Συγκέντρωση & Πορεία αύριο Τρίτη 9 Ιανουαρίου, στις 6.00 μ.μ.
Σήμερα συμπληρώθηκαν 27 χρόνια από τη δολοφονία του καθηγητή.
Μέρα μνήμης και τιμής του Νίκου Τεμπονέρα η 9 Γενάρη 2018
Τι άραγε θα έπραττε ο Νίκος 27 χρόνια μετά;
Τότε, το βράδυ στις 9 Γενάρη 1991 έγινε σύμβολο του λαϊκού κινήματος και ιδιαίτερα των καθηγητών, των μαθητών, των φοιτητών, της σπουδάζουσας νεολαίας. Σε μία ιστορική περίοδο, όπου ο παγκόσμιος χάρτης γινόταν μονοπολικός και χαραζόταν ένα πιο εξειδικευμένο σχέδιο ενάντια στους λαούς και στις χώρες τους, στο όνομα μιας «Νέας Τάξης Πραγμάτων» και με το νέο ιδεολόγημα «του τέλος των ιδεολογιών», ο Νίκος στάθηκε στην πρώτη γραμμή του αγώνα όρθιος, σταθερός και συνεπής!
Όρθιος, πολιτικά-συνδικαλιστικά. Σταθερός, στο συλλογικό του αξιακό σύστημα. Συνεπής, στην σύνδεση του «προσωπικού» με το «συλλογικό». Σήμερα, η θυσία του Νίκου είναι επίκαιρη, γιατί εκφράζει έναν νέο τύπο ανθρώπου και πολίτη, έναν νέο τύπο εκπαιδευτικού, έναν νέο τύπο εργαζόμενου, αυτού που έχουμε ανάγκη στα νέα δεδομένα του λαού, του σχολείου, της εργασίας. Γι΄ αυτό, έχουμε ανάγκη και σήμερα τον «συλλογικό» Νίκο Τεμπονέρα!
Αν τότε έρχονταν οι δυνάμεις οπισθοδρόμησης και κεντρικού ελέγχου με σπαργανώδη μεν μορφή μέσω της «κυβέρνησης Κ. Μητσοτάκη», αλλά με αποφασιστικότητα, σήμερα τι θα έκανε ο Νίκος;
Όταν οι δυνάμεις αυτές σήμερα, διευρυμένες οριζόντια στο δήθεν ονομαζόμενο «συνταγματικό τόξο» και κάθετα με τους παγκόσμιους «θεσμούς», μας γυρίζουν με σχέδιο δύο αιώνες πίσω, τι θα έπραττε άραγε ο άνθρωπος και πολίτης Νίκος; Θα συμβιβαζόταν;
Αν τότε ετοιμαζόταν το σχολείο «φύλαξης» για τους μαθητές και όχι γνώσης, πράξης και συλλογικής αγωγής ή το σχολείο «φυλακής» της συλλογικής αντίληψης και ο Νίκος ως εκπαιδευτικός εξέφρασε την απόλυτη αλληλεγγύη δίπλα στο σωματείο του, στη νέα γενιά, στους μαθητές που πάλευαν, τι θα έκανε σήμερα;
Σήμερα, που το σχολείο συρρικνώνεται δημοσιονομικά, μειώνεται το πλάτος και βάθος της γνώσης με καταργήσεις τομέων γνώσης, με δήθεν συνενώσεις μαθημάτων ή με το εφεύρημα των πολλών επιλεγομένων, ενώ οι μαθητές στο τέλος οδηγούνται «σιδηροδέσμιοι» στην ανεργία ή στον «υποκατώτατο» μισθό, τι θα έκανε ο Νίκος; Θα κοιτούσε την «πάρτη» του;
Αν τότε είχε ανέβει σε νέο επίπεδο ο «ταξικός πόλεμος» ενάντια στη συλλογική συνείδηση των εργαζομένων μέσω των σωματείων, προβάλλοντας αρνητικούς τύπους συνδικαλιστών, στη λογική της ανάθεσης με κάποιους αντιπροσώπους που μπορούσαν εύκολα να μετατραπούν σε γραφειοκράτες, τι έπραξε ο Νίκος;
Όταν οι μαθητές των εκπαιδευτικών πάλευαν σκληρά ενάντια στον «νέο τύπο σχολείου», μήπως άφησε την συμπαράσταση και την αλληλεγγύη προς το μαθητικό κίνημα μόνο στους εκλεγμένους; Μήπως φοβήθηκε προσωρινά τη «λογοδοσία» στα συντηρητικά αντανακλαστικά κάποιων «νοικοκυραίων» ή αψήφησε τους πολλαπλούς κινδύνους; Τι έπραξε λοιπόν ο Νίκος;
Για την Α΄ ΕΛΜΕ Αχαΐας ο Νίκος Τεμπονέρας, ακόμα και κόντρα στους καιρούς, αποτελεί πάντα τη «Λυδία λίθο» για το αν σκεφτόμαστε ορθά και πράττουμε αντίστοιχα.
Όλες και όλοι στην Συγκέντρωση- Πορεία
Την Τρίτη 9 Ιανουαρίου, στις 6.00 μμ,
Σχολικό συγκρότημα Τεμπονέρα, στο διαχρονικό μνημείο του
√ Για το δικό μας «νέο σχολείο» που ονειρευόμαστε και συλλογικά ανιχνεύουμε, χωρίς διακρίσεις και ταξικούς-οικονομικούς φραγμούς.
√ Για τη δική μας κοινωνία, στη δική μας χώρα και με τους δικούς μας συμμάχους, στο δρόμο για μια κοινωνία αλληλεγγύης, δημοκρατίας, ελευθερίας και ισότητας για όλους.
√ Για την ανατροπή κάθε νεοφιλελεύθερης αντιεργατικής πολιτικής, κάθε Κυβέρνησης, του ΔΝΤ και της ΕΕ, του ΟΟΣΑ και του ΝΑΤΟ, και την ρήξη με τις δυνάμεις που τις εκπροσωπούν.
ΓΙΑ το Δ.Σ. της Α΄ΕΛΜΕ Αχαΐας, Πάτρα, 6 Γενάρη 2018
Ο Πρόεδρος Ο Γραμματέας
Σιάχος Χρήστος Μπούρδαλας Παναγιώτης
Διαβάστε επίσης:
Ο Στρατιώτης των Ανθρώπων Νίκος Τεμπονέρας
Επειδή η ιστορία επαναλαμβάνεται κι ο λαός διαχρονικά βρίσκεται απέναντι στις αυθαιρεσίες κάθε εξουσίας οφείλουμε να θυμόμαστε και να τιμούμε τη μνήμη των ηρώων.
Ενας απ' αυτούς είναι ο καθηγητής Νίκος Τεμπονέρας που δολοφονήθηκε στην Πάτρα επί κυβέρνησης Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.
Ενας απ' αυτούς είναι ο καθηγητής Νίκος Τεμπονέρας που δολοφονήθηκε στην Πάτρα επί κυβέρνησης Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.
Σήμερα συμπληρώθηκαν 27 χρόνια από τη δολοφονία του καθηγητή.
Ο Νίκος Τεμπονέρας ήταν μαθηματικός και εκπαιδευτικός αριστερών πεποιθήσεων και στέλεχος του Εργατικού Αντιμπεριαλιστικού Μετώπου (ΕΑΜ).
Ο καθηγητής από την Πάτρα ήταν ο πρώτος νεκρός στη διάρκεια των μαθητικών κινητοποιήσεων ενάντια στο νομοσχέδιο (και τότε θα μεταρρύθμιζαν την δευτεροβάθμια εκπαίδευση!) του τότε Υπουργού Παιδείας Βασίλη Κοντογιαννόπουλου (θα ακολουθούσαν άλλοι τέσσερις στην Αθήνα από πυρκαγιά που εκδηλώθηκε στο κατάστημα Κ.Μαρούσης στην Πανεπιστημίου κατά τη διάρκεια διαδήλωσης για το νομοσχέδιο).
Ο Νίκος Τεμπονέρας δολοφονήθηκε στην Πάτρα στις 8 Ιανουαρίου 1991 σε ηλικία 38 ετών από τον τότε πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ Αχαΐας και δημοτικό σύμβουλο Γιάννη Καλαμπόκα.
Ο Καλαμπόκας χτύπησε θανάσιμα τον Τεμπονέρα με λοστό στο κεφάλι στη διάρκεια βίαιων επεισοδίων που σημειώθηκαν στο υπό κατάληψη 3ο Γυμνάσιο-Λύκειο Πάτρας.
Ο Καλαμπόκας χτύπησε θανάσιμα τον Τεμπονέρα με λοστό στο κεφάλι στη διάρκεια βίαιων επεισοδίων που σημειώθηκαν στο υπό κατάληψη 3ο Γυμνάσιο-Λύκειο Πάτρας.
Η δολοφονία του Τεμπονέρα, η οποία συνέβη σε μία περίοδο οξείας πολιτικής αντιπαράθεσης, ξεσήκωσε κύματα διαδηλώσεων και διαμαρτυριών σε όλη την Ελλάδα.
Την επαύριο της δολοφονίας του, ο υπουργός Παιδείας Βασίλης Κοντογιαννόπουλος παραιτήθηκε και η πρόταση νόμου για τις μεταρρυθμίσεις στην παιδεία αποσύρθηκε.
Ο Καλαμπόκας δικάστηκε στο Βόλο και καταδικάστηκε πρωτόδικα για φόνο εκ προμελέτης σε ισόβια δεσμά, ενώ αργότερα η ποινή του μειώθηκε. Αποφυλακίστηκε περίπου 7 χρόνια μετά την φυλάκισή του!
Η δίκη του Γιάννη Καλαμπόκα διήρκεσε σχεδόν ένα χρόνο (22 Ιουνίου 1992 – 9 Μαρτίου 1993) και έγινε στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Βόλου. Πρωτοδίκως καταδικάσθηκε σε ισόβια για ανθρωποκτονία εκ προθέσεως, χωρίς να του αναγνωρισθεί κανένα ελαφρυντικό.
Λίγους μήνες αργότερα έγινε η δίκη του σε δεύτερο βαθμό (7 Δεκεμβρίου 1993 – 19 Απριλίου 1994) ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Λάρισας. Οι δικαστές του αναγνώρισαν ελαφρυντικά και τον καταδίκασαν σε κάθειρξη 17 ετών και τριών μηνών.
Το 1996 άσκησε αναίρεση, προκειμένου να του αναγνωρισθεί το ελαφρυντικό του «βρασμού ψυχικής ορμής», αλλά το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Λάρισας (1 Οκτωβρίου 1996 – 17 Οκτωβρίου 1996) δεν του αναγνώρισε και διατήρησε την ποινή 17 ετών και τριών μηνών, η οποία αργότερα μειώθηκε κατόπιν νέας επιμέτρησης στα 16 χρόνια και 9 μήνες. Στις 2 Φεβρουαρίου 1998 αφέθηκε ελεύθερος, αφού εξέτισε τα 3/5 της ποινής του. (…)
Για να τα λέμε όλα και να είναι πλήρης η ιστορική εικόνα πρέπει να αναφερθεί και η μεταπήδηση του Βασίλη Κοντογιαννόπουλου (που ήδη η πολιτική του σταδιοδρομία βαρύνονταν με 5 δολοφονίες) στις τάξεις του ΠΑΣΟΚ το 2000 επί Σημίτη.
Για να τον τιμήσουν προφανώς τον έκαναν και υπουργό!
Η Α΄ΕΛΜΕ Αχαΐας για την 27η επέτειο της δολοφονίας
Η δίκη του Γιάννη Καλαμπόκα διήρκεσε σχεδόν ένα χρόνο (22 Ιουνίου 1992 – 9 Μαρτίου 1993) και έγινε στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Βόλου. Πρωτοδίκως καταδικάσθηκε σε ισόβια για ανθρωποκτονία εκ προθέσεως, χωρίς να του αναγνωρισθεί κανένα ελαφρυντικό.
Λίγους μήνες αργότερα έγινε η δίκη του σε δεύτερο βαθμό (7 Δεκεμβρίου 1993 – 19 Απριλίου 1994) ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Λάρισας. Οι δικαστές του αναγνώρισαν ελαφρυντικά και τον καταδίκασαν σε κάθειρξη 17 ετών και τριών μηνών.
Το 1996 άσκησε αναίρεση, προκειμένου να του αναγνωρισθεί το ελαφρυντικό του «βρασμού ψυχικής ορμής», αλλά το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Λάρισας (1 Οκτωβρίου 1996 – 17 Οκτωβρίου 1996) δεν του αναγνώρισε και διατήρησε την ποινή 17 ετών και τριών μηνών, η οποία αργότερα μειώθηκε κατόπιν νέας επιμέτρησης στα 16 χρόνια και 9 μήνες. Στις 2 Φεβρουαρίου 1998 αφέθηκε ελεύθερος, αφού εξέτισε τα 3/5 της ποινής του. (…)
Το 3ο Γυμνάσιο Πάτρας, τόπος δολοφονίας του Τεμπονέρα, σήμερα φέρει το όνομά του.
Δείτε βίντεο ντοκουμέντο που εξιστορεί τα γεγονότα των τραμπούκων της Δεξιάς με πρωτεργάτη τον Γιάννη Καλαμπόκα.
Για να τα λέμε όλα και να είναι πλήρης η ιστορική εικόνα πρέπει να αναφερθεί και η μεταπήδηση του Βασίλη Κοντογιαννόπουλου (που ήδη η πολιτική του σταδιοδρομία βαρύνονταν με 5 δολοφονίες) στις τάξεις του ΠΑΣΟΚ το 2000 επί Σημίτη.
Για να τον τιμήσουν προφανώς τον έκαναν και υπουργό!
Η Α΄ΕΛΜΕ Αχαΐας για την 27η επέτειο της δολοφονίας
Μέρα μνήμης και τιμής του Νίκου Τεμπονέρα η 9 Γενάρη 2018
Τι άραγε θα έπραττε ο Νίκος 27 χρόνια μετά;
Τότε, το βράδυ στις 9 Γενάρη 1991 έγινε σύμβολο του λαϊκού κινήματος και ιδιαίτερα των καθηγητών, των μαθητών, των φοιτητών, της σπουδάζουσας νεολαίας. Σε μία ιστορική περίοδο, όπου ο παγκόσμιος χάρτης γινόταν μονοπολικός και χαραζόταν ένα πιο εξειδικευμένο σχέδιο ενάντια στους λαούς και στις χώρες τους, στο όνομα μιας «Νέας Τάξης Πραγμάτων» και με το νέο ιδεολόγημα «του τέλος των ιδεολογιών», ο Νίκος στάθηκε στην πρώτη γραμμή του αγώνα όρθιος, σταθερός και συνεπής!
Όρθιος, πολιτικά-συνδικαλιστικά. Σταθερός, στο συλλογικό του αξιακό σύστημα. Συνεπής, στην σύνδεση του «προσωπικού» με το «συλλογικό». Σήμερα, η θυσία του Νίκου είναι επίκαιρη, γιατί εκφράζει έναν νέο τύπο ανθρώπου και πολίτη, έναν νέο τύπο εκπαιδευτικού, έναν νέο τύπο εργαζόμενου, αυτού που έχουμε ανάγκη στα νέα δεδομένα του λαού, του σχολείου, της εργασίας. Γι΄ αυτό, έχουμε ανάγκη και σήμερα τον «συλλογικό» Νίκο Τεμπονέρα!
Αν τότε έρχονταν οι δυνάμεις οπισθοδρόμησης και κεντρικού ελέγχου με σπαργανώδη μεν μορφή μέσω της «κυβέρνησης Κ. Μητσοτάκη», αλλά με αποφασιστικότητα, σήμερα τι θα έκανε ο Νίκος;
Όταν οι δυνάμεις αυτές σήμερα, διευρυμένες οριζόντια στο δήθεν ονομαζόμενο «συνταγματικό τόξο» και κάθετα με τους παγκόσμιους «θεσμούς», μας γυρίζουν με σχέδιο δύο αιώνες πίσω, τι θα έπραττε άραγε ο άνθρωπος και πολίτης Νίκος; Θα συμβιβαζόταν;
Αν τότε ετοιμαζόταν το σχολείο «φύλαξης» για τους μαθητές και όχι γνώσης, πράξης και συλλογικής αγωγής ή το σχολείο «φυλακής» της συλλογικής αντίληψης και ο Νίκος ως εκπαιδευτικός εξέφρασε την απόλυτη αλληλεγγύη δίπλα στο σωματείο του, στη νέα γενιά, στους μαθητές που πάλευαν, τι θα έκανε σήμερα;
Σήμερα, που το σχολείο συρρικνώνεται δημοσιονομικά, μειώνεται το πλάτος και βάθος της γνώσης με καταργήσεις τομέων γνώσης, με δήθεν συνενώσεις μαθημάτων ή με το εφεύρημα των πολλών επιλεγομένων, ενώ οι μαθητές στο τέλος οδηγούνται «σιδηροδέσμιοι» στην ανεργία ή στον «υποκατώτατο» μισθό, τι θα έκανε ο Νίκος; Θα κοιτούσε την «πάρτη» του;
Αν τότε είχε ανέβει σε νέο επίπεδο ο «ταξικός πόλεμος» ενάντια στη συλλογική συνείδηση των εργαζομένων μέσω των σωματείων, προβάλλοντας αρνητικούς τύπους συνδικαλιστών, στη λογική της ανάθεσης με κάποιους αντιπροσώπους που μπορούσαν εύκολα να μετατραπούν σε γραφειοκράτες, τι έπραξε ο Νίκος;
Όταν οι μαθητές των εκπαιδευτικών πάλευαν σκληρά ενάντια στον «νέο τύπο σχολείου», μήπως άφησε την συμπαράσταση και την αλληλεγγύη προς το μαθητικό κίνημα μόνο στους εκλεγμένους; Μήπως φοβήθηκε προσωρινά τη «λογοδοσία» στα συντηρητικά αντανακλαστικά κάποιων «νοικοκυραίων» ή αψήφησε τους πολλαπλούς κινδύνους; Τι έπραξε λοιπόν ο Νίκος;
Για την Α΄ ΕΛΜΕ Αχαΐας ο Νίκος Τεμπονέρας, ακόμα και κόντρα στους καιρούς, αποτελεί πάντα τη «Λυδία λίθο» για το αν σκεφτόμαστε ορθά και πράττουμε αντίστοιχα.
Όλες και όλοι στην Συγκέντρωση- Πορεία
Την Τρίτη 9 Ιανουαρίου, στις 6.00 μμ,
Σχολικό συγκρότημα Τεμπονέρα, στο διαχρονικό μνημείο του
√ Για το δικό μας «νέο σχολείο» που ονειρευόμαστε και συλλογικά ανιχνεύουμε, χωρίς διακρίσεις και ταξικούς-οικονομικούς φραγμούς.
√ Για τη δική μας κοινωνία, στη δική μας χώρα και με τους δικούς μας συμμάχους, στο δρόμο για μια κοινωνία αλληλεγγύης, δημοκρατίας, ελευθερίας και ισότητας για όλους.
√ Για την ανατροπή κάθε νεοφιλελεύθερης αντιεργατικής πολιτικής, κάθε Κυβέρνησης, του ΔΝΤ και της ΕΕ, του ΟΟΣΑ και του ΝΑΤΟ, και την ρήξη με τις δυνάμεις που τις εκπροσωπούν.
ΓΙΑ το Δ.Σ. της Α΄ΕΛΜΕ Αχαΐας, Πάτρα, 6 Γενάρη 2018
Ο Πρόεδρος Ο Γραμματέας
Σιάχος Χρήστος Μπούρδαλας Παναγιώτης
Διαβάστε επίσης:
Ο Στρατιώτης των Ανθρώπων Νίκος Τεμπονέρας
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου