τα κλειδιά…

Γράφει ο παπα-Ηλίας
Όταν κάποιοι επίδοξοι κατακτητές αξίωσαν απ’ τους προγόνους μας να τους δώσουν τα κλειδιά της πόλης τους, εκείνοι αποκρίθηκαν:
«Τα κλειδιά της πόλης μας είναι κρεμασμένα στις μπούκες των κανονιών μας. Ελάτε να τα πάρετε»!..
Και, να, που σήμερα κάποιοι ανάξιοι της ιστορικής και πολιτισμικής μας παράδοσης προσέφεραν τα κλειδιά της πατρίδας μας στο ΔΝΤ και τους εταίρους τους.
Κι όχι μόνο χωρίς να προβάλλουν αντίρρηση και αντίσταση, αλλά και παρακαλώντας τους διαφεντευτές, να τα πάρουν…
Κι έρχονται, τώρα, να μας τρομοκρατήσουν από πάνω:
Λέγοντάς μας πως αν δεν τους ψηφίσουμε θα μας πάνε σε εθνικές εκλογές.
Για να αποτελειώσουν την, ήδη, διαλυμένη-απ’ τους ίδιους και τους γαλάζιους συνεταίρους τους-ελληνική οικονομία.
Κι εμείς τους απαντάμε:
Το, αν θα πάτε ή δεν θα πάτε σε εθνικές εκλογές, είναι δικό σας θέμα…
Αφού βέβαια, χωρίς ντροπή και χωρίς φιλότιμο μας κλέψατε την εμπιστοσύνη και πήρατε τα κλειδιά της ψήφου μας στις προηγούμενες εκλογές.
Για να μας λέτε τώρα και να κάνετε ο, τι θέλετε.
Δικό σας θέμα και των «κυνικών»-όπως η λανθάνουσα γλώσσα του Πρωθυπουργού τους προσδιόρισε -εταίρων σας….
Και των ακόμη κυνικότερων «αγορών» των τοκογλύφων.
Που-αλληλεγγύως-μας φορέσατε χειροπόδαρα τις αλυσίδες του δυσβάστακτου χρέους και των οδυνηρών συνεπειών του.
Και δικός μας λογαριασμός είναι να διεκδικήσουμε με το κλειδί της ψήφου μας και να ξαναπάρουμε πίσω τα κλειδιά της πατρίδας μας.
Τα κλειδιά της εθνικής μας ανεξαρτησίας και αξιοπρέπειας. Τα κλειδιά της εθνικής και πολιτισμικής μας ασφάλειας. Και της ίδιας μας της ψυχής!
Που και αυτή ταλαιπωρείται και λεηλατείται άγρια απ’ το γαλαζοπράσινο συνάφι….
Γιατί το κλειδί της ψήφου μας αξιότιμοι κύριοι, είναι ο ιερότερος και πολυτιμότερος θησαυρός μας…
Που αποκτήθηκε με θυσίες και αγώνες. Και αντιπροσωπεύει την προκοπή τη δική μας και του τόπου μας.
Για να μπορούμε εμείς-και όχι κάποιοι άλλοι σε βάρος μας-να αποφασίζουμε για το παρόν και το μέλλον το δικό μας και των απογόνων μας.
Δικαίωμα, που-μέχρι τώρα- το σπαταλήσαμε, με απίστευτη αφροσύνη και επιπολαιότητα, πιστεύοντας στις απατηλές υποσχέσεις σας.
Για να μας οδηγήσετε στο χείλος της αβύσσου….
Εσείς, αν κάποιος σας είχε κλέψει, έστω και μια φορά, θα του εμπιστευόσασταν το κλειδί του σπιτιού σας; Ασφαλώς όχι!
Εμείς αυτούς, που μας κατακλέβουν και καταληστεύουν δεκαετίες, πώς είναι δυνατόν να τους εμπιστευθούμε!
Ύστερα από όσα πάθαμε είναι ποτέ δυνατόν να διαπράξουμε μια τόσο ασυγχώρητη αφροσύνη και επιπολαιότητα!
Και αντί για τον ίσιο δρόμο της εθνικής αξιοπρέπειας ν’ ακολουθήσουμε το, χωρίς επιστροφή, μονοπάτι του Εφιάλτη!
Στο οποίο η Λερναία ύδρα της οικονομικής τρομοκρατίας των ντόπιων εφιαλτών και των διεθνών τοκογλύφων, σαν κοπάδι, μας σπρώχνει!
Δεν θα ‘μαστε «η» ντροπή γι’ αυτούς, που έδωσαν το αίμα τους, για να μας κληροδοτήσουν ελεύθερη πατρίδα;
Και δεν θα επισύρουμε την οργή και τη αγανάκτηση και την κατάρα των ερχόμενων γενεών, που θα τις προδώσουμε!!!….
http://papailiasyfantis.wordpress.com/

Σημεία των καιρών:άστεγος διαμελίστηκε στον κάδο απορριμματοφόρου

"Τραγικό θάνατο βρήκε ένας άστεγος στον Ταύρο, ο οποίος διαμελίστηκε από απορριμματοφόρο του Δήμου.
Ο άτυχος άνδρας είχε βρει προσωρινό καταφύγιο σε έναν κάδο σκουπιδιών.
Τα ξημερώματα της Κυριακής, ωστόσο, την ώρα αποκομιδής των σκουπιδιών απορριμματοφόρο του Δήμου άδειασε το περιεχόμενο του κάδου στο φορτηγό, με αποτέλεσμα ο άστεγος να βρει ακαριαίο θάνατο, καθώς το σώμα του διαμελίστηκε από τις δαγκάνες του μηχανήματος."
Αυτή είναι η σκληρή είδηση που κάνει σήμερα το γύρο του διαδικτύου και των ΜΜΕ.
Ποιος μπορούσε να φανταστεί λίγο καιρό πριν πως στην Ελλάδα του 2010 οι άνθρωποι θα κατέφευγαν για λίγη ζεστασιά μέσα στον κάδο των σκουπιδιών.Κι όμως η πραγματικότητα έρχεται να μας ταρακουνήσει,να μας κάνει να σκεφτούμε που φτάσαμε ως χώρα,,ως κράτος,ως πολίτες,ως άνθρωποι!
Η απουσία  της κρατικής  μέριμνας και η αναλγησία των φορέων είναι δεδομένη.Ισως έφτασε η ώρα που θα πρέπει ν' αναθεωρήσουμε τις απόψεις μας για τις σύγχρονες κοινωνίες και να ξαναδούμε τα παλιά μοντέλα της γειτονιάς.Εκεί όπου ο ένας ήξερε τον άλλον,νοιάζονταν για το γείτονα,για το συνάνθρωπο και δεν δίσταζε να προσφέρει την οποιαδήποτε βοήθεια μπορούσε χωρίς καν να του ζητηθεί.
Να ξαναγίνουμε άνθρωποι βρε αδερφέ!

Το μνημόνιο σανίδα σωτηρίας της πολιτικής τάξης

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου

Σημειώνει η προσωποποίηση της  πολιτικά ανερμάτιστης μεταπολίτευσης, Μαρία Δαμανάκη στο «Βήμα του ΔΝΤ»: «Η κυβέρνηση, ούτε μπορούσε, ούτε και έπρεπε να αποφύγει το μνημόνιο». Ασφαλώς! Αν δεν έπρεπε, δεν θα μπορούσε…και δεν μπόρεσε! Αν και με δεκάδες κείμενα μέχρι σήμερα, ξεκινώντας μάλιστα πολύ πριν υπάρξει καν υποψία στη κοινή γνώμη για την πορεία προς το ΔΝΤ, ο γράφων και μερικοί άλλοι εξηγούσαμε πώς η κυβέρνηση και θα μπορούσε και όφειλε να αποφύγει την παγίδευση της χώρας στην πολιτική πρακτική και κουλτούρα του μνημονίου.

Όταν εμείς αγωνιζόμαστε για τα συμφέροντα της ελληνικής κοινωνίας, η κυρία αυτή αγωνιζόταν για να γίνει επίτροπος. Και ως επίτροπος βλέπει σήμερα τα πράγματα. Κάθε φορά ανάλογα με τη θέση της, δηλαδή την ταυτότητά της, εκφράζει άποψη, δήθεν πολιτική, για να νομιμοποιήσει τον νέο ρόλο της ασφαλώς. Φυσιολογικά πράγματα, αλλά απολύτως χυδαία πράγματα αν τα εξετάσει κανείς με κριτήριο την πολιτική ηθική στις δημοκρατίες. Ας είναι…

 αυτή ήταν τελικά η «ηθική» της μεταπολίτευσης. Θύματα αυτής της τυχοδιωκτικής πολιτικής είναι όλοι οι Έλληνες πολίτες αριστεροί, κεντρώοι και δεξιοί. Αναδείξαμε στα εξουσιαστικά αξιώματα τους χειρότερους από εμάς. Τους πιο αδίστακτους, τους πιο αλητήριους, τους πιο ξεδιάντροπους, τους πιο αναξιοπρεπείς, τους πιο αμετροεπείς και εν τέλει μερικούς από τους πλέον αστοιχείωτους. Αυτοί, μαζί με τους πάτρωνές τους και το σύστημα υποστήριξης του καθεστώτος (συνδικαλισμός, ΜΜΕ, εκκλησία, επιμελητήρια, στοές κλπ) έστησαν ένα σύστημα διαπλοκής και διαφθοράς που οδήγησε στο αδιέξοδό τους. Ως διαφυγή από το τέλμα και τον βούρκο που οι ίδιοι δημιούργησαν βρήκαν τον «μηχανισμό στήριξης», για να μην πτωχεύσει δήθεν η χώρα, που ήδη όμως είχε πτωχεύσει, καθώς αν δεν είχε πτωχεύσει δεν θα ενεργοποιείτο ο μηχανισμός. Το μνημόνιο είναι το αποτέλεσμα της πτώχευσης και όχι το μέσο για να την αποφύγει η χώρα. Αυτή είναι η αλήθεια, αν θέλουμε να μιλάμε στοιχειωδώς σοβαρά.

Η πολιτική τάξη της χώρας πήρε μια βαθιά ανάσα με την ενεργοποίηση του μηχανισμού. Δίχως αυτόν θα είχαν διαλυθεί. Επέλεξαν λοιπόν να καταστρέψουν κυριολεκτικά την κοινωνία για να σωθούν οι ίδιοι. Ούτε ασφαλώς η ΝΔ θα μπορούσε να κάνει μεταρρυθμίσεις, ούτε το ΠΑΣΟΚ δίχως την απειλή στάσης πληρωμών στο εσωτερικό της χώρας. Πώς θα ήταν ποτέ δυνατόν ο Γιώργος Παπανδρέου να κυβερνήσει αν δεν εξαπατούσε τον ελληνικό λαό και ενδεχομένως το κόμμα του;

Άραγε για την πάταξη της φοροκλοπής και φοροδιαφυγής χρειαζόταν «μνημόνιο»;

Ή μήπως χρειαζόταν «μνημόνιο» για την ορθολογική αναδιάρθρωση του δημόσιου τομέα, ή για την εξίσωση των εργασιακών δικαιωμάτων μεταξύ ιδιωτικού και δημοσίου τομέα, την εξάλειψη προνομίων των «ρετιρέ» ή για το σταδιακό και ορθολογικό άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, ή για την περιστολή της σπατάλης, ή για την διαφάνεια και την θεσμοθέτηση αναπτυξιακών πολιτικών ή …ή ..; Πώς θα γίνονταν όμως όλα αυτά από το διεφθαρμένο καθεστώς; Αν δεν απειλούσε τους πελάτες του πολιτικού συστήματος με πτώχευση ο Γιώργος Παπανδρέου και δεν εξευτέλιζε τον ελληνικό λαό, πώς θα μπορούσε να συμβιβάσει την στροφή 180^ο που έπρεπε να κάνει μετά την απόλυτα, συνειδητά λαϊκιστική προεκλογική καμπάνια του, στην οποία, αν δεν κάνω λάθος συμμετείχε και η κ. Δαμανάκη; Δίχως το μνημόνιο πώς θα μείωνε μισθούς και συντάξεις για να κάνει «περαιώσεις»;

Τον λαϊκισμό, την απατεωνιά, και την πολιτική αλητεία του καθεστώτος που προήγαγε τον δικομματισμό και αναπτύχτηκε μέσω αυτού, καλούμαστε σήμερα όλοι να πληρώσουμε, κοινωνικά, πολιτισμικά και οικονομικά. Να μια ακόμη αλήθεια.

Σήμερα αυτό το καθεστώς μας απειλεί με εκλογές. Αυτό δεν ξανάγινε! Οι εκλογές είναι το θυμίαμα της δημοκρατίας, και όχι ο διάβολος του λαϊκού «εκκλησιάσματος».

Κάντε εκλογές, μην απειλείτε με εκλογές. Μην μας απειλείται με δημοκρατικές διαδικασίες. Από αυτές δεν κινδυνεύει ο λαός, αλλά το καθεστώς, αν τα αίτια της κρίσης συνειδητοποιηθούν από το εκλογικό σώμα. Αν μάλιστα ο λαός συνειδητοποιήσει ότι έπρεπε να ερωτηθεί πριν μας οδηγήσει ο Γ. Παπανδρέου στη φάκα, και όχι τώρα που εμφανιζόμαστε  εγκλωβισμένοι, ίσως θυμώσει περισσότερο.

Μην παίζετε με τους δημοκρατικούς θεσμούς, δεν είναι πιστόλι οι εκλογές, ούτε γάντι που πετά το ΠΑΣΟΚ στη ΝΔ ή αντίστροφα!

Η χώρα δεν πρόκειται να πάθει χειρότερο κακό από αυτό που της κάνατε, ούτε η κοινωνία να φτωχύνει περισσότερο από ότι θα την φτωχύνετε τα επόμενα τρία χρόνια. Ο Κ. Σημίτης κάποια στιγμή είπε την αλήθεια, αναφερόμενος στο χειρότερο σενάριο, το οποίο κανείς εύκολα θα μπορούσε να αποφύγει σήμερα στην ΕΕ. Αν κάνουμε στάση πληρωμών, θα φύγουμε από το ευρώ και θα φτωχύνουμε κατά 30%, κατά μέσω όρο, είπε. Και εγώ σας λέω, - με την σύμφωνη γνώμη όλων των σοβαρών οικονομολόγων, ελλήνων και ξένων - ότι όχι μόνον θα φτωχύνουμε κατά το ίδιο ποσοστό μέσα σε μια τριετία, το πολύ, ακολουθώντας τις πρόνοιες του μνημονίου, αλλά ότι σε αυτή την περίπτωση θα υπάρξει δραματική ανισότητα στην φτωχοποίηση, θίγοντας δυσανάλογα τα δύο τρίτα της κοινωνίας ενώ ταυτόχρονα δημιουργείται εμπόδιο στην ανάπτυξη. Να γιατί, επίσης, το καθεστώς αγωνίζεται για την διατήρηση του μηχανισμού φτωχοποίησης και απορύθμισης όπως η ίδια η τρόικα τον αποκαλεί.

Η κυβέρνηση και μπορούσε και έπρεπε να αποφύγει το μνημόνιο, αν δεν ήταν αυτή που είναι και δεν εξέφραζε τα συμφέροντα που εκφράζει. Σε αυτές τις εκλογές όμως, ο λαός δεν θα πρέπει να κρίνει με το «εάν», αλλά με το «διότι». Δεν κινδυνεύει η χώρα από την πτώση του καθεστώτος. Από την διατήρησή του απειλείται. Απειλή για την δημοκρατία και τον λαό δεν είναι η απειλή που εκτοξεύει το καθεστώς, αλλά η πιθανότητα να «αθετήσει» την απειλή του.  Ο Γιώργος Παπανδρέου αποδείχθηκε ότι δεν ξέρει να παίζει με πιστολάκια...πόσο μάλλον αν αυτά είναι «γεμάτα» με λαϊκή αγανάκτηση! Η συνέχει του γουέστερν στην κάλπη.

http://activistis.gr/

Τις Κυριακές οι εκδότες δωρίζουν και μια... εφημερίδα!!!

Κάντε κλικ και διαβάστε το άρθρο του Δημήτρη Ρίζου στον "Αδέσμευτο" του Σαββατοκύριακου πια.Οπως καταλάβατε ο Αδέσμευτος Τύπος της Κυριακής αποτελεί παρελθόν.Επεσε θύμα της κρίσης,του ανταγωνισμού και της γενικότερης απαξίωσης των πολιτών στα έντυπα ΜΜΕ.
Ο Δημήτρης Ρίζος δεν κρύβεται πίσω από τα CD και τα DVD.Μετά παρρησίας ομολογεί ότι οι εκδότες τις Κυριακές μαζί με τα συμπράγκαλα και τα ανούσια ένθετα και χαζοπεριοδικά δίνουν ΔΩΡΟ και μια... εφημερίδα!Συνεχίζοντας δε δεν διστάζει να γράψει ότι οι αναγνώστες συνήθως κρατάνε τις προσφορές και πετάνε την εφημερίδα.Οσο δυσάρεστα κι αν ακούγεται αυτή είναι η πραγματικότητα τα τελευταία χρόνια.Οι κυριακάτικες εκδόσεις που παλιότερα ήταν το βαρύ πυροβολικό κάθε εφημερίδας κατάντησαν ογκώδη και βαριά σακουλάκια που περιέχουν ευτελή δωράκια και αρκετές σελίδες τυπωμένου χαρτιού άνευ ουσίας κι ενδιαφέροντος.
Δεν υπάρχουν πια τα βαρυσήμαντα άρθρα των παλιών καλών εποχών,έστω και σεντόνια!
Εχουν εκλείψει οι αρθρογράφοι με τη βαριά υπογραφή.Oι λιγοστές βαθυστόχαστες πολιτικές αναλύσεις "αναμασούν" ήδη γνωστά από το διαδίκτυο θέματα και περιστρέφονται γύρω από τετριμμένες ιδέες και θέσεις χωρίς να εισφέρουν κάτι καινούργιο.
Το σπουδαιότερο όμως είναι πως λείπουν παντελώς οι έρευνες.Ρε παιδιά η δημοσιογραφία δεν γίνεται  από το τηλέφωνο,ούτε με προκάτ ερωτήσεις κι απαντήσεις.Ο αναγνώστης μπούχτισε το Lifestyle,τη μαγειρική και τα κατεψυγμένα θέματα.Θέλει ζωντάνια,θέλει φρεσκάδα,θέλει ανάδειξη των προβλημάτων του,θέλει έγκυρη και τεκμηριωμένη καταγγελία,θέλει λιωμένες σόλες!
Είναι κρίμα να χάνονται θέσεις εργασίας και να κλείνουν φύλλα,όμως το προϊόν που "παράγετε" δεν αντέχει να κρεμαστεί στα μανταλάκια.

O αναβαθμισμένος ρόλος των Τραπεζών και οι συνέπειες του...

Γράφει ο Γρηγόρης Ζωγραφάκης
στο  topsaxtiri.blogspot.com
Αναβαθμίζεται ο ρόλος των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων στην Ε.Ε. ισχυροποιώντας τη θέση τους ως ρυθμιστές της ευρωπαικής οικονομίας και σιγά σιγά –και με το δεδομένο ότι η αμερικάνικηοικονομία ασθμαίνει επικίνδυνα-θα γίνουν και της παγκόσμιας οικονομίας…
Είχαμε αναφέρει ότι η οικονομική διακυβέρνηση που ευαγγελίζεται.... ο κύριος Ρομπάι αποτελεί βασικό πυλώνα της παγκόσμιας διακυβέρνησης….Το ηθικό ζήτημα που τίθεται είναι ότι έστω και σε ευρωπαικό επίπεδο θέλουμε μια ανεξάρτητη Ευρώπη με τις οικονομίες των λαών αυτοπροσδιοριζόμενες ή απλά ζητάμε μια Ευρώπη πλήρως υποταγμένη στο ευρύτερο τραπεζικό σύστημα…;
O σκοπός που ιδρύθηκε το τραπεζικό σύστημα είναι με τις πιστώσεις του να καλύπτει τις ανάγκες των πολιτών…Σιγά σιγά τοποθετήθηκε και ως πιστωτής κρατών….Σήμερα με τις αποφάσεις που παίρνονται στις Συνόδους Κορυφής γίνονται ρυθμιστές μια ολόκληρης ένωσης κρατών…Το μοντέλο αυτό θα οδηγήσει σε μια ιδιότυπη Παγκόσμια Χρηματοπιστωτική Δικτατορία….Και είναι επικίνδυνο το να καθορίζονται απροκάλυπτα ακόμη και πολιτικές αποφάσεις από τους τραπεζίτες εν ονόματι των χρεών….Όπως είχε πεί και ο Μ. Ναπολέων «οι Τραπεζίτες δεν ανήκουν σε κάποιο έθνος ,δεν έχουν πατρίδα, σκοπός τους είναι μόνο το κέρδος…»
Βλέπουμε λοιπόν καταφανέστατα, που προσπαθούν κάποιοι να οδηγήσουν τους λαούς της Ευρώπης…..Στη χώρα μας μετά τη στήριξη των Τραπεζών από δύο κυβερνήσεις
-και καλά έκαναν ως ένα βαθμό, γιατί θα κατέρρεε και το Κράτος μαζί τους-τώρα έχουν περάσει στο απέναντι επίπεδο…Μάλιστα αυτό που είχε πεί ο Υπουργός Οικονομικών να δώσουν ένα μέρος της κρατικής στήριξης στην Αγορά-σαφώς με τον ανάλογο τόκο-είναι η χειρότερη ανάθεση δημοσίου έργου χωρίς διαγωνισμό….Πλέον η κοινωνική πολιτική περνάει μέσω Τραπεζών….Όπως επίσης αυτό που ειπώθηκε σήμερα στις ειδήσεις ότι καταργούνται σταδιακά οι Δ.ΟΥ. και απλά θα έχουν ελεγκτικό ρόλο γιατί οι πληρωμές θα γίνονται στις Τράπεζες….
Είναι πλέον απροκάλυπτη και στη χώρα μας η τυφλή «υποταγή» στο χρηματοπιστωτικό σύστημα…. Όμως η κοινή διαπίστωση παραμένει μία…Όπου ευημερούν οι Τράπεζες ,οι πολίτες είναι δυστυχισμένοι…..

Κενυάτης ο Νικητής του 28ου Χρυσού Κλασικού Μαραθώνιου

Ο κενυάτης αθλητής Ρέιμον Μπεντ τερματίζει πρώτος σε χρόνο 2:12:39 και αποθεώνεται από τον κόσμο για την υπερπροσπάθειά του στον 28ο Μαραθώνιο δρόμο της Αθήνας στην κλασική διαδρομή.
Σημειώθηκε ρεκόρ συμμετοχών,περίπου 20.000 αθλητές απ' όλα τα πλάτη και μήκη της γης θέλησαν να πάρουν μέρος στην επέτειο των 2.500 χρόνων της Μάχης του Μαραθώνα.
Κορυφαίοι Μαραθωνοδρόμοι αλλά και απλοί άνθρωποι έδωσαν το παρόν στον 28ο Χρυσό (από φέτος)Κλασικό Μαραθώνιο που αποτελεί Παγκόσμιο γεγονός.Κάθε χρόνο σ' ολόκληρο το κόσμο διεξάγονται περίπου 1300 Μαραθώνιοι δρόμοι!
Δείτε εδώ τους πρώτους 100 δρομείς που τερμάτισαν

«Δήμος Μνημονίου»... «Περιφέρεια ΤΡΟΪΚΑΣ»

Ο ΚΥΡ σατιρίζει ελεύθερα κυβέρνηση και αντιπολίτευση

Κάντε κλικ κι απολαύστε τον ΚΥΡ

Προς τους Δημοκρατικούς πολίτες του τόπου

Σε αυτές τις εκλογές προσέχουμε να μην ενισχυθεί το σύστημα που μας χρεοκόπησε. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το δίλημμα που έθεσε ο πρωθυπουργός θα πιάσει τόπο και όλοι οι Έλληνες θα ψηφίσουν ΚΑΤΑ του μνημονίου ασκώντας παράλληλα το Εθνικό τους καθήκον. Είναι μια μοναδική ευκαιρία απάντησης στην επί χρόνια ασκούμενη πολιτική που πηγάζει από το έλασσον πολιτικό προσωπικό. Μια πολιτική εθνικής υποτέλειας και πρόσωπα τα οποία επέτρεψαν στην ΕΕ στα ΜΜΕ στην Ziemens να διαμορφωθούν σε διαφθορεία τους, και δυνάστες μας.

Και δεν πρέπει να υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι η ψήφος κατά του μνημονίου θα είναι και ψήφος κατά της Δεξιάς, κατά του οικονομικού νεοφιλελευθερισμού, των τραπεζιτών και κατά της ακροδεξιάς, όπως αυτό το μέτωπο σχηματίστηκε τους τελευταίους μήνες.

Χρειάζεται όμως προσοχή. Την αντιμνημονιακή μας ψήφο θα προσπαθήσει ο Σαμαράς να την καπηλευτεί. Η ΝΔ θα προσπαθήσει να διαβάσει το μήνυμα της κάλπης και να το επικοινωνήσει ως επιδοκιμασία της πολιτικής της. Όμως η ΝΔ δεν είναι αντιμνημονιακό κόμμα. Η ΝΔ είναι ο εν δύναμη (ίσως ο εν αναμονή) συνεχιστής του μνημονίου. Για την ακρίβεια μόλις πειστούν οι προύχοντες του τόπου και της Τρόικα ότι ο ΓΑΠ εξαντλήθηκε και δεν τραβά άλλο, τότε θα στρώσουν κόκκινο χαλί στον Σαμαρά να συνεχίσει.

Είναι πιθανόν λοιπόν ο αντί- μνημονικός μας οίστρος να γίνει εργαλείο για ανοίξει ο δρόμος της ΝΔ προς την εξουσία. Να γίνει ο καταλύτης για μια απλή εναλλαγή εξουσίας από τις γνωστές. Απο τον Πάγκαλο στους Βατοπαιδινούς.

Όμως και μνήμη και κρίση έχουμε και αντιλαμβανόμαστε ότι όπως και ο Γ. Παπανδρέου ή ο Καραμανλής έτσι και ο Σαμαράς με την σειρά του, θέλει να διαβεί τα σκαλιά του Μαξίμου μόνο για τους προσωπικούς του λόγους. Είναι φανερό ότι η καλή υπηρεσία προς την Ελλάδα έχει πάψει από καιρό να αποτελεί τον στόχο του μέσου πολιτικού. Είναι οφθαλμοφανές. Στην περίπτωση του Σαμαρά η κατάσταση γύρω του έχει οριοθετήσει έναν πήχη τον οποίο ο ίδιος πρέπει να περάσει και μάλιστα γρήγορα και αυτός είναι ο μοναδικός του στόχος αυτή την στιγμή. Αυτό το δικό του πρόβλημα μπορεί να γίνει σύντομα δικό μας, ταυτόχρονα όμως είναι αχίλλειος πτέρνα του. Ένα σωστό χτύπημα την Κυριακή στην Δεξιά και διαλύεται.

Τα ίδια ισχύουν και για την ομάδα δεξιών που κυβερνά. Οι σύντροφοι του ΠΑΣΟΚ, οι ιδεολόγοι, αυτοί που απόμειναν να σκέπτονται τρόπους να προσφέρουν στην πατρίδα μας, έχουν κάνει το Βήμα τους και έχουν ξεκινήσει…!

Η ψήφος λοιπόν σε μια από τις δύο ομάδες της καθεστηκυίας τάξης της χώρας μπορεί να διαβαστεί και ως αναζωογόνηση του πολιτικού συστήματος που μας χρεοκόπησε. Να οδηγήσει τις δυνάμεις της αλλαγής πίσω στα γνωστά τζάκια. Ένα σύστημα αρχηγικό, παλιό, οικογενειοκρατικό, που στηρίζεται στην εναλλαγή και την μοιρασιά της εξουσίας και είναι ήδη στα πρόθυρα της διάλυσης.

Σε αυτές τις εκλογές- περισσότερο από ποτέ- οι Έλληνες έχουμε την ευκαιρία να τους δώσουμε την χαριστική βολή και προκαλέσουμε την διάλυση του. Όσα δεν έγιναν τα περασμένα χρόνια, όσα δεν μπόρεσαν οι παππούδες και πατεράδες μας. Όλα όσα χάθηκαν στην Μαρφιν και στο κάθε μορφής αγώνα τόσα χρόνια, μπορούμε να τα κάνουμε με μιας στην Κάλπη, εκείνη, την πιο κρίσιμη Κυριακή της Ιστορίας μας.

Υπάρχει κίνδυνος λοιπόν η ψήφος όλων των αναθεωρητικών, των προοδευτικών πρωτοποριακών και Δημοκρατικών Δυνάμεων να καπηλευτεί και να μεταφραστεί από τα συμφέροντα απο τον ΓΑΠ ή την ΝΔ κατά πως τα βολεύει. Υπάρχει κίνδυνος η Δεξιά ως σύνολο Παπανδρέου- Σαμαράς, να βγει ενισχυμένη. Υπάρχει κίνδυνος το σύστημα να ενισχυθεί ή ακόμη και να φάνει ότι η πλειοψηφία του εκλογικού σώματος στηρίζει το μνημόνιο είτε δια μέσου του ΓΑΠ, είτε δια μέσου του Σαμαρά, είτε δια μέσου της Ντόρας, ή του Καρατζαφέρη, είτε – το χειρότερο -ότι με την αποχή του… τους ανέχεται! Υπάρχει ισχυρή πιθανότητα το 25% των Ελλήνων που βάση των δημοσκοπήσεων εμφανίζεται να στηρίζει το μνημόνιο να βγει από την κάλπη ως πλειοψηφία. Αυτό θα γίνει αν λείψουμε εμείς από εκεί.

Γρηγορείτε λοιπόν ούτε μια ψήφος χαμένη. Σε αυτές τις εκλογές η Ελλάδα επιβάλλεται να στείλει στον κόσμο το πιο καθαρό μήνυμα της νεότερης Ιστορίας της. Ένα σαφές ΟΧΙ στο μνημόνιο και ένα σαφές ανανεωτικό μήνυμα εντός της με κάθε μέσω και Δημοκρατικό επιτέλους τρόπο.

Δεν χρειάζεται πατριώτες “να καεί να καεί το μπουρδέλο η Βουλή”, ένα καμένο κτήριο δεν αλλάζει τίποτα.

Χρειάζεται απλά να ψηφίσουμε για την Ελλάδα.
http://papaioannou.wordpress.com/

Όσο υπάρχεις ΝΔ θα υπάρχω και εγώ, το ΠΑΣΟΚ

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου
Ο προεκλογικός αγώνας άναψε. Όχι ασφαλώς για τις περιφερειακές εκλογές, αλλά για τις βουλευτικές, που ακόμη δεν προκηρύχτηκαν! Πρόκειται για μια «μάχη» με δύο κεντρικούς στόχους: να συσπειρώσει το εκλογικό σώμα στον δικομματισμό και να ενδυναμώσει την απολύτως ξεθωριασμένη, πολιτική ταυτότητα του ανέντιμου ΠΑΣΟΚ και της χειμαζόμενης ΝΔ.
Η πολιτική ταυτότητα, αγαπητοί φίλοι, συνδέεται με το πολιτικό συμφέρον και το τελευταίο με τη νομή της εξουσίας, η οποία και στις δύο περιπτώσεις (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ) δεν θα μπορούσε κανείς σήμερα να ισχυριστεί ότι έχει ιδεολογικά ή ακόμη ηθικά κίνητρα. Πρόκειται για μια χυδαία εξουσία, η οποία βασίζεται στο σύστημα της πατρωνίας και στη δομή της τηλεοπτικοποίησης της πολιτικής στη χώρα μας, την οποία αποκαλώ Νταβαδοκρατία, σεβόμενος την θεωρητική παρακαταθήκη του Bourdieu και τον Habermas.
Ο Γιώργος Παπανδρέου έχοντας στη διάθεσή του πιο «προχωρημένους» συμβούλους από ότι είχε ο Κ. Καραμανλής ή έχει ο Α. Σαμαράς, φρόντισε να διασκεδάσει από την αρχή την χυδαία φύση της εξουσίας του, μιλώντας για «αντι-εξουσιαστές στην εξουσία». Η προσπάθεια του ήταν και είναι να μην αντιληφθεί κανείς την πραγματική φύση της εξουσίας που ασκεί. Το ίδιο έκανε και ο κ. Καραμανλής, αλλά λιγότερο διασκεδαστικά. Εκείνος διακήρυξε την σεμνότητα και εντιμότητα στην πολιτική για να καταλήξει στο «ότι είναι νόμιμο, είναι και ηθικό», δια του Βουλγαράκη. Έτσι το αξιακό πέπλο της εξουσία του εξαφανίστηκε και φάνηκε η γύμνια του. Του Γιώργου η γύμνια δεν πρόκειται να φανεί ποτέ, διότι δεν ισχυρίστηκε ποτέ ότι η πολιτική του παρουσία είναι ενδεδυμένη με κάποιου είδους ηθική. Ο Γιώργος απλώς αρκείται....
στον σχολιασμό της ηθικής των άλλων για να δείξει ότι δεν υπάρχει ηθική.

Ο Γ. Παπανδρέου υπάρχει όσο υπάρχει το ΠΑΣΟΚ, το οποίο με τη σειρά του θα υπάρχει όσο θα υπάρχει η ΝΔ. Το ένα κόμμα θα δομεί την ταυτότητά του σε φαντασιακή αντιδιαστολή με το άλλο, αλλά πάντα στο πλαίσιο ενός κοινού συμφέροντος: του μονοπωλίου της εξουσίας στην χώρα, υπό την «ψιλή», αλλά καθοριστική ηγεμονία πέντε οικογενειών μη-πολιτικών. Στο πλαίσιο αυτής της ηγεμονικής δομής, που νομιμοποιεί ιδιοτελή συμφέροντα και δημιουργεί ιεραρχίες και πολιτική κουλτούρα, εξελίσσονται οι πολιτικές σχέσεις και δίνονται οι προεκλογικές «μάχες».
Σήμερα η προπαγάνδα του ΠΑΣΟΚ, προσπαθεί να δείξει ότι ο Αντώνης Σαμαράς είναι αναξιόπιστος, ενώ ο προπαγανδιστικός μηχανισμός της ΝΔ να αναδείξει την αφερεγγυότητα του Γιώργου. Το παιχνίδι αυτό των εντυπώσεων εναρμονίζεται άριστα με τα λειτουργικά δεδομένα των καναλιών και την δημοσιογραφική κουλτούρα στην Ελλάδα. Έτσι διαμορφώνεται η κυρίαρχη παραπολιτική και αντιδημοκρατική δομή του σημερινού πολιτικού λόγου, ενώ μέσω αυτού αναπαράγονται σχέσεις εξουσίας που συντηρούν τον δικομματισμό.
Αυτό είναι το παιχνίδι της εξουσίας στην Ελλάδα, σχηματικά. Επ’ αυτού δομούνται τα ουσιαστικά διλήμματα προς το εκλογικό σώμα και διαμορφώνονται πολιτικοί και κοινωνικοί αποκλεισμοί. Αν επιθυμούμε η χώρα να προοδεύσει θα πρέπει να καταστρέψουμε αυτή την δομή, η οποία όπως αποδείχθηκε, σήμερα, καταστρέφει την χώρα και αποσυνθέτει την κοινωνία. Δεν προσφέρει τίποτε η κριτική που επικεντρώνεται στις σχέσεις μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Αντίθετα νομιμοποιεί ασυνείδητα τις υφιστάμενες σχέσεις εξουσίας, που αναπαράγουν το καθεστώς.
Αν θέλουμε η κοινωνία να μετατρέψει την κρίση σε ευκαιρία για μια νέα δημοκρατική αρχή, θα πρέπει να συμβάλουμε όλοι, σε πρώτο στάδιο, στον εκμηδενισμό της απήχησης του δικομματισμού στο εκλογικό σώμα. Αυτό όμως δεν μπορεί να αποκτήσει πολιτική δυναμική, δίχως την στρατηγική συμμαχία όλων των προοδευτικών μη-νεοφιλελευθέρων πολιτών και πολιτικών φορέων στο πλαίσιο ενός προεκλογικού αγώνα, όχι ακριβώς εναντίον του μνημονίου ή εναντίον του καπιταλισμού, αλλά εναντίον του καθεστώτος που χρησιμοποιεί τον «μηχανισμό στήριξης» και το μνημόνιο για να αναπαράγει την ηγεμονία του σε μια άλλη βάση, περισσότερο συμβατή με τη νέα υποβαθμισμένη θέση της χώρας στο Ευρωπαικό και διεθνές περιβάλλον.
Ήρθε η ώρα οι αντικαθεστωτικές δυνάμεις να συγκροτήσουν όχι απλώς έναν άλλο, διαφορετικό πόλο εξουσίας, αλλά μια εναλλακτική μορφή και πρόταση ηγεμονίας στην Ελλάδα. Αυτό είναι το ζητούμενο. Η πολιτική προσέγγιση του Όσκαρ Λαφοντέν, θα άξιζε να προσεχθεί ιδιαίτερα. Έχει κόπασα στοιχεία πρακτικής πολιτικής στα οποία θα μπορούσαν να συμφωνήσουν όλοι οι προοδευτικοί στη χώρα μας, για να οργανώσουν μια εκλογική συμμαχία που θα αποσκοπεί στην ήττα της κυρίαρχης πολιτικής τάξης και στην ανάδειξη μια κυβέρνησης μη επαγγελματιών πολιτικών, η οποία θα μπορούσε να υπερασπιστεί τα συμφέροντα των δύο τρίτων της ελληνικής κοινωνίας σε μια διαφορετική βάση.
Η κρίση στην Ελλάδα, δεν είναι μια, ούτε έχει την ίδια μορφή για όλους. Πριν ασχοληθούμε με την «λύση» της κρίσης θα πρέπει πολιτικά να ορίσουμε την φύση της κρίσης. Αυτό θα μας καταστήσει ικανούς να πολεμήσουμε το καθεστώς στο συνειδητό επίπεδο. Εκεί είναι που θα φανεί η γύμνια του και η λειτουργική του– όχι μόνον ιδεολογική – ανεπάρκεια. Σήμερα κυβερνά η «ψευδο-συνείδηση».
Η οποιαδήποτε πρόοδος όμως απαιτεί να συνειδητοποιηθούν τα ρεαλιστικά συμφέροντα, όχι τα «αντικειμενικά», που δήθεν προασπίζεται το καθεστώς, τα οποία δεν είναι τίποτε άλλο από μασκαρεμένα υποκειμενικά συμφέροντα της πολιτικής τάξης της χώρας. Ας σοβαρευτεί και η μαρξιστική-λενινιστική αριστερά και ας αντιληφτεί ότι οι κυβερνήσεις δεν δομούνται στο πλαίσιο του αντικειμενικού συμφέροντος του λαού, αλλά σε εκείνο του ρεαλιστικού. Χρέος και αυτών είναι να βοηθήσουν στην εκλογίκευση του αντικειμενικού συμφέροντος (ρεαλισμός) των δύο τρίτων της κοινωνίας στο πλαίσιο μιας ρεαλιστικής διακυβέρνησης, με προοδευτικούς προσανατολισμούς. Έστω και εάν αυτή η κυβέρνηση θα ήταν μια κυβέρνηση «αριστερούτσικων», που θα έλεγε και η κ. Παπαρήγα. Μάλλον καλύτερα θα ήταν μια αριστερούτσικη κυβέρνηση από μια κυβέρνηση εθνικής ανάγκης με ή χωρίς την συμμετοχή κάποιων «αριστερούτσικων». Έτσι αντιλαμβάνομαι εγώ την έννοια της δημοκρατικής ευθύνης. Πρόκειται ίσως για μια μορφή αριστερούτσικης ευθύνης, η οποία όμως σε κάθε περίπτωση είναι πιο ωφέλιμη κοινωνικά από την πολιτική ανευθυνότητα. Τι λέτε;
http://activistis.gr/

Οι κάτοικοι ρωτούν και περιμένουν απαντήσεις από τις δημοτικές παρατάξεις του Ζωγράφου

4 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΚΤΗΜΑ ΖΩΓΡΑΦΟΥ ΚΤΗΜΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ  
ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΑΞΕΙΣ του ΖΩΓΡΑΦΟΥ

1.Συμφωνείτε με το αίτημα της επιτροπής κατοίκων ότι η βίλα πρέπει να γίνει χώρος πολιτισμού και το κτήμα της βίλας πάρκο υψηλού πρασίνου, ανοιχτά, δημόσια και δωρεάν, χωρίς εμπορευματικές και ανταποδοτικές χρήσεις; Αν ναι, θα διατηρήσετε αυτή τη θέση ακόμα και σε ενδεχόμενο επιτήρησης του δήμου λόγω αυξημένου χρέους;

2.Θα διεκδικήσετε από το ΥΠΕΚΑ να διασφαλίσει την απαλλοτρίωση του συνόλου του Κτήματος Ζωγράφου με δικούς του πόρους και να επιστραφούν τα 20 εκατ. ευρώ της αγοράς στο ταμείο του δήμου αφού ασκηθεί κάθε νομική διαδικασία για τον έλεγχο της αγοραπωλησίας, των τίτλων ιδιοκτησίας και την επιβολή ποινικών κυρώσεων όπου απαιτούνται; Ποιες ενέργειες θα κάνετε για να πιέσετε ώστε να εκδοθεί Προεδρικό Διάταγμα για το χαρακτηρισμό του κτήματος ως χώρου κοινόχρηστου πρασίνου;

3.Αναγνωρίζετε το ρόλο που παίζουν οι επιτροπές κατοίκων στα κρίσιμα ζητήματα της προστασίας του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής στο δήμο μας; Αν ναι, πως στηρίξατε τις επιτροπές κατοίκων το προηγούμενο διάστημα;Δεσμεύεστε να στηρίξετε έμπρακτα τις προσπάθειες των επιτροπών και, σε περίπτωση που εκλεγείτε στη διοίκηση του δήμου, να ικανοποιήσετε τα αιτήματά τους;

4.Δεσμεύεστε να διατηρήσετε όλους τους ελεύθερους χώρους του δήμου μας ανοιχτούς, δημόσιους, χωρίς εμπορευματικές-ανταποδοτικές χρήσεις χωρίς να «πέσει ούτε ένα κυβικό μέτρο τσιμέντο» για γκαράζ η κάθε άλλου είδους χρήση; (Σημειωτέον: Σύμφωνα με την έκθεση του εργαστηρίου αστικού περιβάλλοντος του Μετσόβιου Πολυτεχνείου, «οι προγραμματισμένοι να κατασκευαστούν έξι υπόγειοι χώροι στάθμευσης θα απορροφήσουν λιγότερα αυτοκίνητα από όσα θα προστεθούν στην κυκλοφορία του Δήμου Ζωγράφου τους επόμενους 24 μήνες. Δηλαδή σε ένα ή το αργότερο δύο έτη η κατάσταση θα βρίσκεται ακριβώς στο ίδιο σημείο όπου βρισκόταν προ της κατασκευή των γκαράζ».) Σε ποιες ενέργειες θα προχωρήσετε για να αυξήσετε το ποσοστό πρασίνου ανά κάτοικο;
Ζωγράφου
29/10/2010