Ο τέως Δκτής του Γ. Ν. Θηβών καταγγέλλει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας πως κακουργήματα πάνε για παραγραφή

Πρός  τόν

Εξοχώτατο  Πρόεδρο  τής  Ελληνικής  Δημοκρατίας  Κο  Κάρολο  Παπούλια

Βασ. Γεωργίου  Β΄ 2, Αθήνα, 10028

Θέμα : Συνεχείς  αναβολές  στην  εκδίκαση  υποθέσεως  στο  3μελές  Εφετείο  Κακουργημάτων

Κοινοποιήσεις (προς  ενέργειαν)

Πρόεδρο & Αντιπρόεδρο  Κυβερνήσεως, Πολιτικές  Ηγεσίες  Υπουργείων Δικαιοσύνης & Υγείας,

Πρόεδρο  & Εισαγγελέα  του  Αρείου  Πάγου,

Γενικό  Επιθεωρητή  Δημ. Διοικήσεως, Συνήγορο  του  Πολίτη,

Προέδρους  &  Μέλη  των  Διαρκών  Επιτροπών  της  Βουλής :

Οικονομικών  Υποθέσεων – Κοινωνικών  Υποθέσεων – Δημ. Διοικήσεως, Τάξεως & Δικαιοσύνης

Προέδρους  &  Μέλη  των  Ειδικών  Μονίμων  Επιτροπών  της  Βουλής :

Θεσμών & Διαφάνειας – Ισότητας, Νεολαίας & Δικαιωμάτων  του  Ανθρώπου

Κοινοποιήσεις  (προς  ενημέρωσιν  και, εάν  επιθυμούν, ενέργειαν)

Πρόεδρο  Ν. Δ., Γενική  Γραμματέα  Κ.Κ.Ε., Πρόεδρο  Κοινοβουλευτικής  Ομάδας  ΣΥΡΙΖΑ, Πρόεδρο  Δ.Α.

Πρόεδρο  & Αντιπροέδρους  της  Βουλής  των  Ελλήνων

            Αξιότιμε  κε  Πρόεδρε

     Επιτρέψτε  μου  να  θέσω  υπ’ όψιν  σας  ένα  απαράδεκτο  γεγονός, πού  αποδεικνύει  και  αυτό  ότι  στην  Πατρίδα  μας  μπορούν  …όλα  να  συμβαίνουν  κατά  ειδεχθή  τρόπο :

1. Tόν  Νοέμβριο  του  2007  εξεδόθη  Κλητήριο  Θέσπισμα, με  το  οποίο  παρεπέμποντο  στο  Τριμελές  Εφετείο  Αθηνών  να  δικασθούν  για  κακουργήματα  8  κατηγορούμενοι.

Σας  το  επισυνάπτω  ολόκληρο (39  σελίδες).

2. Η  υπόθεση  αφορούσε  διαδικασίες & ενέργειες  πού  διεπράχθησαν  στις  προμήθειες  πολλών  συσκευών  του  Ιατροτεχνολογικού  εξοπλισμού  για  το  νέο  Νοσοκομείο  Θηβών (2002 – 2003). Ζημία  πολλών  εκατοντάδων  χιλιάδων  ευρώ  επισημαίνεται  στο  Κλητήριο  Θέσπισμα, και  αυτό  βεβαίως  απομένει  να  αποδειχθεί  στην  ακροαματική  διαδικασία  της  δίκης  κατά  αναντίρρητο  τρόπο.

Είμαι  ένας  εκ  των  19  μαρτύρων.

3. Στο  κλητήριο  θέσπισμα  αναγράφεται  αυτολεξεί  για  τους  παραπεμπόμενους :

«ΑΠΟ  ΚΟΙΝΟΥ, ΜΕ  ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ  ΑΠΟ  ΜΙΑ  ΠΡΑΞΕΙΣ, ΠΟΥ  ΣΥΝΙΣΤΟΥΝ  ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ  ΤΟΥ  ΙΔΙΟΥ  ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ, ΜΕ  ΠΡΟΘΕΣΗ  ΠΑΡΕΒΗΣΑΝ  ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΗΤΙΚΑ  ΤΑ  ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ  ΤΗΣ  ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ  ΤΟΥΣ, ΜΕ  ΣΚΟΠΟ  ΝΑ  ΠΡΟΣΠΟΡΙΣΟΥΝ  ΣΕ  ΑΛΛΟΝ  ΠΑΡΑΝΟΜΟ  ΟΦΕΛΟΣ  ΚΑΙ  ΝΑ  ΒΛΑΨΟΥΝ  ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ  ΚΑΠΟΙΟΝ  ΑΛΛΟΝ, κ.λ.π.,  και  στον  επίλογο  αναγράφεται  ΔΗΛΑΔΗ  ΓΙΑ  ΠΑΡΑΒΑΣΗ  ΤΩΝ  ΑΡΘΡΩΝ  1 , 12 , 13α , 14 , 16 , 17 , 18 , 26  παρ. 1α , 27  παρ. 1 , 45 , 51 , 52 , 53 , 59 , 79 , 94  παρ. 1 , 98 , 242 παρ. 1 , 254 , 256  περ.  γ΄- ββ΄, 259 , 386  παρ. 1  του  Π. Κ.  σε  συνδ. με  το  άρθρο  1  παρ. 1  του  Νόμου  1608 / 1950  όπως  ισχύει»

4. Η  πρώτη  δικάσιμος  είχε  ωρισθεί  για  τον  Φεβρουάριο  του  2008, αλλά  δεν  έγινε  λόγω  ενσκυψάσης  δριμύτατης  κακοκαιρίας.
5. ΄Ομως  από  τότε  έως  και  την  τελευταία  δικάσιμο (10 – 12 – 2010) τουλάχιστον  10  φορές,

·         Ωρίσθηκε  δικάσιμος, αλλά

·         Δίκη  δεν  έγινε, με  διάφορες  δικαιολογίες / αιτίες, δηλαδή  εδώ  και  3  ολόκληρα  χρόνια !!!

              Κύριε  Πρόεδρε

     Ο  χρόνος  πάντοτε,

1. Αμβλύνει  την  μνήμη,
2. Αυξάνει  τον  κίνδυνο  αντιφάσεων, αλλά  και,
3. Στον  Νομικό, υποτιθέμενο, Πολιτισμό  μας  παραγράφει  διαδοχικά  και  κατά  σειράν  τά  αδικήματα (από  τά  ελαφρύτερα  προς  τά  βαρύτερα, συναρτήσει  του  διαρρεύσαντος  διαστήματος). ΄Ηδη, μού  λένε, τά  πλημμελήματα  της  υποθέσεως  έχουν  παραγραφεί ! Και  βαδίζουμε  ταχύτατα  προς  την  παραγραφή  ακόμη  και  των  κακουργημάτων ! Λαμπρά !!!

Τι  συμβαίνει  στην  περίπτωση  αυτή ? Γιατί  πρέπει  να  υφιστάμεθα  ασυστόλως  αυτήν 

την  κοροϊδία ? Γιατί  τόσοι  μάρτυρες, αλλά  και  άλλοι, να  ταλαιπωρούνται ? Δουλειές  άλλες  δεν  έχουν ?

     Δεν  φθάνει  πού,

·         Η  έννομη  αδικία  έχει  νομοθετηθεί  στο  Κοινοβούλιο, σε  τόσα  ζητήματα, και  παραλλήλως  πραγματώνεται  στην  καθημερινή  βιοτή  από  όλους  μας,

·         Η  Πολιτική  Εξουσία  έχει  προβλέψει  την  νόμιμη  κατοχύρωση  της  ατιμωρησίας  της,

·         Πολύ  λίγες  τέτοιες  υποθέσεις  φθάνουν  στο  Ακροατήριο,

     Θα  φθάσουμε  στο  σημείο  να  μην  τελεσφορήσουν (από  διαδικαστικά  ζητήματα  πού  ανενοχλήτως  προβάλλονται / γίνονται) και  αυτές  οι  ελάχιστες ?

     Με  ενδιαφέρει, οι  όποιοι  ένοχοι  υπάρχουν  να  τιμωρηθούν  αλλά  και  οι  όποιοι  αθώοι  να  παραδοθούν  λευκοί  στην  κοινωνία. Γιατί  η  ατιμωρησία, με  τον  τρόπο  πού (δεν) λειτουργεί  η  Δικαιοσύνη  στην  Χώρα  μας, γίνεται  συστηματικά  καθολική…

    Τι  θα  έλεγαν  οι  …Κατοχικές  Δυνάμεις  της  Τριμερούς  εάν  μάθαιναν  πώς  μία  δίκη  για  κακουργήματα, πού  φαίνεται   νά  διεπράχθησαν  πρίν  από  8  χρόνια, δεν  έχει  ακόμη  γίνει?

Χώρα  της  Ευρ. Ενώσεως  υποδουλώνουν  διά  των  ανηλεών  δανεισμών  τους  ή  κάποια  τριτοκοσμική ? Θέλουμε  την  Ελλάδα  μας  πίσω, χωρίς  την  καθημερινή  ΄Υβρι  που  βιώνουμε.

     Επειδή  πιστεύω  το  ρηθέν «αναζητήσατε  την  Βασιλείαν  του  Θεού  και  την  Δικαιοσύνην  Αυτού  και  ταύτα  πάντα  προστεθήσεται  υμίν», και  επειδή  φθάσαμε  ως  ΄Εθνος, μάλλον, στο  κατώτατο  σκαλί  πρίν  την  Ολική  Εθνική  Καταστροφή,

     Σας  παρακαλώ  θερμά  όπως  παρέμβετε.

     Γνωρίζω  πώς  το  υστεροβούλως  ενισχυθέν  Πρωθυπουργοκεντρικό  Πολιτικό  μας  Σύστημα  Σάς  έχει  με  πολύ  περιωρισμένες  δυνατότητες, αλλά  είμαι  βέβαιος  πώς  όσες  έχετε, θα  αποφασίσετε  να  τις  ασκήσετε  αδόλως  προς  πάσαν  κατεύθυνσιν.

    Καλήν  επιτυχία  στό  έργο  σας.

     Ξενοφών  Καραγεωργίου, τέως  Δκτής  τού  Γ. Ν. Θηβών,

     Χρυσ. Σμύρνης  184, Βύρωνας, 16232

Υστερόγραφο – Συγχωρείστε  με  πού  θα  κοινοποιήσω  την  επιστολή  μου  στον  Τύπο, έντυπο  και  ηλεκτρονικό. Θέλω  να  καταστήσω  γνωστό  το  γεγονός, και  μία  από  τις  ελπίδες  μου  είναι  μήπως  συναισθανθούν  οι  αναγνώστες  πώς  ο  καθένας  μας  έχει, μικρό  ή  μεγάλο, μερίδιο  ευθύνης  σε  ό,τι  δομήθηκε  ως  Μεταπολιτευτική  Ελλάδα, εδώ  και  36  χρόνια… Οπότε  η  ωρίμανση  των  συνθηκών  θα  είναι  η  καλύτερη  βάση  οικοδομήσεως  των  θεσμικών  αλλαγών  πού  αδηρίτως  χρειαζόμαστε, αλλά  δεν  έχουμε  πρόθυμο  ή / και  ικανό    Πολιτικό  Προσωπικό  να  τις  υλοποιήσουν. Ανάγκα  και  θεοί  πείθονται !

Πολιτική μέχρι το μεδούλι

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου

Το κείμενο αυτό αποτελεί σχόλιο στο άρθρο του Ανδρέα Ανδριανόπουλου, το οποίο αφιέρωσε στους φίλους του, καταλήγοντας: «Κι όμως υπάρχει η Ελλάδα αυτή, υπάρχει, αναπνέει και λειτουργεί. Μόνο που είναι χαμένη στο υπόλοιπο 95% όπως περιγράφεται στο παραπάνω κείμενο. Αυτό το 95% χρεοκόπησε την Ελλάδα. Η διάσωσή της είναι το 5%. Ανακαλύψτε το, αποκαλύψτε το, διαδώστε το, ενισχύστε το, συμπληρώστε το.... Ίσως τότε φανεί η αρχή της ελπίδας..»

Εγώ θα υποστηρίξω ότι η χρεοκοπία της Ελλάδας δεν έχει καμία σχέση με τα παραπάνω ποσοστά, καθώς είναι ζήτημα διακυβέρνησης και όχι το αποτέλεσμα συγκεκριμένων εξουσιαστικών στάσεων και συμπεριφορών στο πλαίσιο της κοινωνίας. Δυστυχώς αυτό είναι αδύνατον να το αντιληφθεί κανείς εάν δεν ρουφήξει την πολιτική μέχρι το μεδούλι.

 Στην χώρα μας σήμερα διαπιστώνεται η διάδοση ενός ρεμπέτικου λόγου, ενός αντάρτικου λόγου, ενός νεοφιλελεύθερου και σε ελάχιστο βαθμό, ενός αριστοφανικού. Ο πολιτικός λόγος υστερεί καταφανώς. Έτσι  η μορφή κοινωνικοποίησης που κυριαρχεί στην Ελλάδα, δεν μπορεί να αποσυμβολοποιηθεί, εγκλωβίζοντας τους Έλληνες σε ένα διαρκές ιδεαλιστικό παίγνιο, ασχέτως αν αναφέρονται στην κρίση με φιλελεύθερους ή μαρξιστικούς όρους. Μόνον εάν πετύχεις να συνδυάσεις τον στρουκτουραλισμό στην διακυβέρνηση με την θεώρηση της εξουσίας στο επίπεδο των ατόμων που την ασκούν και την υφίστανται, θα μπορέσεις να προσεγγίσεις το πολιτισμικό και πολιτικό πρόβλημα της σημερινής Ελλάδας, από κοινού, το οποίο σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αντιστοιχηθεί με την χρεοκοπία. Δεν ευθύνεται προφανώς το 95% των Ελλήνων που χρεοκόπησε η χώρα. Προσοχή, όμως! Ο κυρίαρχος τρόπος κοινωνικοποίησης στην Ελλάδα γίνεται εμπόδιο να συνειδητοποιηθούν τα αίτια της κρίσης και να διαμορφωθούν οι προϋποθέσεις ανατροπής του ηγεμονικού μοντέλου της μεταπολίτευσης, το οποίο είναι πράγματι αυτό που οδήγησε στην χρεοκοπία. Η διακυβέρνηση είναι απόλυτα  συνδεμένη με το τρέχον ηγεμονικό μοντέλο, ενώ οι ατομικές συμπεριφορές το νομιμοποιούν ή δεν το νομιμοποιούν, όμως ως κυρίαρχη μορφή κοινωνικοποίησης τείνουν να το αναπαράγουν.

Άρα το 95% των Ελλήνων (το αναφέρω αυθαίρετα παρακολουθώντας απλώς τον συλλογισμό του Α. Ανδριανόπουλου) μπορεί να μην ευθύνεται για την χρεοκοπία, «ευθύνεται», όμως, στο επίπεδο των φορέων άσκησης και αντίληψης της εξουσίας, διότι η κοινωνία δυσκολεύεται να αντιδράσει οργανωμένα και πολιτικά στην φτωχοποίησή της, που επιβάλλεται από μία πολιτική τάξη άμεσα συνδεδεμένη με την διακυβέρνηση. Όσο για το υπόλοιπο 5%, δεν είναι τίποτε άλλο παρά το ποσοστό των Ελλήνων που για διάφορους και διαφορετικούς λόγους, έτυχε να κοινωνικοποιηθεί με διαφορετικούς όρους. Αυτοί εμφανίζουν πράγματι σημαντικές πολιτισμικές διαφορές σε σχέση με τους υπόλοιπους και αντιλαμβάνονται σε μεγάλο βαθμό διαφορετικά το φαινόμενο της εξουσίας, εάν φυσικά δεν είναι προϊόντα της πατρωνίας και έτυχε να αναπτύξουν διαφορετική συνείδηση της πραγματικότητας, μέσω σημαντικά ιδιαίτερων προσωπικών διαδρομών. Αυτό τους καθιστά διαφορετικούς και ίσως ικανότερους από τους υπόλοιπους ως δυναμικό στοιχείο κοινωνικής αλλαγής, αλλά μέχρι εκεί. Δεν είναι αυτοί το ζήτημα και σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να τους συγχέουμε με την ντόπια ελίτ. Η λεγόμενη άρχουσα τάξη, δηλαδή η πολιτική τάξη της χώρας - όπως συνηθίζω να την ορίζω – ήτοι το πολιτικό προσωπικό κυρίως του δικομματισμού, οι γνωστοί μεγαλοεπιχειρηματίες και οι παράγοντες των ΜΜΕ, ανήκει προδήλως στο 95%.

Αυτό το 95% εμφανίζει έναν  κοινό τρόπο στην αντίληψη των συμβόλων της εξουσίας. Αν λάβετε δε υπόψη ότι τα καθεστώτα αναπαράγονται μέσω συμβολοποιημένων σχέσεων εξουσίας, θα συμφωνήσετε, μάλλον, στο ότι ασχέτως τι κόμμα ψηφίζει κανείς, ή αν ψηφίζει, η πολιτική του στάση καθορίζεται από την σχέση του με την συμβολική αναπαράσταση της ισχύος και της εξουσίας στην κοινωνία. Αυτό είναι ζήτημα κοινωνικοποίησης, που ενώ σε επίπεδο συμπεριφοράς μοιάζει να χαρακτηρίζεται από μία συγκεκριμένη ηθική και κοσμοαντίληψη, στην πραγματικότητα αποτελεί αναπαράσταση υλικών σχέσεων και μέσω υλικών αντικειμένων συμβολοποιείται. Το «πούρο», η «τζιπάρα», ή το κοριτσάκι που λικνίζεται στην TV, είναι σύμβολα που γίνονται αντιληπτά και νομιμοποιούνται με έναν συγκεκριμένο τρόπο από το 95%, ενώ το 5% μάλλον απέχει σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό από αυτήν την συμβολική διαλεκτική της εξουσίας.

Νόμος είναι το δίκιο του ...εργοδότη

Του Δημήτρη Μυ
Προφανώς οι εργασιακές σχέσεις που επικρατούν στο υπουργείο εργασίας περιγράφουν το μοντέλο εφαρμογής των νέων (μεσαιωνικών) εργασιακών σχέσεων που έφερε η ελληνική κυβέρνηση προκειμένου να «εκσυγχρονίσει» την ελληνική οικονομία. Ας ρίξουμε μια ματιά σ αυτόν τον ...εφαρμοσμένο «εκσυγχρονισμό».

Στις 19 Δεκεμβρίου τραγικό θάνατο (πτώση από τον τρίτο όροφο) βρήκε αλλοδαπός εργαζόμενος εταιρείας καθαρισμού, πατέρας τεσσάρων παιδιών, ενώ καθάριζε τζάμια στο κτίριο του… υπουργείου Εργασίας της οδού Κοραή. Ο... άτυχος εργαζόμενος, θα πρέπει να υπογραμμίσουμε, έχασε τη ζωή του δουλεύοντας εκτός των επιτρεπόμενων από την σύμβαση ωρών και χωρίς να υπάρχουν μέτρα προστασίας!

Από τη στιγμή που εργαζόμενος στο υπουργείο εργασίας, χάνει τη ζωή του, δουλεύοντας παράνομα, εκτός ωραρίου, υποαμειβόμενος (δηλαδή «με τη ψυχή στο στόμα») εύκολα μπορεί να φανταστεί κανείς τί επικρατεί στην πιάτσα, αλλά και τί έχουν να περιμένουν οι εργαζόμενοι στο κοντινό μέλλον.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το θανατηφόρο εργατικό ατύχημα στο τυπικά επιφορτισμένο με την προστασία των εργαζομένων υπουργείο, απεκρύβη επί δέκα ημέρες. Το γεγονός αυτό, προφανώς, αποτελεί μια σαφή οδηγία του ίδιου του υπουργείου, προς την «απανταχού» εργοδοσία, για το χειρισμό ανεπιθύμητων παρενεργειών και «παράπλευρων απωλειών» της μεσαιωνικής εργασιακής νομοθεσίας.

Το VETO του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου δεν έφτασε... στην Ιθάκη

Μετά την Απογευματινή και το ημερήσιο Βήμα άλλη μια εφημερίδα κατεβάζει ρολά.Αυτή τη φορά πρόκειται για Κυριακάτικη έκδοση και είναι το VETO του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου που διακόπτει την έκδοσή του.
Η παρακάτω ανακοίνωση αναρτήθηκε σήμερα το απόγευμα στη Zougla:


Το VETO διακόπτει την έκδοσή του
Αυτή η φάση του ταξιδιού τελείωσε. Η εφημερίδα «VETO» διακόπτει την έκδοσή της. Η συνέχιση μιας εκδοτικής και δημοσιογραφικής προσπάθειας με τους δικούς μας όρους κατέστη πλέον οικονομικά ανέφικτη. Σε καιρούς δομικής και συνάμα βαθιάς οικονομικής κρίσης του Τύπου και των ΜΜΕ, δεν θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε την έκδοση της εφημερίδας χωρίς να παραβούμε τους κανόνες που εμείς θεσπίσαμε. Πλήρης οικονομική και δημοσιογραφική ανεξαρτησία, καμία εξάρτηση από οικονομικά ή πολιτικά συμφέροντα. Κανόνες που ηχούν ως αυτονόητοι αλλά που στο εκδοτικό περιβάλλον αυτού του τόπου δεν είναι.

Μιλάμε για δομική και όχι μόνον οικονομική κρίση που περνά ο Τύπος και τα ΜΜΕ. Δεν θα μπορούσαμε και λόγω οικονομικών δυνατοτήτων αλλά και λόγω δημοσιογραφικής άποψης να συμμετέχουμε σε μία δραστηριότητα η οποία τα τελευταία χρόνια βασίστηκε κυρίως στις προσφορές προϊόντων που καμία σχέση δεν έχουν με την δημοσιογραφία. Το πάρτι αυτό, άλλωστε, και η οικονομική κρίση συμβάλλουν στην δραματική αλλαγή του εκδοτικού τοπίου. Η πτώση των κυκλοφοριών των εφημερίδων κατέστησε την προσφορά δώρων εντελώς ασύμφορη. Πολύ γρήγορα οι εκδότες θα εγκαταλείψουν και αυτό το τέχνασμα. Μία εποχή τελειώνει και μία παρένθεση ολοκληρώνεται. Σε ελάχιστο χρονικό διάστημα το εκδοτικό περιβάλλον δεν θα θυμίζει σε τίποτε την υφιστάμενη κατάσταση.

Με αυτές τις σκέψεις και με πλήρη συνείδηση των συνθηκών που επικρατούν στην αγορά αποφασίσαμε την διακοπή της έκδοσης της εφημερίδας «VETO». Δεν θα διακινδυνεύαμε να φθάσουμε στο σημείο του μη γυρισμού. Έως και την τελευταία στιγμή αυτής της εκδοτικής περιπέτειας διασφαλίσαμε στο ακέραιο την ικανοποίηση των οικονομικών υποχρεώσεων μας απέναντι στους εργαζόμενους αλλά και σε τρίτους.

Η διακοπή της έκδοσης δεν σημαίνει και κατάθεση των όπλων. Μόλις το επιτρέψουν οι συνθήκες, μόλις αντικρίσουμε ένα μικρό, έστω, φως στο βάθος του τούνελ της κρίσης, θα μας ξαναβρείτε μπροστά σας. Διότι η δημοσιογραφία είναι η δουλειά μας και η σωστή ενημέρωσή σας το στοίχημά μας. Αυτή η φάση του ταξιδιού έληξε. Η επόμενη αρχίζει. Και τελικά, όπως επισημαίνει και ο ποιητής, αυτό που μετρά είναι το ίδιο το ταξίδι και όχι ο τελικός προορισμός.
VETO

Το βίντεο που συγκλόνισε τη Μ.Βρετανία και όχι μόνο

Καρέ - καρέ οι σκηνές σοκ που πάγωσαν την κοινή γνώμη στη Βρετανία και έκαναν τον γύρο του κόσμου. Η περίπτωση του ακτιβιστή φοιτητή Τζόντυ Μακιντάιρ σε ένα βίντεο με ελληνικούς υπότιτλους
Δεν είναι εύκολο να ξεχωρίσει κανείς τι προκαλεί το ρίγος στην υπόθεση του φοιτητή Τζόντυ Μακιντάιρ στη Βρετανία. Αν είναι οι σκηνές που κατέγραψε η κάμερα, κατά τη διάρκεια φοιτητικής διαδήλωσης για τις περικοπές στις υποτροφίες και την αύξηση των διδάκτρων στα πανεπιστήμια.
Στις σκηνές αυτές, αστυνομικοί επιτίθενται στον Τζοντυ, τον πετούν κάτω από την αναπηρική του καρέκλα και τον σέρνουν στο δρόμο.
Δεν είναι εύκολο να ξεχωρίσει κανείς, εάν το ρίγος το προκαλεί ο ίδιος με τη συνέντευξή του στο BBC. Πάσχοντας από εγκεφαλική παράλυση, ο Τζόντυ μιλά με δυσκολία, όμως πεντακάθαρα, εξηγεί ότι του επιτέθηκαν δύο φορές την ίδια βραδιά και όχι μία και την πρώτη, τον χτύπησαν με γκλοπ και τον έσυραν και πάλι.
Δεν είναι εύκολο να ξεχωρίσει κανείς εάν το ρίγος το προκαλεί το γεγονός, ότι ο Τζόντυ προσπαθεί να εξηγήσει το αυτονόητο -ότι δεν αποτέλεσε φυσική απειλή για τις δυνάμεις ασφαλείας, καθώς είναι ανάπηρος. Χρειάστηκε να το κάνει όμως, καθώς ο δημοσιογράφος τον ρώτησε ευθέως εάν κινήθηκε με το καρότσι του εναντίον των αστυνομικών:
"Δεν είμαι σε θέση να το κάνω" είπε ο Τζόντυ, "είναι αδύνατο να κινηθώ μόνος μου το καρότσι το σπρώχνει ο αδελφός μου. Είναι ξεκάθαρο ότι το έκαναν για να προκαλέσουν τη βίαιη αντίδραση των φοιτητών, που έβλεπαν τι συνέβαινε. Και το έκαναν δύο φορές".
Δεν είναι σίγουρο εάν προκαλεί ρίγος η ψυχρότητα της ερώτησης του δημοσιογράφου που έχει δει και ο ίδιος τις σκηνές: "Γιατί δεν υπέβαλλες καταγγελία έως σήμερα;" σαν η καταγγελία - η επίσημη- στις ίδιες αρχές που έσυραν τον Τζόντυ από το καρότσι στο οδόστρωμα, να είναι η μόνη ικανή να δώσει υπόσταση στο περιστατικό.
Δεν είναι σίγουρο τέλος, εάν προκαλεί ρίγος η διακριτική οργή του Τζόντυ, που δεν ξεσπά σε λεκτικές επιθέσεις και δεν θυματοποιεί τον εαυτό του, ωστόσο με μια δύναμη που δεν την έχει το σώμα του, αλλά ο μαχητικός του χαρακτήρας και η σκέψη του, απαντά σταθερά: " Δεν είμαι το πραγματικό θύμα εδώ. Το πραγματικό θύμα είναι φοιτητές σαν τον Αλφι Μέντοους, που βρίσκεται στο νοσοκομείο, ένα βήμα πριν το θάνατο, καθώς ένας αστυνομικός τον χτύπησε στο κεφάλι με γκλοπ, και χρειάστηκε να χειρουργηθεί στον εγκέφαλο"...
Τελικά ίσως το ρίγος στην υπόθεση του Τζόντυ να το προκαλεί το γεγονός, ότι σαν ίσος προς ίσο, επέλεξε το δικαίωμα στην παρουσία, σε μία διαμαρτυρία που τον αφορά. Και μεις - όλοι πιο αδύναμοι από κείνον- τον αντιμετωπίζουμε σαν ανήμπορο και τον ξεδιαλέγουμε, για να στιγματίσουμε μία βία τόσο ανοικτή, όσο το πνεύμα του.
Το βίντεο είναι με ελληνικούς υπότιτλους:



http://news247.gr/

Που πήγαν οι μετανάστες μετά την απομάκρυνσή τους από το Ψυχικό;

"Ένταση επικράτησε στη διάρκεια επιχείρησης της αστυνομίας για την απομάκρυνση 20 μεταναστών -Ιρανών, Παλαιστινίων και Αφγανών- που ζούσαν επί ενάμιση μήνα μέσα σε αντίσκηνα, σε πεζοδρόμιο παράδρομου της λεωφ.Κηφισίας, στο ύψος του Ψυχικού.
Οι μετανάστες είχαν εγκατασταθεί κοντά στα γραφεία της 'Υπατης Αρμοστίας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και ζητούσαν την παροχή ασύλου.
Συμπατριώτες τους έσπευσαν να συμπαρασταθούν στους 20 μετανάστες και συγκεντρώθηκαν στην λεωφόρο Κηφισίας, αποκλείοντας το ρεύμα καθόδου, για λίγη ώρα. Στη διάρκεια της επιχείρησης επικράτησε ένταση.
Νωρίς το πρωί δυνάμεις της αστυνομίας, παρουσία εισαγγελέα, και γερανοφόρο όχημα του δήμου Παλαιού Ψυχικού έφθασαν στην περιοχή, προκειμένου να ξηλώσουν τις σκηνές και να απομακρύνουν τους αλλοδαπούς.
Η εισαγγελέας διέταξε την ακούσια μεταφορά όσων προσφύγων έχουν ράψει τα στόματά τους στο νοσοκομείο.
Η αστυνομική επιχείρηση έγινε έπειτα από καταγγελίες πολιτών για μη τήρηση των κανόνων υγιεινής από τους μετανάστες."

Η είδηση είναι χθεσινή από την ηλεκτρονική σελίδα των ΝΕΩΝ και μας την επεσήμανε φίλη αναγνώστρια με την ακόλουθη  ερώτηση:
Μόνο στα βόρεια προάστια κάνουν καταγγελίες οι "πολίτες";
Το πολίτες μέσα σε εισαγωγικά όπως το βλέπετε!Και επειδή και μεις έχουμε την ίδια απορία πολύ θα θέλαμε να μάθουμε ποιοι είναι αυτοί οι πολίτες των οποίων οι καταγγελίες έχουν τη δύναμη να κινητοποιούν τις Δικαστικές και Αστυνομικές αρχές του κράτους.Και επίσης αν για τις γειτονιές του κέντρου της Αθήνας έχουν γίνει αντίστοιχες καταγγελίες πολιτών και ποια η αντίδραση των αρχών.Εκτός κι αν στα Προπύλαια,στην Ομόνοια,στην Κουμουνδούρου,στο Μεταξουργείο,στον Αγιο Παντελεήμονα κλπ τηρούνται οι κανόνες υγιεινής!!!ή εδώ μένουν πολίτες Β' διαλογής;
Τελικά πόσες κατηγορίες πολιτών έχουμε και πως εκτιμάται η βαρύτητα κάθε καταγγελίας;
Κι ακόμα μια ερώτηση:Μετά την απομάκρυνση από το Ψυχικό που πήγαν οι μετανάστες;
Βέβαια για λαθρομετανάστες πρόκειται αλλά η καλή εφημερίδα δεν το λέει!

Στο Πρωτοδικείο Αθηνών "μαγειρεύουν" ακόμα τις έδρες του Δημοτικού συμβουλίου

Aνακατατάξεις στη σύνθεση του δημοτικού συμβουλίου του Δήμου της Αθήνας, λίγες ημέρες πριν από την ορκωμοσία των μελών του, επιφέρει νεότερη επικύρωση των αποτελεσμάτων των αυτοδιοικητικών εκλογών από το Πρωτοδικείο. Η εικόνα της σύνθεσης του νέου δημοτικού συμβουλίου αλλάζει μετά την απώλεια μιας έδρας από τον συνδυασμό «Επιμένουμε Αθήνα» του Γ. Αμυρά, ενώ ενδεχόμενη προσφυγή του σε ασφαλιστικά μέτρα και υποβολή ένστασης κατά της δικαστικής απόφασης αναμένεται να «παγώσει» την ορκωμοσία της Τετάρτης. Eτσι, με μία έδρα κενή και 48 αντί για 49 δημοτικούς συμβούλους καλείται να λειτουργήσει το δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας. Αναφερόμενος στην εξέλιξη αυτή, ο κ. Αμυράς χαρακτήρισε «παράλογο» το γεγονός ότι ο συνδυασμός του με 7,4% θα έχει ένα σύμβουλο και ο επόμενος συνδυασμός με 5,8% («Ανοιχτή Πόλη») θα έχει δύο»

Αυτό συμβαίνει διότι η «πρώτη» δικαστική απόφαση επικύρωσης των εκλογικών αποτελεσμάτων στον Δήμο της Αθήνας ανέδειξε επιτυχόντες με βάση τις ψήφους σε όλη την Αθήνα και όχι ανά διαμέρισμα.

Για τον συνδυασμό του κ. Αμυρά το ζήτημα προέκυψε λόγω της έλλειψης υποψήφιου συμβούλου στο 7ο διαμέρισμα, όπου ο συνδυασμός είχε τη μεγαλύτερη δύναμη. Το δικαστήριο αρχικώς μετέφερε την έδρα σε άλλο διαμέρισμα και με τη «διορθωμένη» την αφήνει κενή.

Τα πάνω-κάτω φέρνει η δεύτερη απόφαση και στην πλειοψηφούσα παράταξη του κ. Γ. Καμίνη. Με βάση τη «διορθωμένη» απόφαση εκλέγονται στις τελευταίες θέσεις οι Σάντυ Μπιλιάνη, Ν. Κόκκινος και Α. Βαρελάς, ενώ αρχικώς είχαν ανακηρυχθεί επιτυχόντες οι Επ. Λαμπρακάκης, Β. Αγγελόπουλος και Σπ. Φράγκος.

Στην παράταξη του Νικήτα Κακλαμάνη ανακηρύσσονται κατά τη δεύτερη καταμέτρηση οι Α. Σπυράκος και Ε. Κολλάτος, ενώ με βάση την πρώτη απόφαση του Πρωτοδικείου οι Ν. Αβραμίδης και Β. Κορομάντζος.

Στην «Ανοιχτή Πόλη» αντί της Ελθήνας Αγγελοπούλου ανακηρύσσεται η Μαρία Κανελλοπούλου
http://news.kathimerini.gr/

Σημείωση:Κάτι που δεν αναφέρει η Καθημερινή κι όμως έχει τεράστια σημασία για να καταλάβετε το "μαγείρεμα" που έγινε:
Επιμένουμε Αθήνα(Αμυράς)πήρε 7,4% και του δίνουν 1 έδρα
Η Ανοικτή πόλη με 5,8% παίρνει 2 έδρες
Η Ελληνική Αυγή με 5,3% παίρνει 1 έδρα
Ανταρσία έχει πάρει μόνο 2,87% αλλά παίρνει 1 έδρα
Ούτε με τη λογική βγαίνει η κατανομή των εδρών,ούτε με την απλή λογική!

Η βενζίνη πετάει στα 2 ευρώ και κάποιοι αδίστακτοι βενζινοπώλες κλέβουν ατιμώρητοι

- Δείτε πως “πειράζουν” την αντλία και κλέβουν ολόκληρα λίτρα
- Επίσημη καταγγελία από την Ομοσπονδία Βενζινοπωλών
- 1,70 με 1,80 η τιμή και ... πληρώνουμε αέρα
- Κενά στο νόμο ... αφήνουν ελεύθερους όσους κλέβουν
Επί δεκαετίες έρχονται στο φως τρόποι κλοπής στα βενζινάδικα, επί δεκαετίες οι ηγεσίες του υπουργείου υπόσχονται πάταξη και τιμωρία, αλλά τίποτε δεν γίνεται.
Η κόντρα μεταξύ των ενώσεων των βενζινοπωλών οδήγησε αυτή τη φορά σε νέες καταγγελίες για όργιο κλοπής κάτω από τη μύτη των ελεγκτών και κυρίως των καταναλωτών. Η ΠΟΠΕΚ καταγγέλλει συναδέλφους της ότι χρησιμοποιούν ηλεκτρονικά τσιπ με τηλεχειρισμό και κατακλέβουν τον κόσμο την ώρα που οι τιμές έχουν φτάσει στα ύψη.
Πως γίνεται η κλοπή
Κάθε αντλία διαθέτει έναν ογκομετρητή. Υπάρχει ένας μετρητής που περιστρέφεται και μετράει την ποσότητα καυσίμου και ένας παλμοδότης που μετατρέπει την πληροφορία σε ηλεκτρονικό σήμα και καταγράφει την ποσότητα του καυσίμου.
Οι επιτήδειοι τοποθετούν ένα τσιπ (έναν ψηφιακό μηχανισμό) στον παλμοδότη και αλλοιώνουν το σήμα, αλλάζουν δηλαδή τον αριθμό των παλμών, τον αυξάνουν.
Αποτέλεσμα με μια αύξηση της τάξης του 5% στα 40 ευρώ καυσίμου οι επιτήδειοι κλέβουν περίπου 2 ευρώ.
Συνήθως φροντίζουν να μην κλέβουν πολύ σε κάθε γέμισμα για να μην αντιλαμβάνεται την κλοπή ο πελάτης.
Στην περίπτωση που γίνει έφοδος ο βενζινοπώλης με ένα τηλεκοντρόλ απλά απενεργοποιεί τον παράνομο μηχανισμό και έτσι όταν κάνουν ογκομέτρηση οι ελεγκτές τα βρίσκουν όλα καλά.
Για να εντοπιστεί ο μηχανισμός πρέπει να ανοιχτεί η αντλία και αυτό γίνεται σπάνια.
Ακόμη όμως και όταν γίνεται έλεγχος στο εσωτερικό της αντλίας και εντοπίζεται ο παράνομος μηχανισμός το μόνο που γίνεται είναι να σφραγιστεί η αντλία, όχι το πρατήριο.
Αποτέλεσμα ο κλέφτης αφού πληρώσει ένα πρόστιμο την επόμενη ημέρα να συνεχίσει να δουλεύει και... λίγες ημέρες μετά να... συνεχίσει να κλέβει!
http://www.newsit.gr

Η μεγάλη κομπίνα του χρέους και η φούσκα της παγκόσμιας οικονομίας

Πως γίνεται και ολόκληρος ο πληθυσμός της γης χρωστάει το 98% των χρημάτων του;
Ερωτήσεις που (δεν) ζητούν απάντηση

Έχετε δανείσει 100 ευρώ σε έναν με μισθό 100 ευρώ και 500 ευρώ σε κάποιον με μισθό 1000 ευρώ. Ο πρώτος σας χρωστάει το 100% του μισθού του, ενώ ο δεύτερος σας χρωστάει το 50% του μισθού του. Βάσει ποιας λογικής θα κυνηγούσατε τον πρώτο που αδυνατεί να πληρώσει το χρέος του και θα αφήνατε τον δεύτερο που ΜΠΟΡΕΙ να πληρώσει; Γιατί προσπαθείτε να πάρετε τα 100 και όχι τα 500;
Αυτό ακριβώς είναι που συμβαίνει με το ΔΝΤ.

Είδα στο διαδίκτυο τον κατάλογο με τα χρέη όλων των χωρών της γης. Ενδεικτικά:
-Η Γερμανία με 5 τρις έλλειμμα έχει χρέος στο 155% του ΑΕΠ της.
-Η Γαλλία πάλι με 5 τρις έχει χρέος στο 188% του ΑΕΠ της.
-ΟΙ ΗΠΑ με 13 τρις έλλειμμα έχει χρέος στο 94% του ΑΕΠ της.
Οπότε είναι προφανές ότι δεν έχει τόση σημασία το μέγεθος του χρέους όσο το ποσοστό του επί του ακαθαρίστου εθνικού προϊόντος.
Μετά από μερικές ματιές στον πίνακα προκύπτουν κάποιες απορίες:

Ερώτηση 1. Πως γίνεται και ενώ το Λουξεμβούργο, η Αγγλία, η Ελβετία, το Βέλγιο, η Γαλλία, η Δανία και η Αυστρία έχουν ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ποσοστό χρέους από εμάς, αυτοί να ΜΗΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ σώσιμο, αλλά αντίθετα έρχονται να σώσουν εμάς;

Ερώτηση 2. Πως γίνεται το Αφγανιστάν με περίπου μισόν αιώνα συνεχείς πολέμους να έχει μόνο 23% του ΑΕΠ του χρέος, την στιγμή που ξέρουμε ότι ένας πόλεμος μερικών ημερών μπορεί να “ ξετινάξει” μία χώρα;

Ερώτηση 3. Πως γίνεται να χρωστάνε 29% το Κουβέιτ, 54% το Μπαχρέιν και τα Αραβικά εμιράτα 56% την στιγμή που είναι παγκόσμιοι προμηθευτές πετρελαίου;

Ερώτηση 4. Πως γίνεται στην Ελβετία με 271% χρέος, μία απλή καθαρίστρια σε νοσοκομείο (περίπου το 2000) να πληρώνεται με 2000 ευρώ μισθό όσα έπαιρνε την ίδια στιγμή (στα βρώμικα καρβουνο-εργοστάσια της ΔΕΗ) ένας «υψηλόμισθος» τεχνικός, ανώτερης στάθμης εκπαίδευσης, ενταγμένος στα υπερ-βαρέα/ανθυγιεινά με 25 χρόνια προϋπηρεσία;

Ερώτηση 5. Πως γίνεται η Νορβηγία με 143% χρέος να μην έχει πρόβλημα και να μην χρειάζεται σώσιμο ή περικοπές;
Ένα πραγματικό παράδειγμα από εκεί: Γνωστός μου μετακόμισε στην Νορβηγία πριν δύο χρόνια. Προσέξτε τώρα τι «έπαθε» εκεί:
α) Έπιασε δουλειά σε κουζίνα εστιατορίου σαν ανειδίκευτος και έπαιρνε 2.500 ευρώ τον μήνα μισθό!
β) Μετά τρεις μήνες στην δουλειά δήλωσε ότι ήταν «ψυχικά κουρασμένος» και του έδωσαν αμέσως άδεια 15 ημερών!
γ) Με τις επιστροφές φόρων (κάτι σαν το δικό μας δώρο) πήγε μαζί με την γυναίκα του στο Θιβέτ διακοπές.
δ) Τώρα είναι άνεργος (με την δικαιολογία ότι ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΡΕΣΕ εκεί που δούλευε!) και για δύο χρόνια παίρνει 1700 ευρώ τον μήνα!

Ερώτηση 6. Γιατί οι παγκόσμιοι δανειστές δεν ανησυχούν μήπως χάσουν τα 13, 5 τρις που χρωστάνε οι ΗΠΑ, τα 2 τρις που χρωστάει το Λουξεμβούργο, τα 9 τρις που χρωστάει η Αγγλία (κλπ, κλπ) αλλά ανησυχούν για τα 500 δις που χρωστάμε εμείς;

Ερώτηση 7. Πως γίνεται και ολόκληρος ο πληθυσμός της γης χρωστάει το 98% των χρημάτων του;

Ερώτηση 8. Ποιοι έχουν τόσα πολλά ώστε να «αντέχουν» να δανείσουν τόσο πολύ χρήμα;

Ερώτηση 9. Πού τα βρήκαν τόσα χρήματα;

Ερώτηση 10. Γιατί τα χρήματά τους δεν συμμετέχουν στο ΑΕΠ της χώρας τους;

Τελικά μήπως τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι η παγκόσμια οικονομία δεν είναι παρά μία τεράστια φούσκα, ενώ το χρήμα είναι ψεύτικο, τυπωμένο στα άδυτα των πολυεθνικών τραπεζών μόνο και μόνο για να επιτευχθεί ένας παγκόσμιος έλεγχος;

Ολόκληρος ο κατάλογος με τα χρέη παγκοσμίως βρίσκεται εδώ:
mihkour1953.wordpress.com
http://laikoyra.blogspot.com/2010/12/98.html

Λαέ μη σφίξεις άλλο το ζωνάρι, η πείνα το καμάρι είναι του κιοτή, του σκλάβου που του μέλλει να θαφτεί

Το Μεγάλο Μας Τσίρκο

 Μεγάλα νέα φέρνω από κει πάνω περίμενε μια στάλα ν' ανασάνω και να σκεφτώ αν πρέπει να γελάσω,

να κλάψω, να φωνάξω, ή να σωπάσω.

Οι βασιλιάδες φύγανε και πάνε και στο λιμάνι τώρα, κάτω στο γιαλό, οι σύμμαχοι τους στέλνουν στο καλό.

Καθώς τα μαγειρέψαν και τα φτιάξαν από ξαρχής το λάκκο τους εσκάψαν κι από κοντά οι μεγάλοι μας προστάτες,

αγάλι-αγάλι εγίναν νεκροθάφτες και ποιος πληρώνει πάλι τα σπασμένα

και πώς να ξαναρχίσω πάλι απ' την αρχή κι ας ήξερα τουλάχιστον γιατί.

Το ριζικό μου ακόμα τι μου γράφει το μελετάνε τρεις μηχανορράφοι. Θα μας το πουν γραφιάδες και παπάδες

με τούμπανα, παράτες και γιορτάδες. Το σύνταγμα βαστούν χωροφυλάκοι και στο παλάτι μέσα οι παλατιανοί προσμένουν κάτι νέο να φανεί. Στολίστηκαν οι ξένοι τραπεζίτες, ξυρίστηκαν οι Έλληνες μεσίτες.

Εφτά ο τόκος πέντε το φτιασίδι, σαράντα με το λάδι και το ξύδι κι αυτός που πίστευε και καρτερούσε,

βουβός φαρμακωμένος στέκει και θωρεί τη λευτεριά που βγαίνει στο σφυρί.

Λαέ μη σφίξεις άλλο το ζωνάρι, μην έχεις πια την πείνα για καμάρι. Οι αγώνες πούχεις κάνει δεν φελάνε

το αίμα το χυμένο αν δεν ξοφλάνε. Λαέ μη σφίξεις άλλο το ζωνάρι,

η πείνα το καμάρι είναι του κιοτή, του σκλάβου που του μέλλει να θαφτεί.

http://stoxasmos-politikh.blogspot.com/2010/10/blog-post_9467.html