Ένα βιβλίο δυο φορές σπάνια θα διαβάσω
τώρα την πέμπτη άρχισα, πήρα την πρώτη δόση.
Ο τίτλος λέει ¨πριν την αυγή βαθύ είναι το σκοτάδι¨.
Η Πριοβόλου, η συγγραφεύς, στης λήθης το πηγάδι
μπήκε βαθιά κι ανέσυρε στου φιλιατρού το πρέκι
τον φωτισμένο Δάσκαλο Χριστόδουλο Παμπλέκη
που απ’ τη Μπαμπίνη ορμώμενος έφτασε ως τη Δύση
τις επιστήμες που άνθιζαν, εκεί, να μελετήσει.
Τα έργα του, εγχειρίδια ελεύθερων ατόμων,
δυόμισι αιώνες τα ’σχιζαν φρουροί ιερών κανόνων.
Είναι ένα μυθιστόρημα για τον πικρό του βίο,
και το διωγμό που δέχτηκε απ’ το ιερατείο,
γιατί αυτός αντίθετα πήγε από το ρεύμα,
αγνόησε το θέσφατο ¨πίστευε, μη ερεύνα¨.
Εκείνος αγωνίστηκε να φτάσει ως τη γνώση
και ως σοφός στους μαθητές, αυτή, να μεταδώσει.
Δύσκολο θέμα έπιασε η Πριοβόλου Ελένη
μα έλα που την έλκουνε της γης οι κολασμένοι.
Τέτοιο βιβλίο, αγαπητοί, δε γράφει όποιος κι όποια
πρέπει τα φιλοσοφικά να ξέρει κατατόπια,
σε βάθος την πολιτική μα και την ιστορία
αλλά και τις τρικλοποδιές που βάζει η εξουσία.
Η Ελένη τα προσόντα αυτά και βέβαια διαθέτει
κι αυτό το μυθιστόρημα με ευθύνη καταθέτει.
Εύγε Ελένη, ευχαριστώ -αν και στο είπα ήδη-
για το πνευματικό που έζησα ταξίδι.
Πολλά καράτια πνεύματος φέρει το πόνημά σου
να είναι καλοτάξιδο και να ’χεις την υγειά σου.
Άρης Μπιτσώρης
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου