ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΑ..

-Μέρα.

-……

-Καλημέρα.

-……

-Τι έπαθες ρε μάστορα κουφάθηκες. Καλημέρα είπα.

- Ξέρω εγώ; Μπορεί. Εσύ τι θα ’κανες αν άκουγες ότι ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα είναι σε υψηλά επίπεδα. Και επειδή εγώ έχω ένα πρόβλημα με τα ύψη, δεν μπορώ, βουλώνουν και τ’ αυτιά μου, και γίνομαι κουφάλογο.

- Πήγες στο γιατρό;

- Τι να κάνω. Πάλι. Πήγα για σέρβις προχθές. Τι να κάνω να ξαναπάω. Αφού ξέρω την αιτία της απώλειας της ακοής. Άσε που τώρα δε θέλω να γίνω καλά, διότι δεν θέλω και να παρακακούω καλά κιόλας! Μήπως ακούς και τίποτα καλό σήμερα;

- Σίγουρα ρε μάστορα είπε άνθρωπος για τους μισθούς στην Ελλάδα τέτοιο πράγμα; Μήπως δε κατάλαβες καλά;

- Αυτό αμυδρά ελπίζω κι εγώ, αλλά μπα σίγουρα έτσι είναι. Στην Ελλάδα όλα ξεκινούν από ένα λάθος. Πέφτει η χειροβομβίδα, τρέχουμε εκείνη τη ώρα ζαλισμένοι να κρυφτούμε, ο καθ’ ένας για πάρτη του, μετά το συνηθίζουμε, και στη συνέχεια λόγω της κουφαμάρας που επέφερε, ακούμε άλλα ‘ντ’ άλλων! Ίσως βέβαια αυτό είναι στα πλαίσια των πειραμάτων περί της ανθρώπινης ακοής και της αντοχής των Ελλήνων στο ν’ ακούει συνέχεια κακά μαντάτα! Σου λέει, τόσα πειράματα γίνονται στην Ελλάδα. Τι πειράζει ένα παραπάνω; Έρχεται παρακαλώ, το ερευνητικό εργαστήριο της Κομισιόν, κάνει τα πειράματά του άνετα, και βγάζει σίγουρα αποτελέσματα, διότι είμαστε και συνεργάσιμα ποντίκια εργαστηρίου. Έχουμε συνηθίσει πλέον. Αφού στα παγκόσμια εργαστήρια η φήμη μας σαν πειραματόζωα είναι στη πρώτη θέση.

Για αυτό σου λέω καλλίτερα κουφός. Δεν μπορώ ν’ ακούω άλλες «παπαριές». Μ’ ενοχλούν αφάνταστα! Και φοβάμαι ότι σίγουρα δεν θ’ αντέξω άλλο και θα παρεκτραπώ.

Κώστας - Καστρινός