ότι την ηγεσία του λαϊκού απελευθερωτικού κινήματος είχε αναλάβει η εργατική τάξη με το Κόμμα της, και η συμμαχία της, το ΕΑΜ, ήταν πραγματικά η μόνη δύναμη αντίστασης που είχε ως στόχο μια άλλη Ελλάδα, του λαού της.
Αρχηγοί των Αγγλων σαμποτέρ ήταν οι Ε. Μάγιερς και Κρις Γουντχάουζ, δύο καθόλου τυχαίοι άνθρωποι, που διατέλεσαν αρχηγοί της αγγλικής στρατιωτικής αποστολής στο ελληνικό αντάρτικο, κάνοντας ό,τι ήταν δυνατό για την εδραίωση της βρετανικής κυριαρχίας πάνω στις ελληνικές υποθέσεις.
Οι Αγγλοι σαμποτέρ -και κυρίως οι αρχηγοί τους- από την πρώτη στιγμή που πάτησαν το πόδι τους στην Ελλάδα, έκαναν ό,τι ήταν δυνατό για να έρθουν σε επαφή με τον δικό τους άνθρωπο, τον Ναπ. Ζέρβα, έχοντας την πεποίθηση ότι αυτός και οι ανταρτικές του δυνάμεις ήταν αρκετές για να την εκτέλεση της αποστολής Harling. Για το ΕΑΜ, όπως και τον ΕΛΑΣ, όχι μόνο δεν ήθελαν να έχουν ανάμειξη στην επιχείρηση ανατίναξης, αλλά αυτές τις λαϊκές οργανώσεις τις θεωρούσαν αντιπάλους των απώτερων σκοπών τους. Αναγκάστηκαν όμως να συνεργαστούν μαζί τους όταν διαπίστωσαν ότι ο Ζέρβας όχι μόνο δε διέθετε της απαραίτητες δυνάμεις για την ανατίναξη της γέφυρας, άρα δεν μπορούσε να αναλάβει το όλο εγχείρημα, αλλά και οι δυνάμεις του ήταν πολύ μικρότερες απ' αυτές που διέθετε ο ΕΛΑΣ. Η οργάνωση και εκτέλεση της επιχείρησης
Η γέφυρα που τελικά επιλέχθηκε να ανατιναχτεί ήταν αυτή του Γοργοπόταμου. Την επιχείρηση εκτέλεσαν εκατόν πενήντα αντάρτες του ΕΛΑΣ, με επικεφαλής τον Αρη Βελουχιώτη, εξήντα αντάρτες του ΕΔΕΣ με επικεφαλής τον Ναπολέοντα Ζέρβα και δώδεκα Αγγλοι σαμποτέρ, με επικεφαλής το συνταγματάρχη Εντι Μάγιερς και υπαρχηγό τον ταγματάρχη Κρις Γουντχάουζ. Το σχέδιο ανατίναξης ήταν των Εγγλέζων και συγκεκριμένα του Ε. Μάγιερς, που ήταν ειδικός σ' αυτού του είδους τα σαμποτάζ. Το σχέδιο όμως της επίθεσης για την κατάληψη της γέφυρας - έτσι ώστε να είναι δυνατή η ανατίναξή της - διατυπώθηκε από τον Αρη, που ο ίδιος υπαγόρευσε στον Κωστούλα Αγραφιώτη (Κώστα Καβρέτζο), στις 25 Νοέμβρηυ, λίγες ώρες πριν αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση, αφού προηγούμενα είχε απορριφθεί σχέδιο του Ζέρβα.
Στη διαταγή - όπως διασώθηκε από ιστορικές μαρτυρίες - προβλέπονταν τα εξής:
Το νότιο βάθρο της γέφυρας με φρουρά 80 Ιταλών και πλήρη οχύρωση ανέλαβε να καταλάβει τμήμα 60 ανταρτών του ΕΛΑΣ, με αρχηγό τον Κωστούλα.
Το βόρειο βάθρο της γέφυρας που φυλασσόταν από 30 Ιταλούς και είχε εγκαταστημένα δύο δίκαννα αντιαεροπορικά, ικανά να χρησιμοποιηθούν και κατά επίγειων στόχων, ανέλαβε τμήμα 20 ανταρτών του ΕΔΕΣ με επικεφαλής τους ανθυπολοχαγούς Παπαχρήστου και Πετροπουλάκη.
Την υπονόμευση και ανατίναξη της γέφυρας ανέλαβαν οι ειδικευμένοι Βρετανοί σαμποτέρ στους οποίους δόθηκε βοήθεια λίγων εκπαιδευμένων ανδρών του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ. Επίσης, δυο ομάδες του ΕΛΑΣ, με 15 άνδρες η κάθε μία και ένα Βρετανό σαμποτέρ, ανέλαβαν να υπονομεύσουν τη σιδηροδρομική γραμμή ένα χιλιόμετρο περίπου προς το νότο κι ένα χιλιόμετρο προς το βορρά, έτσι ώστε να αποκλειστεί η δυνατότητα αποστολής ενισχύσεων στον εχθρό με τρένο. Αρχηγός της μίας ομάδας τέθηκε ο Διαμαντής (Γιάννης Αλεξάνδρου) και της άλλης ο Ηρακλής (Κώστας Σκαρμούτσος). Μια ακόμη ομάδα 15 ΕΛΑΣιτών, με αρχηγό το Χρυσιώτη, ανέλαβε να καταστρέψει με βενζίνη την ξύλινη οδική γέφυρα του ποταμού για την περίπτωση που θα έκαναν την εμφάνισή τους από κει εχθρικές ενισχύσεις.
Μια ομάδα από οκτώ άνδρες του ΕΔΕΣ, με επικεφαλής τον υπασπιστή του Ζέρβα Μ. Μυριδάκη, ανέλαβε να εξουδετερώσει το πολυβολείο, που πιθανόν να υπήρχε. Στην περίπτωση που δεν υπήρχε πολυβολείο αποστολή της ήταν να ενισχύσει την ομάδα Κωστούλα. Επίσης, μια ακόμη ομάδα από δέκα άνδρες του ΕΔΕΣ ανέλαβε να πλευροκοπήσει τους Ιταλούς νοτιότερα της άμυνας του νότιου βάθρου.
Τέλος, γενική εφεδρεία ορίστηκε ομάδα 30 ανδρών του ΕΛΑΣ με αρχηγό το Δ. Δημητρίου - Νικηφόρο. Χρόνος έναρξης της επιχείρησης καθορίστηκε η 11η βραδινή και η γενική αρχηγία ανατέθηκε στο Ναπ. Ζέρβα.
Δυο μέρες μετά την ανατίναξη της γέφυρας οι Ιταλοί, σε αντίποινα, παίρνουν από τις φυλακές της Λαμίας 14 πατριώτες από τους οποίους 7 θα εκτελέσουν μπροστά στην γκρεμισμένη γέφυρα. Τους υπόλοιπους θα τους εκτελέσουν στα Καστέλλια της Παρνασίδας, μαζί με άλλους 10 κατοίκους. Προσπάθεια παραχάραξης της Ιστορίας
Μεταπολεμικά σχετικά με την επιχείρηση, ο Ζέρβας, σε διάφορα γραπτά του υποστηρίζει πως ούτε λίγο ούτε πολύ εκβίασε τον Αρη κι έτσι συμμετείχε ο ΕΛΑΣ στην επιχείρηση. Στο ίδιο περίπου μήκος κύματος κινούνται και οι μαρτυρίες των Εγγλέζων, αν και ο Κρις Γουντχάουζ προσπαθεί να ευτελίσει τη συμμετοχή του ΕΛΑΣ στην επιχείρηση. «Οταν ο Αρης κατάλαβε - γράφει - ότι η επίθεση θα γινόταν, έστω και χωρίς τις δικές του δυνάμεις, δε διακινδύνευσε ν' αφήσει το Ζέρβα να πάρει όλη τη δόξα: προσφέρθηκε αμέσως να συνεργαστεί».
Η πραγματικότητα βεβαίως είναι εντελώς διαφορετική. Ο Σπ. Μπέκιος - Λάμπρος, που συμμετείχε στην ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοπόταμου, αναφέρει με στοιχεία πως ο ΕΛΑΣ συνεργαζόταν με τους Εγγλέζους για την επιτυχία της επιχείρησης πολύ πριν συναντηθεί ο Αρης με τον Ζέρβα. Ετσι όλα αυτά που αναφέρουν οι αντίπαλοι του ΕΑΜ έγιναν για παραχάραξη της ιστορικής αλήθειας ότι ο ΕΛΑΣ σήκωσε το κύριο βάρος της επιχείρησης, γιατί αυτό αξίωνε η προπαγάνδα του κατεστημένου, προκειμένου να ξεριζώσει από τις λαϊκές συνειδήσεις το ρόλο του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ στην απελευθέρωση. Αλλά η Ιστορία δεν παραγράφεται. Πηγές 1. Σπ. Μπέκιου - Λάμπρου: «Γοργοπόταμος- η αλήθεια που καίει», εκδόσεις «Τελέθριον» 2. Θέμης Μαρίνος: «Αποστολή Harling - 1942 (Η Επιχείρηση του Γοργοπόταμου)», εκδόσεις «Παπαζήση» 3. Στρατηγού Ν. Ζέρβα: «Απομνημονεύματα», εκδόσεις «Μέτρον», σελ. 32-35 4. Κρις Γουντχάουζ: «Το μήλον της Εριδος», εκδόσεις «Εξάντας» http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=2063730&publDate=23/11/2003
Σε πείσμα των κυβερνητικών μέτρων και της Τρόικας οι Ελληνες είδαμε μια και δυο και τρεις άσπρες μέρες κι έχουμε τη δυνατότητα να δούμε ακόμα περισσότερες.Ηδη από τις αρχές της εβδομάδας έχει χιονίσει σε Καρπενησί,Παρνασσό,Καϊμακτσαλάν και πολλά άλλα μέρη.Τα χιονοδρομικά κέντρα έχουν ανοίξει και μας περιμένουν.Κι αν δεν μπορούμε να πάμε,κανένα πρόβλημα,οι σταθερές κάμερες του http://www.snowreport.gr/snowcam/ ανά δέκα λεπτά μας μεταδίδουν καινούργιες εικόνες.Ας τις απολαύσουμε!
Μπλακ αουτ στο μεγαλύτερο μέρος του δήμου Ζωγράφου.Αγνωστο γιατί από τις έντεκα παρά εικοσιπέντε ψηλά στου Ζωγράφου και τα Ανω Ιλίσια ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα είναι βυθισμένα στο απόλυτο σκοτάδι. ΣΗΜ:Το ρεύμα επανήλθε στις 11:23 μμ!Σ' όλο αυτό το διάστημα το 10503,βλάβες της ΔΕΗ,έδειχνε να μιλάει ακατάπαυστα (προφανώς κατεβασμένο)!Το αξιοπερίεργο ήταν πως πολλές πλατείες κι αρκετοί δρόμοι είχαν φώτα ενώ οι παρακείμενες πολυκατοικίες ήταν στο σκοτάδι.Στις 11:53 ξανά σκοτάδια!Τι γίνεται ρε παιδιά ασκήσεις ετοιμότητας;
Το παιχνίδι με τις σαρωτικές απολύσεις τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα άρχισε να σκληραίνει άγρια.Πολύ αμφιβάλουμε αν έστω κι ένας κυβερνητικός έχει συνειδητοποιήσει που οδηγούνται τα πράγματα.
Η ίδια η κυβέρνηση δια των εκπροσώπων της δηλώνει ότι:"οι συμβάσεις που υπογράψαμε έχουν όρους τους οποίους είμαστε υποχρεωμένοι να τηρούμε"!Από κοντά σιγοντάρουν και τα καλοπληρωμένα-βολεμένα παπαγαλάκια.
Μια χώρα-κράτος όμως δεν αποτελείται μόνο από γη,θάλασσα και κυβερνητικούς παράγοντες μετά των υποτακτικών τους.Ως ζωντανός οργανισμός διαθέτει και τα ζωτικά του όργανα,το λαό του.
Τι θα γίνει αυτός ο λαός όταν κοντά ένα εκατομμύριο έχουν μείνει στο δρόμο,χωρίς δουλειά,χωρίς φαΐ,χωρίς αύριο.Είναι απορίας άξιο πως κανένας δεν σκέφτεται τι θα γίνουν αυτοί οι άνθρωποι.Ποια η μέριμνα,ποια η πρόβλεψη,ποια τα προγράμματα ανάπτυξης;Συσκέψεις επί συσκέψεων.
Περικοπές κι απολύσεις,περικοπές κι απολύσεις τίποτα άλλο!
Εντάξει τους διώχνετε,σώζεται το κράτος (ας το δεχτούμε ως υπόθεση εργασίας)!Μετά;
Μπορείτε να φανταστείτε τόσους ανθρώπους βουτηγμένους στην ανέχεια,στην απόγνωση και με το θυμό στο ζενίθ;
Ενδεχομένως σαδιστές του κερατά να ελπίζετε σε μαζικές αυτοκτονίες,όμως αυτό το χατήρι δεν πρόκειται να σας το κάνουμε πλην μεμονωμένων περιπτώσεων,τις οποίες και θα έχετε κρίμα στο λαιμό σας.
Το να γίνουμε επαίτες ξεχάστε το,δεν το σηκώνει η περηφάνια μας και η αξιοπρέπεια της φυλής μας (άσε που "ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος"!).
Τι μένει λοιπόν;ή να γίνουμε κλέφτες και ληστές ή να ξεσηκωθούμε και να σας πάρουμε στο κυνήγι.
Κι επειδή κλέφτης και ληστής δεν γίνεσαι εύκολα αν δεν το 'χει η κούτρα σου δεν μένει παρά να σας πάρουμε στο κυνηγητό κι όπου βγει.
Πριν εξωθήσετε τον κόσμο στα άκρα (ένας νέος εμφύλιος θα ήταν γενοκτονία) βάλτε κάτω τους αφεντάδες σας και δημιουργήστε τρόπους ανάπτυξης,ανοίξτε δουλειές,κάντε την αγορά να ξεπαγώσει,δώστε εργασιακή διέξοδο στους ανέργους και σεβαστείτε τα νιάτα αυτού του τόπου.Σταματήστε τώρα εν τη γενέσει του το κύμα φυγής της νεολαίας.
Και κάτι ακόμα προκλητικότατο:την ώρα που αποκεφαλίζετε εργαζόμενους διορίζετε συνταξιούχους στα υπουργικά σας γραφεία.Επίσης εξακολουθείτε να σπαταλάτε το δημόσιο χρήμα αλόγιστα (πχ ο κύριος αντιπρόεδρος χρεώνει 4.000 ευρώ το μήνα για αποδελτίωση του τύπου και το υπουργείο εσωτερικών κοντά 27 εκατομμύρια για ταχυδρομικά τέλη!).
Που το πάτε μωρέ;Ποιούς νομίζετε ότι κοροϊδεύετε;
ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΟ ΑΥΡΙΑΝΟ ΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΗΜΑΤΟΣ
Αυτό που περίμεναν όλοι στο Βήμα αναμένεται να συμβεί σε λίγες ώρες. Πριν από λίγο ο Στ. Ψυχάρης ανακοίνωσε στους διευθυντές του ότι αναστέλλεται από μεθαύριο Σάββατο η καθημερινή έκδοση του Βήματος. Οι επίσημες ανακοινώσεις στους... εργαζόμενους θα γίνουν στις 9 το βράδυ από τον ίδιο τον εκδότη της ιστορικής εφημερίδας. Αυτή την ώρα ο Στ. Ψυχάρης βρίσκεται στα γραφεία της Ένωσης Συντακτών όπου θα έχει ραντεβού με το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ. Η πρόταση που θα κατατεθεί είναι να κρατηθούν όλοι οι συντάκτες, όμως, με πολύ μεγάλες μειώσεις στις αποδοχές τους. Από την άλλη, ο Ψυχάρης ισχυρίζεται ότι θα ενισχύσει την ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας. Κρίμα... http://fimotro.blogspot.com/
.jpg)