Χρύσω μ', τιμή σου οι πληγές σου!

Ανηφορίζοντας από την παλιά Βίνιανη, την ξακουστή «πρωτεύουσα της Ελεύθερης Ελλάδας» (βλ.εδώ) με κατεύθυνση το πανέμορφο ορεινό χωριουδάκι της Χρύσως, νιώθεις να σε διαπερνά μια αίσθηση ξεχωριστή! Δεν είναι μόνο το δέος που εκπέμπει το τραχύ φυσικό τοπίο με αυτή την πανταχού παρούσα ανόθευτη ομορφιά των πανύψηλων Ευρυτανικών βουνών, αλλά πιότερο είναι εκείνη η μαγική περπατησιά της Ιστορίας που δρασκελίζει τούτο τον πολυθρύλητο τόπο και που αισθάνεσαι να σε ακολουθεί, βήμα-βήμα, σαν σκιά αόρατη!

Πριν τη Χρύσω στη θέση «Νημάτια» κάνουμε την πρώτη στάση μας. Εδώ που η ματιά ταξιδεύει ελεύθερη στις απέναντι αετίσιες βουνοκορφές και που τα λυγερόκορμα καταπράσινα ελάτια λογχίζουν τον πεντακάθαρο ουρανό, βρίσκεται το μνημείο των 7 ηρώων που εκτελέστηκαν από τους Ιταλούς φασίστες εκείνο τον ματωμένο Δεκέμβρη του 1942. Στον ιερό τούτο χώρο εναποθέτουμε λίγα αγριολούλουδα του βουνού, σαν ελάχιστη ένδειξη τιμής.       

«Καλώς ήλθατε στην όμορφη Χρύσω»!

Τότε που οι ήρωες πολεμούσαν σαν Ελληνες! η ιστορία του Λοχία Δημήτρη 'Ιτσιου

Ο Δημήτριος Ίτσιος γεννήθηκε το 1906 στην ακόμα σκλαβωμένη τότε Μακεδονία απο βλάχους γονείς. Παντρεύτηκε την Άννα Κ. Νανοπούλου, με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά, την Μαρία και τον Αναστάση. Με την κύρηξη του Δεύτερου Παγκόσμιου πολέμου επιστρατεύθηκε ώς έφεδρος λοχίας και υπηρετούσε στο Μπέλες, πάνω απο τα Άνω Πορόια.

Κατά την εισβολή των Γερμανών στο Μπέλες, στις 6 Απριλίου 1941, βρέθηκε να είναι επικεφαλής του Πολυβολείου Π8.

Η ώρα είναι 5.15΄ όταν ψηλά στην "Ομορφοπλαγιά" του Μπέλες η πιο τέλεια πολεμική μηχανή της εποχής αρχίζει το καταστροφικό της έργο.

Η μαύρη εθνική Πηγάδα! Η γιορτή του μίσους στο Μελιγαλά

το κείμενο που ακολουθεί είναι δημοσιευμένο στον Ιο της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας στις 11/9/2005.Δυστυχώς και η Πηγάδα του Μελιγαλά είναι κομμάτι της σύγχρονης ιστορίας μας,σαφώς καταχωρημένη στις μαύρες σελίδες της!
Στο τέλος της ανάρτησης μπορείτε να δείτε βίντεο από τη σημερινή εκδήλωση.

Εδώ που τα λέμε, έχουν και οι ανά την Ευρώπην νοσταλγοί του ναζισμού το δίκιο τους. Αν δεν τιμήσουν αυτοί τους ομοϊδεάτες τους, οι οποίοι κείτονται στην Πηγάδα του Μελιγαλά, ποιος θα τους τιμήσει;

Για δεκαετίες υπήρξε το σύμβολο του επίσημου αντικομμουνισμού και της διατεταγμένα επιλεκτικής μνήμης του «κράτους των εθνικοφρόνων». Τη δεκαετία του '80 λειτούργησε ως χώρος συσπείρωσης των νοσταλγών της παλιάς καλής εποχής. Ηρθαν κατόπιν οι καιροί της «εθνικής συμφιλίωσης», και η Πηγάδα του Μελιγαλά πέρασε στα αζήτητα.

Μόνο περιθωριακές ακροδεξιές γκρούπες ταξιδεύουν πια κάθε Σεπτέμβρη, για να δώσουν τον τόνο σε μια επιμνημόσυνη τελετή χωρίς πολιτικό αντίκρισμα για τους διεκδικητές του «μεσαίου χώρου».

Ωσπου, φέτος, ο ξεχασμένος Μελιγαλάς ξανάγινε είδηση χάρη στο πανευρωπαϊκό ναζιστικό φεστιβάλ «Κύμα Μίσους 2005». Μια συγκέντρωση εγχώριων χρυσαυγιτών, γερμανών νεοναζί, ιταλών φασιστών, ισπανών φαλαγγιτών κι άλλων ομοϊδεατών τους, που προβλέπεται να κορυφωθεί την ερχόμενη Κυριακή με τη δυναμική παρουσία των «κατασκηνωτών» στο ετήσιο μνημόσυνο της Πηγάδας.

*Οι επίσημες αντιδράσεις των εκπροσώπων της τοπικής κοινωνίας απέναντι σ' αυτά τα σχέδια είναι καθαρά εχθρικές. «Ως δήμος, θεωρούμε ότι δεν υπάρχει καμία ταύτιση, ούτε έμμεση ούτε άμεση του χώρου της Πηγάδας με φιλοναζιστικές και φιλοφασιστικές οργανώσεις» εξηγεί στον «Ιό» η δήμαρχος Μελιγαλά, Ελένη Αλειφέρη-Καραθανάση. «Στην Πηγάδα υπάρχουν τα θύματα του Εμφυλίου, πολλοί απ' αυτούς είχαν πολεμήσει το ναζισμό και το φασισμό. Γενικότερα, θεωρούμε απαράδεκτη την προσπάθεια εκμετάλλευσης των νεκρών της Πηγάδας για πολιτικές σκοπιμότητες».

Οσον αφορά τη συμμετοχή των ναζιστών στη φετινή τελετή, η δήμαρχος είναι σαφής: «Στην Πηγάδα υπάρχει ένα θρησκευτικό μνημόσυνο που γίνεται με επιμέλεια και φροντίδα του "Συλλόγου των Θυμάτων Πηγάδας". Εκεί, ο καθένας είναι ελεύθερος να παραστεί. Αρκεί βέβαια να σέβεται το χώρο και την τελετή. Δεν είναι χώρος ένα μνημόσυνο για συνθήματα πολιτικά, ακραία ή μη... Είναι, κατά τη γνώμη μου, ένας χώρος προσευχής και περισυλλογής και τίποτε άλλο...».

*Την ίδια στάση κρατάει και ο οργανωτής του μνημοσύνου, πρόεδρος του «Συλλόγου Θυμάτων Πηγάδας Μελιγαλά» και δημοτικός σύμβουλος Επαμεινώνδας Μανιάτης. «Είμαστε αντίθετοι, διότι αυτοί δεν έχουν καμία σχέση με το μνημόσυνο. Αν έρχονται σαν επισκέπτες, να δουν, είναι δεκτός ο καθένας. Εμείς στο χώρο της Πηγάδας δεχόμεθα όλους τους Ελληνες. Δεν θέλουμε όμως πολιτική εκμετάλλευση, απ' οπουδήποτε κι αν προέρχεται».

Παρατηρούμε ότι η «Χρυσή Αυγή» είναι τακτικός θαμώνας των εκδηλώσεων κάθε Σεπτέμβρη. Ο κ. Μανιάτης το επιβεβαιώνει: «Μία ομάδα έρχεται, και μάλιστα καταθέτουν και στεφάνι. Γιατί εκεί, όποιος μας ζητήσει, βεβαίως επιτρέπουμε να καταθέσει στεφάνι». Παραδέχεται, επίσης, ότι η πολιτικοποίηση ήταν ανέκαθεν συνυφασμένη με την τέλεση του μνημοσύνου:

«Ετσι ήτανε από παλιά: ότι εδώ έγινε μια σφαγή από τους αναρχοκομμουνιστές. Αυτή είναι άλλωστε η αλήθεια». Ο ίδιος έχει χάσει τον πατέρα του, εκτελεσμένο από τον ΕΛΑΣ. «Εχω μια πικρία... Σας πληροφορώ, όμως, ότι έχω κάνει παρέα με ανθρώπους αριστερούς, και μάλιστα με ανθρώπους που τους είχαν πάει και στη Μακρόνησο. Ενας κόσμος, απ' τους παλιούς, με είχαν δει και λέγανε "Τι κάνει αυτός;"».

Μακρονησιώτης πολιτικός κρατούμενος ίσον «σφαγέας». Παρά την προσπάθεια του συνομιλητή μας να φανεί μετριοπαθής, αυτή η εξίσωση αποκαλύπτει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα όρια της «εθνικής συμφιλίωσης» σε τούτο τον τόπο.

Μήτσος Βλάχος... ο Λεπενιώτης ήρωας της αγροτιάς - 50 χρόνια από τη δολοφονία του

Τρία πουλάκια κάθονται, στου Πεταλά τη ράχη,

Τόνα κοιτάει το Μαχαλά, τ’άλλο κατά το Ρίβιο,

το τρίτο το καλύτερο, τη Λεπενού τη δόλια.

Τόνα το λέει σαν πέρδικα, σα χελιδόνα τ’ άλλο,

Το τρίτο το πικρότερο, σα λαβωμένη μάννα,

Που της επήρε τον υγιό φαρμακωμένο βόλι.

Κι όλο ξεσκλάει τα ρούχα της κι όλο τροχάει τα νύχια

Κι όλο βουρλιέται και βογκάει, σκούζει και καταριέται

«Πανάθεμά σας έμποροι και τρις ανάθεμά σας,

που βάλατε τους αδερφούς, αδέρφια να σκοτώνουν

για να μας πάρτε το καπνό, το γαίμα της καρδιάς μας.

………………………………………………………..

Μα ετούτοι, δεν κιοτέβουνε, το δίκιο τους το παίρνουν,

Στήνοντας φλάμπουρο τρανό κι αιώνια τιμημένο

Του Μήτσου Βλάχου το κορμί, σκιάχτρο μαζί κι ελπίδα

Πάνω απ’ του Βάλτου τα χωριά κι όλο το Ξηρόμερο

Ν’ αναθυμιέται η αγροτιά, πως το ψωμί κερδιέται.

==0==0==0==

Παιδί μιας πολύτεκνης οικογένειας με έξι παιδιά ήταν ο Δημήτρης Βλάχος. Ο αδελφός του Πάνος, καθώς ξετυλίγει το κουβάρι της ζωής του μας αφηγείται:

«Ήμασταν εξ αδέρφια, τέσσερα παιδιά και δυο κορίτσα, εξ. Και μεγαλώσαμε τώρα κι οι δικοί μας φτώχεια είχανε. Ξεκινήσανε από πρόβατα φύλαε ο πατέρας μ’, κουντά ας πούμε, σαν έγιναν, εμείς τα μ’κρά παιδιά ας πούμε, τα μούτζωξε πρόβατα, τα πουλ’σε, πώς το λένε, ας πούμε, δε μπόργε να ανταπεξέλθ’. Κοντά στο τέλος, ασχολήθ’καμε με αγροτική δλειά ας πούμε, με καπνά. Κι καπνά τότε, σεμπρ’ πηγαίναμε, σεμπρ, στον έναν, στον άλλονε, δεξιά, αριστερά, ας πούμε, δε μπόρ’σαμε ας πούμε να ανταπεξέλθουμε, ήμασταν οικογένεια μεγάλη, οχτώ νομάτ’, πώς να ζήσεις; Τέλος πάντων, μεγαλώσαμε σιγά-σιγά, πήγε φαντάρος ο αδερφός μ’. Ε, πήε φαντάρος, γύρσε από φαντάρος, δεν είχε κάνα δυο μην’ς, τρεις πούχε γυρίσ’ από φαντάρος, που απολύθκε» τότε που έγινε το συλλαλητήριο.

13 χρόνια από το φονικό σεισμό της Πάρνηθας

Ηταν Τρίτη,7 Σεπτεμβρίου του 1999,μια συνηθισμένη μέρα,τίποτα το ιδιαίτερο!
Ντάλα μεσημέρι,το ρολόι έδειχνε 14:57,ξάφνου ένας υπόκωφος θόρυβος ακούστηκε κι η γη άρχισε να τρέμει κάτω από τα πόδια μας!Ταυτόχρονα δεκάδες κτίρια άρχισαν να πέφτουν σαν τραπουλόχαρτα στο λεκανοπέδιο της Αττικής.Είχαμε δεχτεί την επίσκεψη του Εγκέλαδου!

5,9 ρίχτερ στην Πάρνηθα συγκλόνισαν την πρωτεύουσα,οι κάτοικοι των Αχαρνών, των Θρακομακεδόνων, των Άνω Λιοσίων, της Φυλής, της Μεταμόρφωσης της Νέας Φιλαδέλφειας αλλά και ολόκληρης της Αττικής,που έζησαν εκείνο το μεσημέρι δεν θα το ξεχάσουν ποτέ.
 
Μ' αφορμή τη συμπλήρωση δεκατριών  χρόνων από τη μαύρη εκείνη μέρα με τους 143 νεκρούς,τους 1600 τραυματίες,τους δεκάδες χιλιάδες άστεγους και τα εκατοντάδες ερείπια, διαβάστε:Η θλιβερή επέτειος του φονικού σεισμού της Πάρνηθας

Δείτε επίσης το φωτογραφικό άλμπουμ στη σελίδα του Καθηγητή Ευθύμη Λέκκα

Νύχτα 6ης προς 7η Σεπτεμβρίου 1955...H καταστροφή του Eλληνισμού της Πόλης

Το απόγευμα της 6ης Σεπτεμβρίου 1955, όλα φαινόταν ήρεμα στήν Πόλη. 

Μια μικρή ομάδα φοιτητών ήταν συγκεντρωμένοι στην Πλατεία του Ταξίμ, στην κορυφή του Πέρα, διαδηλώνοντας εναντίον της Ελλάδος. Η Ελλάδα ήταν πάντα ό συντηρούμενος από τις Τουρκικές αρχές στό­χος του όχλου.
Οι πέντε μεγάλοι δρόμοι πού οδηγούσαν στην Πλατεία Ταξίμ γέμισαν ξαφνικά με ένα μαινόμενο όχλο οπλισμένο με τσεκούρια, φτυάρια, ρόπαλα, σκεπάρνια, σφυριά και σι­δερένιους λοστούς πού φώναζε «Kahrolsun giavourlar!» (Ανάθεμα στους γκιαούρηδες!) και «Yikin, kirin, giavourdur!» (Σπάστε, γκρεμίστε είναι γκιαούρης!).
Οταν μαζεύτηκαν 50.000 περίπου άτομα, 

αλαλάζοντος όχλου, μπήκε σε εφαρμογή η επόμενη φάση του σχεδίου: Καταστροφή όλων των ελληνικών περιουσιών και βεβήλωση όλων των Ιερών και Όσίων του Ελληνισμού της Πόλης. Οι οδηγίες πού είχαν δοθεί ήταν να μη μείνει τίποτα όρθιο. 
Ακολούθησαν ώρες πραγματικής κόλασης. Ενα μέρος του όχλου κινήθηκε στο Istiklal Caddesi, το περίφημο Πέρα, πού στο ένα χιλιό­μετρο της διαδρομής του είχε, σαν το πιο φημι­σμένο εμπορικό κέντρο της Πόλης, 700 περί­που μαγαζιά πού το συντριπτικό τους ποσοστό άνηκε σε Ελληνες.

Εδώ πρέπει να «ματώνει η καρδιά» του σημερινού Έλληνα Πατριώτη!

Η Καλύβα του Στεφανή!

Φωτογραφία: www.panoramio.com

Απ’ την Καλύβα του Στεφανή… στα μπλόκα της Καλλιθέας!

Απ’ την γερμανική κατοχή… στη σύγχρονη τυραννία της Πατρίδας μας!!

Όσο αργεί εκείνο το νέο ραντεβού των Πραγματικών Ελλήνων Πατριωτών …στην άλλη «Καλύβα του Στεφανή»! Όσο ακόμα η πλειονότητα του λαού μας ψάχνει να βρει τα κομμάτια της αξιοπρέπειάς του και της λεβεντιάς του…τόσο θα «ματώνει η Καρδιά της Μέρκελ»!!
 Το ανέκδοτο ...του αιώνα!

Το μνημείο των εκτελεσθέντων στο μπλόκο των Γερμανών

στην Καλλιθέα στις 28 Αυγούστου του 1944

στη συμβολή των οδών Μαντζαγριωτάκη και Δοϊράνης 

Φωτογραφία: www.esperos.com

 Σαν παραπροχτές στις 24 Αύγουστου 1944 οι Γερμανοί κατακτητές εκτέλεσαν 40 Έλληνες Πατριώτες –Αγωνιστές στην γωνία Περικλέους και Ανδρομάχης στην Καλλιθέα!

Σαν προχτές στις 26 Αύγουστου 1944 οι Γερμανοί κατακτητές εκτέλεσαν 24 Έλληνες Πατριώτες –Αγωνιστές –μαχητές του ΕΛΑΣ στην Αγία Ελεούσα Καλλιθέας!!

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ στις 28 Αύγουστου 1944 οι Γερμανοί κατακτητές εκτέλεσαν 22 Έλληνες Πατριώτες –Αγωνιστές μετά από μπλόκο στην οδό Δοϊράνης Στην Καλλιθέα!!!

Εδώ πρέπει να «ματώνει η καρδιά» του σημερινού Έλληνα Πατριώτη!

Εδώ μπροστά σ’ αυτές τις τραγικές ιστορικές μνήμες, που είναι αντιπροσωπευτικές σχετικά με την διαρκή τραγωδία τότε του λαού μας, αλλά και μπροστά στο «ηρωικό κι ακατάβλητο» των αγωνιστών …υπάρχει ακόμα πεδίο βαθιάς περισυλλογής!

Εδώ πρέπει να ντρέπονται και να σκέπτονται «την ώρα της κρίσης», να σιωπούν και να υποκλίνονται… όσοι απ’ τους Έλληνες πολιτικούς συνέβαλαν και συμβάλουν στην σημερινή δοκιμασία του λαού μας, στη σύγχρονη τυραννία της Πατρίδας μας!!

Καλή Λευτεριά Συνέλληνες!!!

Δημήτρης Ντόκας
http://prototypia.blogspot.grl

15η Ιουλίου 1974: ένα κενό στο Χρόνο, μία πληγή στη Μνήμη

Kίμωνος, του Αθηναίου 

σε πρώτη αποκλειστική δημοσίευση στο www.istorikathemata

Το έγκλημα

Το πρωινό της 15^ης Ιουλίου του 1974, ο Χρόνος στη Λευκωσία σταμάτησε. Τέθηκε σε κίνηση ο μηχανισμός υλοποίησης ενός ειδεχθέστατου εγκλήματα σε βάρος του Ελληνισμού. Η Εθνική Φρουρά, με επικεφαλής Ελλαδίτες αξιωματικούς και κατ’ εντολήν της Ιωαννιδικής χούντας των Αθηνών, εκδήλωσε στρατιωτικό πραξικόπημα με σκοπό την ανατροπή και – πιθανότατα – τη φυσική εξόντωση του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου.

Το έγκλημα αυτό είχε βαρύτατες συνέπειες. Η κυριότερη και  καθοριστικότερη – και σίγουρα ο μόνος, πραγματικά, λόγος για τον οποίο σχεδιάσθηκε και εκδηλώθηκε το Πραξικόπημα – δεν άργησε παρά λίγες μόνο ημέρες. Στις 20 Ιουλίου του 1974, η Τουρκία εισέβαλε στην Κύπρο και μετά από δύο φάσεις στρατιωτικών επιχειρήσεων, κατέλαβε το 37% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας. Οι υπόλοιπες θλιβερές συνέπειες του πραξικοπήματος είχαν στόχο απλά να ετοιμάσουν το έδαφος για την επερχόμενη κύρια συνέπειά του, την εισβολή των Τούρκων και τη διαίρεση του νησιού. Ωστόσο, είναι σοβαρότατες και πρέπει να αναφερθούν. Η παρανοϊκή ενέργεια της 15^ης Ιουλίου καταρράκωσε κυριολεκτικά το ηθικό και τη συνοχή μίας βαθιά διαιρεμένης κοινωνίας, διχασμένης ήδη από την αρχή του δεκατετραετούς ανεξάρτητου βίου  της και ταλαιπωρημένης το τελευταίο διάστημα από τη δράση διάφορων οργανώσεων όπως το «Εθνικό Μέτωπο» και η «ΕΟΚΑ Β», των οποίων ο ρόλος και η διαδρομή παραμένουν ακόμη αδιευκρίνιστες. Διέλυσε ουσιαστικά τον – ήδη προβληματικό, μετά την απόσυρση της Ελληνικής Μεραρχίας  – αμυντικό ιστό του νησιού, ενώ αποδεκάτισε  και αποδιοργάνωσε τις πλέον αξιόμαχες μονάδες της Κυπριακής Εθνικής Φρουράς[i]. Δημιούργησε απίστευτες εικόνες εμφύλιου σπαραγμού, προκάλεσε άγριες αδελφοκτόνες μάχες στο κέντρο μίας ζωντανής πρωτεύουσας, γέμισε τα νοσοκομεία από νεκρούς και τραυματίες, άδειασε την ψυχή της Κύπρου από την ελπίδα. Όποιος ενδιαφέρεται, ας διαβάσει τα οικεία αποσπάσματα από τα σχετικά πρόσφατα βιβλία που αναφέρονται στις σημειώσεις αυτού του κειμένου και θα ζήσει έναν πραγματικό εφιάλτη ...

Αφιέρωμα στον καταστροφικό σεισμό της Θεσσαλονίκης 34 χρόνια μετά

49 νεκροί -29 εκ των οποίων στην πολυκατοικία της πλατείας Ιπποδρομίου- 220 τραυματίες και περίπου 800.000 άστεγοι στο νομό.

Με αφορμή τη συμπλήρωση 34 χρόνων, από τον ιστορικό σεισμό της Θεσσαλονίκης, σήμερα, σας παρουσιάζουμε ένα μεγάλο αφιέρωμα του taxalia στο γεγονός, που σημάδεψε τη νεώτερη ιστορία της Θεσσαλονίκης. Με απόλυτα ακριβή στοιχεία, για να τα έχετε στο αρχείο σας.

Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεώτεροι που λένε και στο ποδόσφαιρο.

Δείτε το:

Οταν οι αυλές γέμισαν μνήματα - 68 χρόνια από τη θηριωδία των Γερμανών στο Δίστομο

Αμέτρητα τα εγκλήματα που διέπραξαν οι Γερμανοί στην πατρίδα μας!Ενα από τα πλέον άγρια στην παγκόσμια ιστορία είναι και η σφαγή στο Δίστομο 218 αθώων ανθρώπων στις 10 Ιουνίου του 1944.

"...Στις 10 Ιουνίου 1944 ο τόπος μας γνώρισε μία από τις αγριότερες σφαγές που έγιναν ποτέ στον κόσμο. Διακόσιοι δεκαοκτώ συμπολίτες μας θανατώθηκαν στο Δίστομο από τους Ναζί του Χίτλερ χωρίς να μάθουν ποτέ το γιατί.
Ανάμεσα σ'αυτούς ανήμποροι γέροι, έγκυες γυναίκες, αβάπτιστα μωρά πρόσφεραν το αίμα τους για τη λευτεριά της πατρίδας μας, την ειρήνη, τον πολιτισμό."

Στο βίντεο ο δημοσιογράφος Λουκάς Δημάκας αφηγείται την τραγωδία της πατρίδας του

Διαβάστε επίσης:
H ΣΦΑΓΗ ΤΟΥ ΔΙΣΤΟΜΟΥ στις 10 Ιουνίου του 1944

Το δικαστήριο της Χάγης έδωσε άσυλο στις θηριωδίες των Γερμανών - Ολόκληρη η απόφαση

Αύριο το πολιτικό μνημόσυνο των 120 ηρώων στην Αγία Τριάδα Αγρινίου

η φωτογραφία από το περσινό μνημόσυνο

Η ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ (Π.Ε.Α.Ε.Α.) και του ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΕΛΛΑΔΑΣ (Δ.Σ.Ε.) – ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΑΓΡΙΝΙΟΥ, τιμώντας τη μνήμη των 117 εκτελεσθέντων στην Αγία Τριάδα τη Μεγάλη Παρασκευή του 1944 και των 3 κρεμασμένων στην Κεντρική Πλατεία Αγρινίου, από τους ταγματασφαλίτες - τσολιάδες και τους ντόπιους δοσίλογους συνεργάτες των Γερμανών,διοργανώνει και καλεί τον Αγρινίωτικο λαό, και ιδιαίτερα τη νεολαία της πόλης μας στο ετήσιο πολιτικό μνημόσυνο τιμής και μνήμης:

την ΚΥΡΙΑΚΗ 20 ΜΑΗ στις 9:30 το πρωί,στο «μνημείο των 120»,στην Αγία Τριάδα.

1944 – 2012 : 68 Χρόνια μετά, εμπνεόμαστε-διδασκόμαστε-συνεχίζουμε!!!
«Οι ηρωικές παραδόσεις της Εθνικής Αντίστασης οδηγός στην αντιιμπεριαλιστική πάλη για ανεξαρτησία, ειρήνη, λαϊκή εξουσία»
Αγρίνιο 15 Μάη 2012

ΚΟΡΥΣΧΑΔΕΣ - Σαν σήμερα 68 χρόνια πριν συνήλθε το Εθνικό Συμβούλιο!

Χαρακτηριστικό στιγμιότυπο από τη συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου

 στην αίθουσα του δημοτικού σχολείου του χωριού Κορυσχάδες

Το  Εθνικό Συμβούλιο των Κορυσχάδων(14-27 Μαΐου 1944)

«Εθνικό Συμβούλιο ονομάσθηκε το νομοθετικό σώμα που προέκυψε από τις μυστικές εκλογές που διεξήχθησαν στην «Ελεύθερη» και τη σκλαβωμένη Ελλάδα την άνοιξη του 1944 (14-27 Μαρτίου) υπό την αιγίδα της Πολιτικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης (ΠΕΕΑ), κάτω από τη «μύτη» των Γερμανών κατακτητών (στις εκλογές δε συμμετείχε η Ανατολική Μακεδονία και η Θράκη λόγω βουλγαρικής τρομοκρατίας, η Κρήτη και τα νησιά -πλην Εύβοιας και Λευκάδας- όπου δεν έφτασε εγκαίρως η εγκύκλιος της ΠΕΕΑ).

Εκλέχθηκαν 206 εθνοσύμβουλοι (περιλαμβανομένων και 22 βουλευτών της βουλής του 1936 που είχε διαλύσει η δικτατορία της 4ης Αυγούστου) οι οποίοι κάτω από αντίξοες συνθήκες συνήλθαν σε σώμα για τις εργασίες της πρώτης συνόδου, στο χωριό Κορυσχάδες της Ευρυτανίας.»

Τα γεγονότα του Μάη του 1936 στη Θεσσαλονίκη (βίντεο)

Ο Μάης έχει συνδεθεί με πολλά ιστορικά γεγονότα σε διάφορες περιοχές της πατρίδας μας.Σήμερα ας παρακολουθήσουμε τα δραματικά Γεγονότα του Μάη του 1936 στη Θεσσαλονική.Τρεις μήνες μετά είχαμε τη δικτατορία του Μεταξά στην Ελλάδα.Παρακολουθείστε τα δύο καταπληκτικά βίντεο  από το αρχείο της ΕΡΤ,που είχε την καλοσύνη να μας επισημάνει η καλή φίλη από το Αγρίνιο... γλυκές μνήμες,την οποία και ευχαριστούμε.

Πατήστε στην εικόνα για να δείτε την εκπομπή ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ από το αρχείο της ΕΡΤ
"Ο ΜΑΗΣ ΤΟΥ 36 ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ"

Η Π.Ε.Α.Ε.Α. και ο Δ.Σ.Ε. τίμησαν τη μνήμη των 120 στο Αγρίνιο

TO ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΑΓΡΙΝΙΟΥ ΤΗΣ

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΕΝΩΣΗΣ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΕΛΛΑΔΑΣ (Π.Ε.Α.Ε.Α. – Δ.Σ.Ε.)

ΤΙΜΑ ΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ 120

ΤΩΝ 117 ΕΚΤΕΛΕΣΘΕΝΤΩΝ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

ΚΑΙ ΤΩΝ 3 ΑΠΑΓΧΟΝΙΣΘΕΝΤΩΝ :

ΑΒΡΑΑΜ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ-ΠΑΝΟΥ ΣΟΥΛΟΥ-ΧΡΗΣΤΟΥ ΣΑΛΑΚΟΥ

(Από τους Γερμανούς καταχτητές – τους ταγματασφαλίτες και τους ντόπιους δοσίλογους συνεργάτες τους)

ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ

ΠΟΥ ΘΥΣΙΑΣΑΝ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ,

ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ 1944

(14 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1944)

ΣΤΟ ΑΓΡΙΝΙΟ , ΣΤΟΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΠΕΡΙΒΟΛΟ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΑΣ ΚΑΙ ΕΔΩ ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ

«…..Αιώνια η μνήμη σε σας αδερφοί

στον τίμιο που πέσατε αγώνα.

Τιμή, λευτεριά και Ζωή του Λαού

Γυρεύοντας βρήκατε μνήμα….»

Τιμή στη Μάχη της Κοκκινιάς 5-7 Μαρτίου 1944

Τετάρτη 7 Μαρτίου ο Δήμος Νίκαιας – Ρέντη τίμησε για άλλη μια φορά την ηρωϊκή μάχη της Κοκινιάς που έγινε από τις 5 μέχρι τις 7 Μαρτίου 1944, μεταξύ των αντιστασιακών οργανώσεων και των Γερμανικών στρατευμάτων κατοχής και των "ελλήνων" συνεργατών τους, στη Νίκαια.

Περίπου 1.800 Γερμανοί είχαν περιζώσει την πόλη και πήραν 300 αιχμαλώτους στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου, εκτός των νεκρών. 

Το χαμένο VIDEO-ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ από την καταστροφή της Σμύρνης!

Αν και πολλοί θέλουν να μας πείσουν ότι δεν επρόκειτο για τίποτα περισσότερο από έναν απλό «συνωστισμό» στο λιμάνι, ένα χαμένο ντοκουμέντο ιστορικής αξίας από την καταστροφή της Σμύρνης αποκαθιστά τα πράγματα στην πραγματική τους διάσταση…

Η ΚΥΡΑ ΤΟΥ ΓΟΡΓΟΠΟΤΑ ΜΟΥ

Tη νύχτα της 25ης Νοεμβρίου 1942, έλαβε χώρα το κορυφαίο γεγονός της Ελληνικής Εθνικής Αντίστασης του Ελληνικού λαού στην νεότερη ιστορία του. Η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοπόταμου, από τις ενωμένες αντιστασιακές οργανώσεις του Ε.Α.Μ και του Ε.Δ.Ε.Σ . Έκανα ζάπινγκ στις ειδήσεις σ' όλα τα κανάλια. Καμιά αναφορά για τούτη την ιστορική στιγμή. Σαν φόρο τιμής γι' αυτό το γεγονός δημοσιεύω για πρώτη φορά το παρακάτω αφήγημα .

Η ΚΥΡΑ ΤΟΥ ΓΟΡΓΟΠΟΤΑ ΜΟΥ
Τα τρένα σφύριζαν πάνω από την Γέφυρα σαν διέσχιζαν την χαράδρα του Γοργοπόταμου. Οι φαντάροι με ενθουσιασμό, ξέγνοιαστοι και όλο χαρά, λες και πήγαιναν εκδρομή, γελούσαν πειράζονταν και χαιρετούσαν την μικρούλα που είχε πιάσει την πλαγιά δίπλα στην γέφυρα και χαίρονταν αυτό το πράμα που ήταν σαν πανηγύρι. Έβλεπε στα στοιβαγμένα με φαντάρους βαγόνια των τρένων την ταμπέλα « 10 άλογα & 50 Άντρες», της έρχονταν περίεργο και γελούσε.
Έπειτα ήρθε ο βομβαρδισμός. Ήταν δίπλα στην Σιδηροδρομική Γέφυρα του Γοργοπόταμου. Θα την βομβάρδιζαν! Αλλά τελικά τους ήταν πιο χρήσιμο να μείνει άθικτη η γραμμή.

Γράμματα από το μέτωπο - 28 Οκτωβρίου 1940

Γράμματα του πατέρα μου από το μέτωπο 

Αλβανία 1940

Εχθρέ γιατί δεν ρώτησες ποιον πας να κατακτήσεις...

«Καθημερινή», 29 Οκτωβρίου 1940

ΤΟ ΣΤΙΛΕΤΟΝ
[...] Αλλά διατί πριν εδώ κινηθή προς τον πρωθυπουργικόν οίκον ο φαιδρότατος αντιπρόσωπός των και κινηθή εκεί εις την Ήπειρον ο στρατός των, δεν έρριπτον εν πρόχειρον βλέμμα εις την Ελληνικήν Ιστορίαν;... Πότε η Ελλάς παρεδόθη αμαχητί; Πότε ενικήθη πριν ποτίση το χώμα της με την τελευταίαν ρανίδα του αίματός της; Εις ποίαν στιγμήν έκαμε λογαριασμούς των δυνάμεών της προς τας δυνάμεις του αντιπάλου της, διά να μάθη έπειτα αν έχη την δυνατότητα να υπερασπίση την τιμήν της; Κράτος μικρόν με ιστορίαν μεγίστην, μήτηρ θηλάσασα την υφήλιον, φάρος λαμπροτάτου φωτός, η Ελλάς, καταυγάσασα τους αιώνας, έδωσεν εις όλην την ανθρωπότητα όχι μόνον την ζωήν, το φως, τον πολιτισμόν, τα γράμματα και τας τέχνας, αλλά και το παράδειγμα της αυτοθυσίας και του ηρωισμού, την Σαλαμίνα, τας Θερμοπύλας, το Ζάλογγον, το Σούλι, το Μεσολόγγι...

Κληρονόμοι πλούτου τόσον μεγάλου, βαρείς από τον φόρτον τόσων θρύλων και τόσων παραδόσεων, πώς μας εφαντάσθησαν τώρα κύπτοντας εμπρός εις τα κατάστιχα των πετρελαίων και της βενζίνης και των μηχανοκινήτων μονάδων και αποφασίζοντας να παραδώσωμεν την ιστορίαν μας εις τους αριθμούς και εις τα πετρέλαια την τιμήν μας;... [...]
Γ.Α.Β.

Αν θυμούνται οι παλιοί και μαθαίνουν οι νέοι, ίσως όλοι μαζί αντιμετωπίσουμε καλύτερα και πιο αισιόδοξα τη σημερινή δινή κατάσταση της πατρίδας.

Ντίνος Παπασπύρου

Θεσσαλονίκη

από phivosnicolaides

7 χρόνια μετά την πολύνεκρη τραγωδία με το Σινούκ στη Σιθωνία

Με τις μνήμες ακόμα νωπές από εκείνη την αποφράδα μέρα της 11ης Σεπτεμβρίου 2004, οι συγγενείς των 17 θυμάτων της τραγωδίας της πτώσης του μοιραίου ελικοπτέρου Chinook βρέθηκαν και φέτος στο Πόρτο Κουφό, για να παραστούν το μνημόσυνο των αγαπημένων τους, που τέλεσε ο δήμος Σιθωνίας.

62 χρόνια από τη λήξη του Εμφυλίου πολέμου στην Ελλάδα

Τη νύχτα της 29ης προς 30 Αυγούστου 1949, με την πτώση και του υψώματος Κάμενικ στο Γράμμο, τελειώνει ουσιαστικά ο εμφύλιος πόλεμος, ο οποίος κόστισε στην Ελλάδα τεράστιες απώλειες σε ανθρώπινο δυναμικό, ανυπολόγιστες καταστροφές και οικονομική καθίζηση. Συνέπειες τις οποίες ακόμη δυστυχώς εξακολουθεί να πληρώνει η χώρα μας,62 χρόνια από τον τερματισμό του αδελφοκτόνου αλληλοσπαραγμού.
Ομως...

Στη Μόσχα,από τις 10 έως τις 20 Οκτωβρίου του 1944 γινόταν μια κοσμοϊστορική διάσκεψη: 
Ο Στάλιν και ο Churchill συζητούσαν και παζάρευαν. 
Τι συζητούσαν; Την τύχη των λαών της Βαλκανικής. 
Τι παζάρευαν; Το μοίρασμα των λαών αυτών μεταξύ Ρωσίας και Αγγλίας. 
Και ο Churchill περιγράφει στα απομνημονεύματά του την καταπληκτική σκηνή:
«Απεβιβάσθην εις Μόσχαν το απόγευμα της 9 Οκτωβρίου. Εις τας 10 την νύκτα εκείνην είχομεν την πρώτην σημαντικήν σύσκεψίν μας εις το Κρεμλίνον. Ήσαν μόνον οι Στάλιν, Molotov, ο Eden και εγώ. Ο ταγματάρχης Μπιρς και ο Παυλώφ εξετέλουν χρέη διερμηνέων.
Η στιγμή ήτο κατάλληλος δια σοβαρόν έργον. Ούτω είπον:
- Ας ξεκαθαρίσωμεν τας υποθέσεις μας εις την Βαλκανικήν. Οι στρατοί μας είναι εις την Ρουμανίαν και Βουλγαρίαν. Έχομεν συμφέροντα, αποστολάς και πράκτορας εκεί. Ας μη εμπλακώμεν εις σύγχυσιν δια μικροζητήματα. Καθ' όσον αφορά εις την Αγγλίαν και την Ρωσίαν, πώς θα σας εφαίνετο να έχετε τα 90% της επιρροής εις Ρουμανίαν και ημείς να έχωμεν τα 90% του ελέγχου εις την Ελλάδα και να τα μοιρασθούμε κατά το ήμισυ εις την Γιουγκοσλαβίαν; Ενώ μετεφράζοντο αυτά, έγραφα εις ήμισυ φύλλον χάρτου:


ΡΟΥΜΑΝΙΑ: Ρωσία 90% - Οι άλλοι 10%
ΕΛΛΑΣ: ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ (εν συμφωνία με ΗΠΑ) 90% - ΡΩΣΙΑ 10% 
ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ: 50% - 50% 
ΟΥΓΓΑΡΙΑ: 50% - 50%
ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ: Ρωσία 75% - Οι άλλοι 25%»
«Έσπρωξα το φύλλον χάρτου προς τον Στάλιν, ο οποίος είχε ήδη ακούσει την μετάφρασιν. Υπήρξε σύντομος σιωπή. Και μετά επήρε το μπλε μολύβι του, εσημείωσε την έγκρισή του και μου το επέστρεψε. Όλα είχαν κανονισθεί εις διάστημα όσον απαιτείται δια να αρχίσωμεν... »... Μετά ταύτα ηκολούθησε μακρά σιωπή. Το φύλλον χάρτου με την σημείωσιν με το μολύβι ευρίσκετο εις το μέσον της τραπέζης. Κατόπιν είπα:  - Μήπως θα φανεί κυνικόν, εάν απεκαλύπτετο ότι είχομεν διακανονίσει τα ζητήματα αυτά, τόσον μοιραία δι' εκατομμύρια ανθρώπων, κατά τόσον πρόχειρον τρόπον;  
- Όχι, κρατήστε το, είπεν ο Στάλιν»!

Κι ενώ τα πάντα είχαν συμφωνηθεί μεταξύ των τότε μεγάλων δυνάμεων στην Ελλάδα συνεχίζονταν η τραγωδία του Εμφυλίου πολέμου!

Σήμερα 29-8-2011 συμπληρώνονται 62 χρόνια από τη λήξη του.

Εχουν γραφεί χιλιάδες κείμενα για τα γεγονότα εκείνων των ταραγμένων καιρών που σημάδεψαν τη νεότερη ιστορία μας.

Ακόμα και σήμερα οι γνώμες διίστανται και για το πότε άρχισε και για το πότε τελείωσε (τελείωσε άραγε;) και για το ποιοι φέρουν την ευθύνη του αδελφοκτόνου πολέμου.

Δεν φιλοδοξούμε να γράψουμε  ιστορία,απλά θέλουμε να θυμίσουμε που οδηγήθηκε η χώρα από τα μίση,τα πάθη  και τη διχόνοια που φρόντισαν να ενσπείρουν οι προστάτες μας στον Ελληνικό λαό.

Εναν λαό που αδελφωμένος πολέμησε τον κατακτητή αλλά διχάστηκε και ξεκληρίστηκε για τη ριμάδα την εξουσία.

Μια εξουσία που ήδη είχε δοθεί,όπως κυνικότατα ομολογεί ο ίδιος ο Τσώρτσιλ!!! 
Διαβάστε και τις παρακάτω σελίδες
α)Αφιέρωμα στον Εμφύλιο Πόλεμο
β)Ο Εμφύλιος πόλεμος (1944 - 1949) 

γ)Τι προκάλεσε τη σύγκρουση