Στις 23 Ιουλίου 1974 η επτάχρονη δικτατορία της 21ης Απριλίου, υπό το βάρος της Τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, κατέρρευσε. Οι στρατιωτικοί παρέδωσαν την εξουσία στους πολιτικούς και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής,ο επονομαζόμενος και "εθνάρχης" άρτι αφιχθείς εκ Παρισίων,ορκίστηκε πρωθυπουργός της χώρας, επικεφαλής της κυβέρνησης «Εθνικής Ενότητας» τις πρώτες πρωινές ώρες της 24ης Ιουλίου.
Από την ημέρα αυτή αρχίζει η εποχή της «Μεταπολίτευσης» και η
Πολλά έχουμε δει σ’ αυτόν τον τόπο. Η «μεταπολίτευση» είναι ο ζωολογικός κήπος της σύγχρονης Ελλάδας - Ένας σατράπης, θρασύτατος, βωμολόχος κι αγράμματος, πρώην χαϊδεμένος της Φρειδερίκης κι εκπρόσωπος του παρακράτους, να βαφτίζεται «Εθνάρχης»...
Πανέξυπνο, ευφυέστατο, χχαρισματικό και απολύτως αμοραλιστή πρωθυπουργό, είδαμε στο πρόσωπο του Ανδρέα Παπανδρέου (ολόκληρο λαϊκό κίνημα για μια αεροσυνοδό).
Είδαμε και το «κάθαρμα» του 1965, στην πρωθυπουργία προσπαθώντας να ξεπουλήσει ό,τι προλάβαινε (πρώτη και τελευταία του ευκαιρία, το ήξερε και βιαζόταν να προλάβει).
Όσοι στη μακρά διάρκεια της μεταπολίτευσης υπήρξαμε μόνιμοι και σταθεροί επικριτές μιας εποχής ψεύδους, μεταμορφισμού, συλλογικών αυταπατών και ανενδοίαστης απάτης, βρισκόμαστε διχασμένοι ανάμεσα στη χαρά και τη λύπη.
Χαρά γιατί επιτέλους αυτό το σύστημα βαδίζει στην έξοδό του από την ιστορία και έχουμε την αίσθηση ότι δικαιώθηκε μια ανυποχώρητη και συστηματική αντίθεση σε αυτό και, ταυτόχρονα, μια βαθύτατη λύπη γιατί αυτή η έξοδος πραγματοποιείται μέσα από μεγάλες καταστροφές για τη χώρα.
Σαράντα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας
Ήταν 24 Ιουλίου 1974 όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής φτάνει και πάλι στην Ελλάδα, μετά την κατάρρευση της δικτατορίας υπό το βάρος του πραξικοπήματος και της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο.
Επικεφαλής της κυβέρνησης «Εθνικής Ενότητας», κατόρθωσε με αποφασιστικές κινήσεις να αποκαταστήσει πλήρως τη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος στην Ελλάδα.
ΕΜΕΤΟΣ ΚΑΙ ΑΗΔΙΑ Η ΒΟΥΛΤΕΨΗ: "ΕΠΙ 40 ΧΡΟΝΙΑ ΖΟΥΣΑΜΕ ΜΙΑ ΤΕΧΝΗΤΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΧΟΥΝΤΑ ΤΟ ΝΑ ΣΟΥ ΚΟΒΟΥΝ ΤΟΝ ΜΙΣΘΟ..."
Με την ευκαιρία της ...αποκατάστασης της δημοκρατίας, η κυβερνητική εκπρόσωπος, άνοιξε το κουτάκι και κατέβαζε ό,τι ηλιθιότητες μπορεί να σκεφτεί κανείς!
Στην εκπομπή του ΑΝΤ1 και στους Σιομόπουλο-Ρογκάκο, η Σοφία Βούλτεψη έλεγε: "Δεν είναι χούνται η περικοπή των μισθών ή των συντάξεων. Χούντα είναι τα ξερονήσια...".
έτοιμοι οι δίσκοι με τα κόλλυβα της Δημοκρατίας του Παπούλια και των άλλων
Η νέα μεταπολίτευση άρχισε. Ε-ε- ε-ρχεται ο Καραμανλής με ελικόπτερο από τη Ραφήνα. Σιγά. Τι έγινε τότε με την Κύπρο; Μία επιστράτευση. Τώρα γίνεται μία επιστράτευση κάθε μέρα.....
“Στα μέσα του 1970, μετά την επαναδημοκράτιση, είδα τον Σπύρο να σουλατσάρει από καφενείο σε καφενείο με δυο τρεις εφημερίδες στη μασχάλη. Όλες στο πρωτοσέλιδο είχαν τη φωτογραφία του ‘“εθνάρχη” με τα ατάσθαλα φρύδια. Κοτλέ καμπάνα παντελόνι, πουκαμισάκι ξεκούμπωτο με την τρίχα βιτρίνα και τον παχύ σταυρό απ’ τα βαπτίσια του.
Έλεγε ιστορίες στους θαμώνες για την εξορία που τον έστειλε η χούντα. ‘Αυτοεξορισμένος’ κι αυτός στη Σουηδία. Δεν ήταν κι άσχημα τελικά. Έλεγε και ξανάλεγε την ιστορία για τα κορόιδα τους σουηδούς που του αγοράσανε αμάξι επειδή είχε κάνε δήλωση πως το δικό του κάηκε. Κρατική ασφάλεια, κοινωνικό κράτος εκεί. Ένα πλαστό χαρτί απώλειας και να σου ο λαζός με το καινούριο volvo.
Mε το volvo ήρθε στην Ελλάδα το 1976 και με την ιδιότητα του αντιστασιακού, αυτοεξόριστου, κατατρεγμένου αντιφρονούντα, κι αμέσως έπιασε δουλειά. Ένας κολλητός του δούλευε στη νομαρχία... τμήμα πολεοδομίας. Κάτι μαγειρέψανε με ένα οικόπεδο, κάτι άδειες πλαστογραφήσανε και με μια αντιπαροχή βρέθηκε με δυο τρία διαμερίσματα στην κατοχή του. Νοίκιασε τα τρία σε φοιτητές της σχολής που άνοιξε στην πόλη και κάθονταν. Τώρα είχε χρόνο να σώσει τους συμπολίτες του από την κατάρα της αντιπαροχής που τσιμέντωσε τα πάντα.
Eλλάδα, Τετάρτη 7 Νοέμβριου 2012. Η κυβέρνηση Σαμαρά φέρνει στην Βουλή του Μειμαράκη, των διορισμένων συγγενών, φίλων, κολλητών των εθνοπατέρων και του ζημιογόνου καναλιού το 3ο Μνημόνιο προς ψήφιση.
Την ίδια ώρα τα 3 κόμματα της συγκυβέρνησης συνεχίζουν ακάθεκτα να διορίζουν τα δικά τους παιδιά σε οργανισμούς που ελέγχονται από το κράτος με πιο χαρακτηριστική την ξεφτίλα στην κρατική τηλεόραση.
Μόλις σήμερα ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αδαμόπουλος κατήγγειλε τον διορισμό της συζύγου του υπουργού Εργασίας Βρούτση και της κόρης του Γενικού Γραμματέα του υπ. Οικονομικών Μέργου.
Το άθλιο καρατικοδίαιτο παρακράτος της διαπλοκής που οικοδομήθηκε πάνω στα κουμπούρια της Τρομοκρατίας με το άλλοθι των σταγονιδίων της χούντας-αλήθεια οι εκτελέσεις των τρομοκρατών ποιους ωφέλησαν;-συνεχίζει ως σήμερα να κάνει παιγνίδι με τα πολιτικά κουρέλια της μεταπολίτευσης να διεκδικούν ηγετικούς ρόλους αντί να σαπίζουν στις πιο σκοτεινές φυλακές.
Πρώτες πρωινές ώρες της 24ης Ιουλίου, στο γραφείο του διορισμένου από την Χούντα Γκιζίκη μαζεύτηκαν οι Κανελόπουλος, Αβέρωφ, Μαύρος, Νόβας, Ζολώτας, Γαρουφαλιάς και Μαρκεζίνης. Με εξαίρεση τον Μαύρο, αρχηγό της ΕΚ, οι υπόλοιποι είναι τα στελέχη της δεξιάς, οι δυο τελευταίοι μάλιστα χουντικοί. Ο Γκιζίκης κάνει σαφές ότι δεν πρόκειται να βγει κανείς από το δωμάτιο αν δεν σχηματιστεί κυβέρνηση. Αλλά και οι αστοί πολιτικοί διστάζουν να αναλάβουν σε μια τόσο κρίσιμη περίσταση. Μια προσπάθεια για κυβέρνηση Κανελόπουλου - Μαύρου αποτυγχάνει και απλά θα κάτσουν να περιμένουν τον Καραμανλή που έρχεται εσπευσμένα από το Παρίσι.
Δεν ήταν δυνατόν όμως να δεχτεί ο λαός σαν «αποκατάσταση της δημοκρατίας» τον ερχομό του ηγέτη της δεξιάς, του στηρίγματος του μετεμφυλιακού κράτους, του εμπνευστή των εκλογών της βίας και της νοθείας. Η επιβολή της λύσης Καραμανλή στον λαό ήταν έργο των ρεφορμιστών. Με αντάλλαγμα τη νομιμοποίηση των κομμάτων της και τη συμμετοχή τους στο πολιτικό παιχνίδι, η αριστερά έδωσε απόλυτη πολιτική κάλυψη στη λύση Καραμανλή και ζήτησε από το κίνημα να τον στηρίξει. Η φράση του Θεοδωράκη «Καραμανλής ή τανκς» δείχνει τον ιστορικό εκβιασμό των ρεφορμιστών προς τον λαό.
Η Piazza, λόγω της επετείου της μεταπολίτευσης σας παρουσιάζει την ταινία ντοκιμαντέρ η οποία αναφέρεται στην δίκη των πραξικοπηματιών της 21ης Απριλίου του 1967. Προβάλλονται ντοκουμέντα από την εν λόγω δίκη με τις απολογίες του Παπαδόπουλου, του Αγγελή, του Πατακού κ.ά. Ο σκηνοθέτης ενδιάμεσα απ' τις σκηνές της δίκης παραθέτει ιστορικά ντοκουμέντα που φανερώνουν πως φτάσαμε στην Χούντα του 1967 (μεταξικό καθεστώς, Δεκεμβριανά, Εμφύλιος, δίκη Μπελλογιάννη, δολοφονία Λαμπράκη κ.ά.). Από τον φακό περνάνε σχεδόν όλοι οι πρωταγωνιστές εκείνης της ταραγμένης περιόδου όπως ο τέως βασιλιάς Κωνσταντίνος, ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Ιωάννης Μεταξάς, ο Γεώργιος και ο Ανδρέας Παπανδρέου, η Μελίνα Μερκούρη και πολλοί άλλοι. Πρόκειται για ένα πολύ καλό ιστορικό ντοκιμαντέρ που παραχωρεί στην κρίση του θεατή πρωτογενές ιστορικό υλικό προς μελέτη. Η ταινία είναι σκηνοθετημένη από τον Θεοδόση Θεοδοσόπουλο. Η μουσική είναι του Γιώργου Γιαννουλάτου με βασική ερμηνεύτρια την Άλκηστη Πρωτοψάλτη. Κυκλοφόρησε το 1981. piazzadelpopolo
Πρώτες πρωινές ώρες της 24ης Ιουλίου, στο γραφείο του διορισμένου από την Χούντα Γκιζίκη μαζεύτηκαν οι Κανελόπουλος, Αβέρωφ, Μαύρος, Νόβας, Ζολώτας, Γαρουφαλιάς και Μαρκεζίνης. Με εξαίρεση τον Μαύρο, αρχηγό της ΕΚ, οι υπόλοιποι είναι τα στελέχη της δεξιάς, οι δυο τελευταίοι μάλιστα χουντικοί. Ο Γκιζίκης κάνει σαφές ότι δεν πρόκειται να βγει κανείς από το δωμάτιο αν δεν σχηματιστεί κυβέρνηση. Αλλά και οι αστοί πολιτικοί διστάζουν να αναλάβουν σε μια τόσο κρίσιμη περίσταση. Μια προσπάθεια για κυβέρνηση Κανελόπουλου - Μαύρου αποτυγχάνει και απλά θα κάτσουν να περιμένουν τον Καραμανλή που έρχεται εσπευσμένα από το Παρίσι.
Δεν ήταν δυνατόν όμως να δεχτεί ο λαός σαν «αποκατάσταση της δημοκρατίας» τον ερχομό του ηγέτη της δεξιάς, του στηρίγματος του μετεμφυλιακού κράτους, του εμπνευστή των εκλογών της βίας και της νοθείας. Η επιβολή της λύσης Καραμανλή στον λαό ήταν έργο των ρεφορμιστών. Με αντάλλαγμα τη νομιμοποίηση των κομμάτων της και τη συμμετοχή τους στο πολιτικό παιχνίδι, η αριστερά έδωσε απόλυτη πολιτική κάλυψη στη λύση Καραμανλή και ζήτησε από το κίνημα να τον στηρίξει. Η φράση του Θεοδωράκη «Καραμανλής ή τανκς» δείχνει τον ιστορικό εκβιασμό των ρεφορμιστών προς τον λαό.
Η Piazza, λόγω της επετείου της μεταπολίτευσης σας παρουσιάζει την ταινία ντοκιμαντέρ η οποία αναφέρεται στην δίκη των πραξικοπηματιών της 21ης Απριλίου του 1967. Προβάλλονται ντοκουμέντα από την εν λόγω δίκη με τις απολογίες του Παπαδόπουλου, του Αγγελή, του Πατακού κ.ά. Ο σκηνοθέτης ενδιάμεσα απ' τις σκηνές της δίκης παραθέτει ιστορικά ντοκουμέντα που φανερώνουν πως φτάσαμε στην Χούντα του 1967 (μεταξικό καθεστώς, Δεκεμβριανά, Εμφύλιος, δίκη Μπελλογιάννη, δολοφονία Λαμπράκη κ.ά.). Από τον φακό περνάνε σχεδόν όλοι οι πρωταγωνιστές εκείνης της ταραγμένης περιόδου όπως ο τέως βασιλιάς Κωνσταντίνος, ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Ιωάννης Μεταξάς, ο Γεώργιος και ο Ανδρέας Παπανδρέου, η Μελίνα Μερκούρη και πολλοί άλλοι. Πρόκειται για ένα πολύ καλό ιστορικό ντοκιμαντέρ που παραχωρεί στην κρίση του θεατή πρωτογενές ιστορικό υλικό προς μελέτη. Η ταινία είναι σκηνοθετημένη από τον Θεοδόση Θεοδοσόπουλο. Η μουσική είναι του Γιώργου Γιαννουλάτου με βασική ερμηνεύτρια την Άλκηστις Πρωτοψάλτη. Κυκλοφόρησε το 1981. piazzadelpopolo
.jpg)