Ανακαινίστηκαν και ξαναλειτουργούν τα Παπαστράτεια Εκπαιδευτήρια στο Αγρίνιο

Εγκαινιάσθηκε και δόθηκε σε χρήση την Παρασκευή (12 Φεβρουαρίου 2010) το ιστορικό σχολικό συγκρότημα των Παπαστρατείων Εκπαιδευτηρίων στο Αγρίνιο μιας και ολοκληρώθηκε το έργο της επισκευής και αναπαλαίωσης του 1^ου Γυμνασίου και 5^ου Δημοτικού, συνολικής επιφάνειας 3.600 τετραγωνικών μέτρων.

Με δαπάνη 1.570.000 ΕΥΡΩ, (εκ των οποίων 1.300.000 από το Γ΄ Κ.Π.Σ. και 270.000 από την Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αιτωλοακαρνανίας), η παρέμβαση αυτή περιέλαβε όλες τις απαιτούμενες εργασίες για την επισκευή, ανακαίνιση και λειτουργική αναμόρφωση, των διδακτηρίων του γυμνασίου και του δημοτικού, (αναπαλαίωση- αποκατάσταση φθορών).

Οι νέες υποδομές που δημιουργήθηκαν ανταποκρίνονται με τον καλύτερο τρόπο στις ανάγκες της σύγχρονης εκπαίδευσης.

Με την ολοκλήρωση των εργασιών το διδακτήριο του 5ου Δημοτικού, διαθέτει 12 αίθουσες διδασκαλίας, 4 ειδικές αίθουσες, (εργαστήρια) 2 χώρους διοικητικής υποστήριξης (γραφεία), ικανή επιφάνεια αποθηκών και λοιπών βοηθητικών χώρων, ενώ το 1ο Γυμνάσιο διαθέτει και αυτό 12 αίθουσες διδασκαλίας, 8 ειδικές αίθουσες, (εργαστήρια) 3 χώρους διοικητικής υποστήριξης (γραφεία), ικανή επιφάνεια αποθηκών και λοιπών βοηθητικών χώρων.

Επί πλέον παραδόθηκε σύγχρονο γυμναστήριο - αίθουσα πολλαπλών χρήσεων την οποία θα συνδιαχειρίζονται για τις ετήσιες εκδηλώσεις.

Το συγκρότημα των Εκπαιδευτηρίων στην είσοδο του δημοτικού πάρκου Αγρινίου ανεγέρθει το 1932, με δαπάνη των αδελφών Παπαστράτου.

Υ.Γ. Επιτέλους ένα από τα πιο ιστορικά σχολικά κτίρια της πόλης μας ανακαινίστηκε και λειτουργεί ξανά. Γενιές και γενιές αγρινιωτών περάσαν από εδώ. Μπορεί το όλο ζήτημα να πέρασε από χίλια μύρια κύματα, σημασία έχει όμως ότι τέλος καλό-όλα καλά. Γιατί δυστυχώς αν λειτουργήσει κάτι σωστά σε αυτό το κράτος, μάλλον είναι πολυτέλεια...

Πηγή:agrinio-news.blogspot.com/2010/02/blog-post_3635.html

Στην ασπρόμαυρη φωτογραφία όπως ήταν παλιά,πολύ παλιά όμως!

Η σφραγίδα στο απολυτήριο δείχνει καθαρά ποια εποχή ο Ζείδωρον φοιτούσε στα Παπαστράτεια Εκπαιδευτήρια!

Το ένα και μοναδικό Γυμνάσιο Αρρένων Αγρινίου μόλις είχε χωριστεί σε Αο και Βο και συστεγάζονταν με πρωινές και απογευματινές βάρδιες.Υπήρχε βέβαια και το Οικονομικό Γυμνάσιο κοντά στον Αγιο Χριστόφορο,το Γυμνάσιο Θηλέων λίγο πιο κάτω που κι αυτό τότε χωρίστηκε επίσης σε Αο και Βο (και μεταφέρθηκαν το μεν πρώτο στην Αγία Τριάδα το δε δεύτερο στη Σκόπα κοντά στα Τρία Φανάρια) καθώς κι ένα Ιδιωτικό  ακριβώς δίπλα στο γήπεδο του Παναιτωλικού (τυχεροί αυτοί έβλεπαν τζάμπα ποδόσφαιρο από τα μπαλκόνια και την ταράτσα)!

Αλλα χρόνια,άλλες εποχές!

Κάποτε η πατρίδα μας είχε και Εθνικούς ευεργέτες που έφτιαχναν κανένα σχολείο,κάποιο νοσοκομείο,μια εκκλησία.

Σήμερα τι γίνεται ρε παιδιά;Ολοι αυτοί οι προύχοντες,μεγαλόσχημοι μόνο το δρόμο για την Ελβετία γνωρίζουν;

Γ.Παπακωνσταντίνου έφη:"Το κράτος είναι ανίκανο"!

Γιώργος Παπακωνσταντίνου έφη:«Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών έχουν εμπεδώσει στον μέσο Έλληνα πολίτη την αίσθηση ότι η πολιτεία δεν μπορεί να εγγυηθεί τα αυτονόητα δικαιώματά του στη ζωή, την περιουσία του και στη δυνατότητα να περπατά στους δρόμους της πόλης του χωρίς φόβο», δήλωσε ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπακωνσταντίνου, κάνοντας ταυτόχρονα λόγο για «φόβο και ανασφάλεια που οδηγούν την κοινωνία σε αποσύνθεση».
«Ένα κράτος που δεν μπορεί να εγγυηθεί το στοιχειώδες αίσθημα ασφάλειας είναι ένα κράτος ανίκανο, που δεν έχει πλέον την εμπιστοσύνη των πολιτών», τόνισε ο κ. Παπακωνσταντίνου, επιρρίπτοντας τις ευθύνες στην κυβέρνηση, γιατί «αντί να συμπληρώσει και να βελτιώσει όσα βρήκε στο ευαίσθητο αυτό θέμα όταν ανέλαβε την διακυβέρνηση, επέλεξε να κατεδαφίσει»!
Λόγια του νυν υπουργού Γιώργου Παπακωνσταντίνου λεχθέντα ένα χρόνο πριν όταν το ΠΑΣΟΚ ήταν αντιπολίτευση και ο ίδιος εκπρόσωπος Τύπου.
Τώρα  που χορεύουν γύρω μας οι χειροβομβίδες,έχουμε νεκρό αθώο πολίτη μέρα μεσημέρι στο Βύρωνα,αφοπλίζονται αστυνομικοί εν μέση οδώ,οι ληστείες δεν αποτελούν καν είδηση αφού γίνονται η μία μετά την άλλη και οι εκρήξεις βομβών έχουν γίνει καθημερινό δρώμενο πως μπορούμε να χαρακτηρίσουμε το κράτος;Ξεχαρβαλωμένο ίσως;
Ανα πάσα στιγμή ο καθένας μας είναι εν δυνάμει υποψήφιο θύμα του οποιουδήποτε κακοποιού.
Η ζωή όλων μας κρέμεται από μια κλωστή,από την παρουσία μας σε λάθος τόπο τη λάθος στιγμή.
Δεν υπάρχει καμία ασφάλεια όχι μόνο για τους πολίτες αλλά και για τους ίδιους τους αστυνομικούς που υποτίθεται προστατεύουν τη δημόσια τάξη και ασφάλεια.
Τα πάντα έχουν αφεθεί στο έλεος του Θεού,οι αστυνομικοί άπειροι,ανεκπαίδευτοι και με ένα φόβο απέναντι στην πολιτική εξουσία καθίστανται εύκολοι στόχοι στυγνών εγκληματιών.
Eπιτέλους κύριοι κάντε κάτι πριν γίνουμε χειρότερα από το Φαρ-Ουέστ και το Σικάγο!
Οι περισσότεροι πολίτες ούτε μέσα στο σπίτι τους δεν αισθάνονται ασφαλείς πλέον.

"Αν δεν υπήρχε αύριο" το νέο βιβλίο της Μαρίας Τζιρίτα

Αν δεν υπήρχε αύριο

Είναι ο τίτλος του νέου μυθιστορήματος της Μαρίας Τζιρίτα που κυκλοφορεί σήμερα από τις εκδόσεις Ψυχογιός.Ευχόμαστε καλοτάξιδο!

Στα δυο προηγούμενα βιβλία της ("Μάτια μου" και "Το παιδί της αγάπης") η συγγραφέας μας παρουσίασε ιστορίες αγάπης από το παρελθόν.

Το καινούργιό της έργο είναι φανερά επηρεασμένο από τη σύγχρονη καθημερινότητα,τον τρόπο ζωής μας,τα νέα μέσα επικοινωνίας και τα κοινωνικοοικονομικά μας προβλήματα.

Οι τρομοκρατικές ενέργειες και οι ληστείες είναι πράγματα που ενδόμυχα όλοι φοβόμαστε να μη μας συμβούν όταν επισκεπτόμαστε τράπεζες και λοιπά δημόσια καταστήματα.

Απ' όσα διαβάσαμε στην προδημοσίευση,η Μαρία Τζιρίτα ξεκινάει το βιβλίο της περιγράφοντας τον εγκλωβισμό πέντε ανθρώπων,φαινομενικά άσχετων μεταξύ των,στα συντρίμια του γραφείου του Διευθυντή μιας Αμερικάνικης Τράπεζας υστέρα από μια δυνατή έκρηξη.

Ο τρόμος,ο φόβος,η αγωνία,η αγάπη για τη ζωή αλλά κι ο ίδιος ο θάνατος συνυπάρχουν στα χαλάσματα  κι ένα φοβερό μυστικό θα συνδέσει τους τέσσερις ήρωες που θα βγουν ζωντανοί από την κόλαση του κατεδαφισμένου κτηρίου.

Η προοπτική του να μην υπάρξει αύριο θα τους κάνει να αναθεωρήσουν τις απόψεις τους για τη ζωή και να εκτιμήσουν πράγματα που πριν θεωρούσαν ασήμαντα ή που δεν πέρναγαν από το μυαλό τους.

Ο τρόπος γραφής της Μαρίας και η πλοκή του βιβλίου θα κάνουν τον αναγνώστη να θέλει να το τελειώσει με μια ανάσα!

Ενας επί πλέον λόγος που αξίζει να διαβάσουμε το βιβλίο είναι πως η μία  από τις ηρωίδες είναι συνάδελφος blogger!

Ενα βιβλίο είναι μια όαση στη ζούγκλα της καθημερινότητας,μας ξεκουράζει,μας ταξιδεύει και πάντα μας κάνει να σκεφτόμαστε.

Ας σκεφτούμε την περίπτωση του "Αν δεν υπήρχε αύριο" διαβάζοντας το νέο μυθιστόρημα της Μαρίας Τζιρίτα.

"αχ ρε δημοσιογράφοι λαγάνες-μαλαγάνες..."

κάποιοι δημοσιογράφοι λαγάνες - μαλαγάνες...

Γράφει ο Αντιμόνιος

Πως να κάνει εντύπωση σε εμάς τους πολύ παλιούς η σημερική οικονομική κρίση, όταν έχουμε ζήσει φριχτές στιγμές της κατοχής, όταν όχι μόνο δεν είχαμε λαγάνα αλλά ούτε σουσάμι και βλέπαμε τουμπανιασμένα πτώματα στους δρόμους... Μετά ήρθε το εμφύλιο αιματοκύλισμα κι΄αργότερα η δικιά μου γενιά να προσπαθεί  να μπει σε μιά δουλειά, όπως  εγώ στη δημοσιογραφία, όπου τέλη δεκαετίας 40 κι΄αρχές της επομένης, κάποια δεκαπενθήμερα δεν παίρναμε λεφτά αλλά διατακτικές εσωρούχων... Ακόμη και μεγαθήρια της δημοσιογραφίας πληρωνόντουσαν με διατακτικές, μου βάζεις διαφήμιση σου δίνω φανέλες και σώβρακα έλεγε ο καταστηματάρχης στον εκδότη...

Νομίζω  αγαπημένε μου Χρήστο Πασαλάρη  δεν τα ξέχασες  αυτά  και τώρα που είσαι σύμβουλος έκδοσης στο συγκρότημα  του Νίκου Χατζηνικολάου πέστου  τι  ταλαιπωρίες  και πείνες  πέρασε το επάγγελμα, που σήμερα διασύρεται από κάποιους φανταχτερούς  (λόγω τηλεόρασης) που διάγουν ζωή γαλαζοαίματων του επαγγέλματος, με μεζονέτες, βίλες, πολυτελή αυτοκίνητα και σκάφη και με γάμους και βαφτίσια ανακτορικών προδιαγραφών... Το κράτος μάλιστα  διαθέτει και αστυνομικούς να τους προστατεύουν, κυρίως τους πλέον ακριβοπληρωμένους και κάποιες ποντικομαμές με πολλές θέσεις...   Και έχουμε και τους συνδικαλιστές μας  στο επαγγελματικό μας σωματείο που μήνες τώρα παλεύουν  πεισματικά   για τους θώκους και τις καρέκλες... Εκλεγμένοι μάλιστα  απο  μέλη που τα περισσότερα μη νομίζετε ότι διαφέρουν από  εκείνη  την εποχή που  πληρωνόμαστε με διατακτικές...

Τα θυμάμαι όλα αυτά τώρα με τις λαγάνες, γιατί πέρυσι με είδε κάποιος  νεαρός στο φούρνο της γειτονιάς μου και  σχολίασε κάπως μεγαλόφωνα "αχ ρε δημοσιογράφοι λαγάνες-μαλαγάνες..."!

Ετσι κάηκε ο "Καρνάβαλος" στο ΟΑΚΑ!!!

Αγαπητοί φίλοι του Παναθηναϊκού χωρίς παρεξήγηση αλλά αν δεν κερδίζεις τη Νέα Καβάλα μέσα στο γήπεδό σου πως θα κερδίσεις μεθαύριο τη Ρόμα και πως θα πάρεις επιτέλους ένα πρωτάθλημα;

Τι σημαίνει;"Λυπούμαστε το ιστολόγιο apneagr.blogspot.com έχει καταργηθεί!"

Το πρωί λάβαμε στο mail μας το παρακάτω βίντεο με τίτλο "Zorba the Gr€€k ! ένα βίντεο από τον guardian  που περιγράφει την πραγματική κατάσταση της οικονομίας",από το blog apneagr.blogspot.com και από το μεσημέρι που επιχειρούμε να δούμε την ανάρτηση στο blog o blogger μας ενημερώνει:Λυπούμαστε το ιστολόγιο έχει καταργηθεί!

"Το ιστολόγιο καταργήθηκε

Λυπούμαστε, το ιστολόγιο στη διεύθυνση URL apneagr.blogspot.com έχει καταργηθεί. Η διεύθυνση αυτή δεν είναι διαθέσιμη για νέα ιστολόγια.

Μήπως περιμένατε να δείτε το ιστολόγιό σας εδώ; Δείτε: 'Δεν μπορώ να εντοπίσω το ιστολόγιό μου στον Ιστό. Πού είναι;'"

Τι σημαίνει έχει καταργηθεί;Από ποιόν;Από μόνο του,από τη μαμά Google,από κάποιον τρίτο;

Τι ακριβώς σημαίνει και τι ακριβώς συμβαίνει με το πολύ καλό blog που δεν είχε δώσει κανένα δικαίωμα;

Αρχισε καινούργιος κύκλος φίμωσης των blogs η κάποιο τεχνικό πρόβλημα;

Update:Ευτυχώς αργά απόψε το blog επανήλθε κανονικά στη θέση του!

Τα ΚΥΡιακάτικα

Αντε ... και καλή Σαρακοστή

Κάντε κλικ κι απολαύστε τον ΚΥΡ

Το χρονογράφημα του Σαββάτου

Μια τετρακάθαρη Δευτέρα
της ΕΛΕΝΑΣ ΑΚΡΙΤΑ


- ΓΙΑΤΙ ΤΗ λένε Καθαρά Δευτέρα;

- Πετάνε σπόντα για τις υπόλοιπες μέρες της εβδομάδας, που είναι βρώμικες!

- Θα πάτε πουθενά τριήμερο;

- Στους λόφους!

- Ποιους λόφους;

- Του Λεκανοπεδίου. Μπαίνουμε στο αμάξι κι όπου δούμε λόφο, όπου ακούσουμε νταούλια και βιολιά, παρκάρουμε, σκαρφαλώνουμε και τρώμε τζάμπα λαγάνα και ταραμοσαλάτα!

- Η ταραμοσαλάτα που είναι ροζ είναι το αγαπημένο φαγητό της Μπάρμπι!

- Και η λαγάνα πανάκριβη! Γι΄ αυτό στουμπωνόμαστε όπου μας κάτσει και παριστάνουμε ότι γλεντάμε κι ότι είμαστε εκεί για το έθιμο και καλά! Κι έχει και ψοφόκρυο! Έχουμε φάει ΤΑ αγιάζια οικογενειακώς από λόφο σε λόφο!

- Σπίτι δε θα μαγειρέψεις τίποτα;

- Σουπιές σπανάκι!

- Και τι άλλο;

- Σουπιές κρασάτες!

- Και τι άλλο;

- Σουπιές γιαχνί, σουπιές κριθαράκι και ριζότο με σουπιές!

- Μόνο σουπιές;

- Σε μεγάλη ποικιλία σχεδίων και χρωμάτων! Στο υπόγειο διατίθενται και μεγάλα νούμερα για παχουλές!

- Ο άντρας μου, όταν είδε τις τιμές στην ψαραγορά, είπε να τις ψαρέψει μόνος του. Βούτηξε ο καψερός στα παγωμένα τα νερά αλλά αποσυντονίστηκε απ΄ τη μελάνη!

Αναδύθηκε από τα κύματα σαν καρβουνιάρης!

- Άτιμο πράμα η σουπιά!

- Αετό θα πετάξετε;

- Αμέ; Τον περσινό! Πέρσι, μόλις απογειώθηκε, πήγε και κατσικώθηκε πάνω σε ένα στύλο της ΔΕΗ. Σκαρφάλωσε ο Θανάσης και κατάφερε να τον διασώσει! - Πώς δεν έπαθε ηλεκτροπληξία;

- Έπαθε! Όλοι έπαθαν! Ήταν ένα θέαμα αξέχαστο! Απ΄ άκρη σ΄ άκρη, όπου έφτανε το μάτι σου, ένα μαγευτικό τοπίο από καραφλούς μεσήλικους σκαρφαλωμένους σε στύλους να τρέμουνε σαν τα κομπρεσέρ!

- Εμένα ο δικός μου φέτος, όταν είδε τις τιμές, είπε να τον κατασκευάσει μόνος του! Πήρε ξύλα, σπάγκους, μπογιές, χαρτιά, έκατσε ανακούκουρδα και παιδευότανε ώρες τώρα αυτός, μέρες, χρόνια... Έκατσε στο χαλί υπάλληλος και σηκώθηκε συνταξιούχος!

- Κι αυτό το πράγμα βγήκε αετός;

- Αυτό το πράγμα βγήκε ένας θηριώδης λαχανοντολμάς πάνω σε μια τριμμένη μοκέτα! Όλο το θέαμα σού προκαλούσε τέτοια θλίψη, τέτοια οδύνη, που, μα την Παναγία, βούρκωσα! Και για τον λαχανοντολμά, και για τον συνταξιούχο!

- Πάντως, από Δευτέρα, τέρμα τα κρέατα! Αρχίζει κι επίσημα πια η νηστεία!

- Ναι, βρε παιδί μου, επιτέλους!

Μπουχτίσαμε πια κάθε μέρα φιλέτο σενιάν και ψαρονέφρι με σος ταρτάρ!

- Θυμάσαι τα παλιά καλά χρόνια που γέμιζε μεζέδες το τραπέζι της Καθαράς Δευτέρας;

- Εγώ τα θυμάμαι τα παλιά, καλά χρόνια!

Τα παλιά, καλά χρόνια ξεχάσανε εμένα!

- Δε βαριέσαι! Πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά μας θα ΄ναι...

- Τα βάσανα...

- Τα ελλείμματα...

- Τα επιτόκια...

- Οι περικοπές...

- Κι έχουμε και τον Άγιο Βαλεντίνο μες στα πόδια μας!

- Τι του λείπει του ψωριάρη, φούντα με μαργαριτάρι!

- Εσύ τι δώρο θα πάρεις στον Θανάση;

- Τι άλλο, αγάπη μου; Σουπιές καρδούλα!

Ταμείο Στήριξης Αναξιοπαθούντων Ελλήνων Πολιτικών

Από χτες  όλοι εμείς οι φτωχοπρόδρομοι του μεροκάματου και της ανεργίας νιώθουμε έντονες τύψεις και μια απροσδιόριστη ενοχή!
Οι πατέρες του έθνους δέχτηκαν μείωση στους μισθούς των της τάξης του 5% συν 10% σε διάφορα επιδόματα.
Την ίδια ώρα και ο πρόεδρος της Δημοκρατίας μας ζήτησε από το υπουργείο Οικονομικών περικοπή των αποδοχών του.
Στρατιώτες του καθήκοντος αυτοί με υψηλό αίσθημα ευθύνης έναντι της δεινής θέσης που περιήλθε η πατρίς παραμέρισαν το προσωπικό τους συμφέρον και συνεισφέρουν από το υστέρημά τους στη διάσωση της οικονομίας του τόπου.
Και μεις τι κάνουμε μεις;Απολύτως τίποτα!
Περιχαρακωμένοι στα κεκτημένα μας δεχόμαστε αγόγγυστα ότι αποφασίζουν οι ίδιοι για το καλό μας.
Ντροπή μας και Αίσχος μας!
Αχόρταγοι είμαστε,φάγαμε τα λεφτά της Τράπεζας Κρήτης,φάγαμε τα λεφτά των "εμίρηδων" στο χρηματιστήριο,φάγαμε τα λεφτά των ασφαλιστικών ταμείων,φάγαμε τις προμήθειες της Ζήμενς,φτιάξαμε βίλες κι αγοράσαμε σκάφη,βγάλαμε στην Ελβετία για καλό και για κακό όσα μπορέσαμε ν' αρπάξουμε από τους έχοντες και μείναμε κατέχοντες τα χρέη μας.
Κι αυτοί οι κακόμοιροι που με δυο τετραετίες θα βγουν στη σύνταξη σ' αντίθεση με μας που θα έχουμε την ευχαρίστηση να δουλεύουμε μέχρι τα βαθιά  γεράματα κάνουν το σκ... τους παξιμάδι που λέει ο λόγος!
Για να σώσουμε έστω και την τελευταία ώρα την χαμένη τιμή των αναίσθητων πολιτών προτείνω να συστήσουμε κατεπειγόντως ένα Ταμείο Στήριξης Αναξιοπαθούντων Ελλήνων Πολιτικών!
Να καταθέτει ο καθένας μας ό,τι μπορεί από το παχυλό επίδομα των 400 ευρό της ανεργίας ή από τον παχυλότατο μισθό του των 800 έως 1500 ευρό για να αναπληρώνουν οι βολευτές μας τα διαφυγόντα τους κέρδη.
Υ.Γ.:Μάγκες κόφτε τα κουβαρδαλίκια κι αν θέλετε πραγματικά να γυρίσετε στο κράτος μέρος απ' όσα φάγατε 35 ολόκληρα χρόνια ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙΤΕ κάθε αμοιβής μέχρι τέλους της θητείας σας!

Ας μιλήσουν οι άνθρωποι των Γραμμάτων και των Τεχνών

... σαν να'χουμε χάσει πόλεμο ...

Ας μιλήσουν επιτέλους οι Συγγραφείς, οι Ποιητές, οι Ζωγράφοι, οι Ηθοποιοί, οι Μουσικοί, οι Επιστήμονες.

Ας μιλήσουν επιτέλους υπέρ του Λαού!

Στα παλιά μας τα παπούτσια το ευπώλητον των βιβλίων, τα συγγραφικοεκδοτικά κυκλώματα, οι επιδοτήσεις και οι χορηγίες...

...στον τάφο τους αυτοί που σιτίζονται στο Πραιτώριο!

.......................................

Ας μιλήσουν οι νέοι! ας βουτήξουν το σύστημα απ' τις γραβάτες του. Σκλαβιά βαρειά τούς ετοιμάζουν...

Αφού τα τσιράκια της εξουσίας (με συνένοχο ένα ελαφρόμυαλο μέρος εκ των αριστερών) κατασυκοφάντησαν τον πατριωτισμό ως εθνικισμό, τώρα εμφανίζουν ως πατριωτικά τα πιο άγρια νεοφιλελεύθερα μέτρα που έχουν ληφθεί από γενέσεως δικομματισμού.

Η κατάσταση εμφανίζεται, και ως έναν βαθμό είναι, ως «Εκτάκτου Ανάγκης». Η Συναίνεση απαιτείται ως ένα είδος «Επιτροπής Κοινής Σωτηρίας». Το «Διευθυντήριο των Βρυξελλών» και οι «Διομολογήσεις» κρέμονται πάνω απ' το άδειο (όπως μας έχουν πείσει τόσα χρόνια ότι είναι) κεφάλι μας. Με έναν λόγο, η «Πατρίδα βρίσκεται σε κίνδυνο»!

Και ποιος είναι ο «Υπέρτατος Νόμος», όταν η πατρίδα βρίσκεται σε Κίνδυνο; η Σωτηρία της!

Αυτοί λοιπόν οι ίδιοι που καταλήστεψαν την πατρίδα, που λαφυραγώγησαν τον πλούτο της 35 χρόνια τώρα, οι Δυνατοί, με μαριονέτες τούς Πράσινους και τους Γαλάζιους, απευθύνονται τώρα στον λαό,

στο φιλότιμο του λαού και του ζητούν θυσίες για να ξελασπώσουν (και) οι ίδιοι.

Ζητούν από την κυβέρνηση, και η κυβέρνηση τρέχει να τα θεσπίσει, Εκτακτα Μέτρα!

Ομως, τα μέτρα που παίρνονται, ούτε βραχυπρόθεσμα είναι ούτε έκτακτα - κι όχι μόνον επειδή ουδέν μονιμώτερον του προσωρινού. Είναι μέτρα που θα λειτουργήσουν μακροπρόθεσμα, εις βάθος χρόνου, που θα διαιωνίσουν όχι μόνον την κυριαρχία, την ασυλία και το απαραβίαστο των Δυνατών, αλλά

θα ξεχαρβαλώσουν ό,τι είχε απομείνει από το κοινωνικό κράτος στην Ελλάδα.

Η πολιτική ξετσιπωσιά με την οποίαν οι σοσιαλιστές, ή οι έστω δήθεν σοσιαλιστές, εγκαταλείπουν πάγιες θέσεις τους (όπως, φερ' ειπείν, το αναδιανεμητικό ασφαλιστικό), προσχωρώντας σε νεοφιλελεύθερα δόγματα (όπως το ανταποδοτικό προς το κεφαλαιοποιητικό ασφαλιστικό), δεν απαντά μόνο στα συμπτώματα της τρέχουσας κρίσης, αλλά μετατρέπει σε κρίση και το μέλλον.

*****

Το κυρίως επιχείρημα των Δυνατών, νταβατζήδων, φοροφυγάδων, μιζαδόρων και αχόρταγων (την ώρα που οι ίδιοι φυγαδεύουν τα κεφάλαιά τους στο εξωτερικό) είναι ότι: ακόμα

κι αν έχετε δίκιο στην κριτική σας, τι να κάνουμε; η πατρίδα κινδυνεύει! ας τη σώσουμε πρώτα και βλέπουμε...

Πρόκειται για επιχείρημα Πατριδοκαπήλων. Δεν κοιτάνε να σώσουν την πατρίδα, αλλά να φουσκώσουν κι άλλο την τσέπη τους. Να βγάλουν κι απ' την κρίση ξύγκι. Και κυρίως

να διασφαλίσουν εδώ και τώρα τη δυνατότητά τους στο μέλλον να 'χουν το πάνω χέρι (μέσα στην τσέπη όλων, ακόμα κι αυτής της δυστυχισμένης μεσαίας τάξης, που πίστεψε για μια εικοσαετία ότι μπορεί ο λαϊκός καπιταλισμός να την πλουτίσει). Το

στρατηγικό αυτό σχέδιο των Δυνατών για αδύναμο λαό στο μέλλον, το μαρτυρούν τα ίδια τα μέτρα που παίρνονται τώρα: για τους μισθούς, τις συντάξεις, την ευελιξία της εργασίας.

Τα μέτρα αυτά δεν στοχεύουν στην παραγωγικότητα και στην ανάπτυξη, αλλά στη διαρκή λαφυραγώγηση όσου πλούτου θα παράγεται. Στη διαρκή σκλαβιά των λαϊκών τάξεων. Οι Ελληνες μπήκαν στη στενωπό και στη λιτότητα πολλά χρόνια πριν.

Τώρα θα θεσπισθούν οι νόμοι που χρειάζονται για να μη βγουν ποτέ.

Με τη σημερινή τεχνολογία οι άνθρωποι θα έπρεπε να εργάζονται λιγότερο και να αμείβονται περισσότερο, μάλιστα να απολαμβάνουν περισσότερα. Συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο! - μάλιστα, ο μονόδρομος οδηγεί διαρκώς στο χειρότερο.

Στο όνομα της Σωτηρίας της Πατρίδας, ο λαός της οδηγείται στον όλεθρο. Πρόκειται για σκαστή πατριδοκαπηλία.

Την οποίαν υποστηρίζει σύσσωμο το φαιο-πράσινο και γαλάζιο Μέτωπο.

..........................................

Κι ας μένει τώρα χάσκοντας το μέρος εκείνο της Αριστεράς που παραχώρησε το προνόμιο να μιλούν για πατρίδα στους εθνικιστές, τους φαιούς του κυρ φον κωλοτούμπεν και στα πατριδοκαπηλικά τσιράκια των Δυνατών, πράσινα ή γαλάζια.

Αντιθέτως, η Αριστερά θα έπρεπε να 'ναι εκείνη που σε εθνική και διεθνιστική βάση θα έπρεπε να απευθύνεται στον λαό χάριν της πατρίδας του και του κόσμου όλου, εναντίον της νεοταξικής παγκοσμιοποίησης.

Δεν είναι το «φαντασιακό των Ελλήνων» εκείνο που μας μάρανε, ούτε είναι η Ιστορία απλώς μια «αφήγηση». Δεν είναι η επιδοτούμενη τέχνη αυτή που θα στηρίξει και θα εμπνεύσει τον λαό, ούτε οι δημόσιες σχέσεις στελεχών της Αριστεράς με το κράτος της ΕΡΤ και των ΜΚΟ.

Σε αυτή την κρίσιμη στιγμή μόνον ο αυτοσεβασμός του λαού, η εθνική αξιοπρέπεια καθώς και η αρωγή της τέχνης και των επιστημών μπορούν να τροφοδοτήσουν και να ενισχύσουν την ταξική πάλη, προς όφελος του λαού, για να μη στείλουν στο τέλος την πατρίδα (και τον πλανήτη) κατά διαόλου οι Δυνατοί και οι Επικυρίαρχοι.

ΣΤΑΘΗΣ Σ. 11.ΙΙ.2010 stathis@enet.gr