Λιγότερα από 16.000 γαϊδούρια απέμειναν σε όλη την Ελλάδα
Σίγουρα πάντως υπάρχουν χιλιάδες ''γαιδούρια'' αναμεσά μας...
Κάποτε ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της επαρχιακής γοητείας αλλά και της λαϊκής παράδοσης. Σήμερα πια έχουν απομείνει ελάχιστα, μιας και τα αντικατέστησαν τα τρακτέρ και τα αγροτικά αυτοκίνητα.
Ο λόγος για τα συμπαθητικά γαϊδουράκια, που μπήκαν στο μικροσκόπιο των μελών του Εργαστηρίου Ζωοτεχνίας της Κτηνιατρικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ). Ο όνος, γομάρι, γαϊδούρι ή απλά ο κοινός γάιδαρος (Equus asinus) εξαφανίζεται σιγά-σιγά από τη χώρα μας. Χαρακτηριστικό είναι πως από τα 508.000 γαϊδούρια που υπήρχαν στην Ελλάδα το 1950, το 1995 μειώθηκαν σε 95.000, ενώ σήμερα (στοιχεία για το έτος 2008) υπάρχουν λιγότερα από 16.000.
Η μοναδική αναγνωρίσιμη ελληνική φυλή όνων, ο αρκαδικός όνος, ουδέποτε έχει μελετηθεί και είναι άγνωστο αν υπάρχει ακόμα κάποιος πληθυσμός καθαρόαιμων ζώων. Η διάσωση και διατήρηση των εγχώριων όνων, καθώς και η αναγνώριση και καταγραφή των καθαρόαιμων φυλών αποτελούν στοίχημα για τους ερευνητές-μέλη ΔΕΠ του Εργαστηρίου Ζωοτεχνίας της Κτηνιατρικής Σχολής του ΑΠΘ.
Στην Ελλάδα οι όνοι διαδραμάτισαν ουσιαστικό ρόλο στην πολιτιστική και οικονομική ανάπτυξη των διαφόρων περιοχών (ηπειρωτική και νησιωτική Ελλάδα). Η συμβολή τους στην εξέλιξη της ελληνικής γεωργίας ήταν καθοριστική μέχρι την εισαγωγή των αγροτικών μηχανημάτων, οπότε τα γαϊδούρια απαξιώθηκαν. Αντίθετα, περίοπτη υπήρξε ανέκαθεν η θέση του γαϊδάρου στην ελληνική παράδοση και λαογραφία.
Αυτό όμως που απαξιώνουμε εμείς το εκτιμούν οι ξένοι. Είναι χαρακτηριστική η ιστορία ενός ζεύγους από το Βέλγιο που πριν από μερικά χρόνια είχε πάει διακοπές στην Αρκαδία και γνώρισε τον αρκαδικό όνο. Ζήτησαν να πάρουν στη χώρα τους δύο γαϊδουράκια που είχαν εγκαταλείψει τα αφεντικά τους. Μετά από ένα χρόνο ήρθαν πάλι στην Ελλάδα και πήραν άλλα δύο ζώα. Σήμερα οι δύο Βέλγοι έχουν μια φάρμα όπου εκτρέφουν γαϊδούρια, πουλάνε το γάλα τους και μάλιστα πολύ ακριβά, ενώ φτιάχνουν από αυτό περιζήτητα στην Ευρώπη φυσικά καλλυντικά.
Από την espresso
Αναρτήθηκε από EGERSIS
18 σχόλια:
Πάντα αναρωτιόμουν γιατί χαρακτηρίζουμε κάποιον αναίσθητο άνθρωπο γαϊδούρι! Είναι πράγματι αναίσθητα τα συμπαθέστατα αυτά πλασματάκια; Και τι θ'απογίνουν τώρα που δε χρησιμεύουν πια σε τίποτα; Λες τελικά να μείνουν μόνο ανθρώπινα γαϊδούρια ανάμεσά μας;...
Φιλιά Δημήτρη μου, καλή βδομάδα!
Ονομαστή και φημησμένη είναι η γαιδουρινή υπομονή.
Βλέπετε να έχουμε σαν άνθρωποι υπομονή?
Η υπομονή είναι αρετή.
Καλό σας βράδυ.
Νομίζω ότι οι Βέλγοι ή μας δείχνουν το δρόμο ή μας έβαλαν τα γυαλιά.
Ή και τα δύο;
Έχω μια πολύ όμορφη ανάρτηση από μικρός όταν είχαμε πάει διακοπές στο Χαλκούτσι και έκανα βόλτα με γαϊδουράκι. Ακόμα θυμάμαι την επιμονή του να πηγαίνει δίπλα στο γκρεμό!
Καλή εβδομάδα:)
Καταπληκτική εγγραφή !
Τόσο διαφορετική, τόσο ενημερωτική ,αλλά και τόσο...... τρυφερή.Το τελευταίο δεν μπορώ να το τεκμηριώσω ,μόνο με την δική μου μαρτυρία γιατί έτσι ένοιωσα.
Να συμπληρώσω,ότι επειδή το γάλα το γαϊδουρινό είναι αντίστοιχο του μητρικού, πριν κάποιες δεκαετίες οι γιαγιάδες το συνιστούσαν στις κόρες τους όταν δεν είχαν γάλα να ταϊζουν τα παιδά τους με αυτό.
Ε, σε πληροφορώ λοιπό ότι και γω είμαι απ' αυτά τα παιδιά..Με γάλα γαϊδουρινό μεγάλωσα.
Τελικά τίποτα δεν είναι τυχαίο....
Έλα ,αλήθεια στο λέω αλλά και για να γελάσεις λίγο,να ξεπλύνω την ντροπή που σε ψυχοπλάκωσα απόψε στον http://pygemos.blogspot.com.
Τώρα για αύριο...στο http://ligery.pblogs.gr νύπτω τας χείρας μου. Εγώ ειδοποιώ απ' την αρχή της εγγραφής και αμαρτία ουκ έχω.
Καλό σας βράδυ
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΛΕΣ!!!ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΕΧΩ ΓΑΙΔΟΥΡΙΝΗ ΥΠΟΜΟΝΗ!!!ΚΑΙ ΜΕΝΑ ΜΟΥ ΕΔΙΝΑΝ ΓΑΛΑ ΑΠΟ ΓΑΙΔΟΥΡΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΟΙΟ ΥΓΙΕΙΝΟ ΓΙΑ ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΤΣΙ ΕΛΕΓΕ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΜΑΝΑ ΜΟΥ.ΠΟΛΛΑ ΜΟΥ ΘΥΜΙΣΕΣ ΑΠΟΨΕ ΦΙΛΕ ΜΟΥ.ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ
Πολύ ενδιαφέρουσα ανάρτηση Δημήτρη!
Κι εδώ ταιριάζει κυριολεκτικά και μεταφορικά το μελοποιημένο ποίημα του Κ. Βάρναλη "Ο Κυρ Μέντιος"...
"άντε σύμβολο αιώνιο".
Καλησπέρα
:-)
ΤΙ ΣΥΜΠΑΘΗΤΙΚΑ ΖΩΑΚΙΑ!!!!ΜΕ ΕΒΑΖΕ Η ΠΡΟΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΚΑΙ ΜΕ ΠΗΓΑΙΝΕ ΒΟΛΤΑ.ΤΕΛΕΙΑΑΑΑΑ.
ΣΙΓΟΥΡΑ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΚΑΛΑ ΓΑΙΔΟΥΡΑΚΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ.
ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ.
Να γράψω και σωστά τον τίτλο, γιατί του έφαγα κατιτίς.....
"Η μπαλάντα του Κυρ Μέντιου".
:-)
Πάντα τελευταίοι και καταιδρωμένοι οι Ελληναρές ε? Πόσο εξυπνότεροι μπορεί να είναι οι Βέλγοι απο μας?
Εμεις τ'αφήνουμε στη μοίρα τους παρατημένα σε κάποιο χωράφι.Στο νησί μου τα θυμούνται κάθε καλοκαίρι στις γαιδουροδρομίες(ειδικά οι νέοι),φέτος ειδικά αφού έκαναν τη δουλειά τους ξέχασαν να τα ποτίσουν και τα άφησαν για 2 μέρες δεμένα σε μια ελιά,μέχρι που τα αναζήτησε το αφεντικό τους.
Ποιος είναι τελικά το γαιδούρι της υπόθεσης? Οεο?
Καλό βράδυ.
Mαρία μου καλησπέρα!Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί χαρακτηρίζουμε κάποιον γάιδαρο.
Και εργατικότατα είναι και υπομονετικά και προφανώς πιο συναισθηματικά από πολλά δίποδα!
Πάντως τα ανθρώπινα γαϊδούρια όλο και πολλαπλασιάζονται!
Να είσαι καλά,πολλά φιλιά κι από μένα.
Φίλε Ανέστη αυτό λέω και 'γω,οι αρετές που έχουν τα καημένα τα τετράποδα δεν βρίσκονται στα δίποδα!
Καλό βράδυ!
Μάλλον τα γυαλιά μας έβαλαν Βασίλη οι Βέλγοι.Δίπλα στον γκρεμό αλλά δεν παρεξέκλινε της πορείας του έτσι;
Να είσαι καλά,καλό βράδυ!
Λυγερή μου καλησπέρα!Δεν φταις εσύ που οι αναρτήσεις σου περιγράφουν τέτοιες καταστάσεις,δυστυχώς είναι εικόνες της καθημερινότητας.
Ισως η εργατικότητά σου,η δύναμή σου και η υπομονή σου να οφείλονται στο γάλα που ήπιες ως παιδί!
Να είσαι καλά,να μας δείχνεις το δρόμο της ανθρωπιάς.
Θανάση τελικά τίποτα δεν είναι τυχαίο και το επιβεβαιώνει και η αγαπητή Λυγερή πιο πάνω.Πως πάνε οι δουλειές;
Καλό βράδυ!
Βάσσια μου η ψυχή του ποιητή είδε την πραγματική σχέση ανάμεσα στον άνθρωπο και το όμορφο ζωντανό.Να είσαι καλά που το θυμήθηκες ,καλό βράδυ!
Θα προσπαθήσω να τη βρω με το Νίκο Ξυλούρη και να τη βάλω ολόκληρη.
Φίλε Σκρουτζάκο είσαι από τους τυχερούς και συ που είχες εμπειρία με τα συμπαθέστατα και εργατικότατα γαϊδουράκια.Για τα ανθρώπινα,άστο μη το ψάχνεις καλύτερα.Καλό βράδυ να έχεις!
Μαρουλάκι μου άλλο σχόλιο περίμενα να κάνεις αλλά εσύ προτίμησες να μας μεταφέρεις σκληρές εικόνες από το πανέμορφο νησί σου.Πες καλέ ότι πρόκειται για τη Θάσο δεν θα σας κακοχαρακτηρίσουμε,έχουμε κατανόηση εδώ.Πολλά φιλιά,καλό βράδυ!
Kαλημέρα Δημήτρη,
περίμενες κάτι ποιο καυστικό?Μάλλον έχω αδρανίσει...Είναι που δεν έχω δεύτερο να παίξω μπάλα.Όσο για το νησί μας έχουμε και είμαστε αρκετά γαιδουράκια!!!
Φιλιά.
Δημοσίευση σχολίου