Λυκόφως

Αν μας γδάρουν και βγάλουμε 3,5% πλεόνασμα («ματωμένο πλεόνασμα» το έλεγε ο Τσίπρας), δεν θα χρειασθεί να ενεργοποιηθεί ο Κόφτης (αφού θα μας έχουν ήδη γδάρει). Αριστα!

Πάμε τώρα παρακάτω. Αν αντί για 3,5% πλεόνασμα μας ξεκοιλιάσουν τόσον πολύ, ώστε να βγάλουμε 5% πλεόνασμα, τότε το 1,5% θα μπορεί να αναδιανεμηθεί σεανακουφιστικά αντίμετρα! Οπως, επί παραδείγματι, για λουλούδια στους τάφους των νεκρών.

Προσέτι: έχει ποτέ βγάλει λαός (στην κατάσταση που βρίσκεται ο ελληνικός) πλεόνασμα 5%;! Βεβαίως! Οι Κογκολέζοι στο Βελγικό Κονγκό, που όταν δεν έπιαναν τη νόρμα τους στην παραγωγή καουτσούκ, τα αφεντικά τους, οι Βέλγοι αποικιοκράτες, τους έκοβαν τα χέρια.

Είναι πλέον παράδοση σε αυτόν τον τόπο (κυβερνήσεις Σημίτη, Γ. Παπανδρέου, Σαμαρά,Τσίπρα) η επικοινωνιακή διαχείριση των καταστροφών. Η προσπάθεια να κερδηθεί η πρώτη εντύπωση. Ετσι κάθε φορά, στις όποιες διαπραγματεύσεις «νικάμε»! Τώρα, πώς γίνεται ύστερα από τόσες νίκες, αντί να έχουμε φθάσει στα Γαυγάμηλα, να μας έχουν φθάσει στα έσχατα, ανεξήγητο!

Το ψέμα είναι παγίδα!

Για να το υπερασπισθείς αρχίζουν οι σοφιστείες!

Υστερα έρχεται η παρανοϊκή επίκληση των παραλογισμών. Και, τέλος, η ξεφτίλα!

Κι έτσι ο κ. Σπίρτζης ντύνεται εορτάζουσα πανήγυρις και άδει: «Σήμερα γιορτάζουμε την έξοδο από την κρίση»!!! Ενώ, πολύ πιο σοβαρός, ο κ. Δραγασάκης βρίσκεται ήδη στη «μεταλιτότητα»!! - έναν εξωτικό εξωπλανήτη που υπάρχει πολύ μακρύτερα απ’ όσον θα μπορέσει να φθάσει ποτέ η διαστημική υπηρεσία του κ. Παππά.

Αυτή η κατάρα του κυνηγιού της πρώτης εντύπωσης είναι Φάουσα και Χίμαιρα. Ετσι η (κάθε) κυβέρνηση κερδίζει μέρες και η Ελλάδα χάνει χρόνια. Ομως μέσα στον ορυμαγδό των ψευδών και τον κουρνιαχτό του αυτοδιασυρμού των αριστερών που γονάτισαν, την αλήθεια είπε για μιαν ακόμη φορά ο καταραμένος Σόιμπλε: «Το πρόβλημα δεν είναι το χρέος, είναι οι μεταρρυθμίσεις». Βεβαίως! διότι

οι μεταρρυθμίσεις είναι εκείνες που σμιλεύουν το προτεκτοράτο. Το χρέος είναι απλώς το εργαλείο που μας «υποχρεώνει» σε αυτές τις μεταρρυθμίσεις. Και μεταρρυθμίσεις σημαίνουν μειωμένους μισθούς, πετσοκομμένες συντάξεις και εργασιακές εφεδρείες, ώστε να δουλεύει φθηνά το μαγαζί «Η Ωραία Ελλάς», παράγοντας μεγάλο πλούτο με μικρό κόστος για τους Δυνατούς. Εγχώριους και δανειστές. Και ο Τσίπρας πανηγυρίζει

για το «ηθικό πλεονέκτημα» της μακροχρόνιας καταδίκης ενός λαού στη σκλαβιά.

Οι μεταρρυθμίσεις, αυτές ακριβώς, είναι η λιτότητα. Κι όσοι λένε «τέρμα με τη λιτότητα», «να ρίξουμε το βάρος μας στις μεταρρυθμίσεις», εννοούν ακριβώς το βάθεμα της λιτότητας. Η μεταλιτότητα του κ. Δραγασάκη δεν είναι τίποτε άλλο παρά λιτότητα και μετά τη λιτότητα.

Η λογική των πραγμάτων είναι οφθαλμοφανής: Η κρίση δανεισμού μετατράπηκε σε κρίση χρέους. Η κρίση χρέους (όσον πιο, κατά το ευκταίον των εμπρηστών, διαρκής) είναι εργαλείο για τη δημιουργία μιας νέας χώρας-προτεκτοράτου. Υπό τον νόμο των μνημονίων. Οι μεταρρυθμίσεις (δηλαδή η θεμελίωση της αέναης λιτότητας) καθιστούν το προτεκτοράτο φθηνό και λειτουργικό. Ωστε η ελαύνουσα ανάπτυξη να αποδίδει περισσότερον πλούτο με μικρότερο κόστος στους Δυνατούς-Δανειστές-Δυνάστες.

Και ο Τσίπρας τελεί θριάμβους!

Παλιά, στους ρωμαϊκούς θριάμβους, πάνω στο άρμα του θριαμβεύοντος στρατηγού η Σύγκλητος έβαζε έναν δούλο που του ψιθύριζε στο αυτί «θυμήσου, είσαι θνητός!». Σήμερα, στους ρωμαίικους θριάμβους, πάνω στο άρμα του κάθε φορά Δελαπατρίδη η Βάσκανος Τύχη βάζει έναν κλόουν που κραυγάζει στα αυτιά τού κατά φαντασίαν νικητή «μεγάλε, είσαι Τρισμέγιστος! Δικέ μου, τους πήρες και τα σώβρακα! Γκολτζή μου, παιχταρά μου, φά’ τους όλους!».

Από θρίαμβο σε θρίαμβο η Ελλάδα έφαγε το βόδι των μέτρων - με αλλεπάλληλες εκατόμβες θυμάτων. Τώρα πρέπει να φάει και την ουρά του βοδιού. Σφαγμένη όμως η χώρα από τόσα μέτρα, ξέπνοη υποχρεώνεται πια να καταπιεί και το τελευταίο κώνειο σταλιά-σταλιά.

Και οι κλόουν πανηγυρίζουν...!!!

ο Στάθης στον Ενικό