Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2010

Κι άλλη επιστολή Καραμανλή!!!

H επιστολή Καραμανλή κατά το freskoprama

Κάντε κλικ στην εικόνα
Η επιστολή που δημοσίευσε η Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία

Κάντε κλικ στην εικόνα
Ποια από τις δυο επιστολές είναι γνήσια;

Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2010

Οργιάζει το παραεμπόριο κλείνουν τα μαγαζιά



Ενα μεγάλο σεντόνι,κατά προτίμηση σκούρο για να μη λερώνει,κάμποσα ρούχα και πάμπολλα αξεσουάρ "μαϊμού" με παραποιημένες ή πλαστογραφημένες φίρμες και το παραμάγαζο του παραεμπορίου στήθηκε.
Ο έγχρωμος λαθρομετανάστης μικροπωλητής άλλοτε το στήνει σε πλατείες,άλλοτε σε δρόμους ή σε πεζόδρομους και συνήθως μπροστά από ομοειδή νόμιμα καταστήματα Ελλήνων πολιτών,ιθαγενών!

Στης φτώχειας τον καιρό και χωρίς κανένα ουσιαστικά έλεγχο από την Αστυνομία ή τη Δημοτική τοιαύτη κάποια λαμόγια της αγοράς θησαυρίζουν εις βάρος των μικροκαταστηματαρχών και των υπαλλήλων τους.
Αλήθεια έψαξε κανείς να βρει ποιοι κρύβονται πίσω από τους λαθρομετανάστες μικροπωλητές;
Ποιοι τους εφοδιάζουν και ποιοι τους παρέχουν άσυλο σε περίπτωση που κυνηγηθούν από όργανα της τάξεως;

Η μάστιγα του παραεμπορίου έχει εξελιχθεί σε επιδημία που πλήττει καίρια μικρά συνοικιακά μαγαζιά αλλά και την Ελληνική οικονομία γενικότερα.
Δεν είναι δυνατόν να υπολογιστεί επακριβώς ο τζίρος του παραεμπορίου αλλά,λέγεται ότι ξεπερνάει τα 20 δις ευρό κι ότι το κράτος χάνει από φόρους περίπου 5 δις ετησίως.

Κανένας βέβαια δεν υπολογίζει τη ζημιά των καταστηματαρχών(πολλοί οδηγούνται σε κλείσιμο),την ανεργία των Ελλήνων υπαλλήλων αλλά και τη διαφυγή ασφαλιστικών εισφορών.
Επίσης κανένας δεν φαίνεται διατεθειμένος να βάλει τέρμα σ' αυτή τη μορφή παραεμπορίου.
Φωνάζουν διαμαρτύρονται οι εμπορικοί σύλλογοι αλλά μέχρι εκεί.
Το παραεμπόριο εξακολουθεί ν' ανθίζει και οι  "μαϊμούδες" έχουν κατακλύσει την αγορά σε σημείο να μας εξολοθρεύσουν όλους κάποιοι στιγμή.

Το χρονογράφημα του Σαββάτου



 Στα χρόνια του κενού
της ΕΛΕΝΑΣ ΑΚΡΙΤΑ

ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ του κενού, εθίζεσαι στη σαχλαμάρα! Στο ανόητο, στο ρηχό, στο επιδερμικό... Στο «τίποτα» που μεταμφιέζεται σε «κάτι»... Στο ασήμαντο που μεταμφιέζεται σε σημαντικό...


Όλο αυτό το μπαράζ της φτιασιδωμένης ηλιθιότητας ναρκώνει τον εγκέφαλο. Νεκρώνει τα αντανακλαστικά. Χαμηλώνει τον πήχυ αντοχών και ανοχών! Τα μέτρα σύγκρισης, αργά αλλά σταθερά, σβήνουν απ΄ τη μνήμη σου...


Στα χρόνια του κενού βουλιάζεις τόσο αργά, που δεν το συνειδητοποιείς καν! Κάποτε άκουγες το «Άξιον Εστί». Τώρα, στο ραδιόφωνο ακούς τους στυγνούς δολοφόνους του πενταγράμμου... (που, απ΄ τις επτά νότες, ζήτημα αν χρησιμοποιούν τις δυο-τρεις κι αυτές φάλτσα)... Κάποτε βυθιζόσουνα στο φως και το έρεβος του Ντοστογιέφσκι ή του Καβάφη, τώρα βολεύεσαι με το βιβλίο τσέπης κάτω απ΄ την ομπρέλα της πλαζ... Κάποτε οι αξίες, τώρα οι απαξίες...


ΕΤΣΙ ΑΛΛΑΞΕ η ζωή μας... Έτσι μετατράπηκε από βιβλιοπωλείο με σπάνιες εκδόσεις σε περίπτερο με βιβλία τσέπης... Έτσι άλλαξε η ζωή μας κι έγινε «η ζωή των άλλων»... Ποιος παντρεύτηκε, ποια έκανε μπότοξ, ποιος χώρισε, με ποιαν κοιμήθηκε και με ποιαν ξύπνησε! Εκπομπές «κοινωνικού σχολιασμού», περιοδικά για ανθυποδιάσημους, παπαράτσι που κυνηγάνε την κάθε χαρά της σιλικόνης για να τη φωτογραφίσουν με το άμοιρο το παιδάκι της! Αντικαταστήσαμε τα ντολμαδάκια της γιαγιάς με την πίτσα ντελίβερι. Άνοστη σαν κόλλα αναφοράς...


Που δεν την τρώμε: την καταπίνουμε απλώς! Αμάσητη, όπως καταπίνουμε πια τα πάντα...


Κι έτσι όπως αποχαυνωμένος μετράς τους λεπτοδείκτες του ασήμαντου, έρχεται κάτι να ταράξει τους εν υπνώσει αισθητήρες σου... Μια λέξη, μια φράση, ένα βλέμμα, μια μνήμη...


ΕΝΑ Ε-ΜΑΙL... Γιατί με την καλύτερή μου φίλη, τη Ρένα Θεολογίδου, κάποτε επικοινωνούσαμε με το βλέμμα... Τώρα επικοινωνούμε με emails... Μου γράφει σκόρπιες σκέψεις, ψήγματα αναπόλησης με τον δικό της, τον μοναδικό τρόπο γραφής... Χωρίς εμφανές έναυσμα, ό,τι της έρχεται, όπως και όποτε της έρχεται, το μοιράζεται μαζί μου. Κι εγώ μαζί σας... Έτσι, για να θυμόμαστε τι σημαίνει «σπουδαία πένα»:


«Ήταν μια εποχή που η Μύκονος ήταν κάτι σαν τον Άγιο Δομίνικο. Που το ρετιρέ στο Κολωνάκι ήταν ένα όνειρο στη σφαίρα του μύθου. Ήταν μια εποχή που η αντιπαροχή ήταν η μόνη διέξοδος από την πραγματικότητα του προπολεμικού πατρικού ισογείου. Κι αν δεν υπήρχε ούτε κι αυτό το ισόγειο η φυγή προς το αδύνατο μπορούσε να πραγματοποιηθεί μόνο για ένα δίωρο στη σκοτεινή αίθουσα μιας χολιγουντιανής εκδοχής της ζωής. Ήταν η διέξοδος που σου έδινε ένα εισιτήριο του ταλίρου. Εκείνο το ελευθέρας να ταυτιστείς με τη μαγεία της Ρίτας Χέιγουορθ.


ΤΟΥΣ ΥΠΟΤΙΤΛΟΥΣ της Τζίλντα έβαλε στο Κολωνάκι και στη Μύκονο ένας. Ο Γιάννης Μαρής. Στα τέλη της δεκαετίας του ΄50 πήρε την Ελληνίδα νοικοκυρά από το χέρι και στα πρώτα ελληνικά βιβλία τσέπης αγορασμένα από το περίπτερο έξι δραχμές σε υπερπολυτελή έκδοση για την εποχή, την έβαλε μέσα σε κότερα, της γνώρισε μυστηριώδεις καλλονές και γοητευτικούς δημοσιογράφους που τις φλέρταραν μ΄ ένα ποτήρι στο χέρι. Δεν τις φλέρταραν μόνο. Άφηναν για μια στιγμή το ουίσκι στο τραπεζάκι του σαλονιού, στρέφονταν προς την αναγνώστρια και της εμπιστεύονταν τις σκέψεις τους για το τέλειο σώμα της, καθώς η καλλονή άφηνε τη μεταξωτή της ρόμπα να πέσει στο πάτωμα του μισοφωτισμένου δωματίου. Γιατί οι καλλονές του Μαρή ήταν πάντα δυο πράγματα: καλλονές και εύκολες. Καλλονές με εκείνα τα υπέροχα χαρακτηριστικά που κάθε συγγραφέας ανέξοδα χαρίζει στις ηρωίδες του και εύκολες σε μια εποχή που υπήρχε ακόμα ο όρος “προγαμιαίες σχέσεις”. Και οι νύχτες ήταν πάντα υγρές. Κι εκείνες έβγαιναν στο μπαλκόνι καπνίζοντας σχεδόν πάντα με μια μακριά πίπα κοκάλινη. Κάπου μακριά ακουγόταν μια τζαζ, αλλά εκείνες ήταν απορροφημένες από κάτι που τις απασχολούσε τυραννικά. Κοσμοπολίτισσες πάντα με κάποιο κρυμμένο μυστικό. Και ήταν αυτό ένα στοιχείο που παρέλυε την αναγνώστρια. Την αναγνώστρια που αντί να μένει στην Πλας Βαντόμ, έμενε στη Σκουφά, στη Φωκίωνος Νέγρη, στο Αιγάλεω ή στο Παγκράτι. Αυτή ήταν και η συνταγή της επιτυχίας του Μαρή που άφησε εποχή».
Αυτή είναι η φίλη μου... Αυτή είναι η Ρένα μου... Και την ευχαριστώ που- στα χρόνια του κενού ανθίσταται και με ξυπνάει απ΄ τον λήθαργο! Σ΄ ευχαριστώ που υπάρχεις, Ρενάκι!

Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2010

Απλά μαθήματα πολιτικής οικονομίας!!!




Οταν κυκλοφόρησαν τ' "Απλά μαθήματα πολιτικής οικονομίας" ο Λουκιανός Κηλαηδόνης είχε δεχθεί την επίθεση του τότε (1979) πρωθυπουργού Γ.Ράλλη,μέσα από τη Βουλή των Ελλήνων,ως υποκινητής του φοιτητικού κινήματος!
Στην Ελλάδα για όλα τα κακώς κείμενα πάντα έφταιγαν οι άλλοι,ποτέ εμείς οι ίδιοι (είτε κυβερνήτες,είτε κυβερνώμενοι).


Μια λύση στην κρίση
Σ’ ένα μικρό χωριό που ζει από τον τουρισμό λόγω της κρίσης τα πάντα έχουν νεκρωθεί. 
Για να επιβιώσουν οι κάτοικοι, ο ένας δανείζεται από τον άλλο. 
Ο καιρός περνά μέσα σ’ αυτή τη θλιβερή ατμόσφαιρα ώσπου μια μέρα… έρχεται ένας τουρίστας και ζητάει ένα δωμάτιο στο ξενοδοχείο του χωριού.
Ο ξενοδόχος του λέει την τιμή και εκείνος προπληρώνει με ένα χαρτονόμισμα των 100 Ευρώ. 

Πριν ακόμα ανέβει στο δωμάτιο του, ο ξενοδόχος πηγαίνει το χαρτονόμισμα στο χασάπη στον οποίο χρωστάει ακριβώς 100 Ευρώ.Ο χασάπης παίρνει το χαρτονόμισμα και τρέχει να το δώσει στον κτηνοτρόφο που τον εφοδιάζει με κρέας.
Ο κτηνοτρόφος παίρνει το χαρτονόμισμα και πηγαίνει να το δώσει στην πουτάνα του χωριού που της χρωστάει κάποιες τρυφερές ώρες που πέρασαν μαζί.Εκείνη με τη σειρά της τρέχει και το δίνει στον ξενοδόχο που του χρωστάει μερικές βραδιές που χρησιμοποίησε τα δωμάτια του με τους πελάτες της.
Όπως άφηνε το χαρτονόμισμα στη ρεσεψιόν, ο τουρίστας που μόλις κατέβηκε από το δωμάτιο του λέγοντας στον ξενοδόχο ότι δεν του αρέσει και άλλαξε γνώμη, αρπάζει το χαρτονόμισμα και φεύγει.
Τελικά τίποτα δεν ξοδεύτηκε, κανείς δεν έχασε, κανείς δεν κέρδισε και όλα τα χρέη ξεχρεώθηκαν!
Μήπως κάπως έτσι θα μπορέσουμε να βγούμε από την κρίση;
Αν έχετε χρόνο διαβάστε κι αυτό έχει ενδιαφέρον
κι αυτό το βίντεο κατόπιν υποδείξεως φίλου Αναγνώστη

Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2010

Στον ΣΚΑΪ η χρυσή τριάδα της ΝΕΤ


ΤΟΥΣ ΕΦΑΓΕ Ο ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ, ΤΟΥΣ ΠΑΣΑΡΕ Ο ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ










ΣΤΟΝ ΣΚΑΪ ΤΟ ΧΡΥΣΟ ΠΡΩΙΝΟ ΤΡΙΔΥΜΟ ΤΗΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ...



Τους μάζεψε όλους στο Παλαιό Φάληρο


Είναι πολύ πιθανό αύριο να είναι η τελευταία εκπομπή τωνΛυριντζή και Οικονόμου.
 Ακόμα και εάν τους δώσουν μια μικρή παράταση, από την ΕΡΤ έχουν τελειώσει με εντολήΓερουλάνου
Το ίδιο και η Τσαπανίδου.

 Καλά ενημερωμένες πηγές αναφέρουν ότι... και οι τρεις μετακομίζουν στο Φάληρο
Ο Αλαφούζος θα προσπαθήσει να δημιουργήσει πρωινή ενημερωτική ζώνη. Ανταγωνιστικός αποκλείεται να γίνει. Όπως δεν έγινε και με το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΣΚΑΪ
Παρέμβαση να κάνει με αυτούς, αποκλείεται. Προφανώς θέλει να δείξει στην αγορά ότι έχει δύναμη, θα υποθέσουν πολλοί. Λάθος. 
Τους... τράβηξε στον ΣΚΑΪ ο Παναγόπουλος
Ναι αυτός, που τον πληρώνουμε ακόμα γιατί δεν βρέθηκε ο αντικαταστάτης του στηνΕΡΤ.
 Μόνο που τώρα αποφασίζει για τον ΣΚΑΪ...

Μια δίκη με εξαιρετικό ενδιαφέρον για όλους μας




Αθήνα  14/1/2010
Προς Τους Συλλόγους Εκπ/κών Π.Ε.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
 με αφορμή τη δίκη της Δ/ντριας του 132ου Δημ. Σχ. Αθήνας
Στις 22 Ιανουαρίου 2010, στο Μονομελές Πρωτοδικείο της Αθήνας, δικάζεται η πρώην Δ/ντρια του 132ου Δημοτικού Σχολείου της Αθήνας, Στέλλα Πρωτονοταρίου καθώς και η συνάδελφος που μετείχε στη διδασκαλία της μητρικής γλώσσας των μαθητών που προέρχονται από άλλες χώρες.
Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. εκφράζει την αλληλεγγύη του στις διωκόμενες συναδέλφους και καλεί τους εκπαιδευτικούς του Λεκανοπεδίου σε συγκέντρωση που θα πραγματοποιηθεί στις 22 Ιανουαρίου 2010, ημέρα της δίκης, και ώρα 11:00 π.μ. στο Α' Μονομελές Πλημμελειοδικείου Αθηνών (πρώην Σχ. Ευελπίδων). Για το λόγο αυτό κηρύσσει δίωρη διευκολυντική στάση εργασίας (στο διδακτικό ωράριο του καθενός) για τους εκπαιδευτικούς του Λεκανοπεδίου και 24ωρη απεργιακή κινητοποίηση για τους συναδέλφους του 132ου Δημ. Σχολείο Αθηνών.
Από τη Δ.Ο.Ε.
Κάλεσμα δασκάλων από το 132ο  Δημοτικό Σχολείο Αθηνών
Ενώ η αρμονική συνύπαρξη στο σχολείο παιδιών Ελλήνων και μεταναστών αποτελεί ισχυρό ζητούμενο της ελληνικής κοινωνίας και πρόσταγμα της ελληνικής πολιτείας, στο Α' Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών δικάζεται στις 22 Ιανουαρίου 2010 η Στέλλα Πρωτονοταρίου, πρώην διευθύντρια του 132ου Δημοτικού Σχολείου Αθηνών, με την κατηγορία ότι παραχώρησε τους χώρους του σχολείου για τη διδασκαλία της μητρικής γλώσσας των αλλόγλωσσων μαθητών. Μαζί της δικάζεται και η δασκάλα η οποία δίδαξε τη μητρική γλώσσα στους μαθητές του σχολείου. Μάρτυρας κατηγορίας ο νυν διευθυντής του 132ου Δημοτικού Σχολείου κ. Γιουτλάκης. 

Εμείς, οι εκπαιδευτικοί του σχολείου, οι οποίοι συναποφασίσαμε με την πρώην διευθύντρια τις εκπαιδευτικές παρεμβάσεις που εφαρμόστηκαν στο 132ο Δημοτικό Σχολείο, καλούμε όλους και όλες εσάς που αγωνιζόσαστε καθημερινά για μια καλύτερη εκπαίδευση,  να παρευρεθείτε την ημέρα της δίκης στο δικαστήριο για να βεβαιώσουμε με την παρουσία μας όχι μόνο την αμέριστη συμπαράστασή μας στην Στέλλα Πρωτονοταρίου αλλά και την πρόθεσή μας να  αγωνιστούμε για έναν δικαιότερο κόσμο και ένα σχολείο που θα περιλαμβάνει ισότιμα όλους τους μαθητές και μαθήτριες μας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι με δεύτερη αναφορά του ίδιου προσώπου έχει σχηματιστεί δικογραφία και διεξάγεται προκαταρκτική εξέταση από την αστυνομία σε βάρος της Στέλλας Πρωτονοταρίου για δήθεν παράβαση καθήκοντος, επειδή μαζί μας εφάρμοσε προγράμματα διδασκαλίας της αλβανικής μητρικής γλώσσας και μαθήματα ελληνικών στους μετανάστες γονείς.

Δάσκαλοι που εργάστηκαν και εργάζονται στο 132ο Δημοτικό Σχολείο

Κορρέ Χρυσή                                 Μακρυγιάννης Γεώργιος
Μάστορα Πολυξένη                         Παπαδοπούλου Ευρώπη
Βασιλάκου Παρασκευή                     Παυλοπούλου Ολυμπία
Βουλαλάς Κλεάνθης                        Τσιροπούλου Μαρία
Σκαρτσίλας Σωτήρης                       Ευθυμίου Τερέζα
Σταυροπούλου Ηλιάνα                   Γεμιδοπούλου Αικατερίνη
Χαραβιτσίδης Πέτρος                      Ταζοπούλου Στεργιανή


ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΓΟΝΕΩΝ  ΚΑΙ ΚΗΔΕΜΌΝΩΝ
  ΤΟΥ 132ου ΔΗΜ. ΣΧΟΛΕΊΟΥ ΑΘΗΝΩΝ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΚΕΊΜΕΝΗ ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΣΤΕΛΛΑΣ ΠΡΩΤΟΝΟΤΑΡΙΟΥ
        ΠΡΩΗΝ  ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΜΑΣ


Στις  22 Ιανουαρίου 2010, η πρώην  διευθύντρια του 132ου Δημ. Σχολείου Αθηνών, κα Στέλλα Πρωτονοταρίου, θα καθίσει στο εδώλιο, κατηγορούμενη για «  χρήση αιθουσών του σχολείου για διδασκαλία της αλβανικής γλώσσας σε μαθητές αλβανικής καταγωγής, χωρίς γραπτή άδεια από τη υπηρεσία». Συγκατηγορούμενή της είναι η (διορισμένη από την υπηρεσία) δασκάλα Αλβανικών και μάρτυρας κατηγορίας ο διάδοχός της στη διεύθυνση του σχολείου κος Εμ. Γιουτλάκης.

   Το κατηγορητήριο εστιάζει στη διδασκαλία της  αλβανικής γλώσσας, απομονώνοντας τη συγκεκριμένη δράση από ένα ευρύτερο πλαίσιο δράσεων και πρακτικών που η κα Πρωτονοταρίου είχε συναποφασίσει με το σύλλογο διδασκόντων του σχολείου, με στόχο την ομαλή ένταξη των μαθητών και των οικογενειών τους, την καταπολέμηση της μαθητικής διαρροής και τη συνοχή της εκπαιδευτικής κοινότητας. Οι δράσεις αυτές είχαν εγκριθεί και χρηματοδοτηθεί στα πλαίσια του προγράμματος Ολυμπιακής  Παιδείας και συνεχίστηκαν μετά το πέρας του προγράμματος σε εθελοντική βάση. Περιλάμβαναν, μεταξύ άλλων, διδασκαλία  Ελληνικών σε μετανάστες γονείς, ώστε να μπορούν να βοηθούν τα παιδιά τους στα μαθήματα, αλλά και να επικοινωνούν καλύτερα με το σχολείο. Τα μαθήματα μητρικής γλώσσας (αλβανικής και αραβικής) αποσκοπούσαν , όπως ενημερωθήκαμε, στη βελτίωση της γλωσσικής ικανότητας των αλλοδαπών μαθητών και στην καλύτερη σχολική τους επίδοση, σύμφωνα με τα πορίσματα της παιδαγωγικής επιστήμης  ,αλλά και την πρακτική που εφαρμόζεται στις περισσότερες  χώρες της Ευρώπης. Είναι αυτονόητο ότι τέτοιες πρωτοβουλίες επηρεάζουν θετικά το σύνολο του μαθητικού πληθυσμού του σχολείου (και τους  Έλληνες μαθητές), αφού αντισταθμίζονται τα ελλείμματα και ανεβαίνει το γνωστικό επίπεδο. Εξάλλου η επί της ουσίας διαπολιτισμική προσέγγιση στο χώρο του σχολείου εφοδιάζει τα παιδιά μας με αξίες, εμπειρίες και δεξιότητες πολύτιμες για την μετέπειτα ζωή τους.

     Η επιλεκτική αναφορά στα μαθήματα Αλβανικών στοχεύει προφανώς στην πρόκληση εθνικιστικών  αντανακλαστικών και στην απόδοση «ύποπτων» κινήτρων στην κα Πρωτονοταρίου και τους συναδέλφους της.

   Ως γονείς του 132,  είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε από πρώτο χέρι το ήθος της κας Πρωτονοταρίου, την παιδαγωγική της ευαισθησία, την αποτελεσματικότητα με την οποία άσκησε επί σειρά ετών τα διευθυντικά της καθήκοντα. Στη διάρκεια της θητεία της, το σχολείο μας αναβαθμίστηκε, κέρδισε διακρίσεις και εύσημα.
    Για όλους τους παραπάνω λόγους, ο σύλλογός μας αισθάνεται την ανάγκη και την ηθική υποχρέωση να ενώσει τη φωνή του με τους δεκάδες συλλόγους και φορείς  που έχουν δηλώσει τη συμπαράστασή τους στις διωκόμενες εκπαιδευτικούς και να ζητήσει
-         Να απαλλαχθούν από κάθε κατηγορία
-         Να δικαιωθούν η κα Πρωτονοταρίου και οι δάσκαλοι του 132 για τις παιδαγωγικές τους επιλογές
-         Να δοθεί ένα ηχηρό μήνυμα απόρριψης του σκοταδισμού και της  ξενοφοβίας, ένα αισιόδοξο μήνυμα για την παιδεία και την κοινωνία του αύριο.
                             Για το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων
                             του 132ου Δημ. Σχολείου Αθηνών
          Η   πρόεδρος                                Η   γραμματέας
        Χατζηδιαμαντή  Ελένη                   Παγουλάτου Ολυμπία                                 


Εμείς πιστεύουμε πως πρόκειται για μια πάρα πολύ σημαντική δίκη,η οποία συμπίπτει με τη συζήτηση για το περιβόητο νομοσχέδιο για τους  μετανάστες.
Αναμένουμε με εξαιρετικό ενδιαφέρον την απόφαση της δικαιοσύνης.
Στις παρακάτω σελίδες μπορείτε να διαβάσετε το ιστορικό της υπόθεσης και πλήθος θετικών και αρνητικών τοποθετήσεων.


http://www.diamantopoulou.gr/beta/index.php?option=com_content&view=article&id=1263:-132-&catid=1:press-office








http://teachers-limnou.blogspot.com/2010/01/blog-post_21.html


update(23-1-10)
Αθώες έκρινε το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθήνας τους δασκάλους Στέλλα Πρωτονοταρίου και Ντενάντα Καρκάλο, που κατηγορούνταν για παράνομη παραχώρηση σχολικού χώρου. Πιέσεις από την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας για τη διακοπή των εξωσχολικών μαθημάτων παιδιών μεταναστών είπε ότι δέχθηκε ο μηνυτής.
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=124108

Τετάρτη 20 Ιανουαρίου 2010

Πως ξηλώνεται το πουλόβερ της κοινωνικής συνοχής


Ηρθε το τέλος των ψευδαισθήσεων
 Αναμφίβολα στην ανθρώπινη κοινή λογική έχει εμφιλοχωρήσει η φύσει (ίσως) δύναμη του ελεύθερου ανθρώπου (μάλλον Προμηθεϊκής προέλευσης) να βρίσκεται σε μια διαρκή αναζήτηση της μεγιστοποίησης της απόλαυσης.
 Όσο κι αν από πρώτη ματιά δείχνει παράδοξο, όλα τα συστήματα,
(καπιταλιστές , φιλελεύθεροι αριστεροί, όμοιοι δεξιοί, σοσιαλιστές και κομουνιστές ) αναγνωρίζουν πως η όποια πρόοδος της κοινωνίας περνάει μέσα από την όλο και διευρυνόμενη υλική πρόοδο και τη διαρκή διόγκωση των παραγωγικών δυνάμεων. 
Υπήκοντες λοιπόν και οι Νεοέλληνες στην κοινή Προμηθεϊκή εντολή , δεν μπορέσαμε να διακρίνουμε το πανούργο μειδίαμα της Ιστορίας όταν αποφασίζαμε να μεγιστοποιήσουμε τις καταναλωτικές δυνατότητές μας όχι αποταμιεύοντας , επενδύοντας , συσσωρεύοντας αλλά απλώς δανειζόμενοι ! Και καταναλώσαμε δάνεια όπως το κλέος των (υποτιθέμενων;) προγόνων μας στη διεθνή κοινότητα, των ξεχωριστών προσωπικοτήτων που μπορεί να γέννησε ο τόπος και την ακτινοβολία τους στους ξένους , το περιβάλλον και τις χάρες της χώρας μας , τηνυπόληψη και την όποια αξιοπιστία μας παρέδωσαν οι παλαιότερες γενιές έναντι των άλλων ! 
Κατρακυλήσαμε σε απίστευτα χαμηλά επίπεδα καθώς δείξαμε σε όλους πως δεν έχουμε καταλάβει ότι οι οικονομικοί μας στόχοι και κυρίως τα μέσα για την επίτευξή τους οριοθετούνται από τα δικά μας ανύπαρκτα αποθέματα και τον πεπερασμένο διεθνή ΔΑΝΕΙΣΜΟ.  
Δεν διστάσαμε να εξαντλήσουμε κάθε φυσική πηγή ( δες εξαλάτωση των γεωτρήσεων στον κάμπο της Θεσσαλίας ) προκειμένου να επιτύχουμε μια ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΤΑΤΗ ευδαιμονία καλλιεργώντας τριώροφους αγρούς (προς άγραν επιδοτήσεων από τους βελανιδοφάγους Ευρωπαίους ) και όταν όλα αυτά άρχισαν να βγαίνουν στην επιφάνεια, αλλάξαμε τροπάριο...
Πυκνώσαμε τους αποκλεισμούς των εθνικών οδών, πότε με πράσινους και πότε με μπλέ μπερέδες (οι κόκκινοι πάντα απαραίτητοι για επαναστατική γυμναστική) απαιτούντες πότε "όλα τα κιλά όλα τα λεφτά" , πότε αναπλήρωση του χαμένου αγροτικού εισοδήματος , πότε να μην απελευθερωθούν οι άδειες των φορτηγών ή των βυτιοφόρων ή διαδηλώνοντες στο κέντρο "για να μην απολυθούν οι έκτακτοι"!
Προσποιούμενοι ΟΛΟΙ ΜΑΣ πως αγνοούμε ότι ΟΛΑ αυτά πληρώνονται με ΔΑΝΕΙΚΑ ΛΕΦΤΑ , ότι εξαντλήσαμε σε δανεισμούς και τις οικονομικές δυνατότητες που υποτίθεται πως θα έχουν τα παιδιά μας και ως εκ τούτου, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΛΕΟΝ περιθώρια δανεισμών με ανθρώπινα υποφερτούς όρους ! 
Περάσαμε ευωχούμενοι την λαίλαπα (ταμειακώς ) των Ολυμπιακών Αγώνων της ντόπας και των εργολάβων, της μαύρης εργασίας και της μίζας χωρίς να διαμαρτυρηθεί κανείς (οι ελάχιστες εξαιρέσεις καταδεικνύουν του λόγου το αληθές ) αλλά τώρα που ήρθε η ώρα του λογαριασμού (λυπητερής κατά το κοινώς λεγόμενο) δείχνουμε ο ένας τον άλλο ως υπεύθυνο , ωσάν να μην επιλέξαμε εμείς τους αποφασίζοντες...
Μας κατάκλεψαν όσοι όφειλαν (και ευαγγελίστηκαν ) διαφάνεια και εμείς απλόχερα τους καλύψαμε με την παραταξιακή μας ασπίδα αντί να απαιτήσουμε ομοθυμαδόν την καταδίκη τους και την επιστροφή των κλεμμένων !
Παραδώσαμε την ελληνική αγροτική παραγωγή στους ξένους (οι αγροί μας έχουν ξεχάσει προ πολλού την ελληνικήν) και κρατήσαμε για τους Έλληνες αγρότες τίποτε τσίπουρα ,ΒΜW , φραπόγαλα και το δικαίoμα  του αποκλεισμού των δρόμων. Ομοίως η ατμομηχανή της οικονομίας μας (καλώς ή κακώς έτσι είναι η οικοδομή στη χώρα μας) πέρασε σε ξένα χέρια και το ΙΚΑ πάει από το κακό στο χειρότερο , μιας και του φορτώνονται "εθελούσιες" έξοδοι ΟΤΕδων κλπ αναξιοπαθούντων από αποκρατικοποιούμενες ΔΕΚΟ , χωρίς καμιά επιβάρυνση των "επενδυτών"! Εις δόξαν Χατζηδάκη ! Και των όποιων ομοίων του , προηγουμένων , βεβαίως... 
Δυστυχώς , η χώρα μας ΤΩΡΑ εισέρχεται σε περίοδο ΚΡΙΣΗΣ ! 
Και ακόμα δυστυχέστερα για μας αυτή δεν θα έχει τα χαρακτηριστικά που εμφανίστηκαν στις άλλες αναπτυγμένες χώρες. Εκεί υπήρξε μια κρίση στο πιστωτικό σύστημα , έσπασαν μερικές "φούσκες" και με παρεμβατικές πολιτικές το σύστημα εύκολα ή σχετικά δυσκολότερα θα ανακάμψει σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα. Γιατί εκεί υπάρχουν τα συστατικά που η δική μας τραβεστί καπιταλιστική οικονομία ΔΕΝ έχει: Θεσμούς που να λειτουργούν και Παραγωγική Βάση ! Συν το ανυπέρβλητο πλεονέκτημα της διεθνούς ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑΣ , που για τη χώρα μας μοιάζει να είναι χαμένο , αν όχι οριστικά, τουλάχιστον για τις δυό προσεχείς δεκαετίες ! 
Πως θα υποστηριχτεί λοιπόν μια οικονομική ανάκαμψη σε ένα σύστημα που δεν μπορεί να την τροφοδοτήσει από μόνο του με κανέναν από τους συντελεστές που μπορούν να την επιτύχουν και που κανείς πλέον δεν είναι διαθέσιμος να βοηθήσει οικονομικά; 
Εδώ δεν μπορεί να υπάρχει αισιοδοξία. 
Γιατί πώς μπορεί να επιτευχθεί μια συρρίκνωση της καταναλωτικής ευημερίας από τα πάνω , χωρίς τις αναπόφευκτες κοινωνικές συγκρούσεις που θα επακολουθήσουν και που φαντάζουν σφοδρότερες από τη συνήθη προστριβή των κοινωνικών στρωμάτων σε περιόδους σχετικής ευημερίας ; 
Κάπως έτσι ξεπλέκουμε το πουλόβερ της κοινωνικής συνοχής...
Πηγήgialinomati

Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2010

Χαμογελάστε,κάνει καλό!!!























του Ιατρίδη






Μπορεί να μας λείπουν πολλά,μας περισσεύουν όμως εμπνευσμένοι γελοιογράφοι και σκιτσογράφοι!
Απολαύστε τους και χαμογελάστε !

Read more: Go to TOP and Bottom