Γράφει ο Gianapo
Κοιτάξτε. Έχω σταματήσει να δίνω σημασία στα πολιτικά κόμματα και σας καλώ να κάνετε το ίδιο. Κάποιοι ίσως να πιστεύουν ότι η συγκέντρωση του Ελληνικού λαού στις πλατείες, είναι ένας τρόπος εκτόνωσης, μια καινούργια φούσκα που θα ξεφουσκώσει σιγά - σιγά χωρίς να προκαλέσει θόρυβο.
Όμως κάνουν λάθος. Αυτή η φούσκα πρέπει να σκάσει και θα σκάσει κάνοντας τέτοιο θόρυβο που θα τρομοκρατήσει κάθε φορέα εξουσίας.
Χωρίς καλά - καλά να το καταλάβουμε έχουμε ήδη καταγράψει πολλές νίκες.
Πρώτη νίκη είναι ο φόβος που προκαλέσαμε στους βουλευτές έτσι ώστε να μην τολμούν να ξεμυτίσουν στην κοινωνία.
Κάποιοι από αυτούς μαζεύουν υπογραφές και αρχίζουν να διαφοροποιούνται από τις επιλογές της κυβέρνησης. ( Μην τους πιστεύετε, ας γίνει πρώτα η ψηφοφορία για το μεσοπρόθεσμο και βλέπουμε).
Ξυπνήσαμε και ξυπνήσαμε μαζί μας Συνταγματολόγους, Καθηγητές, Καλλιτέχνες και ιδιαίτερα δεκάδες χιλιάδες απλό κόσμο.
Όμως παρασυρθήκαμε από την μέθη της νίκης και αφήσαμε κατά μέρος την στρατηγική του αγώνα.
Αυτό το εκμεταλλεύονται ασύστολα εκείνοι που θέλουν να εξαργυρώσουν την λαϊκή εξέγερση, ακριβώς όπως εκμεταλλεύτηκαν οι σημερινοί πολιτικοί μας την μεγάλη λαϊκή εξέγερση του Πολυτεχνείου.
Και ο μόνος τρόπος για να τους εμποδίσουμε είναι να οργανωθούμε, να περάσουμε σε στρατηγικές κινήσεις, να μην αλλάξουμε απλά κομματικό σχήμα που θα μας οδηγήσει σαν πρόβατα στη σφαγή, αλλά να στείλουμε δικούς μας ανθρώπους στη Βουλή μακριά από τα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα που θα εκπροσωπούν την λαϊκή βούληση.
Ναι. Είναι δύσκολο, αλλά τίποτε πολύ καλό δεν είναι εύκολο.
Και να θυμόμαστε:
Αν το βραχυπρόθεσμο περάσει στη Βουλή ( τώρα που ο ΓΑΠ θεωρεί ότι αρκούν 150 ψήφοι), θα περάσουν δυό - τρία χρόνια, και όταν όλα τα ασημικά μας θα έχουν παραδοθεί στους Ευρωπαίους συμμάχους μας έναντι πινακίου φακής, όταν η εθνική μας ανεξαρτησία θα πουλιέται σε έγχρωμες κούπες του καφέ στα τουριστικά καταστήματα της Ευρώπης, όταν οι νέοι της χώρας μας θα έχουν αναζητήσει τις τύχες τους στο εξωτερικό, όταν οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι της χώρας μας θα συναγωνίζονται σε αποδοχές τους εκατοντάδες χιλιάδες άνεργους...
Τότε θα είναι πολύ αργά.
Γιαυτό μην χρονοτριβείς, μην ζεσταίνεις τον καναπέ σου, μην τους αφήνεις να σου αδειάζουν τον εγκέφαλο μέσα από το χαζοκούτι τους.
Βγες στο δρόμο, φώναξε τους συγγενείς σου, τους φίλους σου αλλά και όποιον συναντήσεις μπροστά σου και,
Πάμε Πλατεία.
http://saktsak.blogspot.com/ 2011/06/blog-post_08.html
Κοιτάξτε. Έχω σταματήσει να δίνω σημασία στα πολιτικά κόμματα και σας καλώ να κάνετε το ίδιο. Κάποιοι ίσως να πιστεύουν ότι η συγκέντρωση του Ελληνικού λαού στις πλατείες, είναι ένας τρόπος εκτόνωσης, μια καινούργια φούσκα που θα ξεφουσκώσει σιγά - σιγά χωρίς να προκαλέσει θόρυβο.
Όμως κάνουν λάθος. Αυτή η φούσκα πρέπει να σκάσει και θα σκάσει κάνοντας τέτοιο θόρυβο που θα τρομοκρατήσει κάθε φορέα εξουσίας.
Χωρίς καλά - καλά να το καταλάβουμε έχουμε ήδη καταγράψει πολλές νίκες.
Πρώτη νίκη είναι ο φόβος που προκαλέσαμε στους βουλευτές έτσι ώστε να μην τολμούν να ξεμυτίσουν στην κοινωνία.
Κάποιοι από αυτούς μαζεύουν υπογραφές και αρχίζουν να διαφοροποιούνται από τις επιλογές της κυβέρνησης. ( Μην τους πιστεύετε, ας γίνει πρώτα η ψηφοφορία για το μεσοπρόθεσμο και βλέπουμε).
Ξυπνήσαμε και ξυπνήσαμε μαζί μας Συνταγματολόγους, Καθηγητές, Καλλιτέχνες και ιδιαίτερα δεκάδες χιλιάδες απλό κόσμο.
Όμως παρασυρθήκαμε από την μέθη της νίκης και αφήσαμε κατά μέρος την στρατηγική του αγώνα.
Αυτό το εκμεταλλεύονται ασύστολα εκείνοι που θέλουν να εξαργυρώσουν την λαϊκή εξέγερση, ακριβώς όπως εκμεταλλεύτηκαν οι σημερινοί πολιτικοί μας την μεγάλη λαϊκή εξέγερση του Πολυτεχνείου.
Και ο μόνος τρόπος για να τους εμποδίσουμε είναι να οργανωθούμε, να περάσουμε σε στρατηγικές κινήσεις, να μην αλλάξουμε απλά κομματικό σχήμα που θα μας οδηγήσει σαν πρόβατα στη σφαγή, αλλά να στείλουμε δικούς μας ανθρώπους στη Βουλή μακριά από τα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα που θα εκπροσωπούν την λαϊκή βούληση.
Ναι. Είναι δύσκολο, αλλά τίποτε πολύ καλό δεν είναι εύκολο.
Και να θυμόμαστε:
Αν το βραχυπρόθεσμο περάσει στη Βουλή ( τώρα που ο ΓΑΠ θεωρεί ότι αρκούν 150 ψήφοι), θα περάσουν δυό - τρία χρόνια, και όταν όλα τα ασημικά μας θα έχουν παραδοθεί στους Ευρωπαίους συμμάχους μας έναντι πινακίου φακής, όταν η εθνική μας ανεξαρτησία θα πουλιέται σε έγχρωμες κούπες του καφέ στα τουριστικά καταστήματα της Ευρώπης, όταν οι νέοι της χώρας μας θα έχουν αναζητήσει τις τύχες τους στο εξωτερικό, όταν οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι της χώρας μας θα συναγωνίζονται σε αποδοχές τους εκατοντάδες χιλιάδες άνεργους...
Τότε θα είναι πολύ αργά.
Γιαυτό μην χρονοτριβείς, μην ζεσταίνεις τον καναπέ σου, μην τους αφήνεις να σου αδειάζουν τον εγκέφαλο μέσα από το χαζοκούτι τους.
Βγες στο δρόμο, φώναξε τους συγγενείς σου, τους φίλους σου αλλά και όποιον συναντήσεις μπροστά σου και,
Πάμε Πλατεία.
http://saktsak.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου