Η αιφνιδιαστική ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, συμπαρασύρει σε αιφνιδιαστική ευρύτερη ιδιωτικοποίηση και τον ΔΕΔΔΗΕ (όπως και τον ΑΔΜΗΕ και όλες τις θυγατρικές της ΔΕΗ). Δύο μόλις εβδομάδες μάλιστα μετά την πώληση του 49% του ΔΕΔΔΗΕ στην Αυστραλιανή Macquarie.
Το ενεργειακό τοπίο της Ελλάδας ιδιωτικοποιείται με αυτόν τον τρόπο σχεδόν πλήρως. Εδώ αξίζει να σημειώσουμε εν παρόδω πως η ιδιωτικοποίηση του δικτύου ηλεκτροδότησης στην πατρίδα της Macquarie απέτυχε, και ήδη υπάρχουν φωνές για την επανακρατικοποίησή του.
Μετά την πώληση του 49% του Διαχειριστή Δικτύων λοιπόν στην Macquarie, η ΔΕΗ κατέχει σήμερα το 51% του ΔΕΔΔΗΕ. Μετά την αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της ΔΕΗ που εξαγγέλθηκε, το κράτος θα ελέγχει το 33% της ΔΕΗ, άρα το 17% του ΔΕΔΔΗΕ. Οι Αυστραλοί εκτός απροόπτου γίνονται ο μεγαλύτερος εταιρικός μέτοχος του ΔΕΔΔΗΕ. Θεωρητικά, αν μπουν στην αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της ΔΕΗ ακόμα και με μικρό μερίδιο, οι Αυστραλοί, γίνονται μόνοι τους πλειοψηφικός μέτοχος στον ΔΕΔΔΗΕ. Αν και πιθανόν δεν θα τους χρειαστεί.
Υπό αυτό το πρίσμα έχει ένα ενδιαφέρον να εξετάσουμε διάφορα στιγμιότυπα από το ιστορικό της Macquarie μια και η ηλεκτροδότηση της χώρας εξαρτάται πλέον κρίσιμα από αυτήν.
Η Macquarie είναι όμιλος που ασχολείται κυρίως με “παγκόσμιες χρηματοοικονομικές υπηρεσίες”. Διαθέτει Εταιρεία Διαχείρισης Ενεργητικού, την Macquarie Infrastructure and Real Assets (MIRA), που είναι και ο μέτοχος του ΔΕΔΔΗΕ μέσω της δικιάς της θυγατρικής Spear WTE Investments. Ο όμιλος έχει ιστορία στη διαχείριση μεγάλων ΔΕΚΟ ή υποδομών, που έχει ορισμένες ανησυχητικές όψεις.
H Macquarie έριξε έξω την εταιρεία ύδρευσης του Λονδίνου
Η MIRA, αγοράζει το 2006 την Thames Water, την εταιρεία ύδρευσης και αποχέτευσης του μείζονος Λονδίνου. Η Macquarie έφυγε από την Thames το 2017 αφήνοντας πίσω της, κατά τα Βρετανικά ΜΜΕ, ρύπους και χρέη. Το BBC σε μεγάλη ερευνά του ανέδειξε το γεγονός ότι ενώ η απόκτηση της Thames αποτέλεσε πακτωλό για τον όμιλο, η Macquarie χρέωσε τα λεφτά που δανείστηκε για να αποκτήσει την Thames στην ίδια την Thames.
Η περιβαλλοντική και υγειονομική καταστροφή που προκάλεσε η κακοδιαχείριση της Macquarie έφερε πρόστιμα ρεκόρ και οδήγησε και στην έξοδό της από την Thames. Η Macquarie, την οποία ο Βρετανικός Tύπος, συμπεριλαμβανομένου του συντηρητικού, αποκαλεί “Καγκουρό-Βαμπίρ” ήδη από τις αρχές τις δεκαετίας (Vampire Kangaroo – κατ’ αναλογίαν του Vampire Squid που είχε αποκαλέσει ο Taibbi την Goldman Sachs το 2010), κατόρθωσε τον Αύγουστο που μας πέρασε, προς γενική κατάπληξη και ανησυχία, να αγοράσει άλλη μια εταιρεία ύδρευσης στη Βρετανία.
Όπως εξηγεί το Βρετανικό site “This is Money“:
“…η εταιρεία πήρε το παρατσούκλι της λόγω της “αδίστακτης επιδίωξης κερδών για τους μετόχους της, σε συνδυασμό με την κακή εξυπηρέτηση πελατών και μια αλλεργία στην πληρωμή φόρων…
…Πολλοί θα πουν πως της άξιζε το παρατσούκλι. Κατά τη διάρκεια λίγο πάνω από δέκα ετών ως επικεφαλής της Thames Water, η Macquarie πλήρωσε σχεδόν 3 δισεκατομμύρια λίρες στους μετόχους της, ενώ συσσώρευσε χρέη για την εταιρεία ύψους πάνω από 10 δισεκατομμυρίων λιρών”
Τα μαγικά διόδια
Μεταξύ των υποδομών που διαχειριζόταν η Macquarie ήταν και παραχωρήσεις εκμετάλλευσης διοδίων στις ΗΠΑ. Οι καταγγελίες εναντίον της εταιρείας, αφορούν τη χρεωκοπία των παραχωρήσεων, ενώ με λογιστικά κόλπα διατηρούσε τη ροή των εσόδων στους επενδυτές της. Η ευρηματικότητα της εταιρείας στην απομύζηση δημοσίων χρημάτων, με την παράλληλη απαξίωση παραχωρήσεών της ήταν πράγματι εντυπωσιακή
Πολύ πλούσιοι και πράσινοι
Η αγορά από την Macquarie της “Πράσινης Τράπεζας της Βρετανίας” της Green Investment Bank, αμφισβητήθηκε έντονα στο Ηνωμένο Βασίλειο, και ο απολογισμός μέχρι τώρα είναι πως χρησιμοποίησε τους πόρους της μάλλον με τρόπο που δεν έχει ενθουσιάσει τους Βρετανούς
Πέραν της δραστηριότητάς της στις υποδομές, 30 στελέχη της μητρικής Macquarie – μαζί και η πρώην CEO της εταιρείας – είναι υπόδικα για μεγάλο σκάνδαλο φοροκλοπής στη Γερμανία…
Στην ίδια την Αυστραλία όποια πέτρα “πράσινης” χρηματοδότησης αν σηκώσεις η Macquarie είναι από κάτω….
Η Macquarie είναι ένας όμιλος αναμφίβολα πιστός στην αρχή του πλουτισμού των επενδυτών που εξυπηρετεί. Το αν είναι και κατάλληλος οργανισμός για να διαχειριστεί ένα κρισιμότατο φυσικό μονοπώλιο σε μια εποχή μάλιστα πολλαπλών κρίσεων, είναι μάλλον υπό συζήτηση. Που πλέον δεδομένων των εξελίξεων ίσως να πρέπει να είναι εντονότερη.
* O Μιχάλης Παναγιωτάκης έχει σπουδάσει Φυσική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και έχει Master στην Θεωρητική Φυσική από το Πανεπιστήμιο Κρήτης. Έχει δουλέψει ως αρχιτέκτονας πληροφορίας και project manager επί πολλά έτη σε έργα δικτυακών τόπων και ενδοδικτύων. Επίσης ως δημοσιογράφος, μεταφραστής και webmaster σε αρκετά μέσα ενημέρωσης. Είναι συνεργάτης του περιοδικού Δημοσιογραφία / CJR. Συμμετέχει στο διαδικτυακό εγχείρημα ερευνητικής δημοσιογραφίας The Manifold Files.
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου