Τις Κυριακές οι εκδότες δωρίζουν και μια... εφημερίδα!!!

Κάντε κλικ και διαβάστε το άρθρο του Δημήτρη Ρίζου στον "Αδέσμευτο" του Σαββατοκύριακου πια.Οπως καταλάβατε ο Αδέσμευτος Τύπος της Κυριακής αποτελεί παρελθόν.Επεσε θύμα της κρίσης,του ανταγωνισμού και της γενικότερης απαξίωσης των πολιτών στα έντυπα ΜΜΕ.
Ο Δημήτρης Ρίζος δεν κρύβεται πίσω από τα CD και τα DVD.Μετά παρρησίας ομολογεί ότι οι εκδότες τις Κυριακές μαζί με τα συμπράγκαλα και τα ανούσια ένθετα και χαζοπεριοδικά δίνουν ΔΩΡΟ και μια... εφημερίδα!Συνεχίζοντας δε δεν διστάζει να γράψει ότι οι αναγνώστες συνήθως κρατάνε τις προσφορές και πετάνε την εφημερίδα.Οσο δυσάρεστα κι αν ακούγεται αυτή είναι η πραγματικότητα τα τελευταία χρόνια.Οι κυριακάτικες εκδόσεις που παλιότερα ήταν το βαρύ πυροβολικό κάθε εφημερίδας κατάντησαν ογκώδη και βαριά σακουλάκια που περιέχουν ευτελή δωράκια και αρκετές σελίδες τυπωμένου χαρτιού άνευ ουσίας κι ενδιαφέροντος.
Δεν υπάρχουν πια τα βαρυσήμαντα άρθρα των παλιών καλών εποχών,έστω και σεντόνια!
Εχουν εκλείψει οι αρθρογράφοι με τη βαριά υπογραφή.Oι λιγοστές βαθυστόχαστες πολιτικές αναλύσεις "αναμασούν" ήδη γνωστά από το διαδίκτυο θέματα και περιστρέφονται γύρω από τετριμμένες ιδέες και θέσεις χωρίς να εισφέρουν κάτι καινούργιο.
Το σπουδαιότερο όμως είναι πως λείπουν παντελώς οι έρευνες.Ρε παιδιά η δημοσιογραφία δεν γίνεται  από το τηλέφωνο,ούτε με προκάτ ερωτήσεις κι απαντήσεις.Ο αναγνώστης μπούχτισε το Lifestyle,τη μαγειρική και τα κατεψυγμένα θέματα.Θέλει ζωντάνια,θέλει φρεσκάδα,θέλει ανάδειξη των προβλημάτων του,θέλει έγκυρη και τεκμηριωμένη καταγγελία,θέλει λιωμένες σόλες!
Είναι κρίμα να χάνονται θέσεις εργασίας και να κλείνουν φύλλα,όμως το προϊόν που "παράγετε" δεν αντέχει να κρεμαστεί στα μανταλάκια.

O αναβαθμισμένος ρόλος των Τραπεζών και οι συνέπειες του...

Γράφει ο Γρηγόρης Ζωγραφάκης
στο  topsaxtiri.blogspot.com
Αναβαθμίζεται ο ρόλος των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων στην Ε.Ε. ισχυροποιώντας τη θέση τους ως ρυθμιστές της ευρωπαικής οικονομίας και σιγά σιγά –και με το δεδομένο ότι η αμερικάνικηοικονομία ασθμαίνει επικίνδυνα-θα γίνουν και της παγκόσμιας οικονομίας…
Είχαμε αναφέρει ότι η οικονομική διακυβέρνηση που ευαγγελίζεται.... ο κύριος Ρομπάι αποτελεί βασικό πυλώνα της παγκόσμιας διακυβέρνησης….Το ηθικό ζήτημα που τίθεται είναι ότι έστω και σε ευρωπαικό επίπεδο θέλουμε μια ανεξάρτητη Ευρώπη με τις οικονομίες των λαών αυτοπροσδιοριζόμενες ή απλά ζητάμε μια Ευρώπη πλήρως υποταγμένη στο ευρύτερο τραπεζικό σύστημα…;
O σκοπός που ιδρύθηκε το τραπεζικό σύστημα είναι με τις πιστώσεις του να καλύπτει τις ανάγκες των πολιτών…Σιγά σιγά τοποθετήθηκε και ως πιστωτής κρατών….Σήμερα με τις αποφάσεις που παίρνονται στις Συνόδους Κορυφής γίνονται ρυθμιστές μια ολόκληρης ένωσης κρατών…Το μοντέλο αυτό θα οδηγήσει σε μια ιδιότυπη Παγκόσμια Χρηματοπιστωτική Δικτατορία….Και είναι επικίνδυνο το να καθορίζονται απροκάλυπτα ακόμη και πολιτικές αποφάσεις από τους τραπεζίτες εν ονόματι των χρεών….Όπως είχε πεί και ο Μ. Ναπολέων «οι Τραπεζίτες δεν ανήκουν σε κάποιο έθνος ,δεν έχουν πατρίδα, σκοπός τους είναι μόνο το κέρδος…»
Βλέπουμε λοιπόν καταφανέστατα, που προσπαθούν κάποιοι να οδηγήσουν τους λαούς της Ευρώπης…..Στη χώρα μας μετά τη στήριξη των Τραπεζών από δύο κυβερνήσεις
-και καλά έκαναν ως ένα βαθμό, γιατί θα κατέρρεε και το Κράτος μαζί τους-τώρα έχουν περάσει στο απέναντι επίπεδο…Μάλιστα αυτό που είχε πεί ο Υπουργός Οικονομικών να δώσουν ένα μέρος της κρατικής στήριξης στην Αγορά-σαφώς με τον ανάλογο τόκο-είναι η χειρότερη ανάθεση δημοσίου έργου χωρίς διαγωνισμό….Πλέον η κοινωνική πολιτική περνάει μέσω Τραπεζών….Όπως επίσης αυτό που ειπώθηκε σήμερα στις ειδήσεις ότι καταργούνται σταδιακά οι Δ.ΟΥ. και απλά θα έχουν ελεγκτικό ρόλο γιατί οι πληρωμές θα γίνονται στις Τράπεζες….
Είναι πλέον απροκάλυπτη και στη χώρα μας η τυφλή «υποταγή» στο χρηματοπιστωτικό σύστημα…. Όμως η κοινή διαπίστωση παραμένει μία…Όπου ευημερούν οι Τράπεζες ,οι πολίτες είναι δυστυχισμένοι…..

Κενυάτης ο Νικητής του 28ου Χρυσού Κλασικού Μαραθώνιου

Ο κενυάτης αθλητής Ρέιμον Μπεντ τερματίζει πρώτος σε χρόνο 2:12:39 και αποθεώνεται από τον κόσμο για την υπερπροσπάθειά του στον 28ο Μαραθώνιο δρόμο της Αθήνας στην κλασική διαδρομή.
Σημειώθηκε ρεκόρ συμμετοχών,περίπου 20.000 αθλητές απ' όλα τα πλάτη και μήκη της γης θέλησαν να πάρουν μέρος στην επέτειο των 2.500 χρόνων της Μάχης του Μαραθώνα.
Κορυφαίοι Μαραθωνοδρόμοι αλλά και απλοί άνθρωποι έδωσαν το παρόν στον 28ο Χρυσό (από φέτος)Κλασικό Μαραθώνιο που αποτελεί Παγκόσμιο γεγονός.Κάθε χρόνο σ' ολόκληρο το κόσμο διεξάγονται περίπου 1300 Μαραθώνιοι δρόμοι!
Δείτε εδώ τους πρώτους 100 δρομείς που τερμάτισαν

«Δήμος Μνημονίου»... «Περιφέρεια ΤΡΟΪΚΑΣ»

Ο ΚΥΡ σατιρίζει ελεύθερα κυβέρνηση και αντιπολίτευση

Κάντε κλικ κι απολαύστε τον ΚΥΡ

Προς τους Δημοκρατικούς πολίτες του τόπου

Σε αυτές τις εκλογές προσέχουμε να μην ενισχυθεί το σύστημα που μας χρεοκόπησε. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το δίλημμα που έθεσε ο πρωθυπουργός θα πιάσει τόπο και όλοι οι Έλληνες θα ψηφίσουν ΚΑΤΑ του μνημονίου ασκώντας παράλληλα το Εθνικό τους καθήκον. Είναι μια μοναδική ευκαιρία απάντησης στην επί χρόνια ασκούμενη πολιτική που πηγάζει από το έλασσον πολιτικό προσωπικό. Μια πολιτική εθνικής υποτέλειας και πρόσωπα τα οποία επέτρεψαν στην ΕΕ στα ΜΜΕ στην Ziemens να διαμορφωθούν σε διαφθορεία τους, και δυνάστες μας.

Και δεν πρέπει να υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι η ψήφος κατά του μνημονίου θα είναι και ψήφος κατά της Δεξιάς, κατά του οικονομικού νεοφιλελευθερισμού, των τραπεζιτών και κατά της ακροδεξιάς, όπως αυτό το μέτωπο σχηματίστηκε τους τελευταίους μήνες.

Χρειάζεται όμως προσοχή. Την αντιμνημονιακή μας ψήφο θα προσπαθήσει ο Σαμαράς να την καπηλευτεί. Η ΝΔ θα προσπαθήσει να διαβάσει το μήνυμα της κάλπης και να το επικοινωνήσει ως επιδοκιμασία της πολιτικής της. Όμως η ΝΔ δεν είναι αντιμνημονιακό κόμμα. Η ΝΔ είναι ο εν δύναμη (ίσως ο εν αναμονή) συνεχιστής του μνημονίου. Για την ακρίβεια μόλις πειστούν οι προύχοντες του τόπου και της Τρόικα ότι ο ΓΑΠ εξαντλήθηκε και δεν τραβά άλλο, τότε θα στρώσουν κόκκινο χαλί στον Σαμαρά να συνεχίσει.

Είναι πιθανόν λοιπόν ο αντί- μνημονικός μας οίστρος να γίνει εργαλείο για ανοίξει ο δρόμος της ΝΔ προς την εξουσία. Να γίνει ο καταλύτης για μια απλή εναλλαγή εξουσίας από τις γνωστές. Απο τον Πάγκαλο στους Βατοπαιδινούς.

Όμως και μνήμη και κρίση έχουμε και αντιλαμβανόμαστε ότι όπως και ο Γ. Παπανδρέου ή ο Καραμανλής έτσι και ο Σαμαράς με την σειρά του, θέλει να διαβεί τα σκαλιά του Μαξίμου μόνο για τους προσωπικούς του λόγους. Είναι φανερό ότι η καλή υπηρεσία προς την Ελλάδα έχει πάψει από καιρό να αποτελεί τον στόχο του μέσου πολιτικού. Είναι οφθαλμοφανές. Στην περίπτωση του Σαμαρά η κατάσταση γύρω του έχει οριοθετήσει έναν πήχη τον οποίο ο ίδιος πρέπει να περάσει και μάλιστα γρήγορα και αυτός είναι ο μοναδικός του στόχος αυτή την στιγμή. Αυτό το δικό του πρόβλημα μπορεί να γίνει σύντομα δικό μας, ταυτόχρονα όμως είναι αχίλλειος πτέρνα του. Ένα σωστό χτύπημα την Κυριακή στην Δεξιά και διαλύεται.

Τα ίδια ισχύουν και για την ομάδα δεξιών που κυβερνά. Οι σύντροφοι του ΠΑΣΟΚ, οι ιδεολόγοι, αυτοί που απόμειναν να σκέπτονται τρόπους να προσφέρουν στην πατρίδα μας, έχουν κάνει το Βήμα τους και έχουν ξεκινήσει…!

Η ψήφος λοιπόν σε μια από τις δύο ομάδες της καθεστηκυίας τάξης της χώρας μπορεί να διαβαστεί και ως αναζωογόνηση του πολιτικού συστήματος που μας χρεοκόπησε. Να οδηγήσει τις δυνάμεις της αλλαγής πίσω στα γνωστά τζάκια. Ένα σύστημα αρχηγικό, παλιό, οικογενειοκρατικό, που στηρίζεται στην εναλλαγή και την μοιρασιά της εξουσίας και είναι ήδη στα πρόθυρα της διάλυσης.

Σε αυτές τις εκλογές- περισσότερο από ποτέ- οι Έλληνες έχουμε την ευκαιρία να τους δώσουμε την χαριστική βολή και προκαλέσουμε την διάλυση του. Όσα δεν έγιναν τα περασμένα χρόνια, όσα δεν μπόρεσαν οι παππούδες και πατεράδες μας. Όλα όσα χάθηκαν στην Μαρφιν και στο κάθε μορφής αγώνα τόσα χρόνια, μπορούμε να τα κάνουμε με μιας στην Κάλπη, εκείνη, την πιο κρίσιμη Κυριακή της Ιστορίας μας.

Υπάρχει κίνδυνος λοιπόν η ψήφος όλων των αναθεωρητικών, των προοδευτικών πρωτοποριακών και Δημοκρατικών Δυνάμεων να καπηλευτεί και να μεταφραστεί από τα συμφέροντα απο τον ΓΑΠ ή την ΝΔ κατά πως τα βολεύει. Υπάρχει κίνδυνος η Δεξιά ως σύνολο Παπανδρέου- Σαμαράς, να βγει ενισχυμένη. Υπάρχει κίνδυνος το σύστημα να ενισχυθεί ή ακόμη και να φάνει ότι η πλειοψηφία του εκλογικού σώματος στηρίζει το μνημόνιο είτε δια μέσου του ΓΑΠ, είτε δια μέσου του Σαμαρά, είτε δια μέσου της Ντόρας, ή του Καρατζαφέρη, είτε – το χειρότερο -ότι με την αποχή του… τους ανέχεται! Υπάρχει ισχυρή πιθανότητα το 25% των Ελλήνων που βάση των δημοσκοπήσεων εμφανίζεται να στηρίζει το μνημόνιο να βγει από την κάλπη ως πλειοψηφία. Αυτό θα γίνει αν λείψουμε εμείς από εκεί.

Γρηγορείτε λοιπόν ούτε μια ψήφος χαμένη. Σε αυτές τις εκλογές η Ελλάδα επιβάλλεται να στείλει στον κόσμο το πιο καθαρό μήνυμα της νεότερης Ιστορίας της. Ένα σαφές ΟΧΙ στο μνημόνιο και ένα σαφές ανανεωτικό μήνυμα εντός της με κάθε μέσω και Δημοκρατικό επιτέλους τρόπο.

Δεν χρειάζεται πατριώτες “να καεί να καεί το μπουρδέλο η Βουλή”, ένα καμένο κτήριο δεν αλλάζει τίποτα.

Χρειάζεται απλά να ψηφίσουμε για την Ελλάδα.
http://papaioannou.wordpress.com/

Όσο υπάρχεις ΝΔ θα υπάρχω και εγώ, το ΠΑΣΟΚ

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου
Ο προεκλογικός αγώνας άναψε. Όχι ασφαλώς για τις περιφερειακές εκλογές, αλλά για τις βουλευτικές, που ακόμη δεν προκηρύχτηκαν! Πρόκειται για μια «μάχη» με δύο κεντρικούς στόχους: να συσπειρώσει το εκλογικό σώμα στον δικομματισμό και να ενδυναμώσει την απολύτως ξεθωριασμένη, πολιτική ταυτότητα του ανέντιμου ΠΑΣΟΚ και της χειμαζόμενης ΝΔ.
Η πολιτική ταυτότητα, αγαπητοί φίλοι, συνδέεται με το πολιτικό συμφέρον και το τελευταίο με τη νομή της εξουσίας, η οποία και στις δύο περιπτώσεις (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ) δεν θα μπορούσε κανείς σήμερα να ισχυριστεί ότι έχει ιδεολογικά ή ακόμη ηθικά κίνητρα. Πρόκειται για μια χυδαία εξουσία, η οποία βασίζεται στο σύστημα της πατρωνίας και στη δομή της τηλεοπτικοποίησης της πολιτικής στη χώρα μας, την οποία αποκαλώ Νταβαδοκρατία, σεβόμενος την θεωρητική παρακαταθήκη του Bourdieu και τον Habermas.
Ο Γιώργος Παπανδρέου έχοντας στη διάθεσή του πιο «προχωρημένους» συμβούλους από ότι είχε ο Κ. Καραμανλής ή έχει ο Α. Σαμαράς, φρόντισε να διασκεδάσει από την αρχή την χυδαία φύση της εξουσίας του, μιλώντας για «αντι-εξουσιαστές στην εξουσία». Η προσπάθεια του ήταν και είναι να μην αντιληφθεί κανείς την πραγματική φύση της εξουσίας που ασκεί. Το ίδιο έκανε και ο κ. Καραμανλής, αλλά λιγότερο διασκεδαστικά. Εκείνος διακήρυξε την σεμνότητα και εντιμότητα στην πολιτική για να καταλήξει στο «ότι είναι νόμιμο, είναι και ηθικό», δια του Βουλγαράκη. Έτσι το αξιακό πέπλο της εξουσία του εξαφανίστηκε και φάνηκε η γύμνια του. Του Γιώργου η γύμνια δεν πρόκειται να φανεί ποτέ, διότι δεν ισχυρίστηκε ποτέ ότι η πολιτική του παρουσία είναι ενδεδυμένη με κάποιου είδους ηθική. Ο Γιώργος απλώς αρκείται....
στον σχολιασμό της ηθικής των άλλων για να δείξει ότι δεν υπάρχει ηθική.

Ο Γ. Παπανδρέου υπάρχει όσο υπάρχει το ΠΑΣΟΚ, το οποίο με τη σειρά του θα υπάρχει όσο θα υπάρχει η ΝΔ. Το ένα κόμμα θα δομεί την ταυτότητά του σε φαντασιακή αντιδιαστολή με το άλλο, αλλά πάντα στο πλαίσιο ενός κοινού συμφέροντος: του μονοπωλίου της εξουσίας στην χώρα, υπό την «ψιλή», αλλά καθοριστική ηγεμονία πέντε οικογενειών μη-πολιτικών. Στο πλαίσιο αυτής της ηγεμονικής δομής, που νομιμοποιεί ιδιοτελή συμφέροντα και δημιουργεί ιεραρχίες και πολιτική κουλτούρα, εξελίσσονται οι πολιτικές σχέσεις και δίνονται οι προεκλογικές «μάχες».
Σήμερα η προπαγάνδα του ΠΑΣΟΚ, προσπαθεί να δείξει ότι ο Αντώνης Σαμαράς είναι αναξιόπιστος, ενώ ο προπαγανδιστικός μηχανισμός της ΝΔ να αναδείξει την αφερεγγυότητα του Γιώργου. Το παιχνίδι αυτό των εντυπώσεων εναρμονίζεται άριστα με τα λειτουργικά δεδομένα των καναλιών και την δημοσιογραφική κουλτούρα στην Ελλάδα. Έτσι διαμορφώνεται η κυρίαρχη παραπολιτική και αντιδημοκρατική δομή του σημερινού πολιτικού λόγου, ενώ μέσω αυτού αναπαράγονται σχέσεις εξουσίας που συντηρούν τον δικομματισμό.
Αυτό είναι το παιχνίδι της εξουσίας στην Ελλάδα, σχηματικά. Επ’ αυτού δομούνται τα ουσιαστικά διλήμματα προς το εκλογικό σώμα και διαμορφώνονται πολιτικοί και κοινωνικοί αποκλεισμοί. Αν επιθυμούμε η χώρα να προοδεύσει θα πρέπει να καταστρέψουμε αυτή την δομή, η οποία όπως αποδείχθηκε, σήμερα, καταστρέφει την χώρα και αποσυνθέτει την κοινωνία. Δεν προσφέρει τίποτε η κριτική που επικεντρώνεται στις σχέσεις μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Αντίθετα νομιμοποιεί ασυνείδητα τις υφιστάμενες σχέσεις εξουσίας, που αναπαράγουν το καθεστώς.
Αν θέλουμε η κοινωνία να μετατρέψει την κρίση σε ευκαιρία για μια νέα δημοκρατική αρχή, θα πρέπει να συμβάλουμε όλοι, σε πρώτο στάδιο, στον εκμηδενισμό της απήχησης του δικομματισμού στο εκλογικό σώμα. Αυτό όμως δεν μπορεί να αποκτήσει πολιτική δυναμική, δίχως την στρατηγική συμμαχία όλων των προοδευτικών μη-νεοφιλελευθέρων πολιτών και πολιτικών φορέων στο πλαίσιο ενός προεκλογικού αγώνα, όχι ακριβώς εναντίον του μνημονίου ή εναντίον του καπιταλισμού, αλλά εναντίον του καθεστώτος που χρησιμοποιεί τον «μηχανισμό στήριξης» και το μνημόνιο για να αναπαράγει την ηγεμονία του σε μια άλλη βάση, περισσότερο συμβατή με τη νέα υποβαθμισμένη θέση της χώρας στο Ευρωπαικό και διεθνές περιβάλλον.
Ήρθε η ώρα οι αντικαθεστωτικές δυνάμεις να συγκροτήσουν όχι απλώς έναν άλλο, διαφορετικό πόλο εξουσίας, αλλά μια εναλλακτική μορφή και πρόταση ηγεμονίας στην Ελλάδα. Αυτό είναι το ζητούμενο. Η πολιτική προσέγγιση του Όσκαρ Λαφοντέν, θα άξιζε να προσεχθεί ιδιαίτερα. Έχει κόπασα στοιχεία πρακτικής πολιτικής στα οποία θα μπορούσαν να συμφωνήσουν όλοι οι προοδευτικοί στη χώρα μας, για να οργανώσουν μια εκλογική συμμαχία που θα αποσκοπεί στην ήττα της κυρίαρχης πολιτικής τάξης και στην ανάδειξη μια κυβέρνησης μη επαγγελματιών πολιτικών, η οποία θα μπορούσε να υπερασπιστεί τα συμφέροντα των δύο τρίτων της ελληνικής κοινωνίας σε μια διαφορετική βάση.
Η κρίση στην Ελλάδα, δεν είναι μια, ούτε έχει την ίδια μορφή για όλους. Πριν ασχοληθούμε με την «λύση» της κρίσης θα πρέπει πολιτικά να ορίσουμε την φύση της κρίσης. Αυτό θα μας καταστήσει ικανούς να πολεμήσουμε το καθεστώς στο συνειδητό επίπεδο. Εκεί είναι που θα φανεί η γύμνια του και η λειτουργική του– όχι μόνον ιδεολογική – ανεπάρκεια. Σήμερα κυβερνά η «ψευδο-συνείδηση».
Η οποιαδήποτε πρόοδος όμως απαιτεί να συνειδητοποιηθούν τα ρεαλιστικά συμφέροντα, όχι τα «αντικειμενικά», που δήθεν προασπίζεται το καθεστώς, τα οποία δεν είναι τίποτε άλλο από μασκαρεμένα υποκειμενικά συμφέροντα της πολιτικής τάξης της χώρας. Ας σοβαρευτεί και η μαρξιστική-λενινιστική αριστερά και ας αντιληφτεί ότι οι κυβερνήσεις δεν δομούνται στο πλαίσιο του αντικειμενικού συμφέροντος του λαού, αλλά σε εκείνο του ρεαλιστικού. Χρέος και αυτών είναι να βοηθήσουν στην εκλογίκευση του αντικειμενικού συμφέροντος (ρεαλισμός) των δύο τρίτων της κοινωνίας στο πλαίσιο μιας ρεαλιστικής διακυβέρνησης, με προοδευτικούς προσανατολισμούς. Έστω και εάν αυτή η κυβέρνηση θα ήταν μια κυβέρνηση «αριστερούτσικων», που θα έλεγε και η κ. Παπαρήγα. Μάλλον καλύτερα θα ήταν μια αριστερούτσικη κυβέρνηση από μια κυβέρνηση εθνικής ανάγκης με ή χωρίς την συμμετοχή κάποιων «αριστερούτσικων». Έτσι αντιλαμβάνομαι εγώ την έννοια της δημοκρατικής ευθύνης. Πρόκειται ίσως για μια μορφή αριστερούτσικης ευθύνης, η οποία όμως σε κάθε περίπτωση είναι πιο ωφέλιμη κοινωνικά από την πολιτική ανευθυνότητα. Τι λέτε;
http://activistis.gr/

Οι κάτοικοι ρωτούν και περιμένουν απαντήσεις από τις δημοτικές παρατάξεις του Ζωγράφου

4 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΚΤΗΜΑ ΖΩΓΡΑΦΟΥ ΚΤΗΜΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ  
ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΑΞΕΙΣ του ΖΩΓΡΑΦΟΥ

1.Συμφωνείτε με το αίτημα της επιτροπής κατοίκων ότι η βίλα πρέπει να γίνει χώρος πολιτισμού και το κτήμα της βίλας πάρκο υψηλού πρασίνου, ανοιχτά, δημόσια και δωρεάν, χωρίς εμπορευματικές και ανταποδοτικές χρήσεις; Αν ναι, θα διατηρήσετε αυτή τη θέση ακόμα και σε ενδεχόμενο επιτήρησης του δήμου λόγω αυξημένου χρέους;

2.Θα διεκδικήσετε από το ΥΠΕΚΑ να διασφαλίσει την απαλλοτρίωση του συνόλου του Κτήματος Ζωγράφου με δικούς του πόρους και να επιστραφούν τα 20 εκατ. ευρώ της αγοράς στο ταμείο του δήμου αφού ασκηθεί κάθε νομική διαδικασία για τον έλεγχο της αγοραπωλησίας, των τίτλων ιδιοκτησίας και την επιβολή ποινικών κυρώσεων όπου απαιτούνται; Ποιες ενέργειες θα κάνετε για να πιέσετε ώστε να εκδοθεί Προεδρικό Διάταγμα για το χαρακτηρισμό του κτήματος ως χώρου κοινόχρηστου πρασίνου;

3.Αναγνωρίζετε το ρόλο που παίζουν οι επιτροπές κατοίκων στα κρίσιμα ζητήματα της προστασίας του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής στο δήμο μας; Αν ναι, πως στηρίξατε τις επιτροπές κατοίκων το προηγούμενο διάστημα;Δεσμεύεστε να στηρίξετε έμπρακτα τις προσπάθειες των επιτροπών και, σε περίπτωση που εκλεγείτε στη διοίκηση του δήμου, να ικανοποιήσετε τα αιτήματά τους;

4.Δεσμεύεστε να διατηρήσετε όλους τους ελεύθερους χώρους του δήμου μας ανοιχτούς, δημόσιους, χωρίς εμπορευματικές-ανταποδοτικές χρήσεις χωρίς να «πέσει ούτε ένα κυβικό μέτρο τσιμέντο» για γκαράζ η κάθε άλλου είδους χρήση; (Σημειωτέον: Σύμφωνα με την έκθεση του εργαστηρίου αστικού περιβάλλοντος του Μετσόβιου Πολυτεχνείου, «οι προγραμματισμένοι να κατασκευαστούν έξι υπόγειοι χώροι στάθμευσης θα απορροφήσουν λιγότερα αυτοκίνητα από όσα θα προστεθούν στην κυκλοφορία του Δήμου Ζωγράφου τους επόμενους 24 μήνες. Δηλαδή σε ένα ή το αργότερο δύο έτη η κατάσταση θα βρίσκεται ακριβώς στο ίδιο σημείο όπου βρισκόταν προ της κατασκευή των γκαράζ».) Σε ποιες ενέργειες θα προχωρήσετε για να αυξήσετε το ποσοστό πρασίνου ανά κάτοικο;
Ζωγράφου
29/10/2010

Οικογενειακές σχολές τα ΑΕΙ

Οργιο οικογενειοκρατίας, με πρώτες Ιατρική και Νομική
Εδρες ΑΕΙ με... γονική παροχή
Κατάλογοι με δεκάδες διδάσκοντες, παιδιά νυν και πρώην καθηγητών
ΑΕΙ: σόι πάει το βασίλειο
Την ώρα που κυβέρνηση και υπουργείο Παιδείας ευαγγελίζονται ένα νέο, σύγχρονο και αξιοκρατικό πανεπιστήμιο, τα ανώτατα ιδρύματα της χώρας αποκαλύπτουν τις χρόνιες παθογένειές τους. Οι λίστες οικογενειοκρατίας που ετοιμάζονται να στείλουν τα ιδρύματα στο υπουργείο Παιδείας, ύστερα από σχετική κατεπείγουσα εντολή, επιβεβαιώνουν όλες τις κακές φήμες, αν και η αλήθεια είναι ακόμη χειρότερη.
Μεγάλες σχολές, όπως η Ιατρική και η Νομική Αθηνών, αποδεικνύονται φέουδα ολίγων δεκάδων υψηλόβαθμων καθηγητών, ενώ άλλες μικρότερες είναι απλώς... οικογενειακές σχολές. Η Ιατρική είναι το απόλυτο παράδειγμα. Σε μια σχολή με περίπου 100 καθηγητές α' βαθμίδας, καταγράφηκαν 18 μέλη ΔΕΠ (Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού) όλων των επιπέδων (λέκτορες, επίκουροι, αναπληρωτές), που είναι τέκνα νυν και τέως καθηγητών στο ίδιο ίδρυμα, πλην ενός του οποίους ο πατέρας είναι καθηγητής στο ΑΠΘ. Ωστόσο, διπλάσιοι υπολογίζονται οι λοιποί συγγενείς, ανίψια, γαμπροί, νύφες, πρώην και νυν σύζυγοι που συγκροτούν το ευρύτερο συγγενικό περιβάλλον, το οποίο, όμως, απουσιάζει από τις λίστες που προορίζονται για το υπουργείο Παιδείας. Σύμφωνα με πληροφορίες, το ερώτημα που τέθηκε και απαντήθηκε αφορά τα «μέλη ΔΕΠ που είναι τέκνα διδασκόντων στα ΑΕΙ». Ολοι οι άλλοι έμειναν απ' έξω.

Οι διάδοχοι

Σήμερα, η «Ε» δημοσιεύει τις πρώτες λίστες οικογενειοκρατίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών που καταρτίζουν οι κοσμήτορες και πρόεδροι των τμημάτων. Χωρίς ονόματα, με κριτήριο μόνο τη συγγένεια α' βαθμού και αποκλειστικά τα τέκνα των γονέων διδασκόντων. Αποτέλεσμα; Από τους περίπου 1.700 που διδάσκουν στο ίδρυμα, 40 εμφανίζονται ως τέκνα νυν και τέως καθηγητών και αναπληρωτών καθηγητών ΑΕΙ ενώ «απουσιάζουν» όλες οι άλλες συγγένειες.

Μετά την πρωταθλήτρια Ιατρική, που κατέχει με διαφορά την πρώτη θέση, ακολουθεί η Νομική. Σ' αυτήν πέντε μόνο φερέλπιδες λέκτορες εμφανίζονται ως κληρονόμοι καριέρας, αλλά εκτιμάται ότι είναι πολύ περισσότεροι όσοι συμπληρώνουν το ευρύτερο δίκτυο συγγενικών και άλλων στενών σχέσεων.

Στη σχολή της Κοινωνικής Θεολογίας, που τα τελευταία χρόνια αποτελεί ανέκδοτο νεποτισμού στους κόλπους της πανεπιστημιακής κοινότητας, η λίστα περιλαμβάνει τρία μέλη ΔΕΠ-τέκνα καθηγητών ενώ είναι γνωστό τοις πάσι ότι μια μόνο οικογένεια σ' αυτό το τμήμα είναι αρκετά πολυπληθέστερη, χώρια οι εξ αγχιστείας και οι συγγενείς των εξ αγχιστείας συγγενών που, επίσης, απολαμβάνουν προνόμια διδασκαλίας και καριέρας στο κορυφαίο ίδρυμα της χώρας.

Η απόπειρα καταγραφής από την «Ε» του ευρύτερου δικτύου συγγενειών μόνο σε μια σχολή, στην Ιατρική, βρήκε τουλάχιστον 20 περιπτώσεις οικογενειών που συνδέονται, η καθεμιά εξ αυτών, με έναν, δύο έως και τρεις διορισμούς. Χώρια τα λίγα, πλην ενδεικτικά, φαινόμενα πολλαπλής και ακραίας ευνοιοκρατίας που καταγγέλλονται κατά καιρούς αλλά ποτέ δεν διαλευκάνθηκαν. Χώρια, φυσικά, τα ακόμη μεγαλύτερα αλλά «αφανή» πελατειακά δίκτυα που απεικονίζουν απόλυτα τον αραχνώδη ιστό που υφαίνει ο νεποτισμός εδώ και χρόνια πάνω από ζωτικά σημεία των ελληνικών ΑΕΙ.

«Το 50% των καθηγητών στην Ιατρική φροντίζουν οι ίδιοι για τη διαδοχή τους», λένε χαρακτηριστικά όσοι έχουν καλή γνώση της κατάστασης. Καθηγητές (νυν και τέως) και αναπληρωτές έχουν παιδιά κι ανίψια (ένα, δύο, τρία) ήδη διορισμένα στη σχολή ή και στο τμήμα τους. Αλλοι συμβαίνει να έχουν όλη ή σχεδόν όλη την οικογένεια κοντά τους, συμπεριλαμβανομένων των συζύγων των παιδιών τους, οι οποίοι σε ορισμένες περιπτώσεις τυγχάνει να είναι και τέκνα άλλων καθηγητών.

Εντονα έχουν επικριθεί υποθέσεις ζευγαριών, που χωρίς να έχουν την ίδια ειδικότητα βρίσκονται στο ίδιο τμήμα. Χαρακτηριστική η περίπτωση συζύγου μετεγγραφομένης από το ΑΠΘ στο Αθηνών, αρχικά σε τμήμα άσχετο της ειδικότητάς της και ακολούθως στο τμήμα του συζύγου της, επίσης άσχετο με τους τίτλους της. Αλλες πάλι οικογένειες εντυπωσιάζουν μόνο με το μέγεθός τους. Ο (τέως) καθηγητής πατέρας-πατριάρχης έχει τρία παιδιά. Ο γιος, η μια κόρη, ο άνδρας της καθώς και ο άνδρας της άλλης κόρης απασχολούνται, επίσης, στην Ιατρική. Το ίδιο η νυν και η πρώην σύζυγος του (τέως) καθηγητή. Σύνολο έξι.

Η συγγένεια

«Παρά το βαθμό συγγένειας πολλοί αναδεικνύονται ως εξαιρετικοί επιστήμονες» τονίζουν ακόμα και όσοι καταγγέλλουν τα φαινόμενα νεποτισμού στα πανεπιστήμια. Πράγματι, έτσι είναι. Η συγγένεια, όπως δεν μπορεί να είναι μοναδικό κριτήριο ανάδειξης επιστημόνων, έτσι δεν μπορεί να είναι και στοιχείο καταδίκης και απόρριψής τους. Ωστόσο, το στοιχείο ηθικής τάξεως που εγείρεται εκ των πραγμάτων αποτελεί κοινό τόπο των αντιδράσεων. Συνδέεται άμεσα με τα παράλληλα φαινόμενα αναξιοκρατίας και ευνοιοκρατίας, «πυλώνες» των συστημάτων διαφθοράς σε κρίσιμους τομείς μιας Πολιτείας.

Μέσα σ' ένα χρόνο, από τον Οκτώβριο του 2009, σύμφωνα με τα όσα είπε ο υφυπουργός Γιάννης Πανάρετος στη Βουλή (απαντώντας σε ερώτηση του βουλευτή του ΛΑΟΣ Κ. Αϊβαλιώτη), έχουν ανασταλεί 100 περιπτώσεις εξέλιξης πανεπιστημιακών, ενώ άλλες 15 έχουν ήδη ακυρωθεί ως παράτυπες. Μένει να φανεί πόσο μακριά θα φτάσει η τρέχουσα έρευνα από το υπουργείο Παιδείας.
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=29/10/2010&id=218182

Σβούρα έχετε κάνει την ψήφο μας

Γράφει η Κυρά του ΠΗΓΑΙΜΟΥ

"Ερευνα έδειξε ότι το 30% των πολιτών που χρησιμοποίησε υπηρεσίες δημόσιας υγείας αναγκάστηκε να πληρώσει «φακελάκι», προκειμένου να εξυπηρετηθεί. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι «άτυπες πληρωμές» έγιναν έπειτα από απαίτηση των θεραπόντων γιατρών"!
Προτεραιότητες κύριε Υπουργέ ,βάλτε προτεραιότητες.
Αρχίστε πρώτα απ' αυτούς και τους συνεργάτες τους .
Όχι από τις παροχές στα γεροντάκια των ΚΑΠΗ ,εύκολη λεία στο χέρι της πολιτείας μια και δεν μπορούν ν' αντιδράσουν τα περήφανα το πάλαι πότε γερατιά.
Η κατάργηση στοιχειωδών κοινωνικών διευκολύνσεων ψίχουλα θα γιομίσουν το ταμείο . Δεν είναι αυτά τα βάρη στ' αμπάρια του καραβιού που το βουλιάζουν, Τους μεγαλοκαρχαρίες να κυνηγήσετε . Αυτοί βούλιαξαν και θα στείλουν στον πάτο το Καράβι . Τους βλέπουμε όλους να μπαινοβγαίνουν στα ρηχά .Πασαρέλα έχουν κάνει την κοινωνία μας και καμιά απόχη ,κανένα ψαροτούφεκο κανένα δίχτυ δεν τους πιάνει μέχρι στιγμής να τους κοπανίσει κάτω.
Να τους κάνει να ξεράσουν αίμα το κλεμμένο βιος του Έλληνα πολίτη.
Πάτε να βάλετε εμάς τους πολίτες στο κόλπο να γίνουμε καταδότες στο ΣΔΟΕ και κυνηγοί ελεφάντων του αδήλωτου πλούτου.
Μα είναι σοβαρά πράγματα αυτά Υπουργέ μου ; Τους έχετε μπροστά στα μάτια σας όλους.
Τους βλέπετε.Γατί δεν κάνετε ένα γενναιότερο σαφάρι να τους μαζέψετε;
Που και σε τι κωλύεστε;;;;
Βάλατε υψηλή φορολογία στις επιχειρήσεις .
Καλά δεν βρέθηκε κανείς οικονομικός εγκέφαλος μεταξύ σας να σας πεί οτι οι μικροί θα αφανιστούν και για τους μεγάλους υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια;;
Και μη μου πείτε ότι λαϊκίζω γιατί αλήθεια είναι.
Μας έχετε ζαλίσει,μας έχετε κάνει σβούρα την ψήφο μας κι ούτε ξερουμε που να την ρίξουμε να γλυτώσουμε από τους λαϊκιστές, τους σωτήρες,τους μάγους τους ....τους....
Κουραστήκαμε πια. Βαρεθήκαμε, αγανακτήσαμε . Το ποτήρι ξεχείλισε δεν πάει άλλο. Θα τρέχετε, θα τρέχουμε όλοι και δεν θα φτάνουμε κατά πως πάτε....

Δείτε και κρίνετε της νύχτας τα καμώματα στου Ζωγράφου

Γράφαμε σε προηγούμενη ανάρτηση για της νύχτας τα καμώματα που τα βλέπει η μέρα και γελά στου Ζωγράφου και αναφερόμασταν στο "μνημειώδες" έργο του αναπλασθέντος εν μια νυκτί (αυτή της 28ης Οκτωβρίου) τσιμεντένιου Ηρώου του δήμου Ζωγράφου.Οι δυο προϋπάρχοντες φοίνικες κι ο πλαστικός χλοοτάπητας σπάζουν την τσιμεντένια μονοτονία του ημιτελούς μνημείου των πεσόντων.
Φίλος αναγνώστης του blog είχε την ευγενή καλοσύνη να φωτογραφίσει το έργο βιτρίνας από διάφορες οπτικές γωνίες κατά τη διάρκεια των σημερινών εκδηλώσεων για τον εορτασμό της επετείου του "ΟΧΙ".Οι εικόνες με τις παλέτες,τα πλέγματα,τα τσίγκια,τις ταμπέλες και τα τσιμέντα δείχνουν καθαρά ότι δεν προκάναμε Μπαρμπα-Γιάννη!
Δεν πειράζει,ως τις εκλογές υπάρχουν ακόμα αρκετές νύχτες και για την αποπεράτωση του έργου αλλά και για να πάρουν τις αποφάσεις τους οι δημότες του Ζωγράφου.