Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010

Ο Ιταλός Ιβαν Κουντίν νικητής στο «ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΝ 2010»


1
23:03:06
111
CUDIN
IVAN
ITALIAN
M
2
23:31:22
138
LANTINK
JAN ALBERT
DUTCH
M
3
24:55:58
159
PROCHASKA
JAN
GERMAN
M
4
27:21:52
96
OLIVEIRA
JOAO FELISBINO
PORTUGEUSE
M
5
27:46:04
167
DIPPACHER
MATTHIAS
GERMAN
M
6
27:50:08
428
DUPOIRIEUX
DENIS
FRENCH
M
7
28:15:03
163
LEU
OLIVER
GERMAN
M
8
28:15:03
161
HOESL
PATRICK
GERMAN
M
9
28:46:38
224
KISO
TETSUO
JAPANESE
M
10
29:03:14
84
ANASTASIADIS
STERGIOS
GREEK
M
11
29:10:16
283
PRIMOZIC
LOJZE
SLOVENIAN
M
12
29:37:12
72
TOTH
ATTILA
HUNGARIAN
M
13
29:44:30
246
TAKEDA
KENJI
JAPANESE
M
14
30:17:03
290
GELDER
EMILY
BRITISH
F
15
30:18:40
347
OKA
HIROFUMI
JAPANESE
M
16
30:28:48
131
MALINOWSKI
ZBIGNIEW
POLISH
M
17
30:34:26
53
PETROLIAGIS
DIMITRIOS
GREEK
M
18
30:36:23
152
GEERT
STYNEN
BELGIAN
M
19
30:43:26
29
ANTTILA
HANNU
FINNISH
M
20
30:54:32
158
WEIS
RALF
GERMAN
M

Ο Ιταλός Ιβαν Κουντίν κατάφερε να αναδειχθεί νικητής στο «ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΝ 2010», σημειώνοντας τον έβδομο καλύτερο χρόνο (23 ώρες 03΄.06΄΄), στην 28χρονη ιστορία του θεσμού.
Ο αγώνας πραγματοποιήθηκε στη διαδρομή Αθήνα-Σπάρτη απόστασης 246 χλμ. Μετείχαν 325 αθλητές και αθλήτριες, από 32 χώρες, αριθμός ρεκόρ για την διοργάνωση.
Πρώτος Έλληνας, ύστερα από εξαιρετική εμφάνιση αναδείχθηκε ο Στέργιος Αναστασιάδης, που τερμάτισε 10ος με 29 ώρες 03΄.14΄΄. Είναι χαρακτηριστικό, ότι ο Αναστασιάδης είναι αξιωματικός στο ΝΑΤΟ, υπηρετεί στην Ισπανία και ήρθε για να τρέξει στο «ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΝ»!
Καλή εμφάνιση πραγματοποίησε και ο Δημήτρης Πετρολιάγκης που κατέλαβε την 17η θέση με χρόνο 30.34΄.26΄΄, ενώ 25ος ήταν ο Γιώργος Κουτσιούκος, με 31.41΄.38΄΄.

Πρώτη γυναίκα και 14η στην κατάταξη τερματισμού, είναι η Έμιλυ Γκέλντερ από την Βρετανία, με χρόνο 30 ώρες 17΄.03΄΄. Στην 30η θέση βρέθηκε η δεύτερη γυναίκα, η Μασούμι Γιοσιμούρα από την Ιαπωνία με χρόνο 32.32΄.41΄΄.
Ο τερματισμός των αθλητών συνεχίζεται μέχρι αυτή την ώρα (18:55) έχουν τερματίσει 128 δρομείς.
Δείτε εδώ αναλυτικά τον πίνακα τερματισμού!

Οδός Σταδίου. Και το στάδιο που είναι;


γράφει ο Γιώργος Δαμιανός

Και ποιος δεν γνωρίζει την οδό Σταδίου, στο κέντρο της Αθήνας. Ενώνει την Ομόνοια με το Σύνταγμα και σφύζει από ζωή όλες τις ώρες της ημέρας και της νύχτας. Την προτιμούν οι διαδηλωτές ή οι γιάπιδες (τράπεζες και ακτίνα του πάλαι ποτέ χρηματιστηρίου). Την προτιμούν οι βιβλιόφιλοι (στοά βιβλίου και επιλεγμένα βιβλιοπωλεία). Την προτιμούν όσοι τρελαίνονται για shopping therapy. Όλα μοιάζουν γνωστά και οικεία στην οδό Σταδίου.
Εκείνο που, ίσως, προκαλεί την πρώτη εύλογη απορία είναι το ίδιο το όνομα της: Σταδίου; από που και ως που; Που βρέθηκε το Στάδιο; Μήπως υπήρχε κάποτε και το γκρέμισαν; Τίποτα απ όλα αυτά δεν ισχύει. Σύμφωνα με τον αρχικό πολεοδομικό σχεδιασμό της πόλης των Αθηνών προβλεπόταν ότι η οδός Σταδίου θα φτάσει μέχρι το Παναθηναϊκό Στάδιο. Η αντιβασιλεία του Όθωνα, όμως, δεν προχώρησε στη υλοποίηση του σχεδίου, είτε γιατί δεν υπήρχαν τα απαιτούμενα κονδύλια, είτε γιατί δεν επιθυμούσε προστριβές με τους κτηματίες, που έπρεπε να τους απαλλοτριώσει τα κτήματα, είτε και για τους δύο λόγους. Έτσι, ο δρόμος έμεινε στη μέση, αλλά διατηρήθηκε το αρχικό όνομα, σαν στοιχειωμένη κατάρα των «πολεοδόμων» Σταμάτη Κλεάνθη, Εδουάρδο Σάουμπερτ, Κλέντζε για να θυμίζει στους γραφειοκράτες ότι έχουν αφήσει το έργο μισοτελειωμένο. Όσο και αν προσπάθησαν τρεις φορές να απαλλαγούν από την «κατάρα» και να τη μετονομάσουν σε οδό Φειδίου, Ακακιών (κάποτε υπήρχαν ακακίες στα πεζοδρόμια), Ουίνστον Τσόρτσιλ, το όνομα της παρέμεινε Σταδίου.
Πάντως, η χάραξη της Σταδίου δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Αρκεί να αναλογιστείτε ότι εκεί που τώρα υπάρχει ο πολυσύχναστος δρόμος, μέχρι τη δεκαετία του 1850 ήταν το ποτάμι – ρέμα του Βοϊδοπνίχτη. Μάλιστα, στο ύψος του Αρσακείου υπήρχε γέφυρα για να ενώνει τις δύο όχθες. Το 1852 μία ξαφνική νεροποντή παρέσυρε τη γέφυρα, με αποτέλεσμα να κοπεί η Αθήνα στα δύο. Η πηγή του ρέματος ξεκίναγε από το Λυκαβηττό διερχόταν κατά μήκος της οδού Βουκουρεστίου (τότε την έλεγαν χεζοπόταμο) και διέσχιζε την Σταδίου
Κατά το 1860 το ρέμα σκεπάστηκε και σχηματίστηκε η σημερινή οδός Σταδίου. Στη διάρκεια των έργων επιχωμάτωσης της Σταδίου κατασκευάστηκε και ο πρώτος υπόνομος της πρωτεύουσας από την Γαλλική Αποστολή Δημοσίων Έργων. Έτσι, Σχηματίστηκε ο πρώτος ευθύς δρόμος της Αθήνας, με πολύ μεγάλα πεζοδρόμια και ανθοστολίστηκε με πανέμορφες ακακίες. Ακόμα και σήμερα, όμως, το νερό συνεχίζει να περνά υπόγεια γι αυτό και πολλά από τα υπόγεια των παλαιών κτηρίων πλημμυρίζουν. Ό,τι και αν κάνουμε η φύση δε μας ξεχνά ποτέ.
http://www.24grammata.com/
Read more: Go to TOP and Bottom