Τα παιδιά της καρδιάς μου

Γράφει η ΕΛΕΝΑ ΑΚΡΙΤΑ

ΤΡΙΤΗ ΛΥΚΕΙΟΥ. Αποφοίτηση. Τα αγόρια των τζιν και των Τ-shirts προσπαθούν να βολευτούν μέσα σε κοστούμια και γραβάτες. 

Τα κορίτσια των φούτερ και των αθλητικών παπουτσιών ισορροπούν επικίνδυνα πάνω στα ψηλοτάκουνα πέδιλα. Τα δώδεκα χρόνια είναι πίσω τους. Η ζωή μπροστά τους. 

Καθισμένη στο προαύλιο, ξεφυλλίζω το έντυπο του σχολείου. Κάθε μαθητής έχει τη δική του σελίδα. Οι φίλοι του γράφουν για τον χαρακτήρα του, κάνουν πλάκες που τις καταλαβαίνουν μόνο μεταξύ τους, κλείνουν το μάτι ο ένας στον άλλον. 

Και οι φωτογραφίες τους. Βρε πώς μεγάλωσε ο Φίλιππος. Κοίτα, μια κούκλα η Κρυσταλλία. Μεγάλωσαν. 

Αλλαξαν. Εφτασαν στην ενηλικίωση ή είναι στο κατώφλι της. 

Σε βλέπω κι εσένα, γιε μου. Με την αγάπη σου στα ηλεκτρονικά, στο μπάσκετ και στη heavy metal. Σε βλέπω γελαστό και όλα, τις αγωνίες και τα ξενύχτια των 12 χρόνων, τα σβήνει το βλέμμα σου. Και δίπλα σου οι φίλοι σου. Οι ανθεκτικοί, πιστοί συνοδοιπόροι αυτής της μακρινής διαδρομής. Τα παιδιά που δοκιμάστηκε η σχέση σας και άντεξε. Τα παιδιά της καρδιάς μου. 

Οχι, σήμερα δεν θα γράψω για σένα, Παύλο μου. Σήμερα θα γράψω για τα παιδιά της καρδιάς μου! Αυτά που γνώρισα πιτσιρικάκια τόσα δα και τα καμαρώνω τώρα παλικάρια και κοπέλες. Σήμερα θα γράψω για τους φίλους σου. Η Δανάη Μαρκέτου! Από τα θρανία του δημοτικού δίπλα- δίπλα. 

Χαμογελαστή, γλυκιά, δοτική. Τι όμορφη που έγινες, Δανάη μου. Το ξέρεις πως είσαι ο άνθρωπος στον οποίο ο Παύλος έχει εκμυστηρευτεί τα πιο πολλά του μυστικά μέχρι σήμερα. Ο άνθρωπος στον οποίο έχει ανοίξει την καρδιά του όσο σε κανέναν άλλον. Και ήσουν πάντα παρούσα στη ζωή του. Πάντα δίπλα σου. Ακριβή μου Δανάη, ευλογημένη να είναι η ζωή σου! 

Ο Ηλίας Σαρρής! Αχώριστοι οι δυο σας από την Α΄ Δημοτικού μέχρι και τη Γ΄ Λυκείου. Σας θυμάμαι εξάχρονα παιδάκια στα πάρτι με τους παιδότοπους και τους κλόουν. Τα καλοκαίρια μας στην Κρήτη. Το χοντρό κόλλημά σας, εκεί γύρω στα εννέα σας χρόνια, με το game boy. 

Το άγχος μας με την Εφη, τη μητέρα του. Κι έπειτα, το σταδιακό σας ωρίμασμα, οι στόχοι που βάζατε, αναθεωρούσατε, γκρεμίζατε και χτίζατε. Ο πιο παλιός, ο πιο αγαπημένος σου φίλος. Καλοτάξιδος στην Αμερική και στη ζωή, Λιάκο μου! 

Η Ναταλία Χάτσιου! Αχ, Ναταλάκι, τι μέρα κι εκείνη πριν από έξι χρόνια! Τότε που σε πήγα στα πλατό να γνωρίσεις τους αγαπημένους σου ήρωες από το «Βέρα στο δεξί». Κι έπειτα, όλα αυτά χρόνια, σε παρακολουθούσα και σε καμάρωνα. Τα πρώτα αδέξια greeklish να δίνουν τη θέση τους σε κείμενα με ουσία και περιεχόμενο. Το κοριτσάκι που κρατούσε σφιχτά το χέρι της μαμάς να γίνεται μια πανέμορφη κοπέλα με στόχους και αυτοπεποίθηση. Σε ευχαριστώ που ξελάσπωνες στις εργασίες τον φίλο σου, όταν τα ΄φτυνε ο εκτυπωτής ή μας πέταγε έξω το Διαδίκτυο. Σε ευχαριστώ για την έννοια σου όταν αρρώσταινε. Σε ευχαριστώ για την αγάπη σου. Σε ευχαριστώ που ήσουν πάντα κοντά του. 

Ο Θάνος Σπέλλας! Από το δημοτικό μέχρι σήμερα, πάντα σας θυμάμαι δίπλα δίπλα. Να στηρίζετε και να υποστηρίζετε ο ένας τον άλλον. 

Καβγαδάκια μπόλικα αλλά πάντα τα βρίσκατε. Σας ένωνε η αγάπη σας για τα ηλεκτρονικά και το μπάσκετ, αλλά σίγουρα σας ένωνε πάντα και κάτι πιο βαθύ! Γι΄ αυτό η φιλία σας άντεξε στον χρόνο, καλέ μου Θανούλη που έγινες Θάνος! 

Ο Μάριος Βαρελάς! Τι παράξενη διαδρομή εσείς οι δυο, βρε παιδιά. 

Κολλητοί στο δημοτικό, σκοτωμένοι στο γυμνάσιο, ξανά κολλητοί στο λύκειο. Μήπως οι ουσιαστικές φιλίες δοκιμάζονται; Και αν αντέξουν, τότε ξέρεις ότι αξίζει να την κρατήσεις παρακαταθήκη στην υπόλοιπη ζωή σου; Ναι, για σας το λέω και μη σφυράτε αδιάφορα. 

Μάριε, είσαι καταπληκτικό παλικάρι, το ξέρεις βρε; 

ΚΑΙ ΟΙ ΜΑΜΑΔΕΣ. Η Εφη μου, η Ρούλα, η Κατερίνα, η Λία, η Τόνια. Οι μαμάδες των πέντε φίλων που έγιναν και δικές μου φίλες. Και όλες τώρα σας καμαρώνουμε. Και όλες χαιρόμαστε που αυτή η «χρυσή πεντάδα» άντεξε στον χρόνο. Γιατί η περιουσία μας είναι οι φίλοι μας. Η οικογένειά μας είναι οι άνθρωποι που εμείς επιλέγουμε. Να το θυμάστε πάντα αυτό. Και να ξέρετε πως σας αγαπάω όλους και τον καθένα ξεχωριστά. Καλοτάξιδα, παιδιά της καρδιάς μου! Μιας καρδιάς που θα σας ακολουθεί σε κάθε βήμα στα χρόνια που θα έρθουν! 

Η μαμά που έκανε κοτόπουλο στο φούρνο!