Γαλατάς Χανίων: Το ιστορικό χωριό του Μίκη Θεοδωράκη - Η σκληρή μάχη με τους ναζί τον Μάιο του 1941 (φωτο & βίντεο)

Ο Γαλατάς Χανίων είναι η τελευταία κατοικία του Μίκη Θεοδωράκη, ενώ η ιστορία του χωριού είναι μεγάλη, ιδιαίτερα μετά τη θρυλική σύγκρουση με τους ναζί τον Μάιο του 1941 κατά τη διάρκεια της Μάχης της Κρήτης.

Ο Γαλατάς Χανίων είναι η τελευταία κατοικία του Μίκη Θεοδωράκη, σύμφωνα με την επιθυμία του. Εκεί βρίσκονται θαμμένοι ο πατέρας και ο αδελφός του, εκεί ήθελε να ταφεί και ο ίδιος.

Άλλωστε, τις τελευταίες ημέρες της ζωής του είχαν γίνει γνωστές όλες οι επιθυμίες του Μίκη. Ότι ήθελε να φτάσει η σορός του με πλοίο στην Κρήτη, ενώ παλιότερα είχε αναφέρει ότι μετά τον θάνατό του θα βρίσκεται στις «λεμονιές και τις πορτοκαλιές του νησιού», που τόσο αγάπησε και τόσο αγαπήθηκε, όπως αποδεικνύεται ειδικά σήμερα με χιλιάδες Κρητικούς να του λένε το τελευταίο αντίο.

Χωριό με μεγάλη ιστορία

Ο Γαλατάς ανήκει στον Δήμο Χανίων του ομώνυμου νομού στη δυτική Κρήτη. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, ο Γαλατάς έχει 3.166 κατοίκους. Παλιότερα ήταν έδρα του Δήμου Νέας Κυδωνίας. Βρίσκεται 5 χιλιόμετρα δυτικά των Χανίων σε υψόμετρο 90 μέτρων.

Το χωριό έχει μεγάλη ιστορία, ενώ έγινε διάσημο μετά τη φονική σύγκρουση που έγινε κατά τη διάρκεια της Μάχης της Κρήτης με τους ναζί. Ο Γιώργος Αγοραστάκης, αδελφικός φίλος του Μίκη Θεοδωράκη έχει γράψει για το χωριό στο mikisguide.gr, το σάιτ που φιλοξενεί όλο το έργο του μεγάλου μουσικοσυνθέτη.

«Οι σκληρότερες και φονικότερες μάχες κατά τη Μάχη της Κρήτης έγιναν στον Γαλατά Χανίων, όπου οι Γερμανοί είχαν και τις μεγαλύτερες απώλειες. Ο Γαλατάς είναι το χωριό του Μίκη Θεοδωράκη. Η οικογένεια Θεοδωράκη βρισκόταν τότε στην Τρίπολη. Το σπίτι τους στο χωριό γκρεμίστηκε από τους αεροπορικούς βαρβαρισμούς», γράφει ο κ. Αγοραστάκης.

Ποιοι υπερασπίστηκαν τον Γαλατά στη «μάχη των γιγάντων»

Στη συνέχεια προσθέτει: «Οι Γερμανοί κατακτητές για να καταλάβουν την πόλη των Χανίων και το λιμάνι της Σούδας, έπρεπε πρώτα να καταλάβουν τους οχυρωμένους λόφους του Γαλατά έξω από την πόλη.

Υπερασπιστές του Γαλατά ήταν: το 6ο ελληνικό σύνταγμα με επικεφαλής το συνταγματάρχη Μιχ. Γρηγορίου, η 4η νεοζηλανδική ταξιαρχία με επικεφαλής τον ταξίαρχο Ίγγλις, η 10η νεοζηλανδική ταξιαρχία με επικεφαλής τον ταξίαρχο Κιπεμπέργκερ, και όλοι οι κάτοικοι της γύρω περιοχής.

Οι επιθέσεις των Γερμανών για την εκπόρθηση του Γαλατά γινόταν σε αλλεπάλληλα κύματα και κράτησαν έξι μέρες, 20 – 26 Μαΐου. Η υπεράσπιση του χωριού πήρε τη μορφή ενός ηρωικού αγώνα μέχρι θανάτου. Οι μάχες ήταν λυσσώδεις. Τα αεροπλάνα καθέτου εφόρμησης βομβάρδιζαν και πολυβολούσαν τους αμυνόμενους. Οι βόμβες έπεφταν βροχή. Ο Γαλατάς κατελήφθη τρεις φορές και πάλι ανακατελήφθη από τούς υπερασπιστές του. Παντού στα σπίτια, στις αυλές, στους δρόμους, στα λιόφυτα ήταν σκορπισμένοι νεκροί και τραυματίες.

Πηγή: mikisguide.gr

Οι Γαλαθιανοί έδωσαν ένα αγώνα μέχρι θανάτου με το όπλο στο χέρι, για να υπερασπιστούν το χωριό τους και για να βοηθήσουν Έλληνες και Νεοζηλανδούς που πολεμούσαν. Από την πρώτη στιγμή δημιουργήθηκε ένα συνεργείο γυναικών κι ένα πρόχειρο νοσοκομείο, υπό την καθοδήγηση του γιατρού Εμ. Χατζητζανή για την περίθαλψη των τραυματισμένων. Στη μάχη έχασαν τη ζωή τους 276 Έλληνες και Νεοζηλανδοί και περίπου 1500 Γερμανοί».

Ο Γερμανός στρατηγός Βίτμαν στο βιβλίο του «Η Κρήτη, το νησί του αινίγματος», ονόμασε τη μάχη του Γαλατά «μάχη των γιγάντων».

Περιγράφει στιγμιότυπα ως εξής: «Τα πλήγματα των αεροπλάνων και πυροβόλων μας είναι εύστοχα. Μια κόλαση φωτιάς, καπνού και εκρήξεων συνταράσσει το έδαφος. Καταλαμβάνουμε εξ εφόδου το σκεπασμένο από πτώματα αλεξιπτωτιστών ύψωμα της εκκλησίας του Γαλατά και προχωρούμε με αγώνες εκ του συστάδην προς τα σπίτια της Ντόμπιας. Επιθέσεις και αντεπιθέσεις εναλλάσσονται. Μια πολύ ορμητική μας επίθεση κινδυνεύει να εξασθενήσει.

Πηγή: mikisguide.gr

Βροχή οβίδων

Αλλά μια νέα βροχή οβίδων από τα αεροπλάνα μας έρχεται να μας βοηθήσει. Με την τελευταία βόμβα οι αλπινιστές μας εξορμούν κατά του εχθρού. Από χαράκωμα σε χαράκωμα, από σπίτι σε σπίτι, αρχίζει ένας φονικός εκ του συστάδην αγώνας, ο οποίος μέσα στο σκοτάδι μαίνεται ακόμα σε όλη την έκταση του Γαλατά.

Μια γενναία αντεπίθεση των Ελλήνων και Βρετανών τους δίδει και πάλι το χωριό στα χέρια εξ ολοκλήρου. Ακολουθεί μια τρομερή νυκτερινή οδομαχία των αλπινιστών μας, οι οποίοι επικρατούν προς στιγμήν. Καθώς βγήκε ο ήλιος, το πρωί φώτισε ένα φρικαλέο θέαμα. Σε λίγο είχαμε σταθεροποιήσει τις θέσεις μας με 1500 νεκρούς στρατιώτες».

«Ο Γαλατάς ήταν ένας σωστός Γολγοθάς. Δεν έμεινε σπίτι που να μην πληρώσει το φόρο του αίματος στον Μολώχ της καταστροφής. Όλοι μέχρι κεραίας έκαμαν το καθήκον τους. Απ’ τον Παπα-Βασίλη Ρουμελιωτάκη και το Γαλατιανό Γιατρό Χ’’Τζανή ως και τον τελευταίο κάτοικο του χωριού. Νεοζηλανδοί αντάμα με Έλληνες πολέμησαν σκληρά. 

Το μεγαλύτερο βάρος του αγώνα το ανέλαβαν οι Νεοζηλανδοί, με την υποστήριξη πάντα και των Ελλήνων στρατιωτών και των πολιτών του Γαλατά… Ο Γαλατάς έμεινε για πάντα σύμβολο. Ένα όνομα με γράμματα φωτεινά που θα λάμπουν για πάντα στο στερέωμα της Ιστορίας της Κρήτης», γράφει ο Τάκης Ακρίτας στο βιβλίο του «ΦΛΕΓΟΜΕΝΟΙ ΟΥΡΑΝΟΙ».

Πηγή: mikisguide.gr

Πηγή: mikisguide.gr

https://www.tanea.gr/