Τρίτη 23 Ιουλίου 2024

Πάρος: Το θαύμα της Ζωοδόχου Πηγής (Λογγοβάρδας) στις 23 Ιουλίου του 1944


Στίς 14 Μαΐου 1944 ἀγγλικό ὑποβρύχιο ἄραξε σέ ἕναν ὅρμο στό Πίσω Λειβάδι τῆς Πάρου καί ἔβγαλε στρατιῶτες, οἱ ὁποῖοι ἀνέβηκαν στό χωριό Τσιπίδο (Μάρπησσα) καί πῆραν αἰχμαλώτους 7 στρατιῶτες Γερμανούς την
ὥρα πού κοιμόντουσαν, σκότωσαν δύο καί τραυμάτισαν τόν διοικητή τοῦ ἀεροδρομίου ὑπολοχαγό Τάμπε, βρέθηκαν δέ καί καλώδια ἐπικοινωνιῶν κομμένα.

Τό πρωί οἱ Γερμανοί σέ ἀντίποινα συνέλαβαν στό ἀεροδρόμιο τόν νεαρό Νικόλαο Στέλλα,ἀπό τον Αη Γιώργη στα Δαμάλια της Πάρου. Ἔχοντας ἐναντίον του βάσιμες ὑποψίες τόν θανάτωσαν μέ ἀγχόνη κρεμώντας τον πάνω σέ ξύλο σέ ψηλό μέρος στη Μάρπησσα γιά νά φαίνεται ἀπό τά γύρω χωριά πρός ἐκφοβισμό.

Ὁ στρατιωτικός διοικητής Γκραφονμπερεμπέργκ ζήτησε ἀπό τούς Προέδρους τῶν Κοινοτήτων Πάρου καί Ἀντιπάρου νά τοῦ παραδώσουν σέ ὁρισμένη μέρα 125 νέους, τούς ὁποίους θά ἐκτελοῦσε.

Οἱ Πρόεδροι ὅλων τῶν Κοινοτήτων καί οἱ ἱερεῖς - ἐφημέριοι μαζί μέ τόν Ἡγούμενο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Λογγοβάρδας Φιλόθεο Ζερβάκο πῆγαν ὅλοι στήν κωμόπολη Τσιπίδο, στό σπίτι τοῦ καλοῦ γιατροῦ Εὐστρατίου Ἀλιπράντη καί, ἀφοῦ ἔκαναν συμβούλιο, ἀποφάσισαν νά πᾶνε ὅλοι μαζί στό διοικητή καί νά τόν παρακαλέσουν νά ἀλλάξει ἀπόφαση.

Ἐπειδή ὅμως πληροφορήθηκαν ὅτι ὁ διοικητής εἶχε προαναγγείλει νά μήν πάει κανείς στό διοικητήριο γιά νά μεσολαβήσει τήν ἀναστολή ἤ τήν ἄρση τῆς ἀπόφασης ἐκτέλεσης τῶν Παρίων, σχημάτισαν ἐπιτροπή ἀποτελούμενη ἀπό τόν Ἡγούμενο Πατέρα Φιλόθεο Ζερβάκο, τόν γιατρό Ἀλιμπράντη καί τόν Πρόεδρο τῆς Κοινότητας Ἀρχιλόχου Ἐμμανουήλ Καβάλλη, ἡ ὁποία πῆγε στόν Φρούραρχο Ζάσσε, ὑπολοχαγό, τόν ὁποῖο παρακάλεσαν νά μεσιτεύσει πρός τόν Διοικητή.

Ὁ Φρούραρχος τούς εἶπε ὅτι «ἐγώ τόν παρακάλεσα νά μήν σκοτωθοῦν ἄνθρωποι ἀθῶοι. Ἀλλά ἐκεῖνος ἦταν ἀμετάπειστος καί ἀκόμη μέ ἀπείλησε μέ αὐστηρό τρόπο νά μήν τοῦ ἀναφέρω κάτι σχετικό. Ὅποιος τολμήσει νά μεσιτεύσει θά τόν τιμωρήσει παραδειγματικά».

«Τό μόνο πού σᾶς συνιστῶ, συνέχισε ὁ Φρούραρχος, εἶναι νά τόν καλέσει ὁ Ἡγούμενος στό Μοναστήρι, ἐκεῖ ἰδιαίτερα οἱ καλόγεροι νά τόν περιποιηθοῦν, καί σέ κάποια στιγμή νά κάνει λόγο ὁ Ἡγούμενος γιά τούς καταδικασθέντες σέ θάνατο Παριανούς, καί ἴσως δεχθεῖ τή διαμεσολάβηση». Ὁ Φρούραρχος παλαιότερα μιλοῦσε μέ ὡραῖα λόγια γιά τό Μοναστήρι τῆς Λογγοβάρδας καί τόν εἶχε προδιαθέσει εὐμενῶς.

Ὁ Ἡγούμενος δέν ἔχασε καιρό. Ἀμέσως τόν εἰδοποίησε καί τόν προσεκάλεσε νά ἐπισκευθεῖ τό Μοναστήρι. Μόλις πῆρε ὁ Διοικητής τήν πρόσκληση, εἰδοποίησε τηλεφωνικῶς τόν π. Φιλόθεο ὅτι τήν ἑπομένη 23 Ἰουλίου, ἡμέρα Κυριακή, θά ἐπισκεπτόταν τή Μονή μαζί μέ ἄλλους ἕξι ἀξιωματικούς καί στρατιωτικούς.

Πράγματι, τήν Κυριακή τό πρωί ἄφησε ὁ Γερμανός Διοικητής τό αὐτοκίνητό του σέ κάποιο σημεῖο τῆς διαδρομῆς, κοντά στό Μύλο, καί ἀπό κεῖ μέ ζῶα τῆς μονῆς μεταφέρθηκαν στό Μοναστήρι. Στήν ἀρχή ἔδειχνε σάν νά τά εἶχε χαμένα. Εἶχε βλέμμα στυγνό καί ἄγριο, ὕφος σατραπικό καί ἔδειχνε ὅλη τήν ἀγριότητα τοῦ κατακτητῆ.

Ἀλλά μέ τίς περιποιήσεις τῶν μοναχῶν καί τίς φιλοφρονήσεις τους ἄρχισε νά ἡμερώνει, νά γίνεται πιό ὁμιλητικός, νά ζητάει νά μάθει μέσω διερμηνέα τή σημασία ὁρισμένων ἀντικειμένων τῆς μονῆς, ὁ ἅγιος δέ Καθηγούμενος οὔτε γιά μία στιγμή δέν ἀπομακρύνθηκε ἀπό κοντά του.

Μετά τό φαγητό καί τά γλυκίσματα ὅλη ἡ ἀκολουθία τοῦ Γερμανοῦ Διοικητοῦ κατέβηκε στό καθολικό της Μονῆς γιά νά παρακολουθήσει τήν ἱερή ἀκολουθία τοῦ Ἑσπερινοῦ, μετά τό τέλος τῆς ὁποίας οἱ μοναχοί ἔψαλλαν τήν παράκληση στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς ὑπέρ τῆς διάσωσης των μελλοθανάτων ἀδελφῶν.

Μετά τήν ἱερά Παράκληση καί ἐνῶ ἦταν ὅλοι ἕτοιμοι νά ἀναχωρήσουν, ὁ διοικητής σέ ἀπόδειξη φιλοφροσύνης εἶπε στόν π. Φιλόθεο Ζερβάκο νά τοῦ ζητήσει μιὰ ὁποιαδήποτε χάρη.

Ὁ Ἡγούμενος θαύμασε γιά τήν μεταστροφή τοῦ Γερμανοῦ Διοικητῆ, πῆρε θάρρος καί ἀφοῦ ζήτησε νά μείνουν μόνοι στό ἀρχονταρίκι τῆς Μονῆς τόν εὐχαρίστησε γιά τήν τιμητική ἐπίσκεψη στήν ἱστορική μονή, τοῦ εὐχήθηκε ὑγεία καί εὐτυχία καί ζήτησε μέσω τοῦ διερμηνέα, νά τοῦ ὑποσχεθεῖ ὅτι τή χάρη πού θά ζητήσει νά μήν τοῦ τήν ἀρνηθεῖ.

Ὁ διοικητής τοῦ ἔδωσε τό δεξί χέρι καί τοῦ ὑποσχέθηκε ὅτι θά δώσει ὅ,τι τοῦ ζητήσει. Καί ὁ πατήρ Φιλόθεος τοῦ εἶπε: «θέλω νά χαρίσεις τή ζωή ἐκείνων πού καταδικάσθηκαν σέ θάνατο χωρίς νά φταῖνε».

Ὁ διοικητής τοῦ ἀπάντησε: «Ζήτησέ μου ἄλλη χάρη, γιατί αὐτήν δέν μπορῶ νά τήν κάνω. Ξέρω ὅτι δέν εἶναι δίκαιη ἀπόφαση, ἀλλά δέν ἐξαρτᾶται ἀπό μένα. Ἔχω τέτοια διαταγή ἀπό τούς ἀνωτέρους μου, ὅταν σκοτωθεῖ ἕνας Γερμανός νά φονεύονται πενήντα.

Ἡγούμενος τοῦ ἀνταπαντᾶ καί τοῦ λέει: «Ἐφόσον δέν μοῦ κάνατε τή χάρη πού σᾶς ζήτησα, γι’ αὐτό στούς ἐκτελεσθησομένους νά μέ συμπεριλάβετε καί μένα». Τότε ὁ διοικητής συγκινήθηκε, τοῦ ἔδωσε τό χέρι καί τοῦ λέγει• «σοῦ τούς χαρίζω• μόνον νά συστήσεις σέ ὅλους τους κατοίκους τοῦ νησιοῦ νά μήν ἐπαναληφθεῖ τέτοιο σαμποτάζ».

Ὁ Ἡγούμενος τοῦ τό ὑποσχέθηκε καί ἔτσι ὁ Γερμανός διοικητής ἔφυγε ἀπό τό Μοναστήρι τῆς Λογγοβάρδας εἰρηνικός, εὐχαριστημένος. Δέν ἄργησε ὅμως νά ἔλθει ἡ μέρα τῆς ἀπελευθέρωσης τοῦ νησιοῦ καί τῆς Ἑλλάδας ἀπό τά στρατεύματα κατοχῆς.

Γιά μᾶς τούς χριστιανούς αὐτό πού πιό πάνω περιγράψαμε δέν εἶναι παρά ἕνα θαῦμα. Ναί μέν ἡ εὐφυία τοῦ Γέροντα Ἡγουμένου καί οἱ διπλωματικές ἐνέργειες τῶν μοναχῶν καί τῶν ἄλλων Παριανῶν ἡγετῶν ἔκαναν ὅ,τι ἦταν δυνατόν νά κάνουν, γνωρίζοντας τή ρήση τοῦ Σολομώντα ὅτι καί θηρία πού κολακεύονται ἐξημερώνονται, ὅπως συνέβη μέ τήν περίπτωση τοῦ Γερμανοῦ Διοικητῆ, πού κατά τή μορφή καί τήν ψυχή ἔμοιαζε μέ ἀνήμερο θηρίο.

Ἀλλά ἡ Κυρία Θεοτόκος, ἡ μητέρα πού καταλαβαίνει τόν πόνο τῶν παιδιῶν της, ἡ προστασία καί ἡ ἐλπίδα ὅλων ὅσοι ζοῦν στό πένθος καί τή θλίψη εἶδε τήν ἀδικία, ἄκουσε τίς δεήσεις τοῦ φιλόχριστου λαοῦ τῆς Πάρου καί μετέτρεψε τήν καρδιά καί τόν ἀρνητισμό τοῦ Γερμανοῦ διοικητῆ καί χάρισε τή σωτηρία σέ 125 ψυχές.

Ἀξίζει λοιπόν νά ψάλλουμε κι ἐμεῖς τό πιό κάτω διαπιστωτικό τροπάριο πού ἀκοῦμε σέ ὅλες τίς ἐκκλησίες τό Δεκαπενταύγουστο:

«Οὐδείς προστρέχων ἐπί Σοί κατησχυμμένος ἀπό σοῦ ἐκπορεύεται, Ἁγνή Παρθένε Θεοτόκε, ἀλλ’ αἰτεῖται τήν χάριν καί λαμβάνει τό δώρημα πρός τό συμφέρον τῆς αἰτήσεως»!

https://fdathanasiou.wordpress.com/

Σχετικά πρόσφατη επιστολή της Ιεράς Μονής Λογγοβάρδας στην "Φωνή της Πάρου" επιβεβαιώνει το θαύμα

«Ἀγαπητὴ ΦτΠ,
χαίρετε ἐν Κυρίῳ.

Στὸ φύλλο τῆς 26-5-2017 δημοσιεύσατε ἕνα ἄρθρο γιὰ τὸν ἐθνομάρτυρα Νικόλαο Στέλλα στὸ ὁποῖο ὅμως ὑπάρχει κάποια ἀνακρίβεια. Παρουσιάζεται ἡ ματαίωσι τῆς σφαγῆς τῶν 125 νέων τῆς Πάρου ὡς ἀποτέλεσμα τῆς θυσίας τοῦ Στέλλα.

Πρὸς ἀποκατάστασι τῆς ἱστορικῆς ἀλήθειας ἀναφέρουμε τὰ ἑξῆς:

Ἡ ἐπίθεσι ἐναντίον τοῦ γερμανικοῦ ἀεροδρομίου ἀπὸ τὴν ὁμάδα τῶν συμμαχικῶν κομμάντος ἔγινε στὶς 16 Μαΐου 1944. Ὁ Ν. Στέλλας ἐκτελέστηκε μετὰ ἀπὸ πέντε ἡμέρες στὶς 21 Μαΐου.

Ἡ ἀπόφασι γιὰ τὴν ἐκτέλεσι τῶν 125 νέων τῆς Πάρου ἄρχισε νὰ ὑλοποιεῖται μετὰ τὴν ἐκτέλεσι τοῦ Στέλλα. Μάλιστα καταρτίζονταν καὶ οἱ κατάλογοι τῶν πρὸς ἐκτέλεσι. Τότε ἦταν ποὺ παρενέβη ὁ ὅσιος Γέροντας τῆς Λογγοβάρδας Φιλόθεος Ζερβᾶκος καὶ προσκάλεσε τὸν νέο Γερμανὸ διοικητὴ τῆς Πάρου Φὸν Μίρεμπεργκ στὸ Μοναστήρι τῆς Λογγοβάρδας.

Ἐδῶ στὶς 23 Ἰουλίου 1944 μὲ τὴν βοήθεια τῆς Παναγίας –δὲν ἐξηγεῖται ἀλλιῶς– καὶ τὴν θυσιαστικὴ παρέμβασι τοῦ ὁσίου Φιλοθέου ποὺ πρότεινε στὸν Γερμανὸ διοικητὴ νὰ ἐκτελεστῇ πρῶτος αὐτός, ἄλλαξε ἡ ἀπόφασι τοῦ διοικητῆ καὶ ἔτσι γλύτωσε ἡ Πάρος ἀπὸ τὴν ἑκατόμβη ποὺ τὴν περίμενε. Αὐτὰ εἶνε γνωστὰ σὲ ὅλους τοὺς Παριανοὺς καὶ μᾶς τὰ διηγήθηκαν καὶ πολλοὶ αὐτόπτες μάρτυρες.

Αὐτὸ βέβαια δὲν μειώνει καθόλου τὴν θυσία τοῦ 23χρονου νεαροῦ παλληκαριοῦ, τοῦ Ν. Στέλλα, ποὺ κρεμάσθηκε χωρὶς νὰ προδώσῃ κανένα. Ἀξίζει ἐπιπλέον νὰ ἀναφέρουμε, ὅτι ὁ Στέλλας εἶχε ἰδιαίτερο σύνδεσμο μὲ τὴν Μονὴ Λογγοβάρδας, ἀφοῦ ὅλη ἡ οἰκογένειά του καὶ ὁ ἴδιος ἐξομογοῦνταν στὸν ὅσιο Φιλόθεο ἀλλὰ καὶ ὁ ἴδιος ἐπισκεπτόταν τὸ Μοναστήρι. Μάλιστα ἀπὸ ἐδῶ, ἀπὸ τὸν π. Θεόκτιστο πῆρε τὸ ρολόϊ ποὺ χρησιμοποίησε τὴν ἡμέρα τοῦ σαμποτὰζ ἐναντίον τοῦ γερμανικοῦ ἀεροδρομίου.

Μὲ τὴν ἐν Χριστῷ ἀγάπη
Λεόντιος μον.
Ἱ. Μονὴ Ζ. Πηγῆς Λογγοβάρδας Πάρου».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Read more: Go to TOP and Bottom