Aθλιότης,αθλιοτήτων τα πάντα αθλιότης.....

Γράφει ο Γρηγόρης Ζωγραφάκης
στο     topsaxtiri.blogspot.com
  
«Συνειδητοποιούν το πατριωτικό χρέος τους οι Έλληνες» δήλωσε ο Ύπατος Αρμοστής μας στις Η.Π.Α.....
Και φυσικά αυτό είναι το Α και το Ω.....Οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι πότε θα το αντιληφθούν....;
Ο κύριος Πάγκαλος κατηγορεί άκριτα τον ελληνικό λαό για συνενοχή,ο κύριος Πετσάλνικος κάνει μια προσπάθεια να απαξιώσει τον αγώνα των ιδιοκτητών φορτηγών ενώ ο κύριος Ρέππας προσπαθεί με τη συνδρομή του δημοσιογραφικού κόσμου να στρέψει τη κοινή γνώμη εναντίον τους....
Ακούγονται πολλά σε αυτή τη προσπάθεια,τα περισσότερα ανυπόστατα και χωρίς αντίκρυσμα....Η θέση του Δημοκράτη Έλληνα πολίτη είναι δίπλα στον αγώνα τους...
Μη ξεχνάτε αύριο θα είμαστε εμείς στη θέση τους...Το διακύβευμα δεν είναι η άδεια του φορτηγού ή η τσέπη μας....Το διακύβευμα είναι πολύ μεγαλύτερο...Από την είσοδο του Δ.Ν.Τ. στη χώρα μας η Δημοκρατία μας έχει αλωθεί,το Σύνταγμα μας παραβιάζεται και η Εθνική Κυριαρχία κινδυνεύει...Και παρα τις μεγαλεπίβολες ανακοινώσεις από το σύνολο του πολιτικού κόσμου για αλλαγη κανένας από τους ίδιους δε θέλει να αλάξει...Και πάρα ταύτα επιρρίπτουν αναίσχυντα τις ευθύνες αλλά και το λογαριασμό στον απλό κόσμο....Η κοροιδία συνεχίζεται ατελεύτητα και χαίρονται με τη σιωπή μας καθώς εκτός από τον εθνικό διχασμό που επέβαλλαν τώρα με τα δυσθεώρητα προβλήματα που απασχολούν το κάθε πολίτη είναι βέβαιοι πως δε θα αντιδράσει....Αυτή τους η προσδοκία πρέπει να διαψευστεί και μάλιστα με ηχηρό τρόπο......Αυτό είναι ο στόχος που πρέπει να επιτευχθεί ...Και πρέπει να επιτευχθεί σήμερα γιατί αύριο ίσως είναι αργά......
Αν λοιπόν έχει δίκαιο ο Αρμοστής μας ο καθένας μας ξέρει τι πρέπει να κάνει.....

Εντιμότητα α λα καρτ και συλλογική ενοχοποίηση

«Η απάντηση σε όλους αυτούς που μας ρωτάνε "πού τα φάγατε τα λεφτά" είναι μία: "Σας διορίζαμε για χρόνια, τα φάγαμε μαζί, ακολουθώντας μια πρακτική αθλιότητας, εξαγοράς και διασπάθισης του δημοσίου χρήματος"».

Τάδε έφη Θεόδωρος Πάγκαλος, αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, χθες. Σε πολλούς ίσως δεν προκαλεί εντύπωση, ίσως δικαίως αν σκεφτούμε το επικοινωνιακό μπαράζ συλλογικής ενοχοποίησης της κοινωνίας που έχει εξαπολυθεί εδώ και μερικούς μήνες από το σύνολο των ΜΜΕ και κυβερνητικά στελέχη, με κορυφαίο φυσικά τον... Πάγκαλο.

Με άλλα λόγια... «κι εσείς τα αρπάξατε από τη Siemens, τα δομημένα ομόλογα, το Βατοπέδι κ.λπ.» λέει ο κύριος αντιπρόεδρος προς την ελληνική κοινωνία. Κι ας ψάξουμε μεταξύ μαςπαραδείγματα ανθρώπων που πήραν εταιρικές ή και μαφιόζικεςχορηγίες είτε για να κατέβουν σε εκλογές είτε για να παντρέψουν τα παιδιά τους είτε για να εξοπλίσουν το παλάτι τους. Ακόμη και τονΚαραβέλλα κάποιοι από εμάς τον φυγαδεύσαμε στη Λατινική Αμερική.

Ας είμαστε όμως τίμιοι με τους εαυτούς μας. Η άρνηση τηςσυκοφαντίας του Πάγκαλου δεν σημαίνει πως η κοινωνία δεν έχει μεγάλο ποσοστό διαφθοράς ή ότι είναι άμοιρη ευθυνών για το κατάντημα της χώρας. Κάθε άλλο. Απλώς είναι τουλάχιστον αστείο – ή, μάλλον, εξοργιστικό – άνθρωποι που έχουν κυβερνήσει αυτήν τη χώρα επί δεκαετίες να εμφανίζεται πως έχουν τις ίδιες (ή μήπως... λιγότερες;) ευθύνες με αυτούς που σήμερα περνούν από τον πάγκο του χασάπη, που χάνουν τις δουλειές τους, που κλείνουν τα μαγαζιά τους, που κάθε μέρα με χίλιους δύο τρόπους πτωχεύουν.

● Δεν μπορεί ένας πολίτης που βλέπει τη ζωή του να γκρεμίζεται να θεωρείται ένοχος με όσους εφαρμόζουν α λα καρτ (ή... ποτέ) τη Δικαιοσύνη στους εαυτούς και το σινάφι τους. 

● Δεν μπορεί στις εξεταστικές να χαϊδεύουν τα μεγάλα σόγια και να πιάνουν τα λιμά. 

● Δεν μπορεί οι άνθρωποι των πρωθυπουργών να παραδέχονται ότι πήραν λεφτά από εταιρείες ή να μπαίνουν στο στόχαστρο της Δικαιοσύνης και οι ίδιοι οι πρωθυπουργοί να... παρακαλούνται να απαντήσουν δι’ υπομνημάτων ή να μην καλούνται ποτέ.

● Δεν μπορεί να κατηγορείται συλλήβδην ολόκληρη η κοινωνία για διαφθορά από τον ίδιο τον πρωθυπουργό της και την ίδια ώρα να απαλλάσσεται η φοροδιαφυγή μέσω των άθλιων «περαιώσεων».

● Δεν μπορεί, στο πλαίσιο αυτών των «περαιώσεων», τα μπλοκάκια να πληρώνουν περισσότερο από τους μεγαλοφοροφυγάδες.

Τίποτε απ' όλα αυτά και άλλα πολλά ακόμη – που δεν είναι της στιγμής – δεν δικαιώνει τον Πάγκαλο και κανέναν άλλο «Πάγκαλο». Κανένας, από τους αστέρες της πολιτικής μέχρι τους πιστούς υπηρέτες τους στα ΜΜΕ, δεν μπορεί να εκστομίζει επιλεκτικά τέτοιου είδους ηλιθιότητες περί διαφθοράς απλώς και μόνο για να συκοφαντήσει όποιον στέκεται απέναντι στις καταστροφικές επιλογές της χειρότερης κυβέρνησης που γνώρισε η χώρα από τη Μεταπολίτευση και μετά.

Πριν από κάμποσο καιρό, στις 27 Απριλίου 2010, σε ένα ανάλογο κρεσέντο κυνισμού και συκοφάντησης εκ μέρους κυβέρνησης και ΜΜΕ, το Ανεμογκάστρι είχε δημοσιεύσει ένα κείμενο με τίτλο Ο φασισμός της «συλλογικής ευθύνης». Νομίζω πως είναι κάτι παραπάνω από επίκαιρο, ακόμη και ύστερα από τόσο καιρό. Το προτείνω πάλι, για όσους τουλάχιστον δεν το είχαν δει τότε...

http://anemogastri.blogspot.com/

Στη φάκα εν ενεργεία διαιτητής

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ σήμερα Πέμπτη, 23 Σεπτεμβρίου το «ΠΟΝΤΙΚΙ» με μια μεγάλη αποκάλυψη για την κατάσταση που επικρατεί στο ποδόσφαιρο… Ετσι στην σελίδα 9, αποκαλύπτουμε ένα ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ, ένα έγγραφο φωτιά για εν ενεργεία διαιτητή, που πιάστηκε στην τσιμπίδα του ΣΔΟΕ, με καταθέσεις περίπου 300.000 ευρώ που προέρχονται από κέρδη στο Στοίχημα!!!... Και η κατάσταση στο ποδόσφαιρο δεν πάει άλλο…

Στο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας με τον τίτλο «Εισαγγελέας στο ποδόσφαιρο» καλείται ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου να δείξει «κόκκινη» κάρτα στα κυκλώματα του ποδοσφαίρου και ο αρμόδιος εισαγγελέας να καλέσει τον πρόεδρο της ΕΠΟ Σοφοκλή Πιλάβιο, τον πρόεδρο της Σούπερ Λίγκα Ευάγγελο Μαρινάκη, τον πρόεδρο του ΠΑΟ Νίκο Πατέρα καθώς και τους προέδρους όλων των ΠΑΕ Α΄ και Β΄ Εθνικής.

ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ να σημειώσουμε ότι το ΠΟΝΤΙΚΙ, έχει ακόμη μία αποκάλυψη που αφορά τους συμβασιούχους που διεκδικούν μια θέση στον ήλιο και είναι απολυμένοι από το δημόσιο. ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΜΕ αναλυτικά την ΑΡΝΗΤΙΚΗ για τους συμβασιούχους εισήγηση στον Άρειο Πάγο, εν όψει της σημερινής κρίσιμης δίκης στην Ολομέλεια, επιχειρείται να ανατραπούν οριστικά ευνοϊκές για αυτούς αποφάσεις Πρωτοδικείων και Εφετείων σε όλη τη χώρα (Σελ. 20-21).

ΑΡΧΙΣΕ η «σεμνή και ταπεινή» διακυβέρνηση Ραγκούση. Πώς ο «αντ΄ αυτού» επιχειρεί να «καθησυχάσει» φόβους και να αμβλύνει υπονομεύσεις του, ενώ «αριστερόστροφοι» υπουργοί επιχειρούν μπλόκο στην αντιμνημονιακή συμμαχία (Σελ. 4,15)

ΣΤΗ ΝΔ οι σφαγές συνεχίζονται. Το τελευταίο «θύμα» του... δόγματος Χαϊλάντερ («Στο τέλος θα μείνει μόνον ένας»), ο κολλητός της Ντόρας, Θόδωρος Σκυλακάκης (Σελ. 12- 13).

ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ απειλούμε τους Ευρωπαίους ότι... θα κρατήσουμε την αναπνοή μας και θα σκάσουμε, ενώ την ίδια ώρα ο Παπακωνσταντίνου τρέχει στο Βερολίνο για να ζητήσει το φιλί της ζωής από τον Σόιμπλε (Σελ.18-19).

ΤΟ ΝΕΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ αλλάζει την καθημερινότητα των Ελλήνων και η επιστημονική ομάδα και οι συντάκτες του «Π».. Μαζί και το άρθρο του εργατολόγου Δημήτρη Περπατάρη (Σελ. 44-45).

ΜΑΖΙ με το «Π» και το πολιτιστικό ένθετο «Ποντίκι Art», με εξώφυλλο την Βάσω Καβαλιεράτου (υποδύεται τη «Μάσα» στον τσεχοφικό «Γλάρο»,θα εμφανιστεί με τους AbOvo τον Ιανουάριο στο Bios, αλλά και σε ένα νέο κινηματογραφικό έργο, το «Χάρισμα» της Χριστίνας Ιωακειμίδου) που μιλάει για την κρίση και δηλώνει αισιόδοξη ότι «αυτή η δυσκολία θα ξαναζεστάνει τις ανθρώπινες σχέσεις».

ΤΕΛΟΣ, χωρίς άλλη οικονομική υποχρέωση… Το «Π» συνεχίζει τη μοναδική λογοτεχνική προσφορά για τους αναγνώστες του «Τα Άπαντα του Σερ Άρθουρ Κόναν Ντόιλ», με πρωταγωνιστή τον ανεπανάληπτο ντετέκτιβ Σέρλοκ Χολμς και τον βοηθό του, τον περίφημο Γουάτσον. Στην Αθήνα κυκλοφορεί το «Σήμα των τεσσάρων» και στην επαρχία το «Σημειωματάριο του Σέρλοκ Χολμς Γ’ Μέρος».

Ο πολυπράγμων Άλεξ Ρόντος

ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΜΕ ΕΞΩΘΕΣΜΙΚΟ ΡΟΛΟ

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
στην   ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΝΗ

Κατά την χθεσινή ενημέρωση των δημοσιογράφων, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Γ. Πεταλωτής απέφυγε – ή δεν γνώριζε – να δώσει συγκεκριμένες απαντήσεις σχετικά με τους λόγους για τους οποίους ο κ. Ρόντος μετέχει της πρωθυπουργικής αποστολής. Μια μέρα νωρίτερα, ο Υπουργός των Εξωτερικών κ. Δρούτσας, αφού ξεκαθάρισε ότι ο κ. Ρόντος δεν διατηρεί σήμερα θεσμική σχέση με την κυβέρνηση και το υπουργείο, έσπευσε να μας υπενθυμίσει πως ο σύμβουλος του κ. Παπανδρέου «είναι πολύ καλός γνώστης της περιοχής των Βαλκανίων». Προκαλώντας την αντίδραση του ΚΚΕ, που υπενθύμισε τον ρόλο του Αλεξ Ρόντου στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και στον πόλεμο εναντίον της.

 Δεν είναι η πρώτη φορά που το όνομα του κ. Ρόντου προκαλεί πρόβλημα στο ΠΑΣΟΚ. Πολλοί είχαν ενοχληθεί όταν τον Ιούλιο του 2005 έγινε γνωστό πως υπήρξε ο διοργανωτής του Συμποσίου της Σύμης στο Ρέθυμνο, ενώ τα σχόλια πήραν και έδωσαν όταν αμέσως μετά ο κ. Παπανδρέου πέρασε μερικές ημέρες διακοπών στο σπίτι του κ. Ρόντου στη Λακωνία, όπου κατά καιρούς ακούγεται ότι επιθυμεί να πολιτευτεί. Ιδιαίτερη έμφαση είχε τότε δοθεί στο θέμα που ο κ. Ρόντος είχε επιλέξει για το Συμπόσιο: «Τι σημαίνει Δημοκρατία, επανιδρύοντας τη Δημοκρατία, μεταμορφώνοντας τις μη δημοκρατικές χώρες»! Ο Αλεξ Ρόντος είναι επίσης μέλος της Διεθνούς Επιτροπής για τα Βαλκάνια (συμμετέχουν πολλοί σοσιαλιστές πρώην πρωθυπουργοί), η οποία πριν από πέντε χρόνια (Μάιος 2005) συνέταξε έκθεση με την οποία ενθάρρυνε την ανεξαρτητοποίηση του Κοσσυφοπεδίου, την άρνηση αυτοδιάθεσης στους Σέρβους του Κοσσόβου και την άρον-άρον ένταξή του στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με εκείνη την έκθεση έπρεπε να μπει τέλος άμεσα στη διαμάχη για το όνομα των Σκοπίων.

Σύμβουλος του Σαακασβίλι

Ο κ. Ρόντος είχε πάντοτε ξεχωριστή θέση στο πλευρό του κ. Παπανδρέου και ανέλαβε σειρά αξιωμάτων όταν εκείνος ήταν υπουργός των Εξωτερικών. Πιστεύεται ότι κρύβεται πίσω από την πολιτική που η Ελλάδα ακολούθησε την περίοδο των βομβαρδισμών κατά της Γιουγκοσλαβίας, ενώ τον Μάιο του 2005 το όνομά του συμπεριλήφθηκε σε λίστα εβδομήντα προσωπικοτήτων που εκδήλωναν τη διαμαρτυρία τους επειδή γιορτάστηκαν στη Μόσχα τα εξήντα χρόνια από τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Σύμφωνα με το κείμενο που είχαν τότε υπογράψει οι εβδομήντα και δημοσιεύθηκε με την μορφή ολοσέλιδης καταχώρισης στους Φαϊνάνσιαλ Τάιμς, έπρεπε να επιλεγεί άλλη τοποθεσία για τον εορτασμό λόγω των «δημοκρατικών ελλειμμάτων της κυβέρνησης Πούτιν». Πλάι στην υπογραφή του κ. Ρόντου, φιγουράριζε και μια… πρώην ιδιότητά του – αυτή του πρώην πρέσβη της Ελλάδας. Γεγονός που είχε τότε προκαλέσει τις αντιδράσεις του ελληνικού Τύπου, με δημοσιεύματα σχετικά με το αν ο κ. Ρόντος εκπροσωπεί την Ελλάδα, τον Παπανδρέου ή απλώς τον εαυτό του (Τα Νέα, 10 Μαΐου 2005).
Κάθε άλλο παρά τυχαία, τρία χρόνια αργότερα θα βρούμε τον κ. Ρόντο σε θέση συμβούλου του Προέδρου της Γεωργίας και αντιπάλου του Πούτιν, Σαακασβίλι! Τον Μάιο του 2008, τρεις μήνες πριν από το ξέσπασμα του πολέμου στην περιοχή, δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Ιντερνάσιοναλ Χέραλντ Τρίμπιουν» άρθρο του κ. Ρόντου υπό τον τίτλο «Με ποια πλευρά είμαστε;». Ο πρώην (και αεί όπως αποδεικνύεται) σύμβουλος του κ. Παπανδρέου, που στο μεταξύ είχε γίνει σύμβουλος του κ. Σαακασβίλι, είχε ταχθεί σαφώς υπέρ της Γεωργίας και κατά των δυτικών επιχειρημάτων ότι η χώρα έχει έλλειμμα Δημοκρατίας. Μάλιστα, για να ενισχύσει την επιχειρηματολογία του στο διεθνές κοινό του, ο κ. Ρόντος είχε γράψει πως και ο ίδιος «ως Ελληνας έχει ακούσει παρόμοια επιχειρήματα».
Εκείνη την περίοδο, ο κ. Ρόντος ασχολείτο με την Μη Κυβερνητική Οργάνωσή του, IOCC. Και αν και στην κυβέρνηση βρισκόταν η Νέα Δημοκρατία δημοσιεύματα του Τύπου ανέφεραν ότι κατόρθωσε να εισπράξει πάνω από 1 εκ. ευρώ από τα κονδύλια που το υπουργείο των Εξωτερικών διέθεσε σε ΜΚΟ την περίοδο 2005-2009. Σύμφωνα με τα ίδια δημοσιεύματα, μέρος των χρημάτων διατέθηκε στην Γεωργία, σύμβουλος την κυβέρνηση της οποίας ήταν ο κ. Ρόντος. (Ελεύθερος Τύπος, 9 Φεβρουαρίου 2010).
Τον περασμένο Αύγουστο, ο κ. Ρόντος βρέθηκε για ένα εικοσιτετράωρο στην Πάρο, όπου παραθέριζε ο πρωθυπουργός. Ο Παπανδρέου έχει δικαίωμα να επιλέγει με ποιους θα κάνει τα μπάνια του. Η παρουσία, όμως, του κ. Ρόντου στη Νέα Υόρκη – και μάλιστα με εξωθεσμικό ρόλο, όπως επισήμως ανακοινώθηκε – ειδικά αυτήν την «πονηρή» περίοδο και με βάση τις διακηρυγμένες θέσεις του για τα Βαλκάνια, λογικό είναι να βάζουν πολλούς σε ανησυχία.

Η κρυψίνοια και η αδιαφάνεια απαξιώνουν τα «πόθεν έσχες» των πολιτικών

Η Διεθνής Διαφάνεια-Ελλάς έχει από καιρό επισημάνει, με συνεχείς παρεμβάσεις, την ανάγκη της αναμόρφωσης του τρόπου αντιμετώπισης και δημοσιοποίησης των πόθεν έσχες των πολιτικών προσώπων και τη θεσμοθέτηση ενός ουσιαστικού ελέγχου τόσο της περιουσιακής κατάστασης όσο και του τρόπου απόκτησης των δηλωθέντων περιουσιακών στοιχείων.

Η Ελληνική Βουλή δίνει στη δημοσιότητα, με καθυστέρηση τουλάχιστον ενός έτους, νέα στοιχεία χωρίς όμως να υπάρχει η δυνατότητα παρακολούθησης και καταγραφής της ιστορικής διαδρομής της περιουσιακής κατάστασης των πολιτικών προσώπων.

Σήμερα ΔΕΝ υπάρχει ούτε ιστοσελίδα ούτε άλλο ελεύθερα προσβάσιμο αρχείο, με το οποίο ο κάθε πολίτης να μπορεί να μελετήσει οποιαδήποτε στιγμή τα οικονομικά και περιουσιακά στοιχεία των εκπροσώπων στο Κοινοβούλιο ή των Υπουργών και να κάνει συγκρίσεις με προηγούμενες χρονιές.

Ζητούμε την άμεση ανάρτηση σε ειδική ιστοσελίδα στο διαδίκτυο όλων των πόθεν έσχες των πολιτικών προσώπων καθώς και του αρχικού πόθεν έσχες –τουλάχιστον- εκάστου πολιτικού που κατατέθηκε στο ξεκίνημα της πολιτικής του διαδρομής. Με αυτόν τον τρόπο, οι πολίτες θα μπορούν να έχουν άμεση πρόσβαση στα στοιχεία, να συγκρίνουν και να κρίνουν.

Η κυβέρνηση, το Κοινοβούλιο αλλά και τα πολιτικά κόμματα έχουν την υποχρέωση απέναντι στους πολίτες να προχωρήσουν άμεσα στην υλοποίηση της πρότασης της Διεθνούς Διαφάνειας-Ελλάδας.

Η εμπιστοσύνη των πολιτών προς τους πολιτικούς έχει κλονιστεί και η κρίση που βιώνει η χώρα βαθαίνει συνεχώς. Με τη δημοσιοποίηση των πόθεν έσχες στο διαδίκτυο ας γίνει ένα πρώτο βήμα ώστε η διαφάνεια να γίνει πραγματικότητα.

Δεν ανέχομαι μια Αριστερά που με πεθαίνει...

πώς σκουριάζει το ατσάλι...

Επειδή είμαι αριστερός και θα πεθάνω αριστερός, αρχίζω να μην ανέχομαι μια Αριστερά που αρχίζει να με πεθαίνει...

Οταν γράφει κανείς περί Αριστεράς, αν είναι αριστερός όπως και η αφεντιά μου, γράφει ταυτοχρόνως και υπέρ Αριστεράς - ενίοτε κι αθέλητα, αλλά συνήθως εκούσια. Τουλάχιστον υπέρ της Αριστεράς έτσι όπως ο καθένας εννοεί τη δόκιμη εκδοχή της,

μιας και πλέον, σκόρπιοι έτσι όπως πολλοί φθάσαμε να 'μαστε, ο καθένας μπορεί να διατηρεί την πολυτέλεια του «προσωπικού του κομμουνισμού» - αριστοκρατικό μεν, αλλά καμμιά φορά ψυχοσωτήριο...

Με έναν λόγο, πολλοί αριστεροί τα τελευταία χρόνια διάγουμε εν αναμονή. Για αυτούς ο λόγος σήμερα, για εμάς - οι οργανωμένοι στα κόμματα της Αριστεράς είναι άλλη υπόθεση, μάλλον ανώτερη, οι σύντροφοι αυτοί την αντέχουν ακόμα την καλογερική και μπράβο τους, ότι βαρειά. Τους βγάζω το καπέλο κι επικαλούμαι τη συμπάθειά τους (όπως άλλωστε και τη δική σας, όσοι είσθε αριστεροί κι όσοι δεν είσθε) για όσα θα πω παρακάτω.

Οταν, προ ετών, δημιουργήθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ, πολλοί αριστεροί, άλλοι διστακτικά κι άλλοι με ενθουσιασμό, έσπευσαν σε έναν «κοινό τόπο» όπου θα μπορούσαν να ζυμωθούν ιδέες, να γεννηθούν προτάσεις -κυρίως αυτό- και να βγάλουν την Αριστερά, σε μια

εποχή που ο λαός και η κοινωνία την είχαν ανάγκη περισσότερο από ποτέ, από το σύνδρομο της ιστορικής πολιτικής (αλλά όχι ιδεολογικής) ήττας.

Σιγά σιγά ο κόσμος που προσήλθε σε αυτό το φόρουμ άρχισε να αντιλαμβάνεται ότι έχει να κάνει απλώς με μια νεκρανάσταση της παλιάς αριστερής παθολογίας, μάλιστα σε μορφές της -αριστερίστικες- από τις πλέον επαχθείς κι απεχθείς. Ανθρωποι συνηθισμένοι να ζουν στο πλαίσιο του μικρόκοσμου-γκρουπούσκουλου, ιδρυματικοί, που στην «εποχή τους» είχαν στείλει κόσμο στο σπίτι του (παρά τις φιλοδοξίες τους να τον στείλουν στα ψυχιατρεία), άρχισαν εκ νέου να δίνουν τον τόνο στο πείραμα του ΣΥΡΙΖΑ, με

αποτέλεσμα αντί το νέο σχήμα να εξελιχθεί σε συνάντηση κι ώσμωση ανθρώπων, συλλογικοτήτων και κομμάτων, να ξεπέσει σε ένα τεραίν διαρκούς καταμέτρησης και αναμέτρησης των εσωτερικών του συσχετισμών. Μάλιστα, ούτε καν για την παραγωγή πολιτικής (πόσω μάλλον ιδεολογίας και ήθους), αλλά μόνον για τη νομή της (μικρο)εξουσίας.

Κι έτσι, οι άνθρωποι άρχισαν να φεύγουν απ' τον ΣΥΡΙΖΑ και να μένουν τα γκρουπούσκουλα. Η επιρροή του σχήματος στην κοινωνία ξεφούσκωσε και τις ελπίδες διαδέχθηκαν η κριτική και επικριτική στάση.

Προσωπικώς ομνύω στην Αριστερά του καλού, τη λαϊκή Αριστερά, με τις παραδόσεις και τον πολιτισμό της, την ταξική Αριστερά ενός δημοκρατικού κομμουνισμού, ανοιχτόκαρδου, ανοιχτόμυαλου, πειθαρχικά οργανωμένου, ανεκτικού με τα παιδιαρίσματα των ανθρώπων, ικανού να προστατεύει τα πρόσωπα απ' τη βαρβαρότητα των συλλογικοτήτων, όταν εκφυλίζονται σε θρησκευτικά τάγματα. Ουτοπίες, θα μου πείτε, μεγάλο το δίκιο σας...

Ομως μεγάλο και το άδικο. Και για τον κόσμο της Αριστεράς και για την κοινωνία που περιμένει την Αριστερά τουλάχιστον πρόμαχο στα δίκια της.

Οπως απεδείχθη, αυτό που κυρίως παράγουν τα γκρουπούσκουλα, άλλοτε συνιστώσες κι άλλοτε υποσύνολα μέσα στις συνιστώσες, είναι το ένδον μίσος. Ενα μίσος μεταξύ τους και προς όποιον άλλον στοχοποιήσουν, που βγάζει μάτια, ανυπόφορο, αδυσώπητο κι ανισόρροπο. Ατελεύτητο.

Ομως η Αριστερά που μισεί τα άλλα της μισά, δεν αγαπάει τον κόσμο. Ο κόσμος το νοιώθει αυτό, πικραίνεται στην αρχή κι ύστερα αηδιάζει και βδελύσσεται.

Λόγος, με τέτοιους όρους, για πολιτική (θέμα κομματικής δεν τίθεται) ενότητα της Αριστεράς δεν μπορεί να γίνει, χωρίς να 'ναι από χέρι απελπισμένος. Διότι όσοι προσπαθούν να διαλεχθούν, χαρακτηρίζονται συχνά από λογής ταμπέλες που αφειδώς κοτσάρουν οι πάντες στους πάντες, χωρίς αιδώ, δεύτερη σκέψη και συχνά με άκραν δολιότητα.

Οι κλασικές αρετές που οι πάντες αναγνώριζαν σε έναν αριστερό, της αλληλεγγύης, της συντροφικότητας, της ανιδιοτέλειας, έχουν γίνει για πολλούς από μας καπνός και κατά τον εξυπνακισμό, τον κυνισμό και την αποηθικοποίηση της καθημερινής μας στάσης απέναντι στα πράγματα, μοιάζουμε ήδη από καιρό σε αυτούς που κατηγορούσαμε, τους συστημικούς, τους καριερίστες και τους αριβίστες.

Κι έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται τώρα να διαλύεται στον εσωτερικό μικρόκοσμο των γκρουπούσκουλων. Δεν ξέρω αν πνέει τα λοίσθια, αλλά ξέρω ότι η ταπεινότης μου, όπως και πολλοί άλλοι αριστεροί δεν μπορούν πια να διαλέγουν απ' την Κική και τη Φωφώ ποια θα τους τη φέρει καλύτερα. Κι αν κι αυτήν τη φορά ψηφίσουμε κάποιοι από μας αυτήν την Αριστερά, θα το κάνουμε με κρύα καρδιά και χωρίς καμμιά ελπίδα.

Η μόνη ελπίδα πλέον (για πολλούς από μας) είναι οι νέες γενιές να υπερβούν τη δική μας παθογένεια, ξαναδίνοντας στην Αριστερά τα νοήματά της...

ΥΓ.: Υπάρχουν ακόμα και πάντα θα υπάρχουν πολλοί αγωνιστές της Αριστεράς, των οποίων τον αγώνα και την προσωπική στάση εκτιμώ και σέβομαι. Το πολιτικό όμως αποτέλεσμα της συλλογικής τους δράσης είναι δραματικά κατώτερο (κι επί μακρόν πλέον διάστημα) των απαιτήσεων της συγκυρίας. Ανήκω σε 'κείνους που εμφορούνται από «ιστορική αισιοδοξία», ξέρω ότι «η Γη θα γίνει κόκκινη», ήλπιζα όμως αυτό να συμβεί πριν να πάμε στα άστρα...

ΣΤΑΘΗΣ Σ. 20.ΙΧ.2010 

stathis@enet.gr

Μια οικογένεια, ένα συμβόλαιο και οι κωλοτούμπες του δημάρχου

Με αφορμή την υπόθεση χρηματισμού στο Υπουργείο Πολιτισμού σας είχαμε υποσχεθεί ότι θα σας παρουσιάσουμε έγγραφα που καίνε το δήμαρχο Ζωγράφου, Γιάννη Καζάκο.
Ρωτήσαμε, ψάξαμε και βρήκαμε τα έγγραφα που αφορούν στους χειρισμούς που έγιναν στο δημοτικό συμβούλιο και στο υπουργείο ώστε να χαρακτηριστεί η Βίλα Ζωγράφου ως μνημείο.
Τον Ιούνιο του 2003, Ομόφωνα το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Ζωγράφου χαρακτηρίζει το κτήμα Ζωγράφου ως χώρο υψηλού πρασίνου. Η οικογένεια κάνει ένσταση, οπότε το θέμα συζητιέται στο Δ.Σ. στις 22 Μαΐου (Απόφαση αριθμ. 504, απόσπασμα από τα πρακτικά βλ αριστερά). Σε αυτό το Δ.Σ. ο Δήμαρχος Γιάννης Καζάκος υπεραμύνεται της απόφασης. Εξηγεί για ποιο λόγο χρειάζεται το πάρκο και πως ήταν η κατάσταση στο δήμο τότε (ίδια και απαράλλακτη αν έχετε απορία). Κατακεραυνώνει μάλιστα την Οικογένεια Ζωγράφου. Αντιγράφουμε:
“Εγώ πιστεύω ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερο δίκαιο, από το δίκαιο της πόλης αυτής και των πολιτών της, ότι η πόλις αυτή έχει δώσει πολλά πράγματα εις την οικογένεια Ζωγράφου, έχει δώσει το όνομα της πάνω απ” όλα και είμαι υποχρεωμένος να εκφράσω τη θλίψη μου, διότι αφού δεν υπάρχει και αντίρρηση, όπως ακούσαμε, δια τη μεταβίβαση, έστω υπό πώλησιν, έσκο με οποιαδήποτε πρόταση αποζημίωσης που έχει στο μυαλό της η άλλη πλευρά, εν τούτοις δεν έγινε σεβαστός ο χώρος αυτός και όλοι γνωρίζουμε σήμερα ότι έχει γίνει κρανίου τόπος. Κόπηκαν όλοι οι φοίνικες, κόπηκαν όλα τα δένδρα, ανασκάφτηκε όλη η έκταση, δεν έμεινε κλίμακα, σκαλοπάτι για σκαλοπάτι, δεν έμεινε τούβλο για τούβλο, δεν έμειναν συντριβάνια, δεν έμειναν δρόμοι, δεν έμεινε τίποτα. Σήμερα θα δείτε, είναι ένα χωράφι και είναι πάρα πολύ λυπηρό, αφού έχουν υπ’ όψιν τους και ξέρουν, είτε με απαλλοτρίωση, είτε εάν, επιμένω και πάλι. καταλάβουν ότι το συμφέρον είναι να κατέβουν σε εκείνο που είναι η πραγματική αξία. όχι εκείνο που δεν είναι η πραγματική αξία του ακινήτου και το ξέρουν πλέον ότι θα το δώσουν ή θα το παραχωρήσουν ή θα το χτίσουν, γιατί έχουν ζητήσει να το χτίσουν και τώρα μας ξαναζητάνε και εμάς υψόμετρο για να χτίσουν με άλλες διαδικασίες μετά το 2004 τι θα γίνει. Γιατί να γίνει η καταστροφή;”
Λίγα χρόνια αργότερα σε ένα άλλο έγγραφό του, προς το Υπουργείο Πολιτισμού γράφει για τον εν λόγω χώρο.
“Χαρακτηριστικό είναι ότι ο χώρος πέριξ της βίλλας είναι καθαρά χωράφι με πρασινάδα που φύτρωσε λόγω των βροχών και δεν έχει κανένα καλλωπιστικό στοιχείο και είναι σαφώς διαχωρισμένος από την υπόλοιπη έκταση ιδιοκτησίας του Δήμου με τσιμεντόμανδρα.”

Το παραπάνω απόσπασμα , είναι από την εισήγηση του δημάρχου στο Υπ. Πο. τον Δεκέμβριο του 2006 που προτείνει να ΜΗΝ χαρακτηριστεί η Βίλα Ζωγράφου  ως μνημείο.

Μα ήταν ο ίδιος που το 2004 συνηγορούσε στο να χαρακτηριστεί ο χώρος αυτός ως μνημείο.

Τι άλλαξε λοιπόν και από εκεί που ο χώρος ήταν ένα στολίδι για τη περιοχή, τώρα γίνεται ένα χωράφι; Τι άλλαξε και ενώ το 2004 η Βίλα έπρεπε να χαρακτηριστεί ως μνημείο το 2006 δεν πρέπει;
Αυτό που άλλαξε είναι ότι τον Απρίλιο του 2006 ο δήμαρχος, η πλειοψηφούσα παράταξη, ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης και 3 ακόμη δημοτικοί σύμβουλοι έρχονται σε συμφωνία με την Οικογένεια Ζωγράφου προκειμένου οι τελευταίοι να κατασκευάσουν ένα εμπορικό κέντρο 45.000 τ.μ  Και ο δήμος να έχει «δικαιώματα» στην ταράτσα του. Δίνουν μάλιστα γι’ αυτό το λόγο και 19.500.000 ευρώ στην Οικογένεια.
Αυτό που «ξέχασαν» όλοι αυτοί είναι πως σύμφωνα με απόφαση του ΣτΕ λίγες ημέρες νωρίτερα ο χώρος, ήταν, είναι, και θα είναι μέχρι το ΥΠΕΚΑ να αποφασίσει, μη οικοδομήσιμος.
Πράγματι τον Αύγουστο του 2007 υπογράφουν τα συμβόλαια. Ο δήμος δεσμεύεται να παρέχει κάθε δυνατή βοήθεια στην Οικογένεια Ζωγράφου να κτίσει το εμπορικό της. Δέσμευση που είχε αρχίσει να υλοποιείται νωρίτερα. Αρκεί να δείτε τον αριθμό πρωτοκόλλου των ενστάσεων τους στο Υπ.ΠΟ το 2006. Την ίδια μέρα στις 1/12/2006 με 2987 η μία 2988 ο άλλος.


Λεπτομέρεια που κάνει τη διαφορά: Ο δήμος ως πιο καλά πληροφορημένος και με πιο άρτια υπηρεσία, είχε ετοιμάσει την ένσταση από τις 20 Νοεμβρίου αλλά περίμενε τα φιλαράκια του να πάνε μαζί.
Έκτοτε ο δήμαρχος υπερασπίζεται αυτή τη συμφωνία με νύχια και με δόντια. Πότε με παρεμβάσεις του στο τοπικό τύπο, πότε με την επίκληση των Μονάδων Αποκατάστασης Τάξης στις κινητοποιήσεις των κατοίκων.
Μπορεί δημόσια να ψελλίζει, ό.τι τι να κάνουμε τόσα χρήματα είχαμε τόσα μπορέσαμε να αγοράσουμε, στις τοποθετήσεις του όμως στις επιτροπές του Υπουργείου Περιβάλλοντος και σε όλα τα υπόλοιπα τάσσεται αναφανδόν υπέρ της δημιουργίας εμπορικού κέντρου. Φτάνει μάλιστα τώρα τελευταία, στα άρθρα του και στο έντυπο υλικό του δήμο, να εξαφανίζει το εμπορικό, που ξεκάθαρα περιγράφουν τα συμβόλαια!!
Λέτε η να ήταν η γραμματέας του ΥΠ. ΠΟ. η μόνη που προσπάθησαν να εξαγοράσουν ή ο δήμαρχος τα ‘χει κάνει απλά μούσκεμα; Για την μπουνταλοσύνη του πάντως δε φημίζεται, κάθε άλλο. Αλλά που ξέρεις;
κλικ πάνω στα έγγραφα και μεγαλώνουν, ώστε να μπορείτε να τα διαβάσετε
http://zografoubloging.wordpress.com/

Το αίσχος του πόθεν έσχες

Πλουσιότατο το έσχες,άγνωστο το πόθεν!
Διαβάζοντας κανένας τα "πόθεν έσχες" των βουλευτών και των ευρωβουλευτών μας αισθάνεται τουλάχιστον ηλίθιος μπροστά στον πλούτο τους.
Φτωχότερη όλων η  κυρία Παπαρήγα με εισόδημα 136.000 ευρό,χωρίς αυτοκίνητο και σχεδόν χωρίς ιδιοκτησία (μόλις ένα σπίτι 90τμ).Κι έτσι όμως είναι 15 φορές πλουσιότερη από έναν ανειδίκευτο εργάτη και πάνω από 20 φορές από έναν άνεργο ή ένα συνταξιούχο του ΟΓΑ.
Από κει και πέρα διαπιστώνουμε μια μάχη πρωταθλητισμού σε εισοδήματα,καταθέσεις,μετοχές,ακίνητα,σκάφη,αυτοκίνητα,μηχανές και δεξαμενές κολύμβησης (έτσι λένε στη Βουλή τις πισίνες)!
Σοσιαλιστής υπουργός με 2,7 εκατομμύρια καταθέσεις κι επίσης σοσιαλιστής βουλευτής με 72 ακίνητα ξεφτιλίζουν την θεωρία-ιδεολογία του σοσιαλισμού.Και λίγο πιο κάτω παγώνει η τσιμινιέρα με τις καταθέσεις 880.000,τα 27 ακίνητα και τις μετοχές αξίας 1,8 εκ. προσφάτως υπουργοποιηθείσας κυρίας που θα λύσει τα προβλήματα των λαθρομεταναστών!
Ακολουθούν νεοφιλελεύθεροι σκαφάτοι με πλήθος ακινήτων στην κατοχή τους και καταθέσεις που φτάνουν μέχρι 3,6 εκ. ευρό που συμμερίζονται τον πόνο της φτωχολογιάς και εναντιώνονται σφόδρα στα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης.Από κοντά στον πρωταθλητισμό της ιδιοκτησίας ακινήτων κι ο "σύντροφος" πρόεδρος μικρού κόμματος,όπως και ο αποχωρήσας της προεδρίας "αριστερός" πρόεδρος!
Εν ολίγοις άπαντες είναι εύποροι κι ευκατάστατοι εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας,πλείστοι δε εξ αυτών ανεπάγγελτοι,που εμείς ο λαουτζίκος τους εμπιστευόμαστε το μέλλον μας.
Τι είδους σαδομαζοχισμός είναι αυτός;Ποιος ψυχίατρος θα μας απαντήσει στο γιατί προτιμάμε τους αριστοκράτες αντί των αρίστων;
Εκπρόσωποι του κεφαλαίου της Ελληνικής πλουτοκρατίας,συλλέκτες ακινήτων και αποταμιευτές ρευστού,βαφτίζονται σοσιαλιστές,κομμουνιστές,νεοφιλελεύθεροι ζητάνε την ψήφο μας για το καλό μας και μεις τη δίνουμε με κλειστά μάτια.
Πως και με ποια λογική θα μπορέσει ο Κροίσος πολιτικός να συναισθανθεί τα προβλήματα και τη δεινή θέση που βρίσκεται ο εργαζόμενος,ο συνταξιούχος κι ο άνεργος;
Ποια μάχη να δώσει ο έχων και κατέχων πολιτικός και γιατί να τη δώσει για τα συμφέροντα του φτωχού και ανήμπορου πολίτη,που βρίσκονται στην απέναντι όχθη των δικών του συμφερόντων;
Ας σταματήσει επιτέλους αυτό το ΑΙΣΧΟΣ με την ανακοίνωση του "πόθεν έσχες",αφού στην ουσία το έχειν μαθαίνουμε και ποτέ το πόθεν προέκυψε.Δεν είναι δυνατόν όλα αυτά τα χρόνια,με τις μίζες και τη διαφθορά να βασιλεύουν,οι επιτροπές ελέγχου να μη έχουν διαπιστώσει ούτε μια παρανομία,ούτε μία παρατυπία.Επιμένουμε ότι πρόκειται για αίσχος όλη αυτή η ιστορία με τη δημοσίευση του πόθεν έσχες των εθνοπατέρων μας.Το πόθεν θέλουμε να μάθουμε κύριοι γιατί όσο καλόπιστοι κι αν είμαστε κάποια πράγματα δεν δικαιολογούνται ούτε από τη βουλευτική σας αποζημίωση,ούτε από την επιχειρηματική σας δραστηριότητα.Οσο για την καραμέλα της κληρονομιάς,έλεος!
Ολων σας οι πρόγονοι πάμπλουτοι και ημών πάμφτωχοι;

ΒΟΜΒΑ ΜΕΓΑΤΟΝΩΝ απειλεί να σαρώσει όλο το πολιτικό σύστημα

4 ΕΛΛΗΝΕΣ «ΝΤΙ ΠΙΕΤΡΟ» ΣΤΑ ΙΧΝΗ ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΥΚΛΩΜΑΤΟΣ
Εμπλέκονται 30 υψηλόβαθμοι κρατικοί υπάλληλοι που παραμένουν στις θέσεις τους με όλες τις κυβερνήσεις, έχουν διασυνδέσεις με 15 ανώτατα στελέχη πολυεθνικών που ελέγχουν όλο το χρηματοπιστωτικό σύστημα και κατευθύνουν τις αποφάσεις των υπουργών.

Τέσσερις Έλληνες «Ντι Πιέτρο» - ανώτατοι Εισαγγελείς με κάθε μυστικότητα συλλέγουν στοιχεία και ερευνούν τα πάντα για περίπου 30 άτομα, υψηλόβαθμους κρατικούς υπαλλήλους, οι οποίοι κατέχουν καίρια πόστα του κρατικού μηχανισμού.

Κοινό γνώρισμα των προσώπων αυτών είναι ότι διαχρονικά, με όλες τις κυβερνήσεις, παραμένουν στις ίδιες θέσεις. Και εισηγούνται στους εκάστοτε υπουργούς νομοσχέδια, αποφάσεις και επιλογές, που υποκρύπτουν «εξυπηρετήσεις» συμφερόντων, φυσικά με το αζημίωτο.

Οι υψηλόβαθμοι αυτοί κρατικοί υπάλληλοι, που ενώ αλλάζουν οι κυβερνήσεις αυτοί είναι αμετακίνητοι, έχουν διασυνδέσεις με 15 ανώτατα στελέχη πολυεθνικών εταιρειών, που ελέγχουν όλο το χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας!

Οι 30 κρατικοί διαχρονικοί υπάλληλοι καθοδηγούνται από τα 15 στελέχη των πολυεθνικών και έχουν τον «τρόπο» να ακυρώνουν την οποιαδήποτε απόφαση!

Οι τέσσερις Εισαγγελείς ερευνούν κάθε πτυχή της ζωής των 30 κρατικών υπαλλήλων, τον κύκλο των συγγενών τους και τα περιουσιακά τους στοιχεία. Ήδη έχουν πάρει καταστάσεις για το τι έχει υπογράψει ο καθένας!

Η υπόθεση αυτή έχει τεράστιες διαστάσεις, και όπως λένε κάποιοι που γνωρίζουν τις έρευνες που διεξάγονται, η βόμβα που θα εκραγεί θα είναι τόσων μεγατόνων που θα σαρώσει όλο το πολιτικό σύστημα. Έτσι δε και δημοσιοποιηθεί το πόρισμα θα βγει ο κόσμος, αλλά και βουλευτές, και θα τους πάρουν όλους με τις πέτρες...
http://www.paron.gr/

Ζείδωρον:Λέτε να μάθουμε επιτέλους ποιος κυβερνάει αυτό τον τόπο;Ενα ερώτημα που από τα μέσα του προηγούμενου αιώνα βασανίζει κυβερνήτες και κυβερνόμενου.Ιδωμεν!

«Μια νύχτα στην Ακρόπολη» ο Λάκης Σάντας και ο Μανώλης Γλέζος

69 χρόνια πριν ο Λάκης Σάντας, νεαρός φοιτητής τότε, μαζί με τον Μανώλη Γλέζο ρεζίλεψαν τους κατακτητές κατεβά­ζοντας τη σημαία τους. Αύριο στο αίθριο του Μουσείου της Ακρόπολης θα παρουσιάσει το βιβλίο του για εκείνη την ηρωική πράξη, «Μια νύχτα στην Ακρόπολη».