Σκέψεις,προτάσεις,απορίες ...

 Ο/Η Maria Tzirita είπε...Δε θέλω ν'ακούω και να διαβάζω πια αντιρρήσεις και κατηγορώ, θέλω ν'ακούω προτάσεις και λύσεις. Εσύ Δημήτρη μου τι προτείνεις να κάνουμε; Ποιόν να ψηφίζουμε τελικά, ποιόν;...11 Μαρτίου 2010 7:25 μ.μ.

To σχόλιο που διαβάσατε ήταν η δυναμική παρέμβαση της αγαπημένης φίλης Μαρίας στο χθεσινό αιχμηρό άρθρο του Μπαρμπανίκου που δημοσιεύσαμε.Εχει δίκιο γιατί όλοι σχολιάζουμε,κρίνουμε,επικρίνουμε και καταδικάζουμε εκ του ασφαλούς οι περισσότεροι.

Η πορεία του Μπαρμπανίκου είναι γνωστή και το blog του είναι εδώ όπου μπορείτε να δείτε τα γραπτά του!

Σε ότι αφορά τον υποφαινόμενο έχω να πω πως σέβομαι την δημοκρατία και τους κανόνες της,όχι όμως και τα κόμματα έτσι όπως είναι δομημένα σήμερα.Καθαρώς αρχηγικά,περιστρεφόμενα γύρω από αυλές,γνωστούς - συγγενείς και λόμπυ συμφερόντων.

Στα κόμματα κατά την ταπεινή μου γνώμη θα έπρεπε να κυριαρχούν,το ήθος,η αξιοκρατία,η ισότητα κι η δικαιοσύνη και στο επίκεντρό τους να είναι ο άνθρωπος - πολίτης κι όχι ο ψηφοφόρος και η κομματική πελατεία.

Εζησα έντονα την εποχή του "βρώμικου 89",όπως έχει μείνει στην ιστορία.Τότε που ο τόπος όλος βούιζε για το που βρήκε ένας νέος άνθρωπος (Κοσκωτάς) τόσα χρήματα κι αγοράζει Τράπεζες,ποδοσφαιρικές ομάδες,περιοδικά κι εφημερίδες (όπως αποδείχτηκε αγόραζε και νομοσχέδια).Ολοι είχαν αυτή την απορία εκτός του πολιτικού κόσμου.Οι πολιτικοί μας όπως και τώρα έτσι και τότε απολάμβαναν τ' αγαθά τους.

Τότε ήταν που σιχάθηκα για πρώτη φορά τον πολιτικό κόσμο στην Ελλάδα (οι παλιότεροι είχαν κι άλλες ευκαιρίες απογοήτευσης όπως το 65 κι ακόμα χειρότερα την περίοδο του εμφυλίου 1945-1949)!Κι όμως κανένας τους δεν κάνει τίποτα για να αποβάλει η πολιτική όσα στραβά κι ανάποδα κι εγκληματικά κουβαλάει στην πλάτη της κοντά έναν αιώνα τώρα.Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει.Νομοθετική και εκτελεστική εξουσία τα ίδια πρόσωπα και η ανεξάρτητη δικαστική εξουσία καπελωμένη από τους προηγούμενους.

Η πολιτική είναι ένα ακριβό σπορ για λίγους κι ο λαός απλός θεατής και χειροκροτητής,ειδικά όταν εργάζεται 10 ώρες εκ των οποίων οι 2 δώρο στον εργοδότη κι άλλες 4 στη διαδρομή!

Κάποια αμερικάνικη εταιρία "άγνωστο" για ποιούς λόγους παραχώρησε τις ηλεκτρονικές της σελίδες και δημιουργήθηκαν τα blogs!Εδώ κάθε πικραμένος μπορεί "ελεύθερα" να λέει και να γράφει τον πόνο του και κάποιες φορές να προτείνει ό,τι νομίζει πως θα μπορούσε να βοηθήσει στην καλυτέρευση του πολιτικού μας βίου.Για να επανέλθω λοιπόν στο σχόλιο της φίλης Μαρίας απ' όπου ξεκίνησα αυτό το κατεβατό θα μου επιτρέψετε να αναφέρω μερικές από τις σκέψεις,προτάσεις,απορίες που έχω γράψει τα τρία τελευταία χρόνια.

Κάντε κλικ στην εικόνα

13 Σεπτέμβρη του 2007,τρεις μέρες πριν τις Εθνικές εκλογές,επιστολή του γράφοντος στην εφημερίδα Φίλαθλος για τη λευκή ψήφο και άλλα τινά.
3/3/2010  μόλις προχθές Αγαπητέ κύριε Πρόεδρε περί λεμονόκουπας και σύγκρουσης με ντόπια και ξένα συμφέροντα.
1/2/2010  Σταματήστε το δούλεμα με τις εξεταστικές επιτροπές,να λάβει τέλος το φαγοπότι των βουλευτών στις εξεταστικές του τίποτα.
3/8/2009  Για τη χαμένη τιμή του κοινοβουλίου πρόταση για μείωση των βουλευτών σε 200 και θέσπιση του βουλευτικού αξιώματος ως την πλέον τιμητική θέση για Ελληνα πολίτη αλλά ΑΜΙΣΘΗ.
4/5/2009  Για την κατάργηση του νόμου περί συγκάλυψης ευθύνης υπουργών.
9/2/2010  Μ(πίζνες) Κ(αλά) Ο(ργανωμένες)  αναφορά στη μεγάλη κομπίνα των ΜΚΟ
Στην ετικέτα Δικαιοσύνη πολλές αναφορές,προτάσεις και απορίες για θέματα δικαιοσύνης.
Αυτά είναι κάποια από τα δημοσιεύματα που μπόρεσα να βρώ (υπάρχουν κι άλλα πολλά) με προτάσεις,ιδέες κι απορίες του γράφοντος.
Και πολύ λογικά κάποιος θα ρωτήσει πως όλα αυτά όμως μπορούν να γίνουν πράξεις;
Διαβάστε εδώ ένα κείμενο του Δεκέμβρη του 2008 με προτροπή στους νέους: "Σπουδαστε,δουλεψτε κι απο μεσα με τα εργα σας και τον τροπο ζωη σας αλλαξτε την κοινωνια.
Εφαρμοζοντας ο καθενας στον τομεα του αξιοκρατια,τιμιοτητα,δικαιοσυνη υπαρχει ελπιδα να ερθουν καλυτερες μερες."

Βοήθεια προς "ναυτιλομένους"!!!

Αγαπητοί φίλοι και φίλες χτες το πρωί πάτησα να μπω στη σελίδα μου κι ο blogger έβγαζε  ένα μήνυμα ότι το blog έχει καταργηθεί!Πήγα στο blogger να συνδεθώ κι εκεί εκτός από τον κωδικό μου ζήτησε να αντιγράψω και κάποια λατινικά γράμματα σ' ένα άλλο κουτάκι και συνδέθηκα κανονικά.

Το ίδιο είχε συμβεί και πριν 10 μέρες περίπου αλλά τότε χωρίς απώλειες!

Χτές όμως μπαίνοντας στο blog  ανακάλυψα πως έχουν εξαφανιστεί τα δικά μου σχόλια.

Δηλαδή κάτω από την ανάρτηση ενώ γράφει πχ 8 σχόλια ανοίγοντας εμφανίζονται μόνο τα 4 των αναγνωστών και λείπουν τα δικά μου σχόλια - απαντήσεις.

Τι μπορεί να συμβαίνει;Πως εξαφανίστηκαν και τι τρόπος υπάρχει (αν υπάρχει) να ξαναεμφανιστούν;

Θα παρακαλούσα όποιον γνωρίζει να με ενημερώσει είτε με σχόλιο είτε με mail.

Ευχαριστώ

ΑΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΩ ΤΟΝ ΘΕΟ, ΔΕΝ ΘΑ ΣΥΜΜΑΧΗΣΩ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΑΒΟΛΟ

ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, ΣΑΜΑΡΑΣ, ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ ΚΑΙ Τ' ΑΠΟΚΟΜΜΑΤΑ ΤΟΥΣ, ΕΧΟΥΝ ΤΑΧΘΕΙ ΑΝΟΙΧΤΑ:
ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΜΑΥΡΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ (ΞΕΠΛΥΜΑ ΧΡΗΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ, ΚΛΕΨΙΕΣ, ΠΟΡΝΕΙΑ, ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΉ κλπ)
ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΝΟΜΗΣ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ (ΓΙΑ ΝΑ ΚΡΑΤΟΥΝ ΤΑ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΑ ΧΑΜΗΛΑ --- ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Δώστε τα όλα στους αμερικάνους να φέρουν λεφτά για επενδύσεις, ενώ ξέρει ότι θέλουν να έρθουν μόνο για εύκολη μάσα).
ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, ΣΑΜΑΡΑΣ, ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ ΚΑΙ Τ' ΑΠΟΚΟΜΜΑΤΑ ΤΟΥΣ, ΒΟΛΕΥΟΝΤΑΙ ΝΑ ΑΥΤΟΠΕΡΙΟΡΙΣΤΩ ΜΟΝΟΛΙΘΙΚΑ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΠΟΥ ΕΥΚΟΛΑ ΞΕΦΟΥΣΚΩΝΕΙ ΛΟΓΩ ΤΗΣ/ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΔΙΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ.
ΚΑΙ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΤΟΥΣ, ΦΑΝΕΡΑ, ΠΛΕΙΟΔΟΤΟΥΝ ΣΤΗ ΒΙΑΙΗ ΑΝΑΚΑΤΑΝΟΜΗ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ,
>>>> ΜΕ ΤΗ ΒΑΡΒΑΡΗ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΞΑΠΛΩΣΗΣ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ
>>>> ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΕΣΥ
>>>> ΜΕ ΤΟ ΞΕΧΑΡΒΑΛΩΜΑ ΤΟΥ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΚΑΤΑΛΗΣΤΕΨΑΝ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΡΓΟΔΟΤΕΣ
>>>> ΜΕ ΤΗΝ ΒΑΘΙΑ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΜΑΣ
>>>> ΜΕ ΤΟΝ ΜΠΑΜΠΟΥΛΑ ΧΙΛΙΩΝ-ΜΥΡΙΩΝ ΚΙΝΔΥΝΩΝ, ΑΦΟΥ ΣΤΡΑΤΟΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ ΜΙΣΘΟΦΟΡΙΚΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΟΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΑΦΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΣΠΑΕΙ ΚΕΦΑΛΙΑ ΔΙΑΔΗΛΩΤΩΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΦΥΛΑΕΙ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΤΟΥΣ ΛΑΤΣΗΔΕΣ, ΤΟΥΣ ΒΑΡΔΙΝΟΓΙΑΝΝΗΔΕΣ, ΤΟΥΣ ΠΟΥΛΗΜΕΝΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ.

ΑΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΩ ΤΟΝ ΘΕΟ, ΔΕΝ ΘΑ ΣΥΜΜΑΧΗΣΩ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΑΒΟΛΟ 

από ΜΠΑΡΜΠΑΝΙΚΟΣ

«Τοκογλύφοι και “φίλοι” ζητούν το ξεπούλημα της χώρας»

topontiki.gr

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ σήμερα, 11 Μαρτίου, το ΠΟΝΤΙΚΙ, με κεντρικό τίτλο «Τοκογλύφοι και “φίλοι” ζητούν το ξεπούλημα της χώρας» και αποκαλυπτικό ρεπορτάζ για τα ανταλλάγματα που απαιτούν οι εταίροι, οι «σύμμαχοι» και οι πιστωτές μας, που έχουν βάλει σκοπό τους να μας …«σώσουν» από την κρίση.( Όλες οι πληροφορίες στις σελ. 5-20-21) ΚΙ ενώ ο κόσμος καίγεται, η κυβέρνηση είναι πολύ απασχολημένη με άλλα …μείζονα θέματα. Διάφορα -πρωτοκλασάτα και μη- στελέχη που έχουν λύσει όλα τα υπόλοιπα προβλήματα του τόπου, ασκούν πιέσεις στον Παπανδρέου να πάρει μέτρα για τους διαφωνούντες στην ΚΟ, πριν, όπως λένε, η χιονόμπαλα Παπουτσή γίνει χιονοστιβάδα. (Σελ.10-11)

Ξανάπιασε το Τζόκερ ο υπουργός Προ-Πο;

O θάνατός σου η ζωή μου,λέει ένα σοφό ρητό!

Κι απ' ότι φαίνεται στο πρόσωπο του υπουργού Προ-Πο βρίσκει την τέλεια εφαρμογή.
Ξημερώματα της Τετάρτης 10 Μαρτίου σε συμπλοκή μεταξύ αστυνομικών και κακοποιών στη Δάφνη ένας κακοποιός έπεσε νεκρός.Τα πρώτα ευρήματα στον τόπο της συμπλοκής οδηγούν σε τρομοκράτες που επιχειρούσαν να "απαλλοτριώσουν"  ένα ΙΧ μάρκας SEAT,παλαιό μοντέλο.
Βρέθηκαν κάλυκες,πιστόλι,σακίδιο που περιείχε χειροβομβίδα,σύστημα ενδοεπικοινωνίας και ο ίδιος φορούσε διπλά δερμάτινα γάντια!
Από την ΕΛ.ΑΣ δόθηκαν στη δημοσιότητα το όνομα του νεκρού Λ.Φ και η φωτογραφία του και ζητούνται πληροφορίες από τους πολίτες που γνωρίζουν οτιδήποτε.
Η περίπτωση θυμίζει έντονα την ιστορία του Σάββα Ξηρού κι αν τα ευρήματα και οι ενδείξεις επαληθευθούν και γίνουν τεκμήρια,τότε βρισκόμαστε μπροστά στην εξάρθρωση ομάδας τρομοκρατών.
Ο κύριος Χρυσοχοϊδης πρέπει να είναι από τους πιο τυχερούς ανθρώπους στον κόσμο αφού μέσα σε οχτώ χρόνια κερδίζει δυο φορές το Τζόκερ ως υπουργός Προ-Πο.
Σε μια πολύ δύσκολη για τη χώρα εποχή και που συμπτωματικά ο πρωθυπουργός βρίσκεται στις ΗΠΑ το να εξαρθρωθεί τρομοκρατική οργάνωση δεν είναι και λίγο.
Και μόνο που θα στραφεί στην τρομολαγνεία το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης φτάνει.
Τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν ότι γίνονται έρευνες σε σπίτια σε διάφορα σημεία της Αθήνας.

Διαμαρτυρόμαστε και απέχουμε από τα blogs μας για τα μέτρα εξαθλίωσης

H χώρα μας ζει τις χειρότερες στιγμές της, από τη μεταπολεμική περίοδο…

Το τέρας του παγκόσμιου καπιταλισμού απειλεί να μας καταπιεί πλήρως, ενώ οι θλιβεροί εντολοδόχοι του, της συμπολίτευσης και της αντιπολίτευσης, δυστυχώς, μας σύρουν κατευθείαν στα δόντια του μέσα, πιστοί όλοι τους, στις οδηγίες της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ!

Όσοι δεν θέλουν να το δουν και να το κατανοήσουν και ελπίζουν ακόμη σε ένα θαύμα, μάλλον θα διαψευσθούν οικτρά!

Δεν μπορούμε και δεν πρέπει να παρακολουθούμε παγωμένοι τον όλεθρο να έρχεται και να μη κάνουμε κάτι… Καταργούν δικαιώματα ενός αιώνα που αποκτήθηκαν με αίμα και αγώνες σκληρούς! Έτσι τόσο απλά, τόσο άδικα, τόσο απροκάλυπτα και τόσο προδοτικά!!

Με τη φτηνή και γελοία αιτιολογία ότι δεν γίνεται αλλιώς! Ενώ όλοι μας ξέρουμε ότι γίνεται!!! Οι κλέφτες μάταια ρωτάμε που είναι και τα κλοπιμαία που βρίσκονται??

Από κάπου πρέπει ν’ αρχίσουμε, από κάπου πρέπει να εμπνευστούμε και να πάρουμε κουράγιο να αντιδράσουμε!!

Ξεκινάμε λοιπόν, εμείς οι Ενωμένοι Μπλόγκερ και ενεργοί πολίτες, μία σιωπηλή διαμαρτυρία την Τετάρτη, στις 10 Μαρτίου απέχοντας από τα μπλογκ μας και ανεβάζοντας την ανάρτηση η μονο το baneraki αυτo με δήλωση συμπαράστασης στη Γενική Απεργία της Πέμπτης 11 Μαρτίου.

Ελάτε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΑΣ, ΕΝΩΜΕΝΟΙ, ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΔΑΠΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ, που ζούμε και υποφέρουμε μαζί σ’ αυτή την άδικη και διεφθαρμένη Χώρα, να ενώσουμε τη …σιωπή μας σε πρώτη φάση… σε μία δυναμική σιωπηλή διαμαρτυρία που σίγουρα θα δώσει το πρώτο μήνυμα και την πρώτη ώθηση για παραπέρα αγώνες!

Παναιτωλικός:84 χρόνια ήθους και πολιτισμού

84 και συνεχίζει… Εν Αγρινίω και εν τω Γυμνασίω Αγρινίου, σήμερον την 9ην του μηνός Μαρτίου του 1926 έτους, ημέραν της εβδομάδος Τρίτην και ώραν 5 μ.μ. συνελθόντες οι κάτωθι υπογεγραμμένοι: Αποφασίζομεν παμψηφεί. 1. Ιδρύομεν Σωματείον κατά τους Νόμους 281 και 2151 περί Σωματείων υπό την επωνυμία Γυμναστικός Σύλλογος «Παναιτωλικός» 2. Ψηφίζομεν κατ’ άρθρον και έν τω συνόλω του το εξ’ άρθρων τεσσαράκοντα δύο (42) ανωτέρω καταστατικό αυτού. Εκλέγομεν δια την διοίκησιν αυτού, προσωρνή τριμελή επιτροπήν εκ των α) Ευθυμίου Χαβέλλα ως προέδρου β) Γεωργίου Χαντζοπούλου ως Ταμίου καί γ) Εμμανουήλ Θεοδωροπούλου ως Γραμματέως, είς ην ανατίθεμεν α) Την μέριμναν περί της εγκρίσεως υπό του Πρωτοδικείου Μεσολογγίου του καταστατικού του Συλλόγου. β) Την μετά την έγκρισιν του καταστατικού υπό του δικαστηρίου εγγραφήν τακτικών μελών του Συλλόγου και πρόσκλησιν Γενικής Συνελεύσεως εντός μηνός δι’ αρχαιρεσίας δια το έτος 1926. Εφ’ ώ συνετάχθη το παρόν και βεβαιωθέν υπογράφεται. Οι ιδρυταί: Ευθύμιος Χαβέλλας, Γεώργιος Χατζόπουλος, Εμμανουήλ Θεοδωρόπουλος, Αθανάσιος Παπασωτηρόπουλος, Νικόλαος Σαραντόπουλος, Διονύσιος Έξαρχος, Ιωάννης Σελιμάς, Ανδρέας Παναγόπουλος, Γεώργιος Στύλιος, Χρήστος Σ. Γιάγκας, Λάμπρος Μπούστος, Νικόλαος Τσιτσιμελής, Χρήστος Παπαγιάννης, Γεώργιος Πάτσης, Παναγιώτης Τσιχριντζής, Γεώργιος Αλεξανδρόπουλος. Ότι ακριβές αντίγραφον εν Αγρινίω αυθημερόν Ο πρόεδρος Ευθύμιος Χαβέλλας, ο Γραμματεύς Εμμ. Θεοδωρόπουλος. Ενεκρίθη δυνάμει της υπ’ αριθ. 200/1926 αποφάσεως Πρωτοδικείου Μεσολογγίου. Έτσι απλά. Με το παραπάνω πρακτικό έγινε η αρχή. Ιδρύθηκε ο ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ, ο σύλλογος που έμελε να κυριαρχήσει τα επόμενα χρόνια στα αθλητικά δρώμενα του νομού και να γίνει ο καλύτερος πρεσβευτής της Αιτωλοακαρνανίας εκτός των συνόρων της. Το καταστατικό του ορίζεται πως «Η Σφραγίς του Συλλόγου φέρει εν τη στεφάνη τον τίτλο του Συλλόγου και εν τω μέσω, το έτος της ιδρύσεώς του και ήρωα Αιτωλόν» και προβλέπει ότι ως στόχο έχει… «Την ανάπτυξιν και έντασιν Γυμναστικού και Αγωνιστικού φρονήματος, Την - ΗΘΙΚΗΝ - επίβλεψιν και την δυνατήν μετασχολικήν εκπαίδευσιν των ανηλίκων, δια παιδονομίας και ΕΣΠΕΡΙΝΩΝ ή κυριακών Σχολών!». Τα δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν επιβεβαίωσαν την ανάγκη να προσφέρει τις υπηρεσίες του και στην εκπαίδευση (μοναδική περίπτωση για Αθλητικό Σύλλογο). Η λειτουργία των Νυχτερινών Σχολών, που έδωσε την ευκαιρία να μάθουν γράμματα εκατοντάδες παιδιά απόρων οικογενειών που είχαν πληγεί από τα δεινά του πολέμου και της ανέχειας, σίγουρα αποτέλεσε μεγαλύτερη προσφορά στην τοπική κοινωνία από την προσφορά του στον αθλητικό τομέα. Αυτή η σχέση που αναπτύχθηκε με τους ανθρώπους που αγκάλιασαν τις δραστηριότητές του και έγιναν αποδέκτες της προσφοράς του, είναι διαχρονικά θερμή. Σφυρηλατημένη σε δύσκολες συνθήκες, γιγαντωμένη στις επιτυχίες. Ο Παναιτωλικός είναι κομμάτι του Αγρινίου και της Αιτωλοακαρνανίας γενικότερα και συμπορεύονται με οδηγό το κοινό συμφέρον. Σ’ αυτή τη διαδρομή ο ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ πρόσφερε συγκινήσεις, επιτυχίες διακρίσεις. Πέρασε όμως και δοκιμασίες, αλλά άντεξε έχοντας τη στήριξη χιλιάδων πιστών φίλων του. Πάνω απ’ όλα αποτέλεσε φωτεινό παράδειγμα Συλλόγου που παρήγαγε ήθος και πολιτισμό. Τρίτη 9 Μαρτίου 1926 – Τρίτη 9 Μαρτίου 2010  84 χρόνια προσφοράς του Συλλόγου στον Αθλητισμό, την Εκπαίδευση, τον Πολιτισμό, την Κοινωνία. Η κληρονομιά που μας έχει μεταβιβαστεί είναι τεράστια. Καλούμαστε να αναδείξουμε τα στοιχεία εκείνα που έχουν καταξιώσει το Σύλλογό μας. Να συνεχίσουμε την προσπάθεια που άρχισε δεκαετίες πριν υπηρετώντας ηθικές αξίες και αρχές. Ο ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΟΣ ΦΙΛΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ, με οδηγό την πλούσια ιστορία του και έχοντας στο πλευρό του μια ολόκληρη κοινωνία, είναι σίγουρο ότι διαθέτει και λαμπρό μέλλον.

www.panaitolikos.gr

Νέα κόλπα διορισμών στο Δημόσιο με συγχωροχάρτια Καστανίδη

ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ

ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΤΕΥΧΟΣ ΤΡΙΤΟ Αρ. Φύλλου 100

16 Φεβρουαρίου 2010

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ

ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

Με Προεδρικό Διάταγμα που εκδόθηκε στην Αθήνα στις 2−2−2010 σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 47 παρ.1 του Συντάγματος, ύστερα από πρόταση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και γνωμοδότηση του Συμβουλίου Χαρίτων,

αποφασίζουμε:

Χαρίζεται:
1 .Το υπόλοιπο της ποινής του Καρακωνσταντή Μιχαήλ του Στέργιου, που του έχει επιβληθεί με την απόφαση αριθμός 47655/14−9−2007 του Τριμελούς Πλημμελειο− δικείου Αθηνών σε ποινή καθείρξεως είκοσι (20) ετών, χρηματική ποινή 154.937 ευρώ και στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων για δέκα (10) έτη που εκδόθηκε κατά προσαρμογή της υπ’ αριθ. 33/1995 απόφασης του Κακουργιοδικείου Παλέρμο Ιταλίας με την οποία είχε καταδικαστεί σε κάθειρξη είκοσι (20) ετών, χρηματική ποινή 300.000.000 λιρετών Ιταλίας και σε ισόβια στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων, για πώληση, διανομή, αγορά, εκχώρηση, μεταφορά, εισαγωγή και κατοχή ναρκωτικών ουσιών.
Αίρονται:
1. Οι κατά νόμον συνέπειες που απορρέουν από τις καταδίκες του ΓΑΛΕΡΑΚΗ Θεοδοσίου του Σπυρίδωνα με τις αποφάσεις αριθμ.: α) 901/6−9−1993 του Τριμελούς Εφετείου Κρήτης, σε ποινή φυλάκισης δύο (2) ετών και ενός (1) μηνός για κατοχή, πώληση ινδικής κάνναβης, κατοχή πυρομαχικών β) 140/9−2−1979 του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών σε ποινή φυλάκισης δύο (2) ετών για αγορά, πώληση, κατοχή ναρκωτικών ουσιών γ) 87/7− 2−1977 του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών σε ποινή φυλάκισης πέντε (5) ετών και τεσσάρων (4) μηνών για ληστεία, κλοπή, επικίνδυνη σωματική βλάβη, παράνομη οπλοφορία, οπλοχρησία, ψευδή καταμήνυση, ψευδορκία και δ) 858/23−4−1973 του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών σε ποινή φυλάκισης δέκα (10) ημερών μετατραπείσα για παράβαση υγειονομικού κανονισμού προκειμένου να διοριστεί στην Δήμο Ρεθύμνης.
4. Οι κατά νόμον συνέπειες που απορρέουν από τις καταδίκες του ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Δημητρίου του Ιωάννη με τις αποφάσεις αριθμ.: α) 203/17−4−1989 του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης σε ποινή φυλάκισης δεκαοκτώ (18) μηνών, Χ.Π. 100.000 δρχ., μετατραπείσα για πώληση κοκαΐνης από τοξικομανή β) 7777/24−6−1992 του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης σε ποινή φυλάκισης δύο (2) μηνών μετατραπείσα για παράβαση Ν. 1729/87 (περί ναρκωτικών) γ) 281/4−5−1992 του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης σε ποινή φυλάκισης εννέα (9) μηνών μετατραπείσα για διάθεση ναρκωτικών ουσιών από τοξικομανή και δ) 2721/6−10−1988 του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης σε ποινή φυλάκισης οκτώ (8) μηνών μετατραπείσα, Σ.Π.Δ. για έξη (6) μήνες για παράβαση Ν.5422/1932, προκειμένου να προσληφθεί στο Δήμο Κορδελιού ως μόνιμος υπάλληλος.
7. Οι κατά νόμον συνέπειες που απορρέουν από την καταδίκη του ΚΕΒΡΕΚΙΔΗ Σάββα του Λεωνίδα με την απόφαση αριθμ. 22SKT 2JS 99/94/29−10−1994 του Πρωτοδικείου KREFELD, σε ποινή φυλάκισης τριών (3) ετών για από κοινού παράνομη εισαγωγή κατά συρροή με αγοραπωλησία ναρκωτικών ουσιών σε μικροποσότητες, κατά συρροή με οδήγηση χωρίς άδεια, προκειμένου να προσληφθεί στο Δήμο Κορδελιού ως μόνιμος υπάλληλος.
8. Οι κατά νόμον συνέπειες που απορρέουν από την καταδίκη του ΚΥΠΡΙΩΤΗ Παναγιώτη του Σπυρίδωνος με την απόφαση αριθμ.25−26/10−1−2006 του Τριμελούς Εφετείου Πατρών σε ποινή φυλάκισης έξη (6) μηνών με τριετή αναστολή για πλαστογραφία μετά χρήσεως και απάτη σε βάρος του Δημοσίου, προκειμένου να δύναται να επαναλειτουργήσει το φαρμακείο του στη Γαστούνη Ηλείας.
9. Οι κατά νόμον συνέπειες που απορρέουν από τις καταδίκες του ΜΑΛΑΞΙΑΝΑΚΗ Ιωάννη του Ρούσσου με τις αποφάσεις αριθμ.: α) 2378/13−10−1995 του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Χανίων σε ποινή φυλάκισης πέντε (5) μηνών μετατραπείσα για κλοπή και β) 687/26−1−1993 του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Χανίων σε ποινή φυλάκισης τριάντα (30) ημερών μετατραπείσα για προσβολή γενετήσιας αξιοπρέπειας (άρθρο 337 Π.Κ.),προκειμένου να προσληφθεί ως χειριστής μηχανημάτων στο Δήμο Ακρωτηρίου Χανίων, στο Δημόσιο, Ο.Τ.Α., Ν.Π.Δ.Δ.
10. Οι κατά νόμον συνέπειες που απορρέουν από τις καταδίκες του ΜΑΝΩΛΑΤΟΥ Χαράλαμπου του Νικολάου με τις αποφάσεις αριθμ.: α) 1461/28−9−1993 του Τριμελούς Εφετείου Πατρών σε ποινή φυλάκισης οκτώ (8) μηνών μετατραπείσα για κλοπή από κοινού και β) 1462/28−9−1993 του Τριμελούς Εφετείου Πατρών σε ποινή φυλάκισης οκτώ (8) μηνών μετατραπείσα για κλοπή από κοινού. Οι ανωτέρω συγχωνεύτηκαν στην υπ’ αρ. 1462Α/28−9−1993 συγχωνευτική απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πατρών, σε ποινή φυλάκισης δώδεκα (12) μηνών μετατραπείσα, προκειμένου να μην υφίσταται κώλυμα για την ανανέωση της σύμβασης εργασίας ορισμένου χρόνου με την Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης− Αποχέτευσης Αργοστολίου.
11. Οι κατά νόμον συνέπειες που απορρέουν από την καταδίκη του ΜΕΜΑΚΗ Χαράλαμπου του Εμμανουήλ με την απόφαση αριθμ. 44/24−2−2000 του Πενταμελούς Εφετείου Κρήτης σε ποινή φυλάκισης δύο (2) ετών και δέκα (10) μηνών με πενταετή αναστολή και Σ.Π.Δ. για τρία (3) έτη για ζωοκλοπή από κοινού, παράνομη κατοχή φυσιγγίων, προκειμένου να μην αποτελεί κώλυμα για τον διορισμό του ή την πρόσληψη του σε Ο.Τ.Α.
12. Οι κατά νόμον συνέπειες που απορρέουν από την καταδίκη του ΜΗΤΣΟΠΟΥΛΟΥ Χαράλαμπου του Χρήστουμε την απόφαση αριθμ. 97/30−6−1994 του Αναθεωρητικού Δικαστηρίου σε ποινή φυλάκισης τεσσάρων (4) μηνών με τριετή αναστολή για λιποταξία στο εσωτερικό, προκειμένου να ανακτήσει τα πολιτικά του δικαιώματα και να αποκτήσει δίπλωμα θερμικού μηχανήματος.
13. Οι κατά νόμον συνέπειες που απορρέουν από τις καταδίκες της ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ Μπριγκίττας το γένος Μ. ΛΕΒΗ με τις αποφάσεις αριθμ.: α) 120158/22− 10−2003 του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών σε ποινή φυλάκισης έξη (6) μηνών μετατραπείσα γιαπαράβαση αγορανομικού κώδικα β) 17999/24−2−2003 του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών σε ποινή φυλάκισης δύο (2) μηνών μετατραπείσα για παράβαση αγορανομικού κώδικαγ) 91066/20−9−1994 του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών σε ποινή φυλάκισης τριάντα (30) ημερών μετατραπείσα για παράβαση Ν. 614/77 και δ) 42793/10−3−1987 του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών σε ποινή φυλάκισης τριών (3) μηνών μετατραπείσα, Χ.Π. 10.000 δρχ. για παράβαση Ν.Δ. 9/35, προκειμένου να μην αποτελούν κώλυμα για την συμμετοχή τόσο της ίδιας όσο και των Εταιρειών "ΑΓΡΟΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ Α.Ε." και "ΜΙΧΑΗΛ ΛΕΒΗΣ Ανώνυμη−Εμπορική−Τεχνική − Εκπαιδευτική και Ναυτιλιακή Εταιρεία" που αυτή εκπροσωπεί σε διαγωνισμούς του Δημοσίουκαι για την ίδρυση από την ίδια Εταιρείας υγειονομικού ενδιαφέροντος καθώς και τις κάθε είδους έννομες συνέπειες αυτών.
14. Οι κατά νόμον συνέπειες που απορρέουν από την καταδίκη του ΠΑΠΑΔΑΚΗ Μαρίνου του Γεωργίου με την απόφαση αριθμ. 31/27−2−2003 του Πενταμελούς Εφετείου Κρήτης σε ποινή φυλάκισης δύο (2) ετών και τεσσάρων (4) μηνών με τριετή αναστολή για κατοχή, αγορά αποθήκευση και χρήση ναρκωτικών με ελαφρυντικά,προκειμένου να διορισθεί στο Δήμο Ηρακλείου Κρήτης στον τομέα καθαριότητας.
16. Οι κατά νόμον συνέπειες που απορρέουν από τις καταδίκες του ΠΕΤΣΙΤΗ Δημητρίου του Γεωργίου με τις αποφάσεις αριθμ.: α) 86/11−1−1996 του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Ηρακλείου Κρήτης σε ποινή φυλάκισης πέντε (5) μηνών μετατραπείσα για απάτη κατ’ εξακολούθηση β) 1415/15−5−1995 του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Ηρακλείου Κρήτης σε ποινή φυλάκισης πέντε (5) μηνώνμετατραπείσα για απόπειρα κλοπής. Οι ανωτέρω ομού με την 10158/95 απόφαση του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Ηρακλείου Κρήτης συγχωνεύθησαν στην υπ’ αριθμ. 2840/14−8−1998 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Ηρακλείου Κρήτης σε συνολική ποινή φυλάκισης επτά (7) μηνών και δέκα (10) ημερών, προκειμένου να αποκτήσει ειδική άδεια οδήγησης Ε.Δ.Χ. αυτοκινήτου.
17. Οι κατά νόμον συνέπειες που απορρέουν από την καταδίκη του ΣΤΑΜΕΛΟΥ Κωνσταντίνου του Βασιλείου με την απόφαση αρ.371/15−3−2001 του Τριμελούς Εφετείου Λάρισας σε ποινή φυλάκισης δεκαοκτώ (18) μηνών με τριετή αναστολή για απόπειρα ληστείας από κοινού, προκειμένου να του εκδοθεί άδεια εργασίας προσωπικού ασφαλείας καθώς και άδεια εγκατάστασης συστημάτων ασφαλείας.
18. Οι κατά νόμον συνέπειες που απορρέουν από την καταδίκη του TARUSHA (ΤΑΡΟΥΣΙΑ)ARJIR (ΑΡΓΥΡΗ) του JORCAO(ΓΕΩΡΓΑΚΗ) με την απόφαση αριθμ. 506/17− 11−2000 του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Γαστούνης σε ποινή φυλάκισης δύο (2) μηνών, μετατραπείσα Χ.Π. 50.000 δρχ. για παράβαση άρθρου 3 παρ. 6, 9 και περ. β του Ν.2168/93, προκειμένου να αποκτήσει την Ελληνική Ιθαγένεια και να δύναται να συμμετάσχει σε διαγωνισμούς εργολαβίαςδημοσίων έργων.
21. Οι κατά νόμον συνέπειες που απορρέουν από την καταδίκη της ΧΑΤΖΑΚΟΥ Μαρίας του Κωνσταντίνου με την απόφαση αριθμ. 8544/6−2−2006 του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών σε ποινή φυλάκισης πέντε (5) μηνών με τριετή αναστολή για παράβαση άρθρου 30 Αγορανομικού κώδικα, προκειμένου να μην υφίσταται κώλυμα για την συμμετοχή της Εταιρείας "ΜΕΒΓΑΛ Α.Ε." της οποίας τυγχάνει μέλος του Δ.Σ. σε διαγωνισμούς για την προμήθεια γαλακτοκομικών προϊόντων.
22. Οι κατά νόμον συνέπειες που απορρέουν από τις καταδίκες του ΧΑΤΖΗΠΕΤΡΟΥ Χρήστου του Ευθυμίου με τις αποφάσεις υπ’ αριθμ.: α) 8751/14−2−1986 του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών σε ποινή φυλάκισης δύο (2) μηνών μετατραπείσα για κλοπή από κοινού και β) 62933/30−9−1994 του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών σε ποινή φυλάκισης ενός (1) μηνός μετατραπείσα για κλοπή, προκειμένου να του χορηγηθεί άδεια εργασίας παροχής υπηρεσιών ασφαλείας. [...]

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ

http://gianniotis.blogspot.com/2010/03/

ΣΧΟΛΙΟ από ΚΕΝΤΡΙ: Δηλαδή κύριε Υπουργέ της Δικαιοσύνης μας, εσείς είστε ικανοποιημένος με αυτό που υπογράψατε;

Ναι, ξέρω είναι δικαίωμά σας, σίγουρα είναι νόμιμο, αλλά είναι και ηθικό; Αυτή την φράση μέχρι πριν λίγο καιρό την είχατε καραμέλα και την πιπιλάγατε, τώρα θέλετε να πάθουμε όλοι μας ομαδική αμνησία;

Χαρίζετε ποινές για εμπορία ναρκωτικών, για ληστεία,για κλοπή, για επικίνδυνη σωματική βλάβη, για κατοχή πυρομαχικών για, για, για... να μην δυσαρεστήσετε την εκλογική σας πελατεία;

Τα ειλικρινή μου συγχαρητήρια κύριε Υπουργέ της ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, της ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ ΚΑΙ των ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ, φτου σας να μην σας ματιάσουμε...

Και για τους άπιστους Θωμάδες το αμαρτωλό ΦΕΚ

Διεκδικώντας - ακόμα - το άλλο "μισό του ουρανού"...

8 Μαρτίου: Παγκόσμια ημέρα της γυναίκας
Διεκδικώντας - ακόμα - το άλλο "μισό του ουρανού"...

της κυρίας Δήμητρας Φουφρή

Η ισότητα μεταξύ αντρών και γυναικών αποτελεί θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα σε κάθε δημοκρατία και ως τέτοιο μας αφορά όλους. Αντικρίσαμε το ξημέρωμα της νέας χιλιετίας κι όμως, το μισό του πληθυσμού της γης, οι γυναίκες, δεν έχει ακόμα καταφέρει να κατακτήσει το "μισό του ουρανού" που δικαιούται.

Oι γυναίκες της χώρας μας, για πολλούς αιώνες καταπιεσμένες, δέχονταν παθητικά τις διακρίσεις που γίνονταν σε βάρος τους και το ρόλο που τους δόθηκε μέσα στις παραδοσιακά πατριαρχικές κοινωνίες, ζώντας στη σκιά των ανδρών απληροφόρητες, αγράμματες, μακριά από τη δημόσια και οικονομική ζωή του τόπου, παρόλο που συνέβαλλαν αποφασιστικά τόσο στους απελευθερωτικούς αγώνες, όσο και στην ανάπτυξη της χώρας.
Το 1930 οι Ελληνίδες αποκτούν το δικαίωμα του "εκλέγειν" στις Δημοτικές εκλογές, μετά τη συμπλήρωση του τριακοστού έτους της ηλικίας τους, όμως το 1936 η δικτατορία του Μεταξά ανακόπτει την εξέλιξη του Γυναικείου Κινήματος. Μόλις το 1950 και ύστερα από διεθνή επίδραση, οι γυναίκες αποκτούν το δικαίωμα του "εκλέγεσθαι" στις Δημοτικές εκλογές και το 1952 στις Βουλευτικές. Μετά την επικύρωση του χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και της Διεθνούς Σύμβασης της Νέας Υόρκης "Περί πολιτικών δικαιωμάτων των γυναικών" καταργήθηκαν και στην Ελλάδα κραυγαλέες θεσμοθετημένες διακρίσεις σε βάρος των γυναικών και άνοιξε ο δρόμος για τη συμμετοχή τους στη δημόσια ζωή του τόπου.
Μετά τη Μεταπολίτευση το Γυναικείο Κίνημα μπαίνει σε νέα φάση και εμφανίζεται ιδιαίτερα δυναμικό διεκδικώντας τις ίσες ευκαιρίες που δικαιούται, ενώ συνδέεται με τις γενικότερες κοινωνικο-οικονομικές διεκδικήσεις και αποκτά πολιτικό χαρακτήρα.
Σήμερα το Γυναικείο Κίνημα, έχοντας πετύχει πολλά τόσο σε θεσμικό, όσο και σε κοινωνικό επίπεδο, διεκδικεί την πλήρη ένταξη της γυναίκας με ισότητα δικαιωμάτων και υποχρεώσεων σε όλους τους τομείς της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ζωής.
Η 8η Μάρτη σε όλο τον κόσμο είναι μέρα μνήμης των αγώνων των γυναικών, μέρα αποτίμησης των κατακτήσεων και αφετηρία νέων στόχων για την ουσιαστική κατοχύρωση της Ισότητας των φύλων.
Στις 8 Μάρτη:
� Το 1857 οι υφάντριες της Νέας Υόρκης διαδήλωσαν: για μείωση των ωρών εργασίας από 16 σε 12, για ίσα μεροκάματα με τους άνδρες και για ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς και ζωής.
� Το 1910 στην Κοπεγχάγη η Δεύτερη Διεθνής Διάσκεψη Σοσιαλιστριών καθιερώνει την ετήσια Ημέρα της Γυναίκας.
� Το 1977 ο O.Η.Ε. στη Γενική του Συνέλευση καθιέρωσε την Ημέρας της Γυναίκας, ως Ημέρα για τα Δικαιώματα της Γυναίκας και τη Διεθνή Ειρήνη.

Κιλελέρ - Μαρίνος Αντύπας,ένα αιώνα πριν!

Κιλελέρ 100 χρόνια μετά τα αιματηρά επεισόδια, που συνέβησαν στις 6 Μαρτίου 1910 και εντάσσονται στη μακρά ιστορία του αγροτικού ζητήματος στη Θεσσαλία. Παρότι έλαβαν χώρα κατά κύριο λόγο στην Λάρισα, πήραν το όνομά τους από το χωριό Κιλελέρ (σήμερα Κυψέλη), από το οποίο δόθηκε το έναυσμα.
Στις αρχές του 1910, κύριο αίτημα των κολίγων ήταν η απαλλοτρίωση της γης και η διανομή των τσιφλικιών στους καλλιεργητές της, πάνω στη βάση της μικρής οικογενειακής ιδιοκτησίας. Η χώρα βρισκόταν υπό τον αστερισμό του Στρατιωτικού Συνδέσμου και πρωθυπουργός ήταν ο «υπηρεσιακός» Στέφανος Δραγούμης.
Οι κολίγοι είχαν προγραμματίσει το Σάββατο 6 Μαρτίου πανθεσσαλικό συλλαλητήριο στη Λάρισα, με αφορμή τη συζήτηση του αγροτικού νομοσχεδίου στη Βουλή. Από νωρίς το πρωί άρχισαν να συρρέουν στην πόλη διαδηλωτές από τα γύρω χωριά. Στο σιδηροδρομικό σταθμό του Κιλελέρ, κάπου 200 χωρικοί θέλησαν να επιβιβασθούν σε τρένο χωρίς να πληρώσουν εισιτήριο. Ο διευθυντής των Θεσσαλικών Σιδηροδρόμων, Πολίτης, που επέβαινε στο τρένο, τους το αρνήθηκε. Οι χωρικοί οργίστηκαν κι άρχισαν να λιθοβολούν το συρμό, σπάζοντας τα τζάμια των βαγονιών.Το τρένο απομακρύνθηκε, αλλά σε απόσταση ενός χιλιομέτρου επαναλαμβάνονται οι ίδιες σκηνές από ομάδα 800 χωρικών. Οι άνδρες της στρατιωτικής δύναμης που ευρίσκοντο εντός του τρένου και μετέβαιναν στη Λάρισα για το συλλαλητήριο, διατάχθηκαν από τον επικεφαλής τους να πυροβολήσουν στον αέρα για εκφοβισμό. Οι χωρικοί εξαγριώνονται και τους επιτίθενται με πέτρες και ξύλα. Οι στρατιώτες ξαναπυροβολούν, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν δύο ή κατ' άλλους τέσσερις χωρικοί και να τραυματισθούν πολλοί. Ανάλογα επεισόδια έγιναν και στο χωριό Τσουλάρ (σήμερα Μελία), με δύο νεκρούς χωρικούς και 15 τραυματίες.

Οι συμπλοκές μεταξύ άοπλων διαδηλωτών και δυνάμεων καταστολής επεκτάθηκαν και στη Λάρισα, όταν οι αγρότες πληροφορήθηκαν τα αιματηρά επεισόδια στο Κιλελέρ και το Τσουλάρ. Δύο κολίγοι έπεσαν νεκροί, όταν το ιππικό ανέλαβε δράση. Το συλλαλητήριο έγινε, τελικά, με ειρηνικό τρόπο στις 3 το μεσημέρι στην Πλατεία της Θέμιδος. Ο φοιτητής Γεώργιος Σχοινάς διάβασε το ψήφισμα της συγκέντρωσης, που απεστάλη στη Βουλή και την Κυβέρνηση. Οι αγρότες ζητούσαν άμεση ψήφιση του νομοσχεδίου για την απαλλοτρίωση των τσιφλικιών, ενώ εξέφρασαν τη βαθιά λύπη και οδύνη τους «για την άδικον επίθεσιν κατά του φιλήσυχου και νομοταγούς λαού, ής θύματα υπήρξαν άοπλοι και αθώοι λευκοί σκλάβοι της Θεσσαλίας».

Για τις ταραχές στο Κιλελέρ, στο Τσουλάρ και τη Λάρισα, πολλά άτομα συνελήφθησαν και προφυλακίστηκαν. Αρκετοί αγρότες αθωώθηκαν στη συνέχεια με βουλεύματα, ενώ συνολικά 62 διαδηλωτές παραπέμφθηκαν σε δίκη. Αθωώθηκαν όλοι στις 23 Ιουνίου 1910, σε μια προσπάθεια εκτόνωσης της κατάστασης.

Η εξέγερση του Κιλελέρ ξεσήκωσε κύμα συμπάθειας σε όλη τη χώρα, ενώ αυξήθηκε η κοινωνική πίεση για την επίλυση του αγροτικού ζητήματος. Η πολιτική εξουσία δεν μπορούσε άλλο να κλείνει τα μάτια. Το πρώτο δειλό βήμα για τη λύση του προβλήματος έγινε το 1911 από τον Ελευθέριο Βενιζέλο, που διαδέχθηκε τον Στέφανο Δραγούμη στην πρωθυπουργία. Πάρθηκαν ορισμένα νομοθετικά μέτρα υπέρ των κολίγων, αλλά απαλλοτριώσεις δεν έγιναν κι ένας λόγος ήταν οι πόλεμοι που ακολούθησαν. Μόνο μετά το 1923, όταν το πρόβλημα της αποκατάστασης των προσφύγων έλαβε εκρηκτικές διαστάσεις, άρχισαν από την κυβέρνηση Νικολάου Πλαστήρα απαλλοτριώσεις τσιφλικιών σε μεγάλη κλίμακα.

www.hellaswebnews.com/

              

                

Μαρίνος Αντύπας

(1872-1907)

Τα όρια του θρύλου αγγίζει η σύντομη ζωή του Μαρίνου Αντύπα , του μεγάλου οραματιστή και αγωνιστή του αγροτικού ζητήματος που έπεσε θύμα των δολοφονικών σχεδίων των μεγαλοτσιφλικάδων της Θεσσαλίας, την ώρα που προσπαθούσε να αφυπνίσει τους εξαθλιωμένους κολίγους, μόλις πριν από έναν αιώνα, το 1907.

Ο Μαρής, όπως τον φώναζαν στην ιδιαίτερη πατρίδα του, στα Φερεντινάτα της Πυλάρου, στην Κεφαλονιά, όπου πρωτοείδε το φως της ζωής το 1872, είχε αρκετή τρέλα ώστε να βαφτίσει στην αυγή του 20ου αιώνα δύο κοριτσάκια με τα ονόματα Επανάσταση και Αναρχία.

Αλλά και στη σύντομη ζωή του αυτές τις δύο αξίες πρέσβευε: την Επανάσταση και την Αναρχία, με την έννοια της αταξικής κοινωνίας. Η ζωή του ολόκληρη εξάλλου ήταν ένας αγώνας κατά της καταπίεσης και υπέρ της ελευθερίας, εθνικής και κοινωνικής, η οποία σημαδεύτηκε από τους αγώνες του και τις ιδέες του στις οποίες έμεινε πιστός μέχρι το βίαιο τέλος της ζωής του.

Δεν τον πτόησαν ούτε μία στιγμή οι διώξεις, οι φυλακίσεις και οι απειλές. Είναι χαρακτηριστικά τα λόγια που είχε απευθύνει στους εξαθλιωμένους Θεσσαλούς κολίγους, καθώς διέτρεχε τον κάμπο απ’ άκρη σ’ άκρη, και με φλογερούς λόγους τους προέτρεπε να διεκδικήσουν τα αυτονόητα δικαιώματα τους πάνω στη γη που οι ίδιοι καλλιεργούσαν: «Εμένα θα με σκοτώσουν, μα όπου κι αν με βρει το κακό να ‘ρθείτε να με πάρετε, θέλω και νεκρός να είμαι ανάμεσά σας».

Ο Μαρίνος Αντύπας ούτε αγρότης ήταν ούτε πολύ περισσότερο γαιοκτήμονας. Πρωτότοκος γιος του μαραγκού και ξυλογλύπτη Σπύρου Αντύπα, τελείωσε με χίλιες στερήσεις το γυμνάσιο στην Κεφαλονιά και έφτασε στην Αθήνα με το όνειρο να γίνει δικηγόρος. Αλλά δεν έμελλε ποτέ να πάρει το πτυχίο της Νομικής. Αντίθετα έρχεται σε επαφή με τους σοσιαλιστικούς κύκλους που εμπνέονται από τον Σταύρο Καλλέργη, μυείται στις σοσιαλιστικές ιδέες και ενεργοποιείται στον Κεντρικό Σοσιαλιστικό Σύλλογο.

Το 1897 μαζί με άλλους συμφοιτητές του κατεβαίνει στην Κρήτη και πολεμά ως εθελοντής στην Κρητική Επανάσταση εναντίον των Τούρκων. Ο τραυματισμός του στο στήθος σε μια μάχη τον αναγκάζει να επιστρέψει στην Αθήνα.

Απογοητευμένος αλλά και οργισμένος τόσο από την έκβαση της Κρητικής Επανάστασης όσο και από την άδοξη κατάληξη του ελληνοτουρκικού πολέμου το 1897 μετατρέπεται σε δριμύ κατήγορο του Παλατιού, το οποίο θεωρεί υπεύθυνο για τα εθνικά δεινά.

Η ενεργός συμμετοχή του στο λαϊκό συλλαλητήριο στην πλατεία Ομονοίας στις 14 Σεπτεμβρίου 1897, όπου ομιλία του στηλιτεύει με σφοδρότητα τη στάση του Παλατιού προκαλεί τη σύλληψη του και την προσαγωγή του σε δίκη. Στις 8 Ιανουαρίου 1898 καταδικάζεται σ’ ένα χρόνο φυλάκιση στις φυλακές της Αίγινας ενώ χαρακτηρίζεται ως «επικίνδυνος».

Οι συνθήκες κράτησης του χαρακτηρίζονται ως εξαιρετικά σκληρές. Οι εντολές του Υπουργείου Δικαιοσύνης δεν αφήνουν περιθώρια παρεξήγησης για τον «επικίνδυνο» Αντύπα: Σύμφωνα με την υπ’ αριθμόν 4176 διαταγή πρέπει να τεθεί σε απομόνωση και να μην έρχεται σε επαφή με κανέναν. Αν δε συμμορφωθεί επιβάλλεται να τον δέσουν μέσα στο κελί του και να τον θέσουν “υπό άναλον δίαιτα”.

Μετά την αποφυλάκισή του εγκαταλείπει οριστικά τις σπουδές του και επιστρέφει στην ιδιαίτερη πατρίδα του. Στη Κεφαλονιά εκδίδει την εφημερίδα “Ανάσταση”, με σκοπό τη διάδοση των σοσιαλιστικών του ιδεών. Το πρώτο φύλλο της «Ανάστασης» κυκλοφορεί στις 29 Ιουλίου του 1900, αλλά για μία ακόμη φορά οι ιδέες του Αντύπα έρχονται σε ευθεία αντίθεση με την καθεστηκυία τάξη και ξεκινά νέος γύρος διώξεων με αποτέλεσμα να ανασταλεί η έκδοση μέχρι και τις 3 Ιουλίου 1904 οπότε επανεκδίδεται απρόσκοπτα έως τις 27 Απριλίου 1907, μόλις λίγες ημέρες μετά το βίαιο θάνατο του.

Το 1906 φτάνει στη Θεσσαλία, να εργαστεί ως επιστάτης στα τσιφλίκια του θείου του Γεώργιου Σκιαδαρέση, ενός πλούσιου γεωπόνου ομογενή από τη Ρουμανία, τον οποίο ο ίδιος είχε πείσει σ’ ένα ταξίδι του στο Βουκουρέστι το 1903 να αγοράσει κτήματα στη συγκεκριμένη περιοχή.

Ο Αντύπας ωστόσο δε θα μπορούσε να μοιάζει λιγότερο με την τυπική εικόνα που έχουμε για έναν επιστάτη τσιφλικιών. Ξεκινά αμέσως να δείχνει έμπρακτα το ενδιαφέρον του για την άθλια ζωή των κολίγων, η οποία καθόλου δεν είχε βελτιωθεί με την ενσωμάτωση της Θεσσαλίας στην Ελλάδα, για να μην πούμε ότι είχε επιδεινωθεί.

Με το θείο του ως σύμμαχο βάζει μπουρλότο στο θεσσαλικό κάμπο: παραχωρεί στους κολίγους εκτάσεις για βοσκοτόπια, για να χτίσουν σπίτια στη θέση των καλυβιών που μένουν μέχρι τότε, τους παραχωρεί το δικαίωμα να κρατούν το 75% της παραγωγής αντί για το 25% που ίσχυε μέχρι τότε, εφαρμόζει τις αργίες, όπως αυτή της Κυριακής πριν ακόμη καθιερωθεί από το κράτος, κάτι που θα γινόταν το 1910, χτίζει σχολεία για τα παιδιά τους, τους οργανώνει σε αγροτικούς συνδέσμους. Παράλληλα αλωνίζει ολόκληρο το θεσσαλικό κάμπο μιλώντας στους αγρότες για τα δικαιώματα τους στη γη που οι ίδιοι καλλιεργούν και τους κινητοποιεί να απαιτήσουν δυναμικά τη διανομή της γης, με αποκορύφωμα το συλλαλητήριο στο Λασποχώρι αρχές του 1907.

Όλα αυτά ήταν πάρα πολλά για να μπορέσουν να τα χωνέψουν οι μεγαλοτσιφλικάδες που είδαν ξαφνικά την εξουσία τους πάνω στη γη τους αλλά και στις ζωές των κολίγων τους να αμφισβητείται. Οι πρώτες προσπάθειες να αναχαιτίσουν τον οραματιστή Μαρίνο Αντύπα, μέσω συστάσεων από τη Νομαρχία και τη Χωροφυλακή, πέφτουν στο κενό.

Σαν έτοιμος από καιρό ο Αντύπας συνέχιζε τόσο τη δράση του όσο και το μονοπάτι που θα οδηγούσε στο σίγουρο θάνατο του. Οι μεγαλοτσιφλικάδες οπλίζουν τότε το χέρι –και ζεσταίνουν με μόλις 12 χιλιάδες δραχμές την τσέπη- του Ιωάννη Κυριακού, ο οποίος ήταν επιστάτης στα τσιφλίκια του Αριστείδη Μεταξά, συνεταίρου του Γ.Σκιαδαρέση. Η συνωμοσία στήνεται με τέτοιο τρόπο ώστε να φανεί ως αυτοάμυνα ή ξεκαθάρισμα λογαριασμών.

Η μοιραία νύχτα ήταν εκείνη της 8ης Μαρτίου του 1907. Ο μόλις 35 ετών Μαρίνος Αντύπας δολοφονείται άνανδρα από τον Κυριακού, όταν δέχεται μια σφαίρα από δίκαννο «εκ των όπισθεν και εις την οσφυακήν χώραν» και εκπνέει στην αγκαλιά του ξαδέλφου του Παναγιώτη Σκιαδαρέση. Τα τελευταία του λόγια ήταν «Ισότης, Αδελφότης, Ελευθερία".

Οι Αρχές ωστόσο δεν είχαν καμία πρόθεση να αποδώσουν δικαιοσύνη αλλά το αντίθετο, αφού καλύπτουν πλήρως το δολοφόνο. Ο αστυνόμος στο τηλεγράφημα του προς το Υπουργείο Εσωτερικών αναφέρει: «Αντύπας ραπίσας Κυριακού εφονεύθη αμυνομένου». Στη δίκη που ακολουθεί ο Κυριακού αθωώνεται πανηγυρικά.

Εντύπωση προκαλεί και το δημοσίευμα της 10ης Μαρτίου 1907 της προσκείμενης στην Κυβέρνηση και στο Παλάτι εφημερίδα ΕΣΤΊΑΣ, που αναφέρεται στο θάνατο του Αντύπα: «Η είδηση περί του φόνου του δικηγόρου Μ. Αντύπα εις το κτήμα Σκιαδαρέση εν Θεσσαλία προξένησεν εντύπωσιν εν Αθήναις, όπου ανεξαρτήτως των σοσιαλιστικών ιδεών του, ο Αντύπας απήλαυε συμπαθειών. Ο ατυχής δικηγόρος πίπτει θύμα ατυχώς αυτών των αρχών του, τας οποίας από έτους και πλέον εφήρμοζεν εις το μέγα κτήμα του θείου του το οποίον διηύθυνε. Τούτο αποδεικνύει, ότι ο σοσιαλισμός εν Ελλάδι μόνο εις ιδέας πρέπει να υπάρχη, και να τηρήται απόστασις από της εφαρμογής των αρχών του». Με λίγα λόγια «Ας πρόσεχε κι αυτός κι όποιος τολμήσει να τον μιμηθεί»…!

Παρά τον πρόωρο θάνατο του ωστόσο, μέσα σε δύο μόλις χρόνια, ο Μαρίνος Αντύπας πρόλαβε να σπείρει στον εύφορο κάμπο της Θεσσαλίας το σπόρο της επανάστασης αφυπνίζοντας τους εξαθλιωμένους επί αιώνες κολίγους να διεκδικήσουν τα αυτονόητα δικαιώματα τους πάνω στη γη που οι ίδιοι καλλιεργούσαν.

Με το θάνατο του θα γίνει ο πρώτος μάρτυρας του αγροτικού ξεσηκωμού και ο πρώτος ουσιαστικά νεκρός της μεγάλης εξέγερσης του Κιλελέρ, που θα ξεσπάσει στην επέτειο των τριών χρόνων από το βίαιο και άδικο χαμό του, στις 6 Μαρτίου 1910.

Ο Μαρίνος Αντύπας θάφτηκε στο μέρος που αγωνίστηκε. Ο τάφος του βρίσκεται στο χωριό Ομόλιο, εκεί όπου σήμερα είναι τοποθετημένη η προτομή του, στο προαύλιο της εκκλησίας του Αγίου Αθανασίου.

Τα κείμενα του είναι ελάχιστα αλλά υπάρχει ένα παράθεμα, η αρχή από το τελευταίο του άρθρο, με τίτλο "ΤΙ ΕΙΜΑΙ", που μας αποκαλύπτει το "πιστεύω" αυτού του μεγάλου αγωνιστή:

"Είμαι Σοσιαλιστής όνομα και πράγμα, φέρω τον τίτλο μου πιστώς και υπερηφάνως. Πιστεύω ως Παντοκράτορα, ποιητή ορατών τε και αοράτων, την εργασίαν, και ως ομοούσιον και αχώριστον τριάδα της ευτυχίας και της ειρήνης, την Ελευθερία, την Ισότητα και την Αδελφότητα".

http://www.kefaloniainfo.com/kefaloniaisland/people/antypas/index.html

Η ιστορία των τσιφλικιών της Θεσσαλίας