Όλα τα εγκλήματα φωνάζουν, η κακοποίηση και ο βιασμός του σώματος, της ψυχής ενός παιδιού… ουρλιάζει
του Κωνσταντίνου Κωνσταντινίδη
Εγκληματολόγος-Ψυχολόγος
Χαρακτηριστικά παιδοβιαστών
Το εγκληματικό ψυχογράφημα μέσα από μελέτες, δείχνει ότι οι βιαστές παιδιών, παρουσιάζουν υψηλά ποσοστά ΚΑΙ ΜΗ σεξουαλικής εγκληματικής δραστηριότητας. Δηλαδή, στη γενικότερη συμπεριφορά τους υπάρχει το χαρακτηριστικό της γενικότερης επιθετικής εικόνας ή/και έχουν διαπράξει τουλάχιστον μία ή περισσότερες αξιόποινες πράξεις πέραν της πράξης του βιασμού.
Βρέθηκε συγκεκριμένα ότι οι μισοί τουλάχιστον από τους βιαστές έχουν καταδικαστεί συγχρόνως και για άλλες μη σεξουαλικές εγκληματικές πράξεις. Σχεδόν όλοι τους έχουν διαπράξει τουλάχιστον μία μη σεξουαλικού τύπου επίθεση, για τις οποίες κάποιοι από αυτούς έχουν ήδη καταδικαστεί.
Αυτό υποδηλώνει ότι η σεξουαλική επιθετικότητα αποτελεί συχνά μέρος της ευρύτερης παραπτωματικότητας του ατόμου. Τα άτομα αυτά παρουσιάζουν υψηλά επίπεδα παρορμητικότητας, ενώ συγχρόνως πληρούν τα κριτήρια για διαταραγμένη προσωπικότητα.
Οι σεξουαλικοί παραπτωματίες είναι κοινωνικά απομονωμένοι, με ελάχιστες στενές ερωτικές σχέσεις αν και δεν είναι λίγες οι φορές που μας σοκάρει το γεγονός του χαρακτηριστικού και έγγαμου βίου των δραστών.
Προβλήματα αντικοινωνικής συμπεριφοράς και γενικότερα προβληματικής συμπεριφοράς, ο δράστης συνήθως παρουσιάζει από το σχολείο, στο οποίο έχει μέτρια έως και πολύ χαμηλή απόδοση.
Ο δράστης κάνει χρήση πορνογραφίας, με όχι απαραίτητο το παιδοφιλικό υλικό αλλά συμπεριλαμβανόμενο.
Οι παιδοσεξουαλικοί παραπτωματίες, αρνούνται κατηγορηματικά και άμεσα την ανάληψη ευθύνης της εγκληματικής τους πράξης. Η έλλειψη ανάληψης ευθύνης συνδέεται στενά με το φαινόμενο της σεξουαλικής επιθετικότητας, αλλά ακόμα και εάν κάτω από τις οποιεσδήποτε συνθήκες παραδεχθούν την πράξη τους, το πράττουν χωρίς να αντιπαραθέτουν σοβαρά επιχειρήματα, τείνοντας να ελαχιστοποιούν την έκταση της διάπραξης και τις συνέπειες αυτής.
Επικρατέστερη ηλικία παιδοβιαστών είναι η ηλικία των 32-45 χρονών, με ιδιαίτερα χαμηλούς δείκτες κοινωνικών δεξιοτήτων, συνήθως με ασταθές εργασιακό ιστορικό σε ανειδίκευτες εργασίες. Εξαιρέσεις στις σοκαριστικές υποθέσεις των παιδοβιαστών αποτελούν τα άτομα με ακαδημαϊκή μόρφωση και τα άτομα με θέσεις κοινωνικής ισχύος ως προς την οικογένεια και τη σχέση με το παιδί, που καταλήγει ως θύμα.
Ποιους τρόπους χρησιμοποιούν οι παιδοβιαστές
του Κωνσταντίνου Κωνσταντινίδη
Εγκληματολόγος-Ψυχολόγος
Χαρακτηριστικά παιδοβιαστών
Το εγκληματικό ψυχογράφημα μέσα από μελέτες, δείχνει ότι οι βιαστές παιδιών, παρουσιάζουν υψηλά ποσοστά ΚΑΙ ΜΗ σεξουαλικής εγκληματικής δραστηριότητας. Δηλαδή, στη γενικότερη συμπεριφορά τους υπάρχει το χαρακτηριστικό της γενικότερης επιθετικής εικόνας ή/και έχουν διαπράξει τουλάχιστον μία ή περισσότερες αξιόποινες πράξεις πέραν της πράξης του βιασμού.
Βρέθηκε συγκεκριμένα ότι οι μισοί τουλάχιστον από τους βιαστές έχουν καταδικαστεί συγχρόνως και για άλλες μη σεξουαλικές εγκληματικές πράξεις. Σχεδόν όλοι τους έχουν διαπράξει τουλάχιστον μία μη σεξουαλικού τύπου επίθεση, για τις οποίες κάποιοι από αυτούς έχουν ήδη καταδικαστεί.
Αυτό υποδηλώνει ότι η σεξουαλική επιθετικότητα αποτελεί συχνά μέρος της ευρύτερης παραπτωματικότητας του ατόμου. Τα άτομα αυτά παρουσιάζουν υψηλά επίπεδα παρορμητικότητας, ενώ συγχρόνως πληρούν τα κριτήρια για διαταραγμένη προσωπικότητα.
Οι σεξουαλικοί παραπτωματίες είναι κοινωνικά απομονωμένοι, με ελάχιστες στενές ερωτικές σχέσεις αν και δεν είναι λίγες οι φορές που μας σοκάρει το γεγονός του χαρακτηριστικού και έγγαμου βίου των δραστών.
Προβλήματα αντικοινωνικής συμπεριφοράς και γενικότερα προβληματικής συμπεριφοράς, ο δράστης συνήθως παρουσιάζει από το σχολείο, στο οποίο έχει μέτρια έως και πολύ χαμηλή απόδοση.
Ο δράστης κάνει χρήση πορνογραφίας, με όχι απαραίτητο το παιδοφιλικό υλικό αλλά συμπεριλαμβανόμενο.
Οι παιδοσεξουαλικοί παραπτωματίες, αρνούνται κατηγορηματικά και άμεσα την ανάληψη ευθύνης της εγκληματικής τους πράξης. Η έλλειψη ανάληψης ευθύνης συνδέεται στενά με το φαινόμενο της σεξουαλικής επιθετικότητας, αλλά ακόμα και εάν κάτω από τις οποιεσδήποτε συνθήκες παραδεχθούν την πράξη τους, το πράττουν χωρίς να αντιπαραθέτουν σοβαρά επιχειρήματα, τείνοντας να ελαχιστοποιούν την έκταση της διάπραξης και τις συνέπειες αυτής.
Επικρατέστερη ηλικία παιδοβιαστών είναι η ηλικία των 32-45 χρονών, με ιδιαίτερα χαμηλούς δείκτες κοινωνικών δεξιοτήτων, συνήθως με ασταθές εργασιακό ιστορικό σε ανειδίκευτες εργασίες. Εξαιρέσεις στις σοκαριστικές υποθέσεις των παιδοβιαστών αποτελούν τα άτομα με ακαδημαϊκή μόρφωση και τα άτομα με θέσεις κοινωνικής ισχύος ως προς την οικογένεια και τη σχέση με το παιδί, που καταλήγει ως θύμα.
Ποιους τρόπους χρησιμοποιούν οι παιδοβιαστές