Επισκέψεις του κυρίου "Ρίχτερ"

Κάντε κλικ στην εικόνα

Δεν μας έφταναν όλα τ' άλλα άρχισαν κι οι επισκέψεις του κυρίου Ρίχτερ!

Το πρωί στις 8.23  στο θαλάσσιο χώρο  βόρια της Μυτιλήνης(πάνω από τη Μήθυμνα) και πριν από λίγο,στις 10.03,23χλμ βορειοανατολικά της Χαλκίδας.

Ευτυχώς και οι δύο σεισμικές δονήσεις ήταν χαμηλής έντασης (4 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ),από τους συνηθισμένους στον Ελλαδικό χώρο που δεν δημιουργούν ιδιαίτερα προβλήματα.

Ας ελπίσουμε πως θα σταματήσει εδώ η δραστηριότητα του εγκέλαδου.

Καραολής-Δημητρίου! Οι πρωτομάρτυρες του Κυπριακού αγώνα

Πάνε πενήντα χρόνια από την ανεξαρτησία της Κύπρου που ήρθε ως αποτέλεσμα ενός σκληρού και ανένδοτου αγώνα του Κυπριακού Ελληνισμού. Στην πορεία αυτή αναδείχθηκαν ηγέτες, ήρωες και μάρτυρες, άλλωστε, όπως λένε, το δέντρο της ελευθερίας ποτίζεται με αίμα. Σαν σήμερα, 10 Μαΐου 1956, εκτελέστηκαν στη Λευκωσία ο Μιχαήλ Καραολής και ο Ανδρέας Δημητρίου και η θυσία τους ταυτίστηκε με το δίκαιο αίτημα ενός λαού.

Ήταν δύο νέοι άνθρωποι, στρατευμένοι στη μάχη της απελευθέρωσης, που βρέθηκαν κοντά σε στιγμές οριακές και τα ονόματά τους συνδέθηκαν μια για πάντα. Βρέθηκαν στη φυλακή κατηγορούμενοι για διαφορετικές υποθέσεις, καταδικάστηκαν και οι δύο σε θάνατο και η μοίρα τους τούς έφερε να σταθούν την ίδια μέρα στο ικρίωμα της εκτέλεσης. Το πρωί της 10ης Μαΐου πρώτος απαγχονίστηκε ο Καραολής και λίγο αργότερα ο Δημητρίου. Η αγχόνη είχε στηθεί μέσα στο «προαύλιο» της φυλακής, ενώ μετά την εκτέλεση οι άθλιοι Βρετανοί, δεν απέδωσαν καν τα σώματα των νεκρών παλικαριών στις οικογένειες τους, ώστε να ταφούν σωστά. Αντίθετα, τους έθαψαν μέσα στη φυλακή σε έναν ειδικό χώρο, όπου μετέπειτα έθαψαν και άλλους, και σήμερα είναι τόπος προσκυνήματος. Πρόκειται για τα λεγόμενα φυλακισμένα μνήματα.

Ένα σοκ για την Αυτοκρατορία

Οι δύο νέοι έγιναν στο εξής αχώριστο δίδυμο. Στην Ελλάδα, που έδιναν κι έπαιρναν οι διαδηλώσεις για την Κύπρο, άπειρες οδοί και πλατείες σε κάθε μικρή η μεγάλη πόλη, μετονομάστηκαν σε Καραολή και Δημητρίου. Η είδηση της εκτέλεσής τους έκανε το γύρο του κόσμου, ξεσηκώνοντας την κατακραυγή της παγκόσμιας κοινής γνώμης ενάντια στην πάλαι ποτέ βρετανική αυτοκρατορία. Ακόμα περισσότερο στο εσωτερικό της χώρας.

Μιας Βρετανίας που στα μέσα της δεκαετίας του ΄50, και έχοντας χάσει οριστικά το τρένο της Ιστορίας, αγωνιζόταν να διατηρήσει κάτι από την παλιά αποικιοκρατική της αίγλη. Η Κύπρος αντιμετωπιζόταν σαν το τελευταίο προπύργιο σε μια σειρά «εδαφικών απωλειών». Αλλά ο λαός της Κύπρου είχε διαφορετική γνώμη. Σε όλο τον κόσμο, η αποικιοκρατία έπνεε τα λοίσθια. Είχε προηγηθεί η ανεξαρτησία της Ινδίας, ξεκινούσε η επανάσταση στην Ινδοκίνα, ενώ τα επόμενα χρόνια θα εκτυλισσόταν και η αναγέννηση της αφρικανικής ηπείρου.

Ένας χαρισματικός ηγέτης
Για το, τόσο ξεχωριστό αυτό, νησί της Ανατολικής Μεσογείου το βάρος του αγώνα έπεσε στην οργάνωση Ε.Ο.Κ.Α., ψυχή της οποίας ήταν ο Γεώργιος Γρίβας - απόστρατος αξιωματικός του ελληνικού στρατού, πρόσωπο αμφιλεγόμενο, αλλά με αναμφισβήτητες ηγετικές ικανότητες, πιο γνωστός με το ψευδώνυμο Διγενής. Στους κόλπους της οργάνωσης βρέθηκαν σύντομα χιλιάδες πατριώτες, κυρίως νέοι σε ηλικία, και από κάθε κοινωνική τάξη. Μόνο οι αριστεροί κράτησαν τις αποστάσεις τους, θεωρώντας ύποπτο το παρελθόν του Γρίβα στην ελληνική αντίσταση.

Τα πρόσωπα, πίσω από τις προτομές,oι εκτελεσθέντες Καραολής και Δημητρίου προέρχονταν από ταπεινή αγροτική καταγωγή και είχαν γνωρίσει τη φτώχεια και την εξαθλίωση των δεκαετιών ΄40-΄50. Η ένταξή τους στην ΕΟΚΑ ήταν κάτι το φυσικό. Χιλιάδες παιδιά σαν αυτούς βρέθηκαν στην ίδια θέση και θέλησαν να αγωνιστούν για να διώξουv τον Άγγλο δυνάστη από το νησί τους. Ηρωικές εποχές, για ηρωικούς ανθρώπους.

Ένας τολμηρός δρομέας
Ο Μιχαλάκης Καραολής είχε γεννηθεί το 1933 στο Παλαιοχώρι Ορεινής. Άριστος μαθητής και πρωταθλητής του στίβου (έτρεχε 800 μέτρα με τα χρώματα του ΑΠΟΕΛ) Εργαζόταν ως δημόσιος υπάλληλος τον καιρό που ξεκίνησε ο αγώνας. Μια από τις πρώτες του δράσεις ήταν η ανατίναξη (με ωρολογιακή βόμβα) της υπηρεσίας στην οποία εργαζόταν, τον Ιούνιο του 1955. Μετά από αυτή την εξαιρετικά παράτολμη πράξη βγαίνει στην παρανομία και, υπό την επίβλεψη του Πολύκαρπου Γιωρκάτζη, συμμετέχει σε πολλές επαναστατικές ενέργειες, δολοφονίες κλπ.

Σε μια από αυτές, τέλη Αυγούστου του ΄55, είχαν στόχο έναν έλληνα αξιωματικό που ήταν συνεργάτης των Άγγλων. Ο σχεδιασμός προέβλεπε να χτυπήσουν γρήγορα με πιστόλια και να διαφύγουν με ποδήλατά. Συμπτωματικά, βρέθηκαν μπερδεμένοι σε ένα πλήθος από παρακείμενη πολιτική συγκέντρωση και χρειάστηκε να προτάξουν τα όπλα για να απεγκλωβιστούν. Ο Καραολής δεν μπόρεσε όμως να πάρει το ποδήλατό του και το εγκατέλειψε εκεί. Αυτή ήταν και η καταστροφή του, καθώς οι Βρετανοί τηρούσαν ακριβέστατο αρχείο στο Τμήμα Οδικών Μεταφορών.

Από το ποδήλατο οι αρχές έφτασαν σε αυτόν και τον καταζητούσαν. Εκείνος προσπάθησε να φύγει αντάρτης στο βουνό, αλλά δεν τα κατάφερε. Η ΕΟΚΑ θέλησε να τον φυγαδεύσει με αυτοκίνητο αλλά έπεσαν σε μπλόκο της αστυνομίας και ο Καραολής συνελήφθη και οδηγήθηκε στη φυλακή και σε δίκη.

Καταδικάστηκε, με τη συνδρομή ψευδομαρτύρων, όπως λέγεται, σε θάνατο από το Έκτακτο Κακουργιοδικείο Λευκωσίας. Έτσι κι αλλιώς η μοίρα του ήταν προδιαγεγραμμένη. Στο διάστημα της δίκης η οργάνωση έκανε πολλές απόπειρες να τον βοηθήσει να δραπετεύσει, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Τα ένδικα μέσα που άσκησε, έφεση και αίτηση χάριτος, απορρίφθηκαν ασυζητητί και ο νέος έμεινε να περιμένει τη μέρα της εκτέλεσης.

Ένας μάγκας «Λεμεσανός»

Ο Ανδρέας Δημητρίου καταγόταν από τον Άγιο Μάμα, επαρχίας Λεμεσού. Γεννήθηκε το 1934 και έφτασε μέχρι την αγχόνη, έχοντας κατηγορηθεί για το φόνο ενός Άγγλου στην Αμμόχωστο, στις 28 Νοεμβρίου 1955. Ως στέλεχος της ΕΟΚΑ είχε πολυδιάστατη δράση και διακρίθηκε για το θάρρος του. Η πιο σημαντική του στιγμή ήταν η οργάνωση και η συμμετοχή στην αρπαγή σημαντικού αριθμού όπλων από τις στρατιωτικές αποθήκες Αμμοχώστου, που ήταν και ο χώρος εργασίας του. Με κίνδυνο της ζωής του κατόρθωσε να ενισχύσει σημαντικά τον αγώνα σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο.

Για την εκτέλεση του Βρετανού πράκτορα στην Αμμόχωστο καταδικάστηκε σε θάνατο, ενώ και οι δικές του αιτήσεις για έφεση και απονομή χάριτος απορρίφθηκαν από τον Κυβερνήτη Χάρνινγκ. Ο Δημητρίου βρέθηκε κι αυτός στις κεντρικές φυλακές της Λευκωσίας, όπου βέβαια συναντήθηκε με τον Καραολή που έμελλε να γίνει ο σύντροφός του στις σελίδες της Κυπριακής Ιστορίας.

Το τέλος
Το ξημέρωμα της 10ης Μαΐου 1956, στις Κεντρικές Φυλακές Λευκωσίας οι κρατούμενοι αγωνιστές της ΕΟΚΑ δεν κοιμούνται. Υπάρχει αναταραχή εξαιτίας της επικείμενης εκτέλεσης. Μισή ώρα μετά τα μεσάνυχτα είχε διαδοθεί το μήνυμα από θάλαμο σε θάλαμο. Οι Άγγλοι στρατιώτες άνοιξαν το κελί του μελλοθανάτου και τον μεταφέρουν στην αγχόνη. Είναι ο Μιχαλάκης Καραολής. Πριν το μαρτύριο ο εξομολογήθηκε στον παπά της φυλακής, και μετά αγέρωχος προχώρησε στο ικρίωμα. Τα τελευταία του λόγια ήταν: «Εμένα δεν πρέπει να με λυπάστε, αφού εγώ δεν βρίσκω λόγο για να με κλαίω, ούτε οι συγγενείς μου πρέπει να με κλαίνε».

Την ώρα που άνοιξε η πόρτα και βγήκε για την εκτέλεση, όλο το κτίριο σείστηκε από τα συνθήματα και τον εθνικό ύμνο. Λίγο αργότερα η διαδικασία επαναλαμβάνεται. Νέα αγωνία, νέα συνθήματα. Αυτή την φορά το παλικάρι που οδηγείται στην αγχόνη λέγεται Ανδρέας Δημητρίου. Από τότε οι δυό τους αποτελούν αχώριστο δίδυμο στην ιστορική μνήμη και στην καρδιά των Νεοελλήνων.

προεόρτια - μεθεόρτια

Η οργάνωση απάντησε με σκληρά αντίποινα. Εκτελέστηκαν δύο Άγγλοι στρατιώτες - οι Γκόρντον Χιλ και Ρόναλντ Σίλτον - που είχαν απαχθεί και κρατούνταν ως όμηροι. Επίσης, σχεδιάστηκε επίθεση στον αστυνομικό σταθμό Παλαιχωρίου η οποία ματαιώθηκε την τελευταία στιγμή, για να αποφευχθεί το μακελειό. Στην Ελλάδα, την προηγούμενη της εκτέλεσης, έγινε πρωτοφανούς έντασης διαδήλωση στο κέντρο της Αθήνας. Το πράγμα ξέφυγε από κάθε έλεγχο και σημειώθηκαν βίαιες συγκρούσεις μεταξύ αστυνομίας και διαδηλωτών που κατέληξαν στο θάνατο 4 ατόμων και στον τραυματισμό 200.

Όπως και να έχει το παράδειγμα των Καραολή-Δημητρίου έδωσε φτερά στους Κύπριους πατριώτες και ενίσχυσε τον αγώνα τους για μια ελεύθερη Μεγαλόνησο. Για ό,τι καλό έγινε για την υπόθεση της Κύπρου τις τελευταίες δεκαετίες, τα δύο εκτελεσμένα παλικάρια έδωσαν τα πάντα και ο λαός τους χρωστάει αιώνια ευγνωμοσύνη.
Πηγή

Ο "χρεοκοπημένος" Λαναράς ζει σαν κροίσος

Η ατυχής κατάληξη της κρουαζιέρας του Θωμά Λαναρά με τη θαλαμηγό που προσάραξε κοντά στον Πόρο αποκάλυψε τον υπερπολυτελή βίο που εξακολουθεί να διάγει ο... κατά τα άλλα χρεοκοπημένος επιχειρηματίας.
Ενα σήμα του Λιμεναρχείου Πόρου ότι μια θαλαμηγός προσάραξε προ ημερών στην περιοχή κοντά στο νησί του Αργοσαρωνικού θα περνούσε μάλλον απαρατήρητο, εάν το όνομα του επιχειρηματία που οδηγούσε το 20μετρο σκάφος, δεν ανήκε στον άνθρωπο που συνδέθηκε περισσότερο από κάθε άλλον με το «κραχ» του ελληνικού χρηματιστηρίου το 1999, βουλιάζοντας στα χρέη έναν βιομηχανικό κολοσσό και οδηγώντας στην ανεργία μερικές χιλιάδες εργαζομένους.

Μπορεί το μόνο που θυμίζει σήμερα την πάλαι ποτέ πανίσχυρη βιομηχανία κλωστοϋφαντουργίας του Θωμά Λαναρά, να είναι κάποια κλωστήρια-»φαντάσματα», που έχουν πάψει να λειτουργούν εδώ και δύο χρόνια, με τους εργαζόμενους να παραμένουν απλήρωτοι για 15 ολόκληρους μήνες, για τον ίδιο όμως -όπως ανέδειξε στον... αφρό το πρόσφατο συμβάν- δεν τίθεται καν θέμα βιοπορισμού.

Παρά το γεγονός ότι η ιστορική βιομηχανία που ο Θωμάς Λαναράς κληρονόμησε κατέληξε σε επιχειρηματικό «ναυάγιο» με παράπλευρες απώλειες για έναν ολόκληρο κλάδο της οικονομίας, ο Ελληνας επιχειρηματίας κάθε άλλο παρά στο περιθώριο φαίνεται ότι ζει.

Η ατυχής κατάληξη της κρουαζιέρας με τη θαλαμηγό Centi (με σημαία Αγγλίας, φυσικά) στον Αργοσαρωνικό, έμελλε να αποκαλύψει τον πολυτελή βίο που εξακολουθεί να διάγει ο κατά τα άλλα «χρεοκοπημένος» επιχειρηματίας.

Τα τελευταία δύο-τρία χρόνια ο βιομηχανικός όμιλος βρισκόταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας με τον επιχειρηματία να δηλώνει αδυναμία πληρωμής δεδουλευμένων. Ο ίδιος όμως, συνεχίζει να διαμένει σε μια υπερπολυτελή και αχανή βίλα στο Παλαιό Ψυχικό και να οδηγεί ένα πανάκριβο τζιπ.

Η «αυτοκρατορία» της κλωστοϋφαντουργίας Λαναρά κατέρρευσε συμπαρασύροντας μαζί της περιουσίες, τοπικές οικονομίες και θέσεις εργασίας, ωστόσο ο «αυτοκράτορας» παραμένει στον... «θρόνο» του. Αποδεικνύοντας έτσι με τον πιο αδιάψευστο τρόπο ότι η χρεοκοπία μιας βιομηχανίας παρά τον όποιο αντίκτυπο μπορεί να έχει σε οικονομία, πιστωτές και εργαζομένους, δεν σημαίνει κατ΄ ανάγκην οικονομική δυσμένεια και για τον ιδιοκτήτη, τον μεγαλομέτοχο.

Εικόνα διάλυσης
Παρά, εξάλλου, τα δάνεια δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ που απέσπασε ο επιχειρηματίας τα τελευταία χρόνια στο όνομα της διατήρησης εν ζωή της μεγαλύτερης βιομηχανίας κλωστοϋφαντουργίας στη χώρα, λουκέτα, παρατημένα εργοστάσια, απολύσεις και οφειλές σε πρώην και νυν εργαζομένους, αποτυπώνουν εδώ και ενάμιση χρόνο την εικόνα των επιχειρήσεων Λαναρά.

Προσπαθώντας να επαναφέρουν στη ζωή μια ουσιαστικά «πεθαμένη», βιομηχανία τροφοδοτούσαν επί μια πενταετία τον Ελληνα επιχειρηματία με δάνεια που εκταμίευε από τις πιστώτριες τράπεζες με την εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου.

Παρά όμως τα δάνεια αυτά, οι εργαζόμενοι παραμένουν απλήρωτοι εδώ και 1,5 χρόνο, όπως και οι απολυμένοι από τα εργοστάσια στη Νάουσα που διεκδικούν τα δεδουλευμένα τους.

Οι δεσμοί της οικογένειας Λαναρά με ένα από τα μεγαλύτερα πολιτικά «τζάκια» της ΝΔ, την οικογένεια Βαρβιτσιώτη, λειτουργούσαν -όπως λέγεται- καταλυτικά στις διαπραγματεύσεις με τα τραπεζικά ιδρύματα της χώρας, για τη σύναψη δανείων με την εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου.

Τις «γέφυρες» με τον χώρο της πολιτικής άνοιξε ουσιαστικά ο γάμος της αδερφής του πατέρα του Χρήστου Λαναρά με τον Ιωάννη Βαρβιτσιώτη. Πρώτος ξάδελφος με τον Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη, πρώτος ξάδελφος και με τον Σπύρο Καπράλο, ο πατέρας του οποίου παντρεύτηκε τη δεύτερη αδερφή του Χρήστου Λαναρά.

«Οχημα» κάθε φορά για την αναχρηματοδότηση του ομίλου, ήταν τα επιχειρησιακά σχέδια αναδιάρθρωσης και εξυγίανσης του κλωστοϋφαντουργικού τομέα, που στο σύνολό τους όμως παρέμεναν ασκήσεις επί χάρτου, χωρίς ποτέ να τηρούνται τα χρονοδιαγράμματα της οικονομικής του ανάκαμψης.

Η διαμάχη
Λαναράς Vs Λαναρά

Τα τελευταία χρόνια, ο Ελληνας επιχειρηματίας βρίσκεται σε δικαστική διαμάχη με πρόσωπο από το στενό συγγενικό του περιβάλλον. Η ποινική δίωξη ασκήθηκε προ τριών ετών, έπειτα από μήνυση που κατέθεσε ο Ζαφείρης Λαναράς, εξάδελφος του Θωμά Λαναρά, με την κατηγορία της υπεξαίρεσης χρηματικού ποσού και απάτης. Η υπόθεση, με απόφαση του Αρείου Πάγου (αμετάκλητο βούλευμα) θα εκδικαστεί στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων τον ερχόμενο Ιούνιο και ο πάλαι ποτέ «αυτοκράτορας» της κλωστοϋφαντουργίας θα καθίσει στο εδώλιο κατηγορούμενος για υπεξαίρεση χρημάτων και απάτη.

Τα θύματα
Παιχνίδια στην πλάτη των μικροεπενδυτών

Στη λίστα των «θυμάτων» της επιχειρηματικής περιπέτειας του Θωμά Λαναρά περιλαμβάνονται και χιλιάδες μικροεπενδυτές που τον λάτρεψαν στην κυριολεξία, πριν δουν τις περιουσίες τους να εξανεμίζονται.

Το 1999 αποτέλεσε κυριολεκτικά αντικείμενο λατρείας από αμέτρητους μικροεπενδυτές που είχαν την αυταπάτη ότι θα πλουτίσουν μέσα σε λίγους μήνες. Αγόραζαν μανιωδώς «κλωνάρια» (μετοχές «Κλωνατέξ») και «ναούκια» (μετοχές «Κλωστήρια Ναούσης») που «κλείδωναν» κάθε μέρα στο limit up.

Εναν μόλις χρόνο μετά που ξεκίνησε η μεγάλη κατρακύλα του ελληνικού χρηματιστηρίου, η ιστορία αγάπης θα αρχίσει εντελώς ξαφνικά να μεταλλάσσεται σε σχέση μίσους. Ηταν τότε που ξεκίνησε για όλα τα... «λαναρόχαρτα» ένας κατήφορος χωρίς τελειωμό, απαξιώνοντας τις περιουσίες χιλιάδων επενδυτών οι οποίοι πίστεψαν στο εύκολο χρήμα.

Ο Θωμάς Λαναράς συγκέντρωσε τεράστια κεφάλαια κατά τη «χρυσή περίοδο» της Σοφοκλέους, τα οποία σκορπίστηκαν σε εξαγορές εταιρειών αμφίβολης αξίας, στο όνομα του εντυπωσιασμού της Σοφοκλέους και των επενδυτών. Προτού άλλωστε ο βιομηχανικός κολοσσός οδηγηθεί στη χρεοκοπία, η χρηματιστηριακή του αξία είχε φθάσει και ξεπεράσει τα 2 δισ. ευρώ.

Εκτιμάται ότι μέσω αυξήσεων μετοχικού κεφαλαίου «μάζεψε» από τους... πιστούς επενδυτές του -με την προσδοκία βέβαια υψηλότατων αποδόσεων- πάνω από 300 εκατ. ευρώ, με στόχο την ανάπτυξη του ομίλου μέσω εξαγορών, οι οποίες δεν δικαιολογούσαν σε κανέναν βαθμό το ύψος των επενδύσεων.

Οι προσδοκίες όμως των χιλιάδων Ελλήνων μικροεπενδυτών έπεσαν στο κενό μαζί με τα... λαναρόχαρτα.

Τα λεγόμενα «κλωνάρια» (Κλωνατέξ) που τον Οκτώβριο του 1999 είχαν βρεθεί στα επίπεδα των 87 ευρώ, σήμερα κινούνται σε σχεδόν μηδενικά επίπεδα (0,6 λεπτά) και βρίσκονται σε επιτήρηση. Τα λεγόμενα «ναούκια» (United Textiles) που είχαν σκαρφαλώσει στα 144,57 ευρώ βρίσκονται πλέον εκτός ταμπλό χρηματιστηρίου. Την ίδια τύχη είχαν και οι υπόλοιπες μετοχές του ομίλου Λαναρά.

ΚΏΣΤΑΣ ΝΑΝΟΣ

από το ΕΘΝΟΣ
Δοξάστε τον κύριο,τους πολιτικούς του φίλους,τους ομοίους του,όσους χορήγησαν τα "θαλασσοδάνεια" και τους 172 εθνοπατέρες μας που ψήφισαν τα νέα μέτρα χωρίς πρώτα να έχουν στείλει ένα κλέφτη στη φυλακή!!!

Αthens by molotof

Ο ΚΥΡ σατιρίζει ελεύθερα κυβέρνηση και αντιπολίτευση

Κάντε κλικ κι απολαύστε τον ΚΥΡ

Ετήσιο μνημόσυνο και αποκαλυπτήρια προτομής του Ευγένιου Σπαθάρη

Με το συμπλήρωμα ενός χρόνου από το θάνατο του μεγάλου Καραγκιοζοπαίχτη και Δάσκαλου Ευγένιου Σπαθάρη τελέστηκε σήμερα το πρώτο ετήσιο μνημόσυνο στο Μαρούσι.
Στην εκκλησία του Ιερού Ναού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου του Δήμου Αμαρουσίου όπου μεγάλωσε,έζησε κι εργάστηκε ο σπουδαίος κι αξέχαστος καλλιτέχνης,παρουσία της οικογένειάς του,πλήθους κόσμου,πολιτικών και δημοτικών αρχών και της μπάντας του δήμου τιμήθηκε η μνήμη του.
Στη συνέχεια έγιναν τα αποκαλυπτήρια της προτομής του Ευγένιου Σπαθάρη στον εξωτερικό χώρο του Σπαθάρειου Μουσείου Θεάτρου Σκιών του Δήμου Αμαρουσίου.

Χρόνια Πολλά μ' ένα τριαντάφυλλο και μια αγκαλιά

Χρόνια Πολλά μ' ένα τριαντάφυλλο και μια αγκαλιά... 

σ' όλες τις Μανούλες του κόσμου!

«Η μητέρα μου είναι γλυκιά και τρυφερή και μ αγαπάει.Θα θελε να χε σταματήσει ο χρόνος εκείνη τη στιγμή που μ έχει αντίκρυ της και με κοιτάζει. Γνωρίζω εκείνη τη στιγμή καλά, μα δεν μπορώ ούτε μπορεί να τηνε σταματήσει. Κι έτσι θα μείνει πάντα στη μνήμη μας, ευγενική και τρυφερή να καρτεράει μια δυο στιγμές που πέρασαν, μια δυο στιγμές που έζησα μοναδικά για εκείνη».Μάνος Χατζιδάκης
«μα πιο πολύ, η όψη της μητέρας μου,
όταν γυρνώ αργά το βράδυ και τη βρίσκω
μ ένα βιβλίο στο χέρι να προσμένει
βουβή, ξαγρυπνισμένη και χλομή». Ντίνος Χριστιανόπουλος

Ο Νίκος Χατζόπουλος με το βιολί του για όλες της Μανούλες με αγάπη

Δεύτερη Κυριακή του Μάη γιορτή της Μητέρας αλλά, επειδή η επικαιρότητα είναι αμίλικτη:"Μάνα που ζω;"ρωτάει ο Βαγγέλης Κορακάκης!

Οι κουρτίνες της κυρίας Διαμαντοπούλου

Διαγωνισμός 200.000 ευρώ  εν μέσω κρίσης!

Τελικά όταν στη Βουλή ο πρωθυπουργός μιλούσε για κουρτίνες εννοούσε την υπουργό Παιδείας κ. Διαμαντοπούλου που παρεμπιπτόντως στέλνει το γιο της σε ΙΔΙΩΤΙΚΟ κολέγιο και η οποία έχει προκηρύξει διαγωνισμό για κουρτίνες (!!!) στο υπουργείο της συνολικού κόστους 200.000 ευρώ! 
Έτσι ερμηνεύει η κυρία Διαμαντοπούλου την ανάγκηπεριστολής κρατικών δαπανών την ώρα που η χώρα σύρεται στο ΔΝΤ και κινδυνεύει να χρεοκοπήσει; 
Και ένα ακόμα ερώτημα για την "ηθικά ακέραιη" Υπουργό Παιδείας: για ποιο λόγο αύξησε το κόστος του έργου στις 200.000 ευρώ όταν το κόστος για την εγκατάσταση κουρτινών στο Υπουργείο της είναι μόλις κάτι παραπάνω από 100.000 ευρώ; 
Για όσους δεν γνωρίζουν ο διαγωνισμός που ήταν υπό εξέλιξη στο υπουργείο Παιδείας και τον οποίον παρέλαβε η κυρία Διαμαντοπούλου μιλούσε για περίπου 100.000 ευρώ, ποσό το οποίο η ίδια διπλασίασε και αυτή τη στιγμή το δημόσιο ετοιμάζεται να πληρώσει 200.000 ευρώ για τις κουρτίνες του γραφείου της "αυτοκράτειρας" της κυβέρνησης. 
Αληθεύει ότι ο κ. Πανάρετος, τον οποίον η Άννα δεν θέλει να βλέπει ούτε "ζωγραφιστό", έχει ήδη ενημερώσει το γραφείο του πρωθυπουργού προκειμένου να τραβήξουν το αυτί της υπουργού Παιδείας για το σκανδαλώδη διαγωνισμό; Τουλάχιστον θα μας πει η κ. Διαμαντοπούλου τι χρώμα έχει επιλέξει να διακοσμήσει τις κουρτίνες του υπουργείου; Ελπίζουμε να ταιριάζουν μονάχα με τα πανάκριβα συνολάκια της...
Πηγή:press-gr

Το χρονογράφημα του Σαββάτου

Οι 300 του Λεωνίδα,του Γιώργου,του Αντώνη...
της ΕΛΕΝΑΣ ΑΚΡΙΤΑ
ΤΟΥΣ ΕΒΛΕΠΑ και τους καμάρωνα. Τους έφτυνα να μην τους ματιάσω! Τα μανάρια μου, τα καμάρια μου, τα αστέρια μου! Οι εθνομπαμπάδες και οι εθνομαμάδες! Οι κοστουμάτοι και οι ταγεράτες! Βουτηγμένοι στην οδύνη και τη συντριβή, κράτησαν ενός λεπτού σιγή για τους νεκρούς των αιματηρών επεισοδίων στο κέντρο της Αθήνας. Ενα λεπτό: μισό για την οδύνη κι άλλο μισό για τη συντριβή. Και μόλις πέρασαν τα 60 δευτερόλεπτα, ο καθένας επέστρεψε στη ρουμπίτσα του. Η ζωή συνεχίστηκε. Ενα λεπτό αργότερα...

Οι 300 του Λεωνίδα έπεσαν για την πατρίδα. Οι 300 της Βουλής έριξαν την πατρίδα. Την έριξαν στην απελπισία, στο αδιέξοδο, στην καταστροφή. Την έκαναν σαν τα μούτρα τουςτα οποία δεν είναι και για χόρταση!

ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΝΑ η μαμά μου μού είπε πως όταν κάθεσαι να φας, μετά πληρώνεις και τον λογαριασμό. Δεν μου είπε πως άλλοι τρών΄ κι άλλοι πληρώνουν. Αλλοι χλαπακιάζουν τον άμπακο κι άλλος ψάχνει τις τσέπες του για φραγκοδίφραγκα!

Κι έρχομαι και ρωτάω, η αγνή χωριατοπούλα (πριν να τρελαθώ τελείως, πριν να μετατραπώ σε Αστέρω- υστέρω- «μάνα μου είναι τα βουνά, πατέρας μου ο κάμπος»):

γιατί οι 300 πρέπει να είναι 300; Γιατίσ΄ αυτήν τη χώρα τη μικρή που μοίρα δεν τη μοίρανε- πρέπει να έχουμε τόσους βουλευτές; 11.000.000- στο περίπου- νοματαίοι είμαστε. Οι Γερμανοί που είναι 80.000.000, ζωή να ΄χουν- λέμε τώρα και καμιά μαλακία, να περάσει η ώρα!- εκπροσωπούνται από 600 βουλευτές. Με τα απλά μαθηματικά, αν κάνουμε την αναγωγή, εμείς εδώ- σύμφωνα με το γερμανικό σύστημα- θα έπρεπε να έχουμε 75 βουλευτές!

Κι εγώ σου λέω, δεν μας κάθεται το νουμεράκι. Και δεν μας κάθεται γιατί με βάση το Σύνταγμα το μίνιμουμ είναι οι 200. Που για τα δικά μου, λιτά και μίνιμαλ γούστα, καμιά 100σταριά φτάνουν και περισσεύουν!

Κανένα στερητικό σύνδρομο δεν θα μου προέκυπτε!

ΕΓΙΝΑΝ, μας είπε ο Πρωθυπουργός, περικοπές στα δώρα των βουλευτών. Γιατί μόνο στα δώρα, καλά μου παιδιά; Γιατί όχι και στους μισθούς; Ξέρω... Ξέρω... Οι βουλευτές έχουν έξοδα μετακίνησης, έξοδα παραστάσεων και δεν συμμαζεύεται. Ειδικά οι εκλεγμένοι στην περιφέρεια πρέπει να διατηρούν- και να συντηρούν- δύο γραφεία. Κι εγώ τι πρέπει να πράξω τώρα; Να κάνω το σκατό μου παξιμάδι, για να μη χάσει το γραφείο του ο άλλος;

Ας στήσει ένα τραπέζι με έναν κομπιούτορα στην αποθήκη του σπιτιού του, δικό του το πρόβλημα!

Ξέρω... Ξέρω... Αναλογικά με τους βουλευτές των άλλων κρατών οι δικοί μας είναι οι πιο χαμηλά αμειβόμενοι. Αναλογικά, όμως με τους εργαζόμενους στα άλλα κράτη, οι δικοί μας επίσης είναι στα μαύρα Τάρταρα. Κόψτε, λέμε! Πάρτε ένα ψαλίδι, ένα μαχαίρι, μια χαντζάρα- μη σου πω- και κόψτε!

Γιατί τα καλά τα παλικάρια που τώρα στερούνται το δωράκι τους, ξέρουν κι άλλα μονοπάτια. Το ξέρετε ότι πληρώνονται έξτρα την κάθε συνεδρίαση; Το ξέρετε ότι για να «ρεφάρουν» τα λεφτά που χάνουν από το δώρο, έχουν φτάσει να κάνουν μέχρι και 10 συνεδριάσεις την ημέρα;

Τόσο πολύ «πονάνε» αυτόν τον τόπο!

Μόνο που ο μαύρος καημός τους εξαντλείται στα παράθυρα των δελτίων και στις συνεντεύξεις. Μένει στα λόγια και δεν φτάνει μέχρι την τσέπη!

ΚΥΡΙΕ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΕ, μειώστε τον αριθμό βουλευτών- όσο πάει πιο κάτω. Κάντε περικοπές στους μισθούς τους. Καταργήστε παροχές, χλιδές, αμάξια, φρουρές, επιδόματα.

Στα ζόρια, ο εκπρόσωπος του λαού οδηγεί και ο λαός έπεται. Εδώ ας μη ζητάμε να οδηγεί ο λαός και ο εκπρόσωπος να έπεται.

Γιατί την «οργή λαού» δεν την έχουμε ακουστά, απλώς: τη νιώθουμε στο πετσί μας!

(Το «μικρό κι ασήμαντο θεματάκι» της βουλευτικής ασυλίας που επιτρέπει σε όλα τα λαμόγια, τους ψεύτες και τους κλέφτες να πίνουν καφέ στο Κολωνάκι, θα το πιάσω μια άλλη μέρα. Μια μέρα που η πίεση και η αδρεναλίνη μου θα είναι σε πιο φυσιολογικά- για την εποχή επίπεδα!)

Και αν σήμερα τσουβαλιάζω ΚΑΙ τους 300 σε ένα ντορβά, δεν σημαίνει πως δεν διαχωρίζω τους 5-10, άντε 15, που αξίζουν. Ομως, ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη. Ούτε δύο, μη σου πω!

Ενός λεπτού σιγή... Για ένα κοινοβουλευτικό σύστημα που έχει πεθάνει και δεν το ξέρει... 

Απάντηση στη Μαρία Χούκλη από ένα "Αγγελούδι"

"Αγαπητή και σεβαστή κυρία Μαρία Χούκλη διάβασα με πολύ προσοχή το γράμμα σας.Με συγκινήσατε και με κάνατε να κλάψω.

Ας ξηλωθεί ολόκληρο το τρύπιο πουλόβερ της μεταπολίτευσης

Ως εδώ ήταν!
Το χιλιοτρυπημένο πουλόβερ της μεταπολιτευτικής Ελλάδας άρχισε να ξηλώνεται μετά την ψηφοφορία για τα μέτρα του ΔΝΤ,τα οποία υπερψηφίστηκαν με 172 "ΝΑΙ" έναντι 121 "ΟΧΙ" και 3 "ΠΑΡΩΝ".
Τα δυο μεγάλα παιδιά,των δυο κυρίως υπεύθυνων κομμάτων για την κατάντια της χώρας,για αρκετή ώρα έπαιζαν πιγκ-πογκ με τα σκάνδαλα και τις κλεψιές των κομμάτων τους.
"Αν πεις εσύ γι' αυτό","θα πω εγώ για κείνο"!!!
Και συνέχιζαν υπό τα ηχηρά χειροκροτήματα της ενθουσιασμένης πλατείας.
Το άκρον άωτον της γελοιότητας,το θέατρο του παραλόγου με τον "ηλίθιο" και τον "πανηλίθιο" σε πολλοστή προβολή!
Το βάρος των χτεσινών δολοφονιών το αντιπαρήλθαν ως να μη συνέβη ποτέ.
Ούτε τύψεις,ούτε ενοχές,τους πέρασε κι η εκπεφρασμένη θλίψη!
Αφού μας θύμισαν και περιπτώσεις που πολλοί από μας ίσως να 'χαμε ξεχάσει πήραν το γιαταγάνι της πρόσκαιρης εξουσίας τους κι άρχισαν να κόβουν κεφάλια!
Δεν πίστευε ο Γιωργάκης πως θα υπήρχαν Βουλευτές με το θάρρος της γνώμης τους.
Απ' όσα βλέπαμε βέβαια ούτε μεις το πιστεύαμε.
Κι όμως ο Γιάννης Δημαράς μας διέψευσε: «Δηλώνω παρών στις γενεές των συγγενών αλλά και των άλλων συν-Ελλήνων, που έχουν την ίδια κοινωνική καταγωγή με μένα. Δηλώνω παρών στη μάνα μου και τον πατέρα μου, που με γέννησαν και με μεγάλωσαν αγωνιζόμενοι κάθε μέρα και νύχτα για να υπερασπιστώ την αξιοπρέπεια, την τιμή και το δικαίωμα των απλών ανθρώπων στη ζωή…»
Επίσης όπως δήλωσε ο κύριος Β.Οικονόμου "εκφράζω με την ψήφο μου την αγανάκτησή μου για το γεγονός ότι τα επερχόμενα μέτρα που επιβλήθηκαν από μηχανισμούς που συμμετείχαν ενεργά στην κατακρήμνιση της ελληνικής οικονομίας ή ανέχτηκαν σιωπηρώς τα κερδοσκοπικά παιχνίδια σε βάρος της χώρας μας, ζητούν σήμερα από τον ελληνικό λαό να δεχτεί την μετατροπή της Ελλάδας σε μια τριτοκοσμική χώρα. Ζητούν την κατάργηση βασικών εργασιακών δικαιωμάτων, την υποχώρηση του βιοτικού επιπέδου του λαού και την καταστροφή της μεσαίας τάξης".
Είθε το παράδειγμα των Σακοράφα,Δημαρά και Οικονόμου να το ακολουθήσουν κι άλλοι.
Στην πορεία της συζήτησης των επιμέρους μέτρων θα δοθούν αρκετές ευκαιρίες σε πολλούς που αυτή τη στιγμή αμφιταλαντεύονται.
Ας έχουν κατά νου την πιο πάνω φωτογραφία και με το χέρι στην καρδιά και το μυαλό στους νέους,στους εργαζόμενους και στους συνταξιούχους αυτής της χώρας να πράξουν το καθήκον τους.
Ας βγουν από το κομματικό κοπάδι κι ας μη σκεφτούν την επόμενη θητεία τους.
Αλλωστε το ίδιο διατυμπανίζει κι ο πρωθυπουργός!
Τώρα που έγινε η αρχή ας ξηλωθεί ότι απόμεινε από το φαγοπότι των "σκόρων"!
Ας ενεργοποιηθεί κι η τσιμπίδα του νόμου για τους κλέφτες και τους απατεώνες.
Δεν μπορεί όλο και κάποιος εισαγγελέας θα παρακολούθησε τη σημερινή παράσταση.
Με τα της ΝΔ δεν θα ασχοληθούμε γιατί εκεί παίζονται εσωκομματικά παιχνίδια(μέχρι και διάσπαση),πάντως αναμένονται κι άλλες διαγραφές κι όχι μόνο από την κοινοβουλευτική ομάδα αλλά κι από το κόμμα.