Η Ελένη Ζιώγα Μιλάει στους Ενωμένους Μπλόγκερς και μας αφοπλίζει!

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΑΛΚΙ ΠΑΝΟΥ(ΑΝΕΜΟΣ)

Για τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ παύλα facebook το μικρο μεστό και αφοπλιστικό άρθρο ποίημα της Ελένης Ζιώγα παύλα κυρία ΕΛΕΝ στον φοβερό 
μονόλογο  της στο θέατρο,"Ναι, ρε! Εκεί έξω ΥΠΑΡΧΟΥΝ ακόμα ΑΝΘΡΩΠΟΙ"(θα μας το αφιερώσει στο τέλος),που συγκλόνισε ΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ, δεν αποτέλεσε έκπληξη.

Oσοι την παρακολουθούν καταλαβαίνουν μια ήρεμη αξιοπρεπή δύναμη,που με ένα στίχο αφοπλίζει και ενίοτε αφυπνίζει συνειδήσεις.

Έτσι θα ήθελα να αρχίσω σε μια αντισυμβατική συνέντευξη ,όπως αρμόζει
Ελένη ο περιβόητος πνευματικός κόσμος είναι αόριστος!!:ποιος ο ρόλος στην κρίση!:

Ο Pablo Neruda,κάποτε με ένα ποίημα έριχνε χούντες
Μπορείς να κόψεις όλα τα λουλούδια, αλλά δεν μπορείς να εμποδίσεις την Άνοιξη να 'ρθει.

Φταίνε μόνο οι καλλιτέχνες: ή οι γενιές χρόνων μεγαλωμένες με life style σκουπίδια είναι εγκλωβισμένες  σε μια πλύση εγκεφάλου,και αδυνατούν να πάρουν τα μηνύματα:::

-O  πνευματικός κόσμος υπάρχει κι αυτός σαν μερικούς άλλους από μας και ζει έρποντας κάπου κάτω  απ΄τα μπάζα των ρημαγμένων ελπίδων μιας γκρεμισμένης χώρας, ακριβώς όπως εσύ κι εγώ ,ακριβώς όπως  τα γεράνια στο άρθρο που σου άρεσε.

Ο αληθινός πνευματικός κόσμος δεν φταίει που δεν μιλάει. Γιατί μιλάει και δεν ακούγεται.
Ο αληθινός πνευματικός κόσμος στήνει τηλέγραφους στα καταφύγια και περιμένει να κοπάσει ο θόρυβος για να ακουστεί η καρδιά του.

Ο αληθινός πνευματικός κόσμος, υπάρχει, αλλά δεν τον ξέρουμε.
Αυτό που ξέρουμε είναι  οτι επιτρέπεται να μάθουμε. Αυτό συνέβαινε χρόνια και μεις αρκεί που τρώγαμε.

Αρκεί που μας ταΐζανε ότι τους βρισκόταν. ‘οτι αηδία έχουμε καταπιεί για δεκαετίες δεν περιγράφεται.  και βλέπεις ακόμα και τώρα, μέσα στον ανείπωτο πόνο, μέσα στην απελπισία, μέσα στο μαρτύριο, κάποιοι να μη βάζουνε μυαλό. 

Βλέπεις,π,χ,  ο  Kωστόπουλος  που εκπόρνευσε τον  τύπο, έκανε μια τουλάχιστον γενιά προγλωσσική -για να μην πω δυο-τρεις - ,αλλά αργότερα καταστράφηκε λόγω της κρίσης ,εκεί που θα περίμενε κανείς μια μεταμέλεια, μια αυτοκριτική , ένα "ήμαρτον",  όμως, όχι, ακόμα και τώρα, μετά την ίδια του την καταστροφή, μυαλό δεν βάζει.
 ”Συνεχίζει να μοιράζει την ίδια τσίχλα για μυαλά  από άλλο πόστο.
  Εκχυδαϊζοντας απ΄το γυαλί όση Ελλάδα του απόμεινε.
 Αυτό όμως τώρα είναι ακόμα πιο οδυνηρό.
 Γιατί κάνει θλιβερό κοντράστ με την θλίψη και την απόγνωση .  και, το χειρότερο, υπάρχει κόσμος που βλέπει τα σκουπίδια να ανασταίνονται μέσα σε τόση δυστυχία  και δεν ντρέπεται. 
’Υπάρχουν ακόμα Έλληνες που δεν έχει ιδρώσει τ΄αυτί τους. ‘όσο δύσκολα , φαίνεται, κόβεται η ντρόγκα της ματαιότητας . ‘τι να πω; Μάλλον ως λαός θέλουμε  αποτοξίνωση.
Η κρίση άγγιξε σίγουρα και εσένα!τι σε εξοργίζει πιο πολύ!:Έχει όπλα ο κόσμος να αντεπεξέλθει!:ή είναι απογοητευμένος  παύλα προδομένος!:και δεν έχει που να πιαστεί!!::

 Η κρίση άγγιξε εκείνους που πεινάνε, που τα έχασαν όλα, που πετάχτηκαν στο δρόμο. που την μια μέρα ήταν νοικοκύρηδες και την άλλη ζητιάνοι.

 Έχω μια φίλη εθελόντρια στα συσσίτια και ξέρεις τι βλέπουν τα μάτια της; –
πόσοι νέοφτωχοι περιμένουν στην ουρά για μια μερίδα φαγητό; –πόσα παιδάκια; 
Όσο για μένα –και άλλους σαν και μένα- σιγά μην τολμήσω να θεωρηθώ και παθούσα. 
Όχι. Εμένα δεν με άγγιξε η κρίση γιατί εγώ έχω ακόμα σπίτι να μείνω, κρεβάτι να κοιμηθώ και φαγητό να φάω.

Γιατί εγώ έχω την πολυτέλεια να κρατάω ακόμα την αξιοπρέπειά μου.
 Αν τολμούσα να ξεστομίσω ότι τάχα με άγγιξε κι εμένα η κρίση θα ήμουν για ξύλο.
 Ντρέπομαι όσο δεν λέγεται που ανήκω στους προνομιούχους.  και θα ντρεπόμουν ακόμα περισσότερο να αρχίσω να κλαίγομαι για τις συνέπειες της κρίσης επάνω μου. ”σιγά τα αίματα...
 ‘τα δικά μου τα προβλήματα λόγω της κρίσης είναι γελοία μπροστά στον αληθινό πόνο που υπάρχει γύρω μου.

Εγώ , όμως, αυτή την εποχή ένα καλό έχω δει. πως κατάφεραν να φανούν οι μερικοί , οι σκόρπιοι, οι καλοί και όμορφοι άνθρωποι.

Ναι.  καθώς ξεσκεπάστηκαν όλα και μείναμε γυμνοί, ο καθένας δείχνει αυτό που πραγματικά είναι. Ξέρεις πόσους καλούς ανθρώπους έχω ανακαλύψει αυτόν τον καιρό;
 Αναρωτιέμαι πού βρίσκονταν όλοι αυτοί τόσα χρόνια
. Εκείνοι δεν υπήρχαν ή εμείς δεν είχαμε μάτια να τους δούμε;
 Ή μήπως και τα δύο; Γι αυτό έχω μέσα μου γερά την ελπίδα ότι θ΄αντέξουμε.
 Θα σταθούμε παλικάρια.  και για να σταθούμε παλικάρια αυτόν τον καιρό δεν θέλουμε όπλα.
 Ούτε αίματα. κα ι αυτοί που τα λένε αυτά για να παραστήσουν τους μάγκες δεν ξέρουνε τι λένε.
 Τα όπλα που μας χρειάζονται τώρα είναι μέσα στις συνειδήσεις μας. Να αλλάξουμε.
 Να ενωθούμε. 
Άλλο όπλο εκτός απ’ την ενότητα εγώ δεν βλέπω.
Η κεντρομόλα δύναμη είναι αυτή που θα συγκρατήσει τις φυγόκεντρες που πάνε να μας τινάξουν στον αέρα.
 Η οργή υπάρχει και δικαίως αλλά είναι μεγάλη ανάγκη να την μεταλλάξουμε σε σύνθεση και σε συνοχή.
Από εμφύλιο , ευχαριστούμε, πήραμε στο παρελθόν... ‘Τώρα, συγγνώμη, δεν θα μπορέσουμε!


Η σελίδα εδώ http://enomenoiblogers.blogspot.com/ πριν καιρό φτιάχτηκε με σκοπό να αρθρογραφεί ο καθένας μόνος του,σαν μορφή ελευθερίας και ενότητας

Αρθρογραφούν μόνοι τους από αιρετικοί ιερείς έως άθεοι
Σκοπός μας το σύνθημα όχι κόμματα και χρώματα
μάλιστα έχουμε δεχθεί και απειλές για αυτό!
Αν δεις κάποιες αναρτήσεις όλες μιλούν με αξιοπρέπεια για Δικαιοσύνη

Είναι αυτό εφικτό σήμερα:
ΟΙ λέξεις  ενότητα και  Δικαιοσύνη σήμερα φαντάζουν  μακρινές!:
Άλλωστε αυτό είναι το κλειδί!!τις ανέφερες πριν!

Ιερείς και άθεοι; Ωραία.  Έχω πολλούς φίλους παπάδες και είναι τα πιο επαναστατικά και φευγάτα μυαλά που έχω συναντήσει. 
Υπάρχει μια παρεξήγηση σχετικά με τους παπάδες.  και φυσικά δεν φταίμε μόνον εμείς που υπάρχει. Φταίνε και κάποιοι απ’ αυτούς τους ίδιους που τη δημιούργησαν. 


Έχω και πολλούς φίλους άθεους .
 Μ’ αρέσουν γιατί η λέξη που τους χαρακτηρίζει έχει μέσα της το Θεό,ακόμα και με το στερητικό "α" μπροστά του. 
Μ΄αρέσουν γιατί είναι τίμιοι με τις αντιρρήσεις τους.  και γιατί τσακώνονται με τον Θεό την ίδια στιγμή που λένε πως δεν υπάρχει . πράγμα σουρεαλιστικό, αλλά ελεύθερο.

 Χωρίς Θεό υποφέρουν. Αλλά παρ΄ όλα αυτά δεν βολεύονται με ό,τι κι ό,τι .  και έτσι κάποτε κάπου θα φτάσουν.  κάπου θα οδηγηθούν.
Θέλω να πω δηλαδή πως μετά από χρόνια ανήσυχου βίου κατάλαβα πως είτε
ένθεος είσαι είτε άθεος, σημασία έχει να βρίσκεσαι σε μια αέναη αναζήτηση .

Αλίμονο απ΄ τους βολεμένους. –που άραξαν σε ένα "πιστεύω" και νομίζουνε πως καθάρισαν. πως έγιναν τέλειοι.
 Γι’ αυτό κι ο πραγματικός ένθεος , ο άγιος, είναι εκείνος που πιστεύει πως είναι ο ατελέστερος όλων.  και πως θα πρέπει να τρέξει γαλαξίες για να κερδίσει έναν κόκκο απ΄την αληθινή αγάπη.
‘Τελικά σημασία έχει ν΄αγαπάς.
Είναι η πεμπτουσία της ύπαρξης. ‘τίποτε δεν έχει σημασία χωρίς την αγάπη.
 Η αγάπη είναι η θεόρατη δύναμη που γκρεμίζει τα εγωϊστικά σου σύνορα και σε χαρίζει στον Άλλον. ”Σε οδηγεί στην ένωση.
Χωρίς αγάπη , η  ενότητα και η δικαιοσύνη , που με ρωτάς,  οι ιδέες και οι ευγενείς έννοιες, χάνουν κάθε λόγο ύπαρξης.
Γίνονται λάστιχα που τραβιούνται προς όποια κατεύθυνση  επιλέξει ο κάθε επιτήδειος πολιτικάντης, ο κάθε ναρκισσευόμενος ψευτο-επαναστάτης.
Γι’ αυτό προσοχή στις απομιμήσεις !

Στον μονόλογο σου Το Μυστικό της Κυρίας Έλεν που σίγουρα είναι επίπονος,περικλείει τρεις γενιές μέσα από τρεις (διαφορετικούς ή διαφορετικά όμοιους) χαρακτήρες. 
Της συνονόματης γιαγιάς της, του πατέρα της και της ιδίας(που μας τα μεταφέρει υποδυόμενη τη γιαγιά της). 

Ένας μονόλογος που κρατάει μια μαγική ισορροπία ανάμεσα στο ρεαλιστικό και το συμβολικό στοιχείο, το χιούμορ και το δράμα. Ένας μονόλογος που τελικά γεφυρώνει ένα χάσμα ανάμεσα στις γενιές μέσα από την απώλεια.

Μοιάζει επίκαιρη σήμερα αυτή η ισορροπία!:
Πάντα είναι επίκαιρη αυτή η ισορροπία. Γιατί πάντα θα έχουμε ανάγκη από γέφυρες.

Κάνοντας μια μικρή αναζήτηση βρήκαμε πάνω από 70 τραγούδια που έγραψες στίχο
Ολα εξαιρετικά!!

Τελικά ο στιχουργός είναι ο αφανής ήρωας!!΅
Αν είναι αφανής ο στιχουργός τι πειράζει; Αφού τελικά ο στίχος κερδίζει στην αγάπη.  κι ας έχασε στα χαρτιά. Η αγάπη του κόσμου για ένα τραγούδι πάνω στις λέξεις δένεται. Χωρίς αυτές δεν υπάρχει τραγούδι. 
Έχουμε ιδιαίτερη ευαισθησία για τα παιδιά!!ποια υποχρέωση έχουμε για τον μέλλον τους:
Να τα αγαπάμε.  Δηλαδή, να τα ελευθερώνουμε.

Κάτω οι σελίδες της Ελένης
http://www.elenizioga.gr/
https://www.facebook.com/eleni.ziogac

Η αφιέρωση στην σελίδα μας,το υπέροχο ποίημα,γιατί ποίημα είναι που έγραψε πρόσφατα

Και ένα τραγούδι που έγραψε στίχους,που μας αρέσει
ΕΥΑΝΘΙΑ ΡΕΜΠΟΥΤΣΙΚΑ-ΕΛΛΗ ΠΑΣΠΑΛΑ-ΕΛΕΝΗ ΖΙΩΓΑ "Ο χορός των άστρων"




Επιθυμία μας να γίνει άλλη μια συντάκτρια των ενωμένων !!γιατί είναι υπέρ της ενότητας ,που  μας την υφαρπάζουν τα κοράκια!!ύπουλα,και προπαγανδιστικά
Και η γραφή της κεραυνός

Εδώ για τον συγκλονιστικό μονόλογο της στο θέατρο που πιστεύουμε να πάμε!!
 κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 9μ.μ.
http://www.elenizioga.gr/?p=682

Μας το αφιερώνει λοιπόν
Γιατί μας λείπουν οι άνθρωποι με ευαισθησίες μας λείπει η σύμπνοια η αλληλεγγύη,, ένα ποίημα τους ,να ξεσηκωθούν  τα πλήθη όπως ο Pablo Neruda

Ναι, ρε! Εκεί έξω ΥΠΑΡΧΟΥΝ ακόμα ΑΝΘΡΩΠΟΙ
Κι όμως. Υπάρχουν. Υπάρχει μια Ελλάδα κρυφή που ρέει μυστικά στα όνειρα.
Αυτό το τοπίο του ρημαγμένου χάους, κρύβει μέσα στο χώμα του διάσπαρτους τους σπόρους της αθωότητας. Εξακολουθώ να το πιστεύω.
Πίσω απ΄τις βροντώδεις ασχήμιες, κάτω απ΄τα γκρεμισμένα μπαλκόνια, γεράνια φυτρώνουν ξανά στις γλάστρες και περιμένουν να ενώσουν τα κλαδιά τους σε δάσος.
Ένα δάσος από γεράνια.
Την ίδια στιγμή που α-η-δοί (σωστής ορθογραφίας) που εκτρέφαμε για χρόνια με φύλλα δάφνης από πεντοχίλιαρα για να βγάζουν χρησμούς αέναης βλακείας μέσα από λαμπερά μικρόφωνα και να μερακλώνουν τους νεό-μαγκες της μαύρης αγοράς,
ξαναβγάζουν τη δίφυλλη γλώσσα τους σιρίζοντας μ……ς , τη στιγμή που η δημοκρατία των υπόλοιπων «νόμιμων κομμάτων» βρίσκεται σε επιθανάτιο ρόγχο, υπάρχουν, ρε!
ΥΠΑΡΧΟΥΝ. Οι καρδιές οι θαλερές
ΥΠΑΡΧΟΥΝ.

Οι ουρανοί και τα κύματα υπάρχουν.
Τ” αστέρια και τα βουνά ΥΠΑΡΧΟΥΝ.
Ναι, ρε! Εκεί έξω ΥΠΑΡΧΟΥΝ ακόμα ΑΝΘΡΩΠΟΙ.
Ανένταχτοι, σκόρπιοι, άναυδοι, δακρυσμένοι ΑΝΘΡΩΠΟΙ.
 Που θέλουν το καλό το άλλου.
 Που μένουνε πιστοί στην αγάπη.
 Που ελπίζουν σε ένα θαύμα. Που συγχωρούν. Που μετανιώνουν.
 Που σκέφτονται.

Ναι, ρε σεις. Είτε το θέλετε είτε όχι Άνθρωποι ακόμα ΥΠΑΡΧΟΥΝ….

ΕΛΕΝΗ ΖΙΩΓΑ
από ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΜΠΛΟΓΚΕΡΣ