Τώρα τελευταία όλο και περισσότερο λέει βρίζω. Όπου βρεθώ κι όπου σταθώ, συνέχεια έτσι βρίζω γενικώς .
Και δεν βρίζω για τη στραβή μου την τύχη, για τα οικονομικά που πάνε κατά διαόλου - αυτό είναι και ξεπερασμένο πια, όλη η Ελλάδα βρίζει για αυτό - για το ότι δεν έχει δουλειά - και γι’ αυτό βρίζει επίσης κάτι περισσότερο απ’ τη μισή Ελλάδα-. Δε βρίζω για τα χιλιάδες προβλήματα, για τα κιλά που πήρα, όχι, δε βρίζω για τίποτα από αυτά. Ούτε για μερικές επιλογές που θα μπορούσαν να’ ναι άλλες , ούτε για λάθη που έκανα παλιότερα. Αυτά έκαναν ότι έπρεπε να κάνουνε, να με διδάξουν ότι έπρεπε να με διδάξουν, δε μετανιώνω, και δεν έχω κανένα λόγο να βρίσω γι’ αυτά.
Αλλά βρίζω ασύστολα.