-θάρρος είπε…
Ήταν η πρώτη κουβέντα που άκουσα σήμερα πρωί – πρωί, καθώς έβγαινε αγουροξυπνημένος απ’ το αντίσκηνο που έστησε τη νύχτα δίπλα απ’ το τροχόσπιτο. Κι όταν μου το ξαναείπε αργότερα που τον συνάντησα στα μπάνια και ξανά το ίδιο στη παραλία που πάλευε να ψαρέψει τάχα με κάτι σκουριασμένα αγκίστρια δίχως δόλωμα, κατάλαβα ότι κάτι δεν πάει με τούτον δω καλά.
-Να ’ρθω να μου δώσεις ένα τσιγάρο είπε αργότερα αφού κατάλαβε ότι το ψάρεμα μάλλον δεν θα ήταν αποδοτικό.
-Έλα. Κάτσε του είπα κι άρχισε το ξεψάχνισμα.