Γουδή, η θεσμοθέτηση του οποίου εκκρεμεί εδώ και δεκαετίες και το οποίο έχουν εξαγγείλει και οι δυο πιο πρόσφατοι πρωθυπουργοί, ο κ. Σημίτης και ο κ. Καραμανλής».
Λάβρος ξιφουλκούσε στο δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας κατά των επεμβάσεων στο χώρο που προβλεπόταν να κατασκευαστεί το Μητροπολιτικό Πάρκο Γουδή ο επικεφαλής της «Ανοιχτής Πόλης» και πρόεδρος του ΣΥΝ, Αλέξης Τσίπρας (διαβάστε εδώ την ομιλία του).
Στις 20 Ιούνη της ίδιας χρονιάς, η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ (στην οποία δε συμμετείχε ακόμα ο νεαρός πρόεδρος του ΣΥΝ) κατήγγειλε υπουργούς της κυβέρνησης Καραμανλή ότι με το σχέδιο για την κατασκευή «Πολιτιστικού Κέντρου Ελληνικής Αστυνομίας» «επιχειρούν να πλήξουν και άλλο το πολύπαθο Πάρκο Γουδή, να το περιορίσουν ακόμα περισσότερο κα να υπονομεύσουν το μητροπολιτικό χαρακτήρα του». Και δεσμευόταν: «Θα κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας ώστε να αποσυρθούν από το νομοσχέδιο οι παραπάνω ρυθμίσεις».
Επειδή η Ελλάδα είναι ένα μεγάλο χωριό, σημειώνουμε ότι ο πρώτος από τους υπουργούς που κατήγγειλε τότε ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν αυτός που έμελλε να εκλέξει πρόεδρο της Δημοκρατίας η «πρώτη φορά Αριστερά»: ο Προκόπης Παυλόπουλος. Ο Πάκης, όμως, δε δήλωσε ποτέ περιβαλλοντικά ευαίσθητος. Υπηρέτης της καπιταλιστικής αδηφαγίας υπήρξε ανέκαθεν.
Ο Τσίπρας, όμως, που ήταν μονίμως σκαρφαλωμένος στα κάγκελα κραυγάζοντας υπέρ του αστικού περιβάλλοντος, δέχτηκε στα τέλη της περασμένης εβδομάδας στο Μαξίμου τον Γ. Καμίνη, ποζάρισαν με βαθυστόχαστο ύφος πολεοδόμων μπροστά σε ανοιχτούς χάρτες και ανακοίνωσαν -μεταξύ πολλών άλλων- ότι το νέο γήπεδο του Παναθηναϊκού θα κατασκευαστεί σε χώρο της ενιαίας έκτασης του στοιχειωμένου Μητροπολιτικού Πάρκου Γουδή.
Αγανάκτησε ακόμα και ο συριζαίος Νίκος Μπελαβίλας (αρχιτέκτονας, διδάσκων στο ΕΜΠ) και πήγε να τους προλάβει: «Ετοιμάζεστε να ανοίξετε μία πληγή, ανάλογη με αυτή που με αβάσταχτη ελαφρότητα άνοιξε πριν 13 χρόνια η ΑΕΚ μαζί με την τότε κυβέρνηση στη Νέα Φιλαδέλφεια.
Καμμία τρόικα δεν μας πιέζει για αυτό, κανένα μνημόνιο δεν έχει ως προαπαιτούμενο την καταστροφή του Μητροπολιτικού Πάρκου στο Γουδί ούτε των Ζωνών Προστασίας Υμηττού. Δεν υπάρχει καμμία δικαιολογία για αυτή την κίνηση που με περισσή ρηχότητα και άγνοια κινδύνου πάτε να δημοσιοποιήσετε σήμερα».
Ο Μπελαβίλας τους θύμισε και τι έλεγαν στο παρελθόν για την περιοχή και την τσιμεντοποίησή της, αλλά στο Μαξίμου αντιμετωπίζουν τους Μπελαβίλες ως γραφικούς ή ως χρήσιμους ηλίθιους. Η φιέστα Τσίπρα-Καμίνη με τους χάρτες πάνω στο τραπέζι συσκέψεων του Μαξίμου είχε κανονιστεί και δε θα τη σταματούσε μια ανάρτηση του Μπελαβίλα στο facebook.
Η κίνηση έχει περισσότερο προπαγανδιστικό χαρακτήρα. Λεφτά δεν υπάρχουν, ενώ τα νομικά εμπόδια που θα πρέπει να ξεπεράσουν για να υλοποιήσουν ένα τόσο καταστροφικό σχέδιο είναι τεράστια και θ' απαιτήσουν χρόνο. Πολιτικά, όμως, τι σηματοδοτεί αυτή η κίνηση; Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ επιλέγει να ανοίξει ένα ακόμα περιβαλλοντικό μέτωπο, στήνοντας απέναντί του ανθρώπους με τους οποίους συμπορεύτηκε για δεκαετίες;
Δεν αναφερόμαστε μόνο στον Μπελαβίλα και σε τμήματα της Σχολής Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ, που έχουν ασχοληθεί για χρόνια με το ζήτημα (υπάρχει και η γειτνίαση με την Πολυτεχνειούπολη), αλλά και σε κινήσεις πολιτών, περιβαλλοντικές ομάδες και άτομα που επίσης δραστηριοποιούνται εδώ και χρόνια με όραμά τους την κατασκευή του Μητροπολιτικού Πάρκου.
Όταν υπάρχουν δικαστικές αποφάσεις για το γκρέμισμα του Μπάντμιντον (που από προσωρινό έγινε μόνιμο), αυτοί θέλουν να «φυτέψουν» στην καρδιά του Μητροπολιτικού Πάρκου και ένα μεγάλο γήπεδο ποδοσφαίρου, καταστρέφοντας δάσος, μπαζώνοντας τον Ιλισσό, κι όλα αυτά δίπλα σε τρία νοσοκομεία!
Αν αυτή η κίνηση συνδυαστεί με το ξεπούλημα του Ελληνικού, που το έφερε η τύχη να χρειαστεί να το υπογράψει ο ΣΥΡΙΖΑ, με τη στήριξη του καταστροφικού σχεδίου του Μελισσανίδη στη Νέα Φιλαδέλφεια, με τη μεθόδευση για το μαζικό αποχαρακτηρισμό δασών και δασικών εκτάσεων μέσω των κάλπικων Δασικών Χαρτών, με την προκλητικά παράνομη (μέσω Γνωμοδότησης του ΝΣΚ) μεθόδευση του αποχαρακτηρισμού των περιμετρικών δασών της περιοχής Ελληνικού-Αγίου Κοσμά και με μια σειρά άλλα περιβαλλοντοκτόνα σχέδια (γράφουμε συνέχεια στην εφημερίδα μας γι' αυτά), αλλά και με τη διατήρηση άθιχτου ολόκληρου του μνημονιακού αντιδασικού και περιβαλλοντοκτόνου νομικού οπλοστάσιου, ο ΣΥΡΙΖΑ σβήνει τη ρετσινιά του «υπερασπιστή των κορμοράνων», που του είχαν προσδώσει τα άλλα αστικά κόμματα, και αποδεικνύει ότι έχει την ίδια αντίληψη για την καπιταλιστική ανάπτυξη.
Μια αντίληψη πλιάτσικου από πλευράς των καπιταλιστών, που δε σέβεται τίποτα και δε σταματά μπροστά σε τίποτα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ σπάει τη συμμαχία του με διάφορα μικροαστικά περιβαλλοντικά κινήματα και σφυρηλατεί τη συμμαχία του με το μεγάλο κεφάλαιο. Γιατί αυτή η συμμαχία φέρνει υποστήριξη από το μιντιακό σύστημα, που το ελέγχει η κεφαλαιοκρατία, αλλά γεμίζει και τα κομματικά ταμεία.
Εκτίθενται το Ελεγκτικό Συνέδριο και ο πρώην πρόεδρός του
Οι ανακοινώσεις Τσίπρα-Καμίνη για την κατασκευή γηπέδου του Παναθηναϊκού στην καρδιά του Μητροπολιτικού Πάρκου Γουδή, και μάλιστα με διαδικασίες fast track, εκθέτουν ανεπανόρθωτα το Ελεγκτικό Συνέδριο και τον πρώην πρόεδρό του Ν. Αγγελάρα, που μέσα από διάτρητες διαδικασίες ενέκρινε τη χρηματοδότηση της επέκτασης του γηπέδου της Λεωφόρου Αλεξάνδρας από την περιφέρεια Αττικής. Δηλαδή, ενέκρινε τη χρηματοδότηση (σε εποχές σκληρής λιτότητας, μάλιστα) της επέκτασης ενός γηπέδου που πρόκειται να κατεδαφιστεί. Θυμίζουμε εν τάχει τη σκανδαλώδη αυτή υπόθεση.
Το 2013, η περιφερειακή διοίκηση Σγουρού, με γαλαζοπράσινη πλειοψηφία, ενέκρινε τη χορήγηση στον Αλαφούζο 7 εκατ. ευρώ, για να προσθέσει κερκίδες και σουΐτες στο γήπεδο της Λεωφόρου. Υποτίθεται ότι θα έβαζε και ο Παναθηναϊκός (ο Αλαφούζος, δηλαδή) άλλα 7 εκατ. ευρώ.
Το Σεπτέμβρη του 2014, το Ε' Κλιμάκιο (ΣΤ' Διακοπών) του Ελεγκτικού Συνέδριου δεν ενέκρινε τη χρηματοδότηση από την Περιφέρεια της επέκτασης του γηπέδου, με μια συγκροτημένη επιχειρηματολογία, που πέραν των υπόλοιπων ουσιαστικών λόγων, επικαλούνταν και το νόμο της διπλής ανάπλασης, σύμφωνα με τον οποίο το γήπεδο της Λεωφόρου πρέπει να γκρεμιστεί και η περιοχή να γίνει πράσινο, και να κατασκευαστεί νέο γήπεδο στο Βοτανικό.
Ο Αλαφούζος έβαλε τον Ερασιτέχνη Παναθηναϊκό να ζητήσει ανάκληση της απόφασης. Στο μεταξύ, η περιφέρεια είχε αλλάξει χέρια. Η Δούρου είχε αντικαταστήσει τον Σγουρό, ο ΣΥΡΙΖΑ την Πασοκονεοδημοκρατία.
Ο Αλαφούζος συναντήθηκε με τη Δούρου, τα βρήκαν και η περιφέρεια αποφάσισε να απόσχει από τη συζήτηση της αίτησης ανάκλησης. Δηλαδή, η νέα, συριζαίικη περιφερειακή διοίκηση δεν υπερασπίστηκε αυτά που ως αντιπολίτευση κατήγγειλε και καταψήφιζε. Αφησε τον Αλαφούζο να «παίζει μπάλα» μόνος του και χωρίς αντίπαλο. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός πως, κατά τη συνεδρίαση του VI Κλιμακίου, από την έδρα έγινε δυο φορές ερώτηση αν παρίσταται η περιφέρεια και απάντηση δεν υπήρξε.
Παρά ταύτα, και το VI Τμήμα του Ελεγκτικού Συνέδριου ακολούθησε την ίδια γραμμή και δεν ενέκρινε τη χρηματοδότηση της μπίζνας του Αλαφούζου από την περιφέρεια. Ο Αλαφούζος υπέβαλε αίτηση αναθεώρησης της απόφασης του ΣΤ' Τμήματος, την οποία εκδίκασε η Επταμελής Μείζων Σύνθεση του Ελεγκτικού Συνέδριου. Μέχρι να εκδικαστεί η υπόθεση σ' αυτό το τελικό επίπεδο, έγιναν συγκροτημένες προπαρασκευαστικές κινήσεις διακομματικού χαρακτήρα.
Η διοίκηση Δούρου ενέγραψε το κονδύλι των 7 εκατ. ευρώ για τις σουΐτες και την επιπλέον κερκίδα του Αλαφούζου στον προϋπολογισμό της περιφέρειας για το 2015, δείχνοντας έτσι με τον πιο σαφή τρόπο ότι η νέα περιφερειακή διοίκηση ως προς αυτό συμφωνεί με την προηγούμενη.
Οι Σαμαροβενιζέλοι, στην τελευταία νομοθετική τους κίνηση, το νομοσχέδιο κουρελού που ψηφίστηκε παραμονή Χριστουγέννων (νόμος 4315/2014), φρόντισαν να βάλουν διάταξη με την οποία παρέτειναν κατά 10 χρόνια τη dead line για την ολοκλήρωση της διπλής παρέμβασης.
Τέλος, την υπόθεση πήρε στα χέρια του ο διορισμένος από τους Σαμαροβενιζέλους πρόεδρος του Ελεγκτικού Συνέδριου, ο οποίος ήταν ταυτόχρονα προεδρεύων της Μείζονος Σύνθεσης και εισηγητής της υπόθεσης!
Στο σκεπτικό της απόφασης αναφέρεται με νόημα ότι για τα 7 εκατ. ευρώ υπάρχει «αντίστοιχη πρόβλεψη προϋπολογισμού οικονομικού έτους 2015, ο οποίος εγκρίθηκε με την 366/23.10.2014 απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου». Αναφέρεται ακόμα ότι τα λεφτά δε θα πάνε στο βρόντο, γιατί υπάρχει χρόνος μέχρι να γκρεμιστεί το γήπεδο:
«Το Δικαστήριο κρίνει ότι, ύστερα από την παράταση της λειτουργίας του γηπέδου με το άρθρο 10 παρ. 22 του ν. 4315/2014, ο χρόνος που καταλείπεται για τη νόμιμη λειτουργία αυτού – χωρίς να υπολογίζεται ενδεχόμενη στο μέλλον εκ νέου παράταση της λειτουργίας του – είναι επαρκής για να δικαιολογήσει τον αναπτυξιακό χαρακτήρα των προγραμματιζόμενων εργασιών αναβάθμισης των εν λόγω Αθλητικών Εγκαταστάσεων Ποδοσφαίρου (ΑΕΠ), με συνέπεια, με τη σύναψη της εν λόγω προγραμματικής σύμβασης, να μην γεννάται ζήτημα παραβίασης της αρχής της οικονομικότητας και της αποδοτικότητας»!
Εκαναν και άλλους λογικούς και νομικούς ακροβατισμούς (μέχρι και ανάπτυξη του ερασιτεχνικού αθλητισμού «είδαν» στη χρηματοδότηση για τις σουΐτες και την επιπλέον κερκίδα), αλλά εμείς μένουμε μόνο στα περί «οικονομικότητας και αποδοτικότητας».
Ο Τσίπρας με τον Καμίνη λένε ότι με διαδικασίες fast track θα φτιάξουν νέο γήπεδο στο Πάρκο Γουδή! Το ΕΣ ενέκρινε την επέκταση του γηπέδου της Λεωφόρου Αλεξάνδρας με το σκεπτικό ότι αυτό θα λειτουργήσει τουλάχιστον μια δεκαετία και μπορεί να πάρει και νέα παράταση.
Επομένως, το Ελεγκτικό Συνέδριο χρησιμοποιήθηκε σαν εργαλείο για να εγκριθεί η χρηματοδότηση της μπίζνας ενός καπιταλιστή με δημόσιο χρήμα. Το ίδιο το ανώτατο οικονομικό δικαστήριο είναι έκθετο στα μάτια του ελληνικού λαού (τουλάχιστον όσων θυμούνται την προκλητική απόφαση της Μείζονος Σύνθεσής του). Αλλά τέτοιου είδους ευαισθησίες δεν υπάρχουν στους αστούς δικαστές.
ΚΟΝΤΡΑ
Στον τοίχο
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου