Χίλιες λέξεις

από το Ποντίκι και τη στήλη "Χίλιες λέξεις"!

ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΕΚΛΟΓΙΚΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟ ΙΣΧΥΟΝ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Το άρθρο που ακολουθεί μπορεί να είναι ένα πραγματικό σεντόνι της παλιάς καλής εποχής των εφημερίδων!Αξίζει όμως να διαθέσουμε λίγο χρόνο για την ανάγνωσή του ώστε να καταλάβουμε τις παγίδες του ισχύοντος εκλογικού νόμου και τι ακριβώς συμβαίνει (ποιος πραγματικά ωφελείται) με την αποχή,τα άκυρα και τα λευκά.Επίσης αξίζει να δούμε πως λειτουργεί στην περίπτωση συνασπισμού κομμάτων σε σχέση με το πρώτο κόμμα και το μπόνους των εδρών!Καλή ανάγνωση και κυρίως να θυμηθείτε όσα θα διαβάσετε την ημέρα των εκλογών.
Ζείδωρον

Το άρθρο αυτό γράφτηκε

·         *Για να κατανοήσουμε καλύτερα τον ισχύοντα εκλογικό νόμο και να φέρουμε στην επιφάνεια «λεπτομέρειες» του εκλογικού συστήματος με βάση το οποίο θα ψηφίσουμε.

·         *Για να διαπιστώσουμε μέσα και από την αλήθεια των αριθμών, τους λόγους  για τους οποίους  είναι υποχρέωσή μας να πάρουμε ενεργά μέρος  στις εκλογές.

Από τη ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ αντιγράψαμε πολλά για τον ισχύοντα εκλογικό νόμο και το εκλογικό σύστημα και τα παραθέτουμε στις 2 πρώτες σελίδες. Τα παραδείγματα σ’ αυτές είναι δικά μας όπως και όλη η ανάλυση στις υπόλοιπες σελίδες.

ΙΣΧΥΩΝ ΕΚΛΟΓΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ

Για τις εθνικές εκλογές του 2012 ισχύει ο εκλογικός νόμος 3231/2004 με την τροποποίηση 3636/2008, οπότε το δώρο του πρώτου κόμματος από 40 γίνεται 50 έδρες. Έτσι, οι έδρες που κατανέμονται με βάση το ποσοστό των κομμάτων είναι 250 αντί για 260, και άρα το θεωρητικό ελάχιστο ποσοστό για να πετύχει κάποιο κόμμα βέβαιη αυτοδυναμία από 42.7% (111/260) των εγκύρων, μετατρέπεται σε 40.4% (101/250).
Ο ισχύων εκλογικός νόμος που ρυθμίζει το εκλογικό σύστημα είναι ο νόμος 3231/2004 περί εκλογής βουλευτών. Την πρωτοβουλία γι' αυτόν είχε ο Κώστας Σκανδαλίδης ως υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης της τελευταίας κυβέρνησης Σημίτη.
Ο νόμος 3231 δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως στις 11 Φεβρουαρίου2004, αλλά δεν ίσχυσε στις εκλογές του Μαρτίου του 2004. Αυτό οφείλεται ....
η συνέχεια του άρθρου στον Ακτιβιστή

Αναπαραστάσεις των Παθών του Χριστού μας στα Μάρμαρα της Πάρου

Δείτε φωτογραφίες από τις περσινές αναπαραστάσεις στα Μάρμαρα της Πάρου

Σουβλίστε τους

Πρόταση του Καφετζή για το Πασχαλιάτικο σούβλισμα

Ο "Πειναλέων",η "Μαμά Ελλάδα",η "Ανεργίτσα" και η ευθύνη κάποιων ΜΜΕ

Τα "δημοκρατικά" ΝΕΑ του γνωστού συγκροτήματος θυμήθηκαν σήμερα τον αείμνηστο Μποστ (Μέντη Μποσταντζόγλου) και μία από τις πιο χαρακτηριστικές του φιγούρες τον "Πειναλέων",μαζί με τη "Μαμά Ελλάδα" και την "Ανεργίτσα",που έκαναν θραύση σε παλιότερες εποχές ανάλογης πείνας και δυστυχίας.
Πρωτοπαρουσιάστηκαν το 1958 στην Καθημερινή της Ελένης Βλάχου.

Το μόνο που ξέχασε να τονίσει η καλή εφημερίδα είναι το δικό της (και ολόκληρου του συγκροτήματος του ΔΟΛ μαζί με ιδιοκτησία,εκδότες και μεγαλοστελέχη) μερίδιο ευθύνης για το σημερινό κατάντημα της χώρας!Δεν φτάσαμε τυχαία εδώ.Κάποιοι δούλευαν το σενάριο και κάποιοι το πλάσαραν σε γυαλιστερό περιτύλιγμα με τα ανάλογα ανταλλάγματα βεβαίως!
Απόδειξη και το σημερινό κύριο άρθρο της εφημερίδας με τον τίτλο "Οχι στην ακυβερνησία".
Αναγνωρίζει μεν ο αρθρογράφος την οργή του λαού αλλά εν όψει της κάλπης προσπαθεί με τον φόβο της ακυβερνησίας να τον κρατήσει στα μαντριά των μεγάλων!Λες και η χώρα τα 38 μεταπολιτευτικά χρόνια που κυβερνούσαν τα δύο κόμματα είχε κυβέρνηση που νοιάζονταν για τα συμφέροντα του λαού και του τόπου,για να μην αναφερθούμε στο τελευταίο πεντάμηνο που γίνεται του Κουτρούλη ο γάμος.Βιομηχανία παραγωγής φωτογραφικών νόμων (με νυχτερινές αιφνιδιαστικές ντροπολογίες) κατάντησαν τη Βουλή για την εξυπηρέτηση ημετέρων.
Αυτά!έτσι για να μην ξεχνιόμαστε στη μικρή μας Ελλάδα.

Αναστάσιμο Μνημόσυνο

Για τους πεσόντες στην κατοχή Αγρινιώτες και για όλους τους Ρωμιούς - θύματα του ναζισμού

Τόπος ιερός, εδώ που οι αντίχριστοι ξανασταύρωσαν το Χριστό και την Ελλάδα,
κ' είταν Παρασκευή Μεγάλη, 14 του Απρίλη,
και κει που η γης ανάβρυζε κρινάκια, παπαρούνες χαμομήλια για το Πάσχα
σκάφτηκαν τάφοι και στους τάφους δε χωρούσαν οι λεβέντες,
και μες στα σπλάχνα δε χωρούσε τόσος πόνος.

Κι' είταν το Αγρίνι ολάκερο ένας Επιτάφιος μ' όλα του τα κεριά σβησμένα
Κι αντίς καμπάνες απ' τον όρθρο ως το σπερνό, ντουφεκιές ακούγονταν,
κ' οι κρεμασμένοι σάλευαν σαν καβαλάρηδες του ανέμου κ' έφευγαν πάνω απ' το χρόνο
και μες στο απόβροχο, τη νύχτα της Ανάστασης, τ' άστρα που βγήκανε,λάμψη δεν είχαν
κ' είτανε τ' άστρα σα βρασμένο στάρι για τα κόλλυβα των σκοτωμένων,
στάρι πιτσιλισμένο μαύρη ζάχαρη, μαύρη σταφίδα, μαύρο ρόϊδι,
και στις αυλές, την άλλη μέρα, αντίς αρνιά να ψήνονται, τραγούδια ν΄αντηχούνε,
κ' ήλιοι τα πορτοκάλια, μες απ' τα πλυμένα φύλλα, να φωτίζουν του χορού τις δίπλες,
μουγκός ο θρήνος και μουγκή η κατάρα πνίγονταν μες στης σκλαβιάς το μαύρο φόβο.

'Αϊ, μανάδες Αγρινιώτισσες, τι μαύρο πουν' το μαύρο χρώμα,
η μαύρη νύχτα και το μαύρο σας σταυροδετό τσεμπέρι,
το κυπαρίσσι της σιωπής στο μαύρο κορφοβούνι
ως και της λεμονίτσας τ' άσπρα λουλουδάκια μαύρισαν κ' εκείνα
ως και το κόκκινο αίμα των παιδιών σας μαυρολογούσε πάνω στα λιθάρια.

'Αϊ, μανάδες Αγρινιώτισσες, μαύρος καημός που βόσκησε τα φύλλα της καρδιάς σας,
όμως το γαίμα των παιδιώνε σας βγαίνει πάνω απ' το μαύρο
κόκκινο της θυσίας, της αγρύπνιας κόκκινο,
κόκκινο της αυγής και της ελπίδας,
το κόκκινο της λευτεριάς, κόκκινο κατακόκκινο.

Βάφει τ' αυγά της νέας Λαμπρής και του μπαξέ σας τα τριανταφυλλάκια,
βάφει και τα πουκαμισάκια τους τα τρυπημένα από τα βόλια
και τα πουκαμισάκια τους πλατειές σημαίες αγερολάμνουν
κ' οι νιοι λεβέντες τα κρατούν και παν μπροστά στην ιστορία.

Και νάτοι ολόμπροστα, να ο Χρήστος, κι ο Αβραάμ, νάτος κι ο Πάνος,
Νάτος κι ο κάπταν Λίας, να κι ο Πάσχος, 19 χρονώ παλληκαράκι,
νάτοι οι 120 Αγρινιώτες μπρος στην μάντρα της Αγιά Τριάδας,
να κ' οι 55 εκεί στο σταυροδρόμι που περνάει το τραίνο
Αγρίνι-Μεσολόγγι, φορτωμένο μήλα,
να κ' οι 200 της Πρωτομαγιάς στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής με τις αγριομολόχες,
να το προσφυγολόι της Κοκκινιάς με τα μεγάλα δαφνοκλάδια της Δημοκρατίας
να και το Δίστομο, το Κούρνοβο, και τα Καλάβρυτα με τα κομμένα σπίτια,
νάτος κι ο Γοργοπόταμος- με το γιοφύρι του σαν κόκκινο άλογο ορθωμένο,
να κ' οι αγωνιστές του 21
και οι άλλοι πριν, κ' οι άλλοι μετά,
παιδιά μας, τα παιδιά μας με σημαίες μεγάλες.

Μπροστά, μπροστά, κατάμπροστα,
μέσα στο φως που πρόβαλε μεγάλο απ' τις πληγές τους,
μπροστά, μπροστά, φωνάζοντας:
εκεί που η Λευτεριά ανατέλλει απ' το αίμα μας, θάνατος δεν υπάρχει.

Λοιπόν μην κλαίτε μάνες Αγρινιώτισσες, θάνατος δεν υπάρχει
μόνο τα χέρια δώστε, αδέλφια μου, να βασιλέψει ειρήνη,
ν' ανθίσει γέλιο στις ματιές, να λάμψει ο κόσμος όλος,
κι όλος ο κόσμος μια φωνή να τραγουδήσει: Ειρήνη, Ειρήνη, Ειρήνη.

Αθήνα, 4 V 80
Γιάννης Ρίτσος

Η μαύρη επέτειος της Μεγάλης Παρασκευής του 1944 για το Αγρίνιο

Λαός χωρίς μνήμη,είναι λαός χωρίς μέλλον!
Υπάρχουν σελίδες στη σύγχρονη ιστορία μας που και να θέλουμε δεν μπορούμε να τις ξεχάσουμε γιατί είναι βαθιά χαραγμένες στου νου και την καρδιά μας.Υπάρχουν γεγονότα που 68 χρόνια μετά παραμένουν όχι μόνο νωπά αλλά κι επίκαιρα όσο ποτέ.

Στις 14 Απριλίου του 1944 ήταν Μεγάλη Παρασκευή ,ίσως η πιο μαύρη Μ. Παρασκευή στην ιστορία μας,η Ελλάδα βρίσκονταν υπό κατοχή,κάτω από τη Γερμανική στρατιωτική μπότα.
Ο Ελληνικός λαός πάλευε τον εχθρό με την ελπίδα και το όραμα της απελευθέρωσης κι αυτό του έδινε φτερά σ' αντίθεση με το σήμερα που ο εχθρός είναι απρόβλεπτος,χωρίς συμβατικά όπλα,αλλά τρομοκρατεί και φοβίζει  με την οικονομική χιτλεροποίηση,τη φτώχεια,την ανεργία,την εξαθλίωση.
Γερμανοτσολιάδες και τότε και τώρα!

Ημέρα μνήμης για το Αγρίνιο και τους απανταχού Ελληνες.
Είναι η μαύρη επέτειος της εκτέλεσης των 120 πατριωτών από τους Γερμανούς κατακτητές.Είναι και το Αγρίνιο μια από τις μαρτυρικές πόλεις της πατρίδας μας με τους δικούς του νεκρούς,όπως τα Καλάβρυτα,το Δίστομο,η Καισαριανή,η Κοκκινιά  και πολλές ακόμα πόλεις και χωριά.

Οπως αναφέρει στην ανακοίνωσή του ο ίδιος ο Γερμανός στρατιωτικός διοικητής η εκτέλεση ήταν αντίποινα για το σαμποτάζ που είχε προηγηθεί στις 9 Απριλίου λίγο έξω από το χωριό Σταμνά σε τρένο που μετέφερε τρόφιμα και πολεμοφόδια στις Γερμανικές δυνάμεις κατοχής στο Αγρίνιο.
Οι Γερμανοί είχαν τεράστιες απώλειες από την πετυχημένη ενέργεια των ανταρτών του ΕΛΑΣ.

Τη νύχτα εκείνη της Μεγάλης Παρασκευής στη γειτονιά της Αγίας Τριάδας δεν ακούγονταν ο πένθιμος ήχος της καμπάνας.Τα χτυπήματα των γκασμάδων π' άνοιγαν φρέσκους τάφους νυχτιάτικα κι ύστερα κοντά στο χάραμα το κροτάλισμα των όπλων τον σκέπαζαν.

Μια κρύα μέρα ξημέρωσε με 120 πατριώτες νεκρούς,θυσία στο βωμό της ελευθερίας της πατρίδας.Ο κατάμαυρος ουρανός και η βροχή,που έπεφτε ασταμάτητα συνέθεταν το τραγικό σκηνικό.

Πριν ακόμα χαράξει στις φυλακές του Αγρινίου,που ήταν τότε εκατό μέτρα αριστερά της εκκλησίας της Αγίας Τριάδας,δίπλα στο 3ο Δημοτικό σχολείο,επικρατούσε αναστάτωση.Οι κρατούμενοι πατριώτες που μάχοταν τον κατακτητή υποψιάζονταν ότι κάτι κακό θα συμβεί.
Στις πέντε παρά τέταρτο ο επικεφαλής φρουρός φώναξε τρία ονόματα.
Ο Αβραάμ Αναστασιάδης,ο Χρήστος Σαλάκος κι ο Πάνος Σούλος έμελλε να είναι οι πρώτοι νεκροί της ημέρας!

Ηταν οι τρεις που οδηγήθηκαν στην κεντρική πλατεία Μπέλλου και κρεμάστηκαν στους φανοστάτες.Τους άφησαν εκεί όλη τη Μ.Παρασκευή και το μεσημέρι του Μ.Σαββάτου τους μετέφεραν στον ομαδικό τάφο πίσω από την εκκλησία της Αγίας Τριάδας.

Οι υπόλοιποι 117 ήρωες οδηγήθηκαν κατά δεκάδες απέναντι από τις φυλακές,πίσω από το ιερό της εκκλησίας κι εκτελέστηκαν δια τυφεκισμού, όπως αναφέρει στην ανακοίνωσή του ο Γερμανός διοικητής, μπροστά στους φρεσκοσκαμένους λάκους.Ανάμεσα στους νεκρούς αγωνιστές ήταν κι έφηβοι, παλικαράκια, καθώς και μία γυναίκα η Κατίνα Χατζάρα.

Γρήγορα το κακό μαντάτο διαδόθηκε σ' όλη τη μικρή τότε πόλη του Αγρινίου.Η μυρωδιά του θανάτου παντού.Τ' ανοιξιάτικα λουλούδια στις αυλές και στα μπαλκόνια των σπιτιών μύριζαν μπαρούτι και φρέσκο αίμα,το αίμα των αγωνιστών για την λευτεριά της πατρίδας.
Ο πόνος,ο τρόμος,η φρίκη,ο φόβος μαζί με το θρήνο και το μίσος για τους φονιάδες των παλικαριών διάχυτα στην πόλη. Οι σταγόνες της βροχής που συνέχιζε να πέφτει,ίσως να 'ταν τα δάκρυα του Θεού,ανακατεύτηκαν με τα δάκρυα των χαροκαμένων μανάδων,των αδελφών,των συζύγων,των φίλων και των συγγενών ποτίζοντας τη γη όπου σε λίγο ξεφύτρωσε η λευτεριά.

Ολες οι οικογένειες της πόλης είχαν κι από ένα δικό τους ανάμεσα στους εκτελεσθέντες ήρωες, που όλοι μαζί αδερφομένοι πολέμαγαν τους κατακτητές.

Σημαντικό ρόλο στην εκτέλεση των 120 έπαιξαν και κάποιοι Ελληνες τσολιάδες, αξιωματούχοι,συνεργάτες των Γερμανών κατακτητών.Παντού και πάντα υπήρχαν οι Εφιάλτες!Για αυτούς μίλησε η ιστορία και η περιφρόνηση των συμπολιτών τους.

Τιμώντας και μεις σήμερα τη θυσία των 120 πατριωτών για τη λευτεριά της πατρίδας θέλουμε να απευθυνθούμε ξανά,για πολλοστή φορά,στη Δημοτική αρχή του Αγρινίου και να της ζητήσουμε να κάνει επιτέλους το χρέος της απέναντί τους.

Αυτό το χρέος επιβάλλει να φτιαχτεί ένα επιβλητικό μνημείο πάνω στην πλατεία των 120,που να προκαλεί δέος, να εμπνέει σεβασμό,να συμβολίζει το μέγεθος της θυσίας και να παραπέμπει στο μεγάλο αυτό ιστορικό γεγονός.Και βεβαίως δυό μεγάλες πλάκες με χαραγμένα όλα τα ονόματα των εκτελεσθέντων.
Επίσης ο χώρος να είναι προσβάσιμος μόνο για προσκύνημα κι όχι όπως γίνεται σήμερα να παίζουν μπάλα και να κάνουν ποδήλατο τα μικρά παιδιά και κάποια μεγαλύτερα να φτιάχνουν γκράφιτι (όπως φαίνεται καθαρά στη φωτογραφία) πάνω στο υποτυπώδες μνημείο.
Οσοι έχουν επισκεφτεί το σκοπευτήριο στην Καισαριανή καταλαβαίνουν τι εννοούμε.

Και κάτι ακόμα:Ας αρχίσουμε έστω από φέτος να τιμάμε όλοι μαζί τους ηρωικούς νεκρούς!
Προς τι αδέρφια τα δύο ξεχωριστά μνημόσυνα;Ελληνες πατριώτες ήταν όλοι τους,για μια ελεύθερη Ελλάδα έδωσαν τη ζωή τους.

Ενα κεράκι στη μνήμη των 21 Αγγέλων που χάθηκαν στα Τέμπη τον Απρίλη του 2003

ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ 21 ΑΓΓΕΛΩΝ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΑΝ ΑΔΙΚΑ ΣΤΑ ΤΕΜΠΗ ΣΤΙΣ 13 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΤΟΥ 2003

Αιώνια Μνήμη

Στην αιώνια πόλη των Αγγέλων απλώθηκε σιωπή και θλίψη.
Η αιφνίδια άφιξη τόσων νέων πάγωσε ακόμα κι αυτούς!  
Η θέρμη του θυμού και της οργής δεν άφησε το δάκρυ να κυλίσει.
Ο πόνος έγινε κόμπος,θηλειά κι έπνιξε τα αισθήματα.
Μονάχα τα μάτια μας μετέτρεπαν τη φρίκη σε δέος!
Ανατριχιαστικό σούρσιμο,δαιμονισμένος θόρυβος.
Να 'ταν από τα φτυάρια που 'διναν προσωρινό τέλος στην τραγωδία ή από την πάλη των ψυχών με τα χώματα;
Και ποιων ψυχών;
Των γονιών που 'θελαν να μπουν ή των παιδιών που πάσχιζαν να βγουν;
Συνάντηση στο κενό,αόρατος εναγκαλισμός,Αιώνια Μνήμη!
Δ.Τ. 13/4/2003


Σημ:Οι ποινές που επέβαλε,την Παρασκευή 22 Ιουλίου 2005,το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο του Βόλου στους υπεύθυνους της τραγωδίας

Αντιμνημονική ψήφος και δράση ή ΑΝΤΙΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ;;;

Αισιόδοξα μηνύματα μας έρχονται από παντού για συμπράξεις δυνάμεων που βρίσκονται στην όχθη του αντιμνημονίου. Αφού παρήλθε σημαντικός κρίσιμος χρόνος που οι αντιμνημονιακές δυνάμεις τον σπατάλησαν στην προσπάθεια να αυτοπροσδιοριστούν και να καταλάβουν μια καλή θέση στην εκκίνηση του αγώνα των εκλογών και ξόδεψαν πολύτιμες δυνάμεις στη μάχη χαρακωμάτων με αδελφές κινήσεις και κινήματα, επιτέλους (ποτέ δεν είναι αργά) όλα δείχνουν πως πρυτανεύει η διάθεση και στόχευση του γκρεμίσματος της δυναμικής των μαριονετών του καθεστώτος (ΝΔΣΟΚ και ΣΙΑ).

Πασχαλινές ευχές

Σας εύχομαι ολόψυχα Καλό Πάσχα και Καλή Ανάσταση,

με υγεία πάνω απ' όλα και πολύ δύναμη!