Για τους πολλούς ακούστηκε σαν βόμβα,για τους "μυημένους" καμία έκπληξη!Οσο κι αν ο κύριος Σαμαράς μ' αυτή τη συμμετοχή θέλει να περάσει μηνύματα και συμβολισμούς.Από εποχής Μητσοτάκη ο γιος του Γρηγόρη Λαμπράκη συμμετείχε στα κοινά με το αντίπαλο δέος!
Αν και με αριστερές καταβολές, ο κ.Λαμπράκης στις δημοτικές εκλογές του 2010, ήταν υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με τον συνδυασμό του δημάρχου Χαλανδρίου Γιώργου Κουράση, που είχε το χρίσμα της Ν.Δ. και επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη είχε διατελέσει σύμβουλος του τότε υπουργού Επικρατείας Μίκη Θεοδωράκη.
«Είμαι ανεξάρτητος, δεν ανήκα ποτέ σε κάποιο κόμμα, είμαι ένας ελεύθερος πολίτης. Αφήστε που σιχαίνομαι τον «ρατσισμό» των χαρακτηρισμών, δεξιός, κομμουνιστής και πασόκος. Και ο πατέρας μου δεν ήταν κομμουνιστής. Συνεργαζόμενος ήταν με την ΕΔΑ. Ελεύθερος άνθρωπος ήταν, δημοκρατικός. Υπάρχουν και κακοί κομμουνιστές και καλοί, υπάρχουν και καλοί δεξιοί και κακοί. Όλα έχουν να κάνουν με τον άνθρωπο. Αν είναι σωστός, δεν έχει σημασία ποιο κόμμα υποστηρίζει», είχε δηλώσει τον Οκτώβριο του 2010, σε μία συνέντευξή του στο “Βήμα” με θέμα τον πατέρα του.
Επίσης στην ίδια συνέντευξη έλεγε χαρακτηριστικά για το εάν είχε δεχθεί μέχρι τότε προτάσεις για να κατέβει στον πολιτικό στίβο:«Ποτέ.Ηταν ο χαρακτήρας και η στάση μου που μάλλον δεν το επέτρεπαν εξαρχής. Ενα παράδειγμα: Ημουν φοιτητής στο Λονδίνο και είχε έρθει ο Μητσοτάκης. Είχε γράψει όμως τότε η "Αυριανή" ότι στις φλέβες μου δεν κυλάει αίμα αλλά νερό, επειδή συναντήθηκα μαζί του. Είχε γράψει "αν είναι δυνατόν, ο γιος του Λαμπράκη να συναντάται με τον Μητσοτάκη" . Μου είχε φανεί εντελώς αστείο, γέλασα. Ηξερα ότι δεν είχα καμία σχέση με τη ΝΔ, ούτε τότε ούτε ποτέ. Απλώς, πήγα στη συνάντηση με άλλους φοιτητές και ο δημοσιογράφος συμπέρανε ότι θα κατέβαινα με τον Μητσοτάκη. Αν είναι δυνατόν»
Ο 51χρονος οικονομολόγος, με σπουδές στην Αγγλία, ζει με την οικογένεια του στο Χαλάνδρι. Πληροφορίες αναφέρουν πως και παλαιότερα είχε δεχτεί «κρούσεις» από ΚΚΕ και Ν.Δ, για να πολιτευτεί, ωστόσο η απάντηση ήταν αρνητική.
Για το «βάρος» του επιθέτου του, ο ίδιος είχε δηλώσει με νόημα :
«Ηταν λοιπόν εύκολο να πάρω αέρα, να πάω σε κάποιο κόμμα, να χρησιμοποιώ το όνομά μου. Κάτι που συνηθίζεται. Η οικογενειοκρατία είναι ελληνική ασθένεια. Μου έλεγαν όλοι “μα είσαι Λαμπράκης, γιατί δεν το εκμεταλλεύεσαι;” .Μου ήταν εντελώς αδιάφορο το επώνυμό μου.
Δεν μετανιώνω. Αν το χρησιμοποιούσα, αν έμπλεκα με κάποιο κόμμα, ίσως παρασυρόμουν σε δρόμους που δεν με εξέφραζαν».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου