Πέθανε τα ξημερώματα η Ειρήνη Κονιτοπούλου - Λεγάκη σε ηλικία 91 ετών παλεύοντας το τελευταίο διάστημα με προβλήματα υγείας. Ήταν μία από τις μεγάλες φωνές του νησιώτικου τραγουδιού.
Γεννήθηκε στην Κεραμωτή της Νάξου στις 15 Δεκεμβρίου 1931.Το 1951 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα.
Ιδιαίτερα γνωστή έγινε από τη συνεργασία της με το Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας (ΕΙΡ) με προϊστάμενο τον Σίμωνα Καρά. Το 1955 παντρεύτηκε τον Στέλιο Λεγάκη και απέκτησαν τέσσερα παιδιά.
Μαζί με τον αδελφό της Γιώργο Κονιτόπουλο και την κόρη της Ελένη Λεγάκη χάραξαν μια μεγάλη πορεία στο χώρο του παραδοσιακού τραγουδιού.
Από τη δεκαετία του 60 κυκλοφόρησε δίσκους 45 στροφών ενώ έδωσε και πολλές συναυλίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Η καρδιά του νησιώτικου τραγουδιού σταμάτησε να χτυπάει λίγο πριν τα μεσάνυχτα της 28ης Μαρτίου του 2022.
Η ανάρτηση της Ελένης Λεγάκη με μια κοινή τους φωτογραφία.
"Απόψε ορφανεψε το Αιγαίο...... Έχασε τη μάνα του.... Τη γυναίκα, σπάνιο φαινόμενο που έσπαγε κρύσταλλα με τη φωνή της........ Την παραδέχτηκαν μουσικολογοι, δάσκαλοι, επιστήμονες, αλλά κυρίως οι γενιές που μεγάλωσαν με τα τραγούδια της...... Τι να πρώτο θυμηθώ...... Πλέον θα τραγουδά μαζί με τη μητέρα, τον πατέρα της, τον Κώστα, το Γιώργο και πολλούς άλλους στη γειτονιά των Αγγέλων...... Καλό ταξίδι κυρά Ρηνη μου! Θα σε θυμόμαστε και θα σ αγαπάμε πάντα. Τα τραγούδια σου θα μεγαλώσουν και θα διδάξουν κι άλλες γενιές ακόμη......"
Θα γράψει η Μαρία Χουλιαρά στη σελίδα της κόρης της Ειρήνης, Ελένης Λεγάκη στα social media ... Και δεν έχει άδικο..
Ενώ ο Γιάννης Ζευγόλης (γνωστός βιολιστής από την Απείρανθο) σε συνέντευξη στον Γιώργο Τσάμπρα στο "Δίφωνο" ειχε αναφέρει για την συνεργασία του με την Ειρήνη Κονιτοπουλου - Λεγάκη και τον Δημήτρη Φυρογένη. "Έρχεται η κυρία Ειρήνη με το ταγιεράκι της και τα μαλλιά φτιαγμένα. Ο Φυρογένης έρχεται με το κουστούμι του γραβατωμένος με την κυρά του παρέα. Επίσημα. Στην ηχογράφηση μιλάνε μια δικιά τους γλώσσα. Κοιτάζονται και επικοινωνούν. Λένε Μπάλλο και δεν λένε τόνο και μπαίνουν όλοι στο Ντο. Γράφουν και οι τρεις ζωντανά. Έχουμε βάλει διαχωριστικά για να είναι καθαρή η ηχοληψία. Γράφουνε μία κι έξω. .... Η βάρδια είναι ως τις τέσσερις. Στις τρεις η κυρία Ειρήνη χαιρετάει και φεύγει.Την επομένη λέμε να ακούσουμε τα χθεσινά για να μπούνε στο κλίμα. Ακούει η Ειρήνη το «Ανάθεμα τη την στιγμή» και βάζει τα γέλια. Την κοιτάμε με απορία. «Δεν είμαι εγώ» λέει και γελάει. Δεν το λέω καλά. Θέλει να διορθώσει. Το ξαναλέει μοναδικά. Έχω την κάμερα και τους φωτογραφίζω. Μπαίνει στην αίθουσα η κυρά του Φυρογένη λέγοντας «Κάτσε να σου μάσω τις κλωστές». Κλωστές της φάνηκαν τα καλώδια των ακουστικών. Στις τρεις πάει πάλι να φύγει η Ειρήνη. Της λέω «Πού πάτε, κυρία Ειρήνη, μέχρι τις τέσσερις ήμαστε. Και με αποστομώνει. «Πρέπει να βάλω του Λεγάκη να φάει».
Ποια ήταν η Ειρήνη Κονιτόπουλου - Λεγάκη
Η "Κυρά του Αιγαίου", γεννήθηκε το 1931 στη Νάξο. Κόρη του βιολιστή Μιχάλη Κονιτόπουλου «το μωρό» και της Μαρίας Φυρογένη. Από τα έντακα (11) παιδιά που θα κάνουν, θα επιζήσουν τα πέντε. Η Ειρήνη, ο Γιώργος, ο Κώστας, και αργότερα η Αγγελική και ο Βαγγέλης.
Με την Ειρήνη μωρό, η οικογένεια θα ταξιδέψει στην Αθήνα (εδώ θα γεννηθεί και ο Γιώργος). Στην Κατοχή θα επιστρέψουν στο νησί. Θα δουλέψει ως οικοδόμος ο Μιχάλης αλλά παράλληλα θα διαπρέπει σε εκδηλώσεις με το βιιολί του . Μετά την κατοχή αρχίζει και η ενασχόληση του Γιώργου με το βιολί ακολουθώντας την οικογενειακή παράδοση .
Μετά την απελευθέρωσή, το ραδιόφωνο αρχίζει και αναζητά εκπροσώπους από κάθε μέρος της Ελλάδας παραδοσιακούς οργανοπαίχτες προκειμένου να παίζουν ζωντανά στις εκπομπές του. Έτσι σε μία ακρόαση του Σίμωνα Καρρά, ο οποίος εκείνη την εποχή ήταν Προιστάμενος του Τμήματος Παραδοσιακής Μουσικής της Ραδιοφωνίας, παρουσιάζεται και ο λαουτιέρης Δημήτρης Φυρογένης, θείος της Ειρήνης.
Όταν μετά από λίγο καιρό ο Καρράς του ζητάει κάποιον να τον βοηθάει στο τραγούδι, εκείνος σκέφτεται την 20 χρονη ανηψία του Ειρήνη. Αρχικά κρυφά από τον πατέρα της εκείνη τραγουδάει στο «Σταθμό». Εκείνος στην αρχή αντιδρά, αλλά στη συνέχεια ενσωματώνεται στο συγκρότημα, το οποίο το 1955 – 1956μαζί με την Άννα Καραμπεσίνη, θα ηχογραφήσουν τέσσερα τραγούδια.
Την εποχή που ηχογραφεί τα πρώτα της τραγούδια παντρεύεται το Στέλιο Λεγάκη και αρχίζει να μεγαλώνει τα παιδιά της. Ο άνθρωπος που θα δώσει νέα ώθηση στην Αθηναϊκή πια οικογένεια του Μιχάλη Κονιτόπουλου είναι ο Γιώργος, ο οποίος αντικαθιστά τον πατέρα του στο συγκρότημα του Φυρογένη. Ο Γιώργος με βασική τραγούδιστρια την Ειρήνη, θα αρχίσει πια επαγγελματικά να δουλεύει για τη δισκογραφία
«Η Ειρήνη είχε κάποια πλεονεκτήματα, που είχα την εντύπωση ότι αν ακουστούν θα εντυπωσιάσουν. Έχει έκταση στη φωνή η Ειρήνη και αναπνοή που μπορεί να σε σκάσει να περιμένεις για το πότε θα σταματήσει και εκείνη να συνεχίζει.» …αναφέρει σε συνέντευξη του ο Γιώργος Κονιτόπουλος
Τις πρώτες κοινές τους εμφανίσεις θα τις πραγματοποιήσουν στα 1960 και θα κυκλοφορήσουν δύο μικρούς δίσκους 45 στροφών, με παραδοσιακά τραγούδια διασκευασμένα από το Γιώργο. Το 1963 θα ηχοηγραφήσουν τις μεγάλες επιτυχίες μέχρι σήμερα Αρμενάκι, Ελα να πάμε σ ένα μέρος, Στον Αρτεμώνα, τον Μαουκά, Με κοτσάκια φανερώνω. `Εκτοτε, ολόκληρη η οικογένεια Κονιτόπουλου την έχει ως πρότυπο. Πρωτοτραγούδησε σε Κέντρο το 1961 (Γαλάτσι). Ακολούθως και για πολλά χρόνια εμφανίστηκε στο Κέντρο «Μουράγιο». Τα τελευταία χρόνια (από το 1984 -2008) εμφανιζόταν μαζί με την κόρη της Ελένη Λεγάκη στο κέντρο « Αρμενάκι».Παράλληλα, εκτός από την Ελλάδα, έχει εμφανιστεί και στην Αμερική.
Μετέχει επίσης σε πολλούς άλλους δίσκους: «Ντιρλαντά» (1971), «2ο Ταξίδι στην Ελλάδα» (1975), «Τραγούδια απ τα νησιά μας» (1975), «Ντάρι-ντάρι, νησιώτικο γλέντι» (1991), «Τα ωραιότερα νησιώτικα τραγούδια» (1992), κ.λπ.
Προσωπική δισκογραφία
«Νησιώτικα τραγούδια 1, 2, 3» (1967, 1968, 1968)
«Τσάρκα με το τρεχαντήρι» (1970)
«Νησιώτικη τσάρκα» (1973)
«Τραγούδια του Αιγαίου» (1973)
«Από λιμάνι σε λιμάνι» (1975)
«Τα πελαγίσια» (1975)
«Θαλασσινοί αντίλαλοι» (1977)
«Θαλασσινά» (1982)
«Μεγάλες επιτυχίες» (1982)
«Χρυσός δίσκος» (1982)
«9 μποφόρ» (1987)
«Ανέφαλα θαλασσινά» (1993)
«Νησιώτικα» (1994)
Συμμετοχές
«Ντιρλαντά» (1971)
«2ο Ταξίδι στην Ελλάδα» (1975)
«Τραγούδια απ” τα νησιά μας» (1975)
«Ντάρι-ντάρι, νησιώτικο γλέντι» (1991)
«Τα ωραιότερα νησιώτικα τραγούδια» (1992)
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου