Τριαντατρείς μέρες ηρωικής μάχης του λαού της Αθήνας και του Πειραιά για τη λευτεριά. «Όταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυρανίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα». Μέσα σ’ αυτές τις λίγες λέξεις, γραμμένες στο πανό με το αίμα των θυμάτων της Κυριακής 3 του Δεκέμβρη του ’44, περικλείεται όλο το νόημα της μάχης που έδωσε επί 33 μέρες ο λαός της Αθήνας και του Πειραιά.
Μιας μάχης που αποτελεί, μαζί με τον αγώνα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, μια από τις κορυφαίες στιγμές στην ιστορία των αγώνων του λαού μας για την εθνική και κοινωνική απελευθέρωση.
Επί 33 ημέρες ο απλός λαός της Αθήνας και του Πειραιά έδωσε μια ηρωϊκή μάχη απέναντι στα στρατεύματα της βρετανικής αυτοκρατορίας και των Ελλήνων υποτακτικών της. Άντρες, γυναίκες, παιδιά, εργάτες, υπάλληλοι, μικρέμποροι, σύσσωμος ο πληθυσμός από τις προσφυγικές φτωχογειτονιές, πάλαιψαν σκληρά, μόνοι τους, με λιανοντούφεκα, χωρίς καμιά βοήθεια, για να διεκδικήσουν το αυτονόητο: Να ορίζουν αυτοί τον τόπο τους και τις τύχες τους.
Κι αν ακόμη νικήθηκαν σ’ αυτή την άνιση μάχη, ο Δεκέμβρης του ‘44 μένει ζωντανός στη μνήμη του λαού μας, παρά τις προσπάθειες των μεταπολεμικών κυβερνήσεων να τον θάψουν.
Σ’ αυτό το μεγάλο αγώνα των 33 ημερών είναι αφιερωμένα τα σημειώματα του «Ημεροδρόμου». Τριάντα τρία σημειώματα, ένα κάθε μέρα, σαν ελάχιστος φόρος τιμής στους αγωνιστές του Δεκέμβρη.
Γιώργος Καραγιάννης
***
Ο Δεκέμβρης του ’44 μέρα – μέρα (κείμενα του Γιώργου Καραγιάννη)
από ημεροδρόμος
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου