Ο ΡΕΜΠΕΣΚΕΣ

Οι νέες εξαγγελίες του υπουργού Φίλη άρχισαν και προκαλούν μεγάλες αντιδράσεις και απορίες για που το πάει, και τα έχει βάλει με όλους και με όλα. 

Αρχαία, παιδεία, θρησκεία, εκκλησία, αντιπολίτευση,

Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΑΝΩΝΥΜΟΥ ΛΑΟΥ

Στο θαυμαστό κόσμο εικονικής πραγματικότητας του νεοέλληνα προ κρίσης, εκδίδονταν καθημερινά τόνοι εντύπων. Εφημερίδων, περιοδικών, βιβλίων, που τα υπέγραφε κάθε καρυδιάς καρύδι.Πολιτικοί, αθλητές, γιατροί, νοικοκυρές. ηθοποιοί, δημοσιογράφοι. Όλοι έγραφαν κάτι για οτιδήποτε.

ΕΝΑΣ ΠΑΛΙΑΤΖΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ

Ήρθε να πάρει ένα παλιό ψυγείο που από καιρό είχε τελειώσει το σκοπό του, κι από αμέλεια ήτανε παρκαρισμένο και εκτελούσε χρέη αποθήκης, δίπλα εκεί απ’ το τροχόσπιτο. Ίδρωσε και ξεΐδρωσε να το φορτώσει, και όταν τέλεψε, κάτσε του ’πα να πιείς ένα καφέ. 

Ο ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ ΚΑΛΠΑΖΕΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΡΗΜΑΖΕΙ

Πρώτη Σεπτέμβρη σήμερα, τέλος η παραλία,
ξανά μες της πρωτεύουσας τα αισχρά τα μεγαλεία.

Στου μπαλκονιού την ερημιά, φυλάω Θερμοπύλες,

ΠΡΩΪΝΕΣ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΕΙΣ

Πρωί- πρωί Δευτεριάτικα, σερφάροντας στον υπολογιστή μετά καφέ βαρύ γλυκού και τσιγαριάς, και νά ’σου εκείνος ο μισότρελος ο ξερόλας ο τσοπάνης που βοσκάει τα κατσίκια εδώ παραπάνω στα πεύκα. Σταμάτησε με το σκουριασμένο ποδήλατο έξω απ’ το συρματόπλεγμα στο κάμπινγκ.

Η παράξενη φυλή που κοιμάται στο χώμα

Το πώς περνάει ο καθένας τις διακοπές του είναι προσωπικό ζήτημα. Άλλοι προτιμούν τη χλιδή των ξενοδοχείων και των φανταχτερών καταλυμάτων, άλλοι το δωμάτιο της κυρα Σούλας με τα 50 ευρώ σε υπερπροσφορά και είναι κι άλλοι που προτιμούν γι’ αυτές τις λίγες μέρες ξεκούρασης που τους έχει κληρώσει ο Θεός και ο νόμος, να επιστρέφουν στις πρωτόγονες ρίζες του ανθρώπινου είδους, να ξαπλώνουν σε στρώματα γεμάτα αέρα κοπανιστό, μέσα σε πρόχειρα καταλύματα που στήνουν στα χώματα κάποιου κάμπινγκ. Εγώ ανήκω στους τελευταίους και γι’ αυτούς μπορώ να μιλήσω.

ΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ

6 Αυγούστου σήμερα της «Μεταμόρφωσης του Σωτήρος» που το Αγγελόκαστρο έχει το φημισμένο πανηγύρι του, που γιορτάζει το ιστορικό μοναστήρι του, γνωστό σαν «Παντοκράτορας».

ΟΧΙΕΣ ΔΙΜΟΥΤΣΟΥΝΕΣ

Κλείνει το MEGA, δεν κλείνει το MEGA. Ένα πράγμα δηλαδή μεταξύ ανοιγοκλείνει. Και να σας πω και του στραβού το δίκιο, ούτε που πήρα χαμπάρι τι γίνεται. Γιατί δεν παρασχολούμουνα και ποτέ μαζί του.

Ο ΤΣΟΠΑΝΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΤΕΡΑΤΑ

Ευθυμογράφημα του Καστρινού

Κι εκεί που πότιζα με το λάστιχο πρωινές ώρες τους Αγιορείτικους βασιλικούς, πέντε ευρώ ο ένας απ’ τον πλανόδιο τσιγγάνο παρακαλώ, νά σου εκείνος ο μισότρελος ο ξερόλας ο τσοπάνης που βοσκάει τα πρόβατα εδώ παραπάνω στα πεύκα, σταμάτησε με το ποδήλατο έξω απ’ το συρματόπλεγμα στο κάμπινγκ.

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΟΙ ΠΟΝΗΡΟΙ ΚΙ ΑΚΑΘΑΡΤΟΙ

Κι εκεί που είχα αράξει για να ρουφήξω λίγο αρμύρα, και να γευτώ το δειλινό σε φόντο κόκκινο- πορτοκαλί δυό τσογλάνια μου διέκοψαν την ηρεμία. Ένα μυρμήγκι καχεκτικό κι ένα κουνούπι τροφαντό είχανε πιάσει δίπλα το σκαμπό, κι είχανε στήσει «λακριτί» επί παντός επιστητού.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΟΥΒΑΔΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΤΕΛΙΚΑ

Με πήρε τηλέφωνο ο υιός Λεωνίδας να με πικάρει κατά κάποιο τρόπο, και να μου πει ότι τον πήρα στο λαιμό μου που δεν τον άφησα να παίξει στοίχημα στο Brexit. 

Σου τα 'λεγα μου είπε πως αποκλείεται να πάω «κουβά». Μ’ αυτούς τους πανηλίθιους όλα μπορούνε να συμβούν. Και να που συνέβησαν.

ΤΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΑ ΜΕΣΗΜΕΡΙΑ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΠΑΛΙΟΤΕΡΑ....ΚΑΙ ΤΩΡΑ

Κάθομαι στο μπαλκόνι καταμεσήμερο... τούτη την ώρα γυρίζει ο ήλιος, και πιάνει να δροσίζει λίγο από δω, χωμένος ανάμεσα στη τέντα απολαμβάνω τη μεσημεριάτικη ψιλοσιωπή...

Μάλλον γερνάω επικίνδυνα, κάποτε αυτή η σιωπή ήτανε

Η ΓΟΡΓΟΝΑ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ ΗΡΑΙΟΥ

Ο «λειτουργός της τέχνης», ζωγράφος, αρθρογράφος, ποιητής, έχων κάποια ροπή προς τα αλκοολούχα ότι να ’ναι, διότι το αλκοόλ κατά δική του θεωρία διευρύνει τους ορίζοντες του νου, άνοιξε το ψυγείο έξω απ’ το τροχόσπιτο, διαπιστώνοντας την

Η ΣΥΡΙΖΟΣΚΟΝΗ

Ευθυμογράφημα του Καστρινού

Όλα τα είχαμε μας κατσικώθηκε τώρα τελευταία κι αυτή η αφρικάνικη σκόνη, που περνάει τη μεσόγειο τελείως αυθαίρετα και μας κάνει πιτσιλωτούς λες κι έχουμε βγάλει τη «μπέμπελη». 

ΜΑΥΡΑ ΣΚΥΛΙΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ.

Tώρα τελευταία στον 7ο πια χρόνο περικοπών και φτωχοποίησης, όλο και περισσότερο αηδιάζω με τις φάτσες όλων αυτών των πολιτικών στη τηλεόραση. Αρχίζω να τις φτύνω αλλά τελειωμό δεν έχουν, ενώ και το σάλιο άρχισε κι αυτό να τελειώνει απ’ τα γαμοσταυρίδια. 

Ο ΓΑΪΔΑΡΟΣ ΤΟΥ ΧΟΤΖΑ ΚΑΙ Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

Επίκαιρο ευθυμογράφημα του Κώστα Καστρινού

-Ορέ τι είναι ετούτοι είπε από μέσα του ο Αλέξης ο πρωθυπουργεύων μόλις κατέβηκε απ’ το βήμα και άκουγε το χειροκρότημα να συνεχίζεται. Τι είπα και βαράνε έτσι παλαμάκια; Α! αυτοί είναι νούμερα, πιο βλίτα κι από τα βλίτα!

ΑΠ’ ΤΟN ΠΡΑΣΙΝΟ ΚΑΜΠΟ, ΣΤΗ ΓΑΛΑΖΙΑ ΠΛΑΝΕΥΤΡΑ

Ένα μαγγανοπήγαδο είναι η ζωή, σε δένει πάνω στο καρούλι της και σ’ αμολάει και σε μαζεύει κατά όπως εκείνη ξέρει να τα κουμαντάρει όλα αυτά. Έτσι με μάζεψε απ’ τον καταπράσινο κάμπο τούτη την εποχή στο χωριό, για να με αμολήσει ξανά για λίγο εδώ κοντά στη γαλάζια λίμνη του Ηραίου.

Η ΧΟΥΝΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΔΩ ΗΤΑΝΕ ΚΑΙ ΘΑ 'ΝΑΙ

Κακό πράγμα η χούντα γενικώς... Κι ήρθε και κατσικώθηκε εδώ σ’ αυτή τη χώρα από τότε το 1967 σαν σήμερα 21 Απριλίου κακή ώρα. Και δεν λέει να ξεκουμπιστεί από δω με τίποτα από τότε, εδώ και σαρανταεννέα χρόνια τώρα ακριβώς.

ΑΓΓΕΛΟΚΑΣΤΡΟ - ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΥΣΗ: Ένας παράδεισος έξω απ’ την πόρτα μας (φωτο)

Μόλις τελειώνουνε τα τελευταία σπίτια του Αγγελοκάστρου, στον παμπάλαιο εκείνο δρόμο για την παλιά δεξαμενή, που όλοι οι παλιότεροι τον ξέρουμε από τη παιδική μας ηλικία απ' έξω κι ανακατωτά, μιας κι εκεί ήταν μια απ’ τις συνηθισμένες εκδρομές του 9θέσιου τότε,τη δεκαετία του 60 δημοτικού σχολείου, ξεκινάει και το πανόραμα μιας εκκωφαντικής φύσης, θρεμμένης με ήλιο και τρεχούμενο νερό.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΟΥ ΕΝΑ ΣΑΒΒΑΤΟ ΚΕΝΟ

Σαββάτο σήμερα, ωραία μέρα και δεν λένε να μας αφήσουνε ν’ ασχοληθούμε λίγο με τη ζωή μας. Όλο με το τι θα κάνει η κάθε ξεφτιλισμένη κυβέρνηση και πόσο δυστυχία θα φέρει στη ζωή μας ασχολούμαστε. 

Σε μια χώρα που κανείς δεν ξέρει τι μέρα του ξημερώνει κι ο