«Παπουτσωμένος γάτος» ο φαντάρος του 2013!

• Με άρβυλα που γλιστράνε θα πάμε πόλεμο;  • O Ελληνικός Στρατός προκήρυξε διαγωνισμό ύψους 7,3 εκατ. ευρώ για προμήθεια μηχανής παραγωγής αρβύλων. Με απίστευτο τρόπο αποκλείστηκε η ιταλική μηχανή των 750.000 ευρώ και αγοράσαμε τη γερμανική του 7,5 εκατ. ευρώ • Οι Γερμανοί της Desma είχαν φυσικά βγει νικητές από τη διαδικασία και προμήθευσαν τον ελληνικό στρατό με το δικό τους μηχάνημα και μάλιστα σε τιμή υψηλότερη από την προϋπολογισθείσα!  Δυσωδία σκανδάλου αναδύεται για μια ακόμη φορά, πάνω από μια «ύποπτη» υπόθεση προμήθειας του ελληνικού στρατού. Μηχανή παραγωγής στρατιωτικών αρβύλων γερμανικής εταιρείας, που...  μέσω ελεγχόμενης -ως προς τη νομιμότητα της- σύμβαση, έφθασε πριν από τέσσερα χρόνια στο 700 ΣΕ (Στρατιωτικό Εργοστάσιο), δεν χρησιμοποιείται ακόμη καθώς δεν πληροί τις τεχνικές προδιαγραφές! Και, όσο η αρμόδια επιτροπή του υπουργείου Εθνικής Άμυνας δεν μπορεί να παραλάβει την προβληματική μηχανή, τόσο ο Έλληνας πολίτης βάζει βαθύτερα το χέρι στην τσέπη για να καλύψει τις ανάγκες σε στρατιωτικά υποδήματα από το εμπόριο. Μια ελληνική ιστορία τρέλας και κατασπατάλησης δημοσίου χρήματος που ξεκινά από υπουργίαςΕυάγγελου Μεΐμαράκη, περιλαμβάνει περιόδους Βαγγέλη Βενιζέλου, Πάνου Μπεγλίτη, Δημήτρη Αβραμόπουλου, Φράγκου Φραγκούλη και καταλήγει στον Πάνο Παναγιωτόπουλο.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ...  Όλα ξεκίνησαν το Δεκέμβριο του 2007, οπότε και προκηρύχθηκε διαγωνισμός για την προμήθεια μηχανήματος παρασκευής αρβύλων με συνολικό προϋπολογισμό 1,3 εκατομμύρια ευρώ. Η αρμόδια Διεύθυνση Προμηθειών της Ανώτατης Στρατιωτικής Διοίκησης Υποστήριξης Στρατού (ΑΣΔΥΣ) δημοσιοποίησε λεπτομερή περιγραφή των τεχνικών προδιαγραφών που απαιτούνταν. Τελική ημερομηνία κατάθεσης των προσφορών ορίστηκε η 15η Απριλίου του 2008. Εδώ ξεκινούν τα περίεργα... Σύμφωνα με επίσημα έγγραφα, που έχει στη διάθεσή του Το ΧΩΝΙ, η Main Group Corporation -ιταλική εταιρεία που επιθυμούσε να συμμετάσχει στο διαγωνισμό- ξεκίνησε στις 8 Φεβρουαρίου 2008 αλληλογραφία με τους αρμοδίους του υπουργείου Εθνικής Άμυνας ζητώντας περαιτέρω διευκρινίσεις και τονίζοντας τα λάθη που διαπίστωνε στις προδιαγραφές. Λάθη σημαντικά, που είτε καθιστούσαν τις προδιαγραφές αδύνατες να υλοποιηθούν από οποιαδήποτε εταιρεία είτε απέβαιναν εις βάρος του ελληνικού στρατού. Η πρώτη επιστολή ελήφθη και εξετάστηκε από ειδική επιτροπή στις 3 Μαρτίου 2008. Οι απαντήσεις, όμως, δεν φάνηκε να πείθουν τους Ιταλούς, που λίγες ημέρες αργότερα προσπάθησαν να επικοινωνήσουν απευθείας με τον τότε υπουργό Βαγγέλη Μεϊμαράκη. ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΗΤΑΝ ΠΙΟ ΜΠΡΟΣΤΑ!  Ο χρόνος περνούσε, η ημερομηνία για την κατάθεση των προσφορών ερχόταν. Το θέμα παραπέμφθηκε στον τότε υφυπουργό, Ιωάννη Πλακιωτάκη, ο οποίος πληροφορήθηκε και ένα ακόμη παράπονο της ιταλικής εταιρείας. Σύμφωνα με την -από 4 Απρίλιου-επιστολή της «η προς προμήθεια μηχανή κατασκευάζεται από δυο εταιρείες παγκοσμίως και συγκεκριμένα από την ιταλική Main Croup Corporation και την γερμανική Desma. Είναι αυτονόητο ότι για την σύνταξη μιας αντικειμενικής προδιαγραφής ήταν απαραίτητη η παρουσίαση των δυνατοτήτων και τεχνικών χαρακτηριστικών των μηχανών και από τις δύο εταιρείες. Αντ΄ αυτού έγινε παρουσίαση μόνο από την εταιρεία Desma, παρά το αίτημά μας για ανάλογη παρουσίαση και από την εταιρεία μας»! Τι είπατε; Ο,τι κι να πείτε είναι λίγο... Οι Γερμανοί είναι οι «εθνικοί μας προμηθευτές»!  Κι ενώ όλοι τότε δήλωναν αναρμόδιοι να απαντήσουν στις αιτιάσεις των Ιταλών προμηθευτών, στις 9 Απριλίου 2008 ο αντιστράτηγος Δημήτριος Λυμπέρης συνέταξε απαντητική επιστολή προς την Main Group, μέσω της οποίας απαντούσε σε ένα προς ένα τα ερωτήματα της εταιρείας, ενώ την καλούσε να μετάσχει στο διαγωνισμό. ΥΠΟΠΤΟΣ ΔΑΚΤΥΛΟΣ…  Παρότι, λοιπόν, όλα έδειχναν πως στο διαγωνισμό θα κονταροχτυπιόταν Ιταλοί και Γερμανοί και ο E.Σ Θα πετύχαινε τη φθηνότερη τιμή, κάπου... χάθηκε το πράγμα. Η επιστολή του κ. Λυμπέρη, εστάλη στην ιταλική εταιρεία με φαξ, οκτώ (!) ημέρες μετά τη λήξη της προθεσμίας υποβολής προσφορών! Πάμε πάλι... Ο κ. Λυμπέρης απάντησε στους Ιταλούς στις 9 Απριλίου, ο διαγωνισμός έγινε στις 15 του μήνα και το φαξ έφυγε από το ΓΕΣ στις 23 Απριλίου. Οι Γερμανοί της Desma είχαν φυσικά βγει νικητές από τη διαδικασία και προμήθευσαν τον ελληνικό στρατό με το δικό τους μηχάνημα και μάλιστα σε τιμή υψηλότερη από την προϋπολογισθείσα! ΠΛΗΡΩΣΑΜΕ ΤΟ ΜΟΝΟΠΩΛΙΟ! Η γερμανική Desma φέρεται -σύμφωνα με μετέπειτα απάντηση του (επόμενου) υπουργού Εθνικής Άμυνας Βαγγέλη Βενιζέλου στη Βουλή- να προσέφεραν το μηχάνημα σε τιμή 1,5 εκατ. ευρώ. Την ώρα μάλιστα, που οι αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου είχαν ορίσει τον προϋπολογισμό στο 1,3 εκατ. ευρώ. Ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι το έγγραφο της Main Group που διαβεβαιώνει ότι το κόστος της μηχανής θα ανερχόταν μόλις στις 750 χιλιάδες ευρώ. Στα μισά λεφτά, δηλαδή… Η διαφορά χαώδης! Ποιος επωφελήθηκε από τη συγκεκριμένη συνεργασία με τους Γερμανούς και άφησε τους Ιταλούς να περιμένουν; Για ποιο λόγο έγινε δεκτή παρουσίαση μόνο από τη γερμανική Desma; Ποιος είναι ο συνεργάτης της γερμανικής εταιρείας στη χώρα μας και για ποιο λόγο δεν κρίθηκε άγονος ένας διαγωνισμός, όπου -σύμφωνα με τα έγγραφα που έχουμε στην κατοχή μας- εμφανίστηκαν δύο υποψήφιοι με το ίδιο μηχάνημα της ίδιας εταιρείας; Σύμφωνα πάντως με τις καταγγελίες έχει αποπληρωθεί τουλάχιστον το 50% από το συνολικό ποσό στη Desma για ένα μηχάνημα που, σύμφωνα με πληροφορίες, είναι εκτός προδιαγραφών, που ούτε δουλεύει ούτε παράγει! «Προβληματική η γερμανική μηχανή» Η καινούρια μηχανή «έκχυσης ελαστικού 24 σταθμών» μαζί με τα καλούπια-καλαπόδια για την παραγωγή άρβυλων τοποθετήθηκε κανονικά από τη γερμανική Desma πριν από τρία χρόνια στο χώρο του 700 ΣΕ στη Δραπετσώνα. Ακόμη, όμως, δεν έχει παραληφθεί από την επιτροπή του υπουργείου καθώς, σύμφωνα με πληροφορίες, παρουσιάζει σημαντικά προβλήματα κατά την παραγωγή των αρβύλων. Σύμφωνα με γνωρίζοντες, με τους οποίους ήρθε σε επικοινωνία Το ΧΩΝΙ, όπως προκύπτει από τις δοκιμές της «τα άρβυλα που παράγονται από την εν λόγω μηχανή παρουσιάζουν υπερχείλιση ελαστικού και δεν ανταποκρίνονται στην τεχνική προδιαγραφή, ενώ την ίδια ώρα σε ό,τι αφορά το ύψος τους από το έδαφος στη περιοχή της φτέρνας, παρουσιάζουν τιμές πέραν των ορίων»! «Όποιος τα φορά, είναι σαν "παπουτσωμένος γάτος"», μας είπε κάποιος άλλος χαρακτηριστικά. «Το πόδι άλλοτε γλιστρά πίσω, άλλοτε μπροστά με ότι κι αν σημαίνει αυτό για τη στάση του σώματος του στρατιώτη ενώ και τα νούμερα που βγάζει είναι εντελώς λάθος», συμπλήρωσε ο συνομιλητής μας. Σύμφωνα με άλλες πληροφορίες, η μηχανή δεν έχει τα κατάλληλα «μαχαίρια» για το ξύσιμο του πάτου ή την απάλειψη της κόλας και αν παραληφθεί είναι υποχρεωμένοι να κάνουν τις εργασίες αυτές χειροκίνητα. «Εκεί που είπαμε ότι θα είχαμε μεγαλύτερη παραγωγή με μικρότερο κόστος, οδηγηθήκαμε στο άλλο άκρο ήδη από τις δοκιμές... Μειώθηκε η παραγωγή αρβύλων, καθώς χρειάζεται περισσότερος χρόνος, και αυξήθηκε το κόστος λόγω αύξησης απασχολούμενου προσωπικού και απαιτούμενων υλικών», μας λέει άνθρωπος που έχει περάσει από το 700 ΣΕ και θέλει να κρατήσει την ανωνυμία του για ευνόητους λόγους. Το Δημόσιο, επιβαρύνεται με χιλιάδες ευρώ από την καθυστέρηση παράδοσης της μηχανής αλλά και λόγω της υπερβολικής αύξησης του κόστους παραγωγής εξαιτίας των συνεχιζόμενων δοκιμών του λειτουργικού ελέγχου (μηδενική παραγωγή, υπερβολικές ποσότητες λάστιχου πεταμένες στα «σκουπίδια», πολλά χαλασμένα φόντια, καταστραμμένα υλικά, πληρωμένα εργατικά χωρίς παραγωγικό έργο, αυξημένα τιμολόγια ΔΕΗ χωρίς αντίκρισμα, κ.λπ.). Ο σκοπός, για κάποιους, είναι φανερός. Και να υποβαθμιστεί το εργοστάσιο και να ενισχυθεί η προμήθεια των στρατιωτικών αρβύλων από το εξωτερικό. Είναι, όντως, έτσι κ. Παναγιωτόπουλε; (ΤΟ ΧΩΝΙ 03/01/2013 – ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΓΟΡΗΣ) http://staratalogia.blogspot.gr/