Για την εφεδρεία έγιναν δύο άτυπες συνεδριάσεις, τη Τετάρτη και την Πέμπτη, πάνω κάτω με την ίδια σύνθεση: Βενιζέλος, Ρέπας, Κουτρουμάνης, Καστανίδης, Ρόβλιας, Διαμαντοπούλου γενικοί γραμματείς, και παράγοντες.
Αυτό που προέκυψε και από τις δύο συσκέψεις – πέρα από την αποδόμηση του ειδικού γραμματέα ΔΕΚΟ, του Γ. Κυριακού, του επονομαζόμενου και «τζιτζιφιόγκου» για τις ικανότητες του οποίου δεν θέλετε να ξέρετε τι ακούστηκε – ήταν η επέκταση της εφεδρείας και στο στενό δημόσιο, μέσα από μια νομική φόρμουλα την οποία θα επεξεργαστεί ο Ευάγγελος Βενιζέλος.
Η νομική φόρμουλα είναι το κλειδί για την εφεδρεία, αφού στο ευρύ δημόσιο, στις ΔΕΚΟ δηλαδή απασχολούνται 200.000 εργαζόμενοι, μια δεξαμενή όχι αρκετά μεγάλη ώστε να δώσει τις 30.000 της εφεδρείας. Και στο θέμα της νομικής φόρμουλας υπάρχουν έντονες διαφωνίες αφού κάποιοι πιστεύουν ότι ο τρόπος στον οποίο προσανατολίζεται ο Ευάγγελος Βενιζέλος, δηλαδή η κατάργηση οργανικών θέσεων δεν αρκεί και δεν διασφαλίζει το δημόσιο από αγωγές επαναπρόσληψης με ελπίδες επιτυχίας. Μια μερίδα υπουργών γύρω από την Α. Διαμαντοπούλου θεωρεί ότι ο μόνος ενδεδειγμένος τρόπος είναι το κλείσιμο οργανισμών του δημοσίου.
Το ότι ο Βενιζέλος αναλαμβάνει να παρακάμψει τα διοικητικά και συνταγματικά εμπόδια ασφαλώς δεν αποτελεί εγγύηση επιτυχίας. Παρά την εφυία του και την νομική του κατάρτιση ο υπουργός Οικονομικών έχει στο ιστορικό του σωρεία αποτυχημένων νομικών παρεμβάσεων, από το βασικό μέτοχο και εντεύθεν. Στην κυβέρνηση είναι δικαίως ανήσυχοι ότι στον τρόπο που θα βρεθεί μπορεί να συμφωνήσει η τρόικα, να διαφωνήσουν όμως τα ελληνικά δικαστήρια.
http://www.newpost.gr