Πέμπτη 7 Απριλίου 2011
Ποιος σκότωσε τις εφημερίδες; Πάντως, όχι εγώ...
Το internet! Ένας ολόκληρος κλάδος που βιώνει το σπάσιμο της «φούσκας» των προηγούμενων ετών, φαίνεται να βρίσκεται σε παράκρουση...
Το άρθρο του Economist, αν και έχει γραφτεί πριν από 5 χρόνια και ανεξάρτητα από το...γεγονός ότι κάποιοι το ξετρύπωσαν μόλις χθες, είναι πράγματι ενδιαφέρον και αναφέρεται στο γεγονός ότι η ανάπτυξη του internet στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής έχει ως αποτέλεσμα τη συρρίκνωση των εντύπων. Είναι μία πραγματικότητα που δεν μπορούμε να αγνοήσουμε και συμβαίνει σε όλο τον κόσμο
Κατ΄ αρχάς οι καλοί συνάδελφοι θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι ο Τύπος στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής έχει τόση σχέση με τον Τύπο στην Ελλάδα, όση ο γράφων με την πυρηνική φυσική. Στην Αμερική, αγαπητοί συνάδελφοι, δεν υπάρχουν εφημερίδες των 1.000 φύλλων που ζουν από την κρατική διαφήμιση, δεν υπάρχουν «δημοσιογράφοι» που να δουλεύουν ταυτόχρονα για μία εφημερίδα και το κράτος ή μία οποιαδήποτε... κρατική υπηρεσία! Θα μπορούσαμε να πούμε κι άλλα πολλά για τον Τύπο στην Ελλάδα, αλλά θα ήταν ίσως καλύτερα οι φίλτατοι συνδικαλιστές να θυμηθούν τα νιάτα τους, να βγουν στον δρόμο και να ρωτήσουν τον κόσμο: «Τι άποψη έχετε για τον Τύπο και τους λειτουργούς του»; Τολμούν; (σχετική δημοσκόπηση στην αρχική σελίδα του Capital)
Στην Ελλάδα η διαπλοκή δεν συνέβη από μόνη της, ούτε αφορά μόνο τους εκδότες και το κράτος ή τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα. Κάποιος θα έπρεπε να κουβαλάει τα ραβασάκια από την μία πλευρά στην άλλη ή να μαζεύει τα «ψίχουλα» που πέφτουν από το τραπέζι...
Επί χρόνια το συνδικαλιστικό κίνημα του δημοσιογραφικού κόσμου αποδέχτηκε πρακτικές που απαξίωσαν την εικόνα του δημοσιογράφου στο πλατύ κοινό. Ανέχτηκε την υποβάθμιση της ενημέρωσης. Και τώρα; Τώρα, φταίει το internet! Εντάξει, μπορεί να φταίνε και οι ερυθροί χμαιρ, δεν θα τα χαλάσουμε εδώ...
Απίστευτο: Από το σχολείο στο κλουβί...
Ακούγεται απίστευτο, παράλογο, εξωφρενικό; Κι όμως αυτή είναι η καθημερινή πραγματικότητα των δύο επτάχρονων αγοριών, σύμφωνα με τα όσα αναφέρει στο πόρισμα του, που εξεδόθη τον Μάρτιο του 2011, ο Συνήγορος του Πολίτη:
"Τα παιδιά στο ΚΕΠΕΠ στην πλειονότητά τους στερούνται την υποχρεωτική εκπαίδευση και τη δυνατότητα που παρέχει ο νόμος για τους μαθητές με σοβαρές παθήσεις για «κατ’οίκον» εκπαίδευση. Επίσης δεν παρέχεται ειδική αγωγή καθώς δεν προβλέπεται θέση για ειδικό παιδαγωγό ενώ δεν υπήρχε ούτε ο αναγκαίος εξοπλισμός.
Δύο παιδιά με νοητική υστέρηση και διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή με αυτονομία κίνησης εντάχθηκαν τελικά στο ειδικό δημοτικό σχολείο Λεχαινών (2010-2011), μετά την παρέμβαση της Αρχής, σε ηλικία 7 ετών περίπου.
Τα παιδιά, παρά το γεγονός ότι φοιτούν μόνο για δυόμισι πρωινές ώρες, έχουν ενσωματωθεί ομαλά, εξελίσσονται και προοδεύουν σημαντικά σύμφωνα με την ενημέρωση των ειδικών εκπαιδευτικών του σχολείου αλλά και σύμφωνα με το επιστημονικό προσωπικό της μονάδας, το οποίο αναφέρει ότι «έχουν ηρεμήσει». Όταν επιστρέφουν από το σχολείο τοποθετούνται πάλι στα κρεβάτια/κουβούκλια όπου διαβιούν, προκειμένου να μην αυτοτραυματιστούν, επειδή δεν υπάρχει προσωπικό για να τα δραστηριοποιήσει."
*Στη φωτογραφία, τα δύο επτάχρονα παιδιά μέσα στα κρεβάτια/κουβούκλια τους, όπως τα κατέγραψε η κάμερα της ΝΕΤ (οπερατέρ: Γιώργος Λάζαρης, ήχος: Κώστας Γαριός) κατά τη διάρκεια του ρεπορτάζ του Γιώργου Μαρινόπουλου για το ΚΕΠΕΠ, ρεπορτάζ που προβλήθηκε στις 15/2/2011 στο κεντρικό δελτίο της ΝΕΤ με την Έλλη Στάη, σε επιμέλεια του Ζήση Μούσιου.
http://iliatora.gr
Διαβάστε σχετικά άρθρα
Ηθικό δίδαγμα:Κλέψτε,αρπάξτε,σκοτώστε δεν έχει δικαίωμα να σας αγγίξει κανένας!
Η τυφλή δικαιοσύνη έκανε για ακόμα μια φορά το καθήκον της.
Τι μήνυμα περάσατε κύριοι δικαστές προς τους πάσης φύσεως κακοποιούς;
Ηθικό δίδαγμα:Κλέψτε,αρπάξτε,σκοτώστε δεν έχει κανένας δικαίωμα να σας αγγίξει!
Απροστάτευτοι από την Αστυνομία,απροστάτευτοι τώρα κι από τη δικαιοσύνη.
Σαφώς και δεν έχει κανένας το δικαίωμα να αφαιρεί ζωές όμως εδώ μιλάμε για παραβίαση οικογενειακού ασύλου και αυτοάμυνα που πήγαν περίπατο και ξαναγυρνάμε στο "σφάξε με Αγά μου ν' Αγιάσω"!
Αν λοιπόν σας "επισκεφτούν" ληστές να τους τρατάρετε ό,τι έχετε και να τους πείτε ευχαριστώ!
Η είδηση από τον Πύργο
Σε δεκαετή κάθειρξη για θανατηφόρο σωματική βλάβη και ένα χρόνο φυλάκιση για οπλοχρησία (10 χρόνια και 6 μήνες σε συγχώνευση) καταδικάστηκε χθες από το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Πύργου 77χρονος από το Διακοφτό Αχαΐας.
Μετά τη δίκη που κράτησε περίπου 13 ώρες με ενδιάμεσες διακοπές (άρχισε το πρωί της Τρίτης και ολοκληρώθηκε λίγο πριν τη 1 τα ξημερώματα της Τετάρτης), ο κατηγορούμενος οδηγήθηκε στη φυλακή αφού προηγουμένως άσκησε έφεση. Στην ίδια δίκη καταδικάστηκε σε τρεις μήνες φυλάκιση με αναστολή για απλή συνέργεια σε υπόθεση κλοπής και ένας 30χρονος που ενεπλάκη στην υπόθεση, η οποία, σύμφωνα με το σχετικό ρεπορτάζ του iliatora.gr, είχε εξελιχθεί ως εξής:
Το συμβάν έγινε στις 24/11/2008, στην παραλία Δ.Δ. Ελαιώνα του δήμου Διακοφτού Αχαΐας μέσα στην οικία του 77χρονου. Ο 30χρονος και ένας ακόμη νεαρός, στις 24 Νοεμβρίου του 2008 μπήκαν τα μεσάνυχτα στο σπίτι του ηλικιωμένου από ανασφάλιστη πόρτα και σύμφωνα με τη δικογραφία, του αφαίρεσαν χρηματικό ποσό ύψους 1.050 ευρώ. Ο 77χρονος προσπάθησε να αντιδράσει, έτσι άρπαξε ένα μαχαίρι από την κουζίνα του και κατάφερε με αυτό τραύμα στον μηρό του ενός από τους δύο νεαρούς.
Το τραύμα υπήρξε αρκετά σοβαρό με αποτέλεσμα να πληγεί η μηριαία αρτηρία και να υπάρξει ακατάσχετη αιμορραγία για τον έναν από τους φερόμενους ως ληστές, ο οποίος μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο αλλά τελικά υπέκυψε εννέα μέρες μετά. Το Δικαστήριο μετά την ακροαματική διαδικασία που περιελάμβανε καταθέσεις από επτά μάρτυρες και τις απολογίες των δύο κατηγορουμένων δεν αναγνώρισε κανένα ελαφρυντικό στον 77χρονο παρά μόνο τον αυτοτελή ισχυρισμό περί άμυνας.
Η ποινή που του επέβαλε ήταν η μεγαλύτερη δυνατή που επιβάλλεται στο συγκεκριμένο αδίκημα της θανατηφόρου σωματικής βλάβης.
Δέκα εκδότες τρομοκρατούν χιλιάδες-κότες-δημοσιογράφους!
Οι πιο πολλοί δημοσιογράφοι, σαν τον σκύλο του Παυλώφ, έχουν μάθει να λειτουργούν στο καθεστώς εργοδότη-υπαλλήλου, υποδυόμενοι με μεγαλύτερη άνεση το ρόλο του υπαλλήλου.
Αυτό έχει γίνει δεύτερη φύση.
Η υπαλληλική συνήθεια σε συνδυασμό με την ανασφάλεια του επαγγέλματος, εκτρέφει το Εγώ παραδοσιακών και νεόπλουτων εκδοτών.
Αντί οι δημοσιογράφοι να απελευθερωθούν από τα δεσμά τους- ξεκινώντας νέες δικές τους προσπάθειες στο διαδίκτυο, λειτουργώντας ομαδικά- αφήνουν το χρόνο να περνάει σαπίζοντας στη κυριολεξία στην δούλεψη ξιπασμένων εκδοτών, οι οποίοι κυβερνούν τις εφημερίδες τουςμε μια χούφτα καλοπληρωμένων τσιρακίων τους.
Έρχονται λοιπόν σήμερα οι δημοσιογράφοι ν απεργήσουν επιτυγχάνονταςμια τρύπα στο νερό.
Οι εκδότες βγάζουν κανονικά τις κυριακάτικες εκδόσεις-εδώ που γίνονται οι μεγάλοι τζίροι-και ούτε γάτα, ούτε ζημιά.
Όπου νάναι θα τους ζητούν να στέλνουν τα κομμάτια από τα σπίτια τους, με μια ειδική σχέση εργασίας-ούτε μισθολόγια, ούτε καλύψεις.
Αυτό επιτυγχάνει η απεργία των Σόμπολων.
Εφόσον οι εκδότες μπορούν και βγάζουν μια εβδομαδιαία εφημερίδα σε 2 μέρες, είναι λογικό να πουν αύριο, ότι θα πληρώνουν για τα κυριακάτικα φύλλα μόνο δύο ημερομίσθια την εβδομάδα.
Το ίδιο θα συμβεί και στα εβδομαδιαία περιοδικά, τα μηνιαία και πάει λέγοντας.
Ας μην ξεχνάμε επίσης ότι οι εκδότες είναι μια χούφτα, γύρω στα 10 άτομα, καταχρεωμένοι, ανυπόληπτοι-με κάποιες εξαιρέσεις-και για τα σίδερα.
Εφ΄ όσον μπορούν αυτοί οι 10 να τρομοκρατούν χιλιάδες εργαζόμενους, μαγκιά τους.
Γύρευε πόσο μακάκες είμαστε –οι χιλιάδες-που τους ανεχόμαστε.
Αυτή είναι η μεγάλη επιτυχία της σημερινής απεργίας σε «συνεργασία» με την ατολμία, την ανασφάλεια και τον υπαλληλικό εθισμό των συντακτών.
Φόβος και Εξέγερση
Γράφει η Τζένη Τσοπάνογλου
Το πρωταρχικό συστατικό κάθε αποτυχίας είναι οφόβος. Άλλωστε αυτό που φοβάσαι σε κατακτά και φυλακίζει την ψυχή σου, πίσω από τα εξουσιαστικά κάγκελα ενός εξουθενωτικού προσκυνήματος σε οποιεσδήποτε ανυποχώρητες ιδέες - ιδεοληψίες, πράξεις - πρακτικές, πιστεύω - πίστεις, εξουσίες - εξουσιαστές.
Και προσδοκάς το "θαύμα" για να σε σώσει από τον διαβρωτικό εγκλωβισμό της ύπαρξής σου, πότε αμυνόμενος και πότε επιτιθέμενος. Είναι ο φόβος του υποταγμένου, του υπηρέτη και η διαστροφή της επικοινωνιακής σχέσης και αναγνώρισης σε αλαζονεία.
Ο δούλος είναι η καρικατούρα του αγωνιστή που πρωταγωνιστεί στο δικό του δράμα, παραχαράζοντας τις προσδοκίες στην διαδρομή πέρα κι έξω από τις πραγματικές του δυνατότητες αντιστρέφοντας την ανικανότητα σε ηρωισμό, την υποτέλεια σε αγώνα, την υπακοή σε ευφυία, τη βλακεία σε τόλμη.
Σ' αυτή λοιπόν την παραμορφωμένη εικόνα γεννιούνται προκαταλήψεις, ψευδαισθήσεις, υβριστικές συμπεριφορές πάντα συνυφασμένες με το πάθος της εξουσίας. Ένα πάθος που εκτρέπει γενναία φρονήματα και οδηγεί στηνκατεξουσίαση για να σβήσει τη δίψα για κατοχή και επιβολή.
Φόβος λοιπόν κι επανάσταση είναι έννοιες αντίθετες, αντιφατικές κι ακραίες.
Η εξαχρείωση και η διαφθορά της ανθρωπότητας είναι αυτή που τον συντηρεί κι επιβάλλει τη δουλική κατάσταση σε καθημερινή εκδήλωση μιας άρρωστης κοινωνίας η οποία καθιστά τους πολίτες της ανίκανους να συνεννοηθούναναμεταξύ τους για μια καθολική ΕΞΕΓΕΡΣΗ.
Η προσβεβλημένη τιμή και η ΕΥΘΥΝΗ (κυρίως για τα παιδιά που μεγαλώνουμε) θα πρέπει να οδηγήσουν στην ελευθερία της επιλογής ενός αληθινού και αποδοτικού αγωνιστή που δείχνει πάντα συγκεκριμένο ενδιαφέρον για τις δύσκολες στιγμές του ΔΙΠΛΑΝΟΥ του.
Καλημέρα με χαμόγελο από την ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΕΡΑΤΕΑ...
Τον Αρχαιολογικό Χώρο του Οβριοκάστρου Κερατέας, όπου έχει επιλεγεί ως χώρος κατασκευής του νέου ΧΥΤΑ, διασχίζει κατά μήκος, στο κέντρο ακριβώς το υδατόρευμα Μουζάκι. Σύμφωνα με τα κριτήρια αποκλεισμού μιας περιοχής επιλεγμένης για κατασκευή ΧΥΤΑ, η περιοχή του Οβριοκάστρου θα έπρεπε να είχε αποκλειστεί εξ αιτίας του υδατορεύματος. Οι μελέτητες αγνόησαν την ύπαρξη του (αγνοήθηκαν ακόμα δύο νόμοι του κράτους που προστατεύουν την περιοχή!!!) και επέλεξαν να το "θάψουν κι αυτό, κάτω από τόνους σκουπιδιών. Ένα μικρό δείγμα φυσικής ομορφιάς της περιοχής που επέλεξαν να κατασκευαστεί ο ΧΥΤΑ...
Τρεις "Πυρήνες" οδηγούν στους εκτελεστές του Σωκράτη Γκιόλια
Η εφημερίδα αποκαλύπτει ότι:Το φάκελο της δολοφονίας του δημοσιογράφου Σωκράτη Γκιόλια έχει ανοίξει η Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία,πιστεύοντας ότι αυτή τη φορά διαθέτει στοιχεία τα οποία,όπως ελπίζουν οι επικεφαλής αξιωματικοί,είναι ικανά να οδηγήσουν στην αποκάλυψη των δραστών.
Ασφαλείς πληροφορίες αναφέρουν ότι τρία από τα άτομα που συνελήφθησαν με την κατηγορία της συμμετοχής τους στους Πυρήνες της Φωτιάς,ενδέχεται να αποτελούν τους κρίκους που συνδέουν αυτή την οργάνωση με τη ΣΕΧΤΑ Επαναστατών.
Τετάρτη 6 Απριλίου 2011
Σαν σήμερα, το ‘41
Του Θανάση Νικολαΐδη (“Φίλος μεν Πλάτων, φιλτέρα δε η αλήθεια”) ΕΙΠΕ το δεύτερο ΟΧΙ του ο ελληνικός λαός. Δια στόματος Κορυζή και στους Γερμανούς αυτή τη φορά, ωστόσο, για λογαριασμό των Άγγλων. Αυτούς είχε στόχο ο Χίτλερ που «θα βούλιαζε το νησί τους», αλλά εμείς τον πολεμήσαμε «σαν ήρωες» .... κι αυτοί μας χτύπησαν την πλάτη. Οι «Σύμμαχοι» που «δεν πολεμούν σαν έλληνες», αλλά (μας) συμπεριφέρονται σαν εχθροί.ΜΑΣ έστειλαν στη Μ. Ασία ως «απελευθερωτές»(!;), μας πρόδωσαν βοηθώντας τους Τούρκους του Κεμάλ, μας φόρτωσαν τη συμφορά, μας χρησιμοποίησαν στο Αλβανικό, μας θυσίασαν στο «Γερμανικό». Κι έγινε ασπίδα τους στον φασισμό η μικρή Ελλάδα των μεγάλων θυσιών. Κι αν η Αντίσταση ήταν καθήκον μας πατριωτικό, η αναγνώρισή της ήταν υποχρέωσή τους πανευρωπαϊκή. ΣΥΝΤΟΜΕΥΣΑΜΕ τη μεγάλη νύχτα, αλλά δεν χαρήκαμε τη μέρα που ήρθε γεμάτη ελπίδα, «Δεκεμβριανά» και Βάρκιζα (με τη Γιάλτα να μας επιδικάζει στη Δύση και τον Τσώρτσιλ να σχεδιάζει την εξόντωση των ελλήνων κομουνιστών). Στην Ελλάδα και με ξένο αίμα. Το συνήθιζε η… θαλασσοκράτειρα, που πήρε απάνω της την υπόθεση του αντικομουνισμού στην Ευρώπη και ανέλαβε τη «δουλειά» στη μεταπολεμική «Ψωροκώσταινα» των τσαρουχάδων, του Παπανδρέου και του Παλατιού. ΜΕ ένα ΚΚΕ μιας ανεπαρκούς έως… ηλίθιας ηγεσίας που «ξέκανε νωρίς» τον Άρη, γιατί πρόβλεψε: «Οι Γερμανοί που μας φόρεσαν αλυσίδες σιδερένιες και σκουριάζουν θα φύγουν. Θα’ ρθουν οι Άγγλοι που θα μας φορέσουν αλυσίδες… χρυσές και θα μας βάλουν να σφαχτούμε μεταξύ μας. Με ένα ξεροκόμματο στο ταγάρι και μια κάπα στον ώμο». ΜΠΗΚΑΜΕ στον Εμφύλιο, βγήκε η μισή Ελλάδα στο βουνό «για τη χιλιάκριβη τη λευτεριά» και για να πολεμάει την άλλη μισή. Το σχέδιο του Τσώρτσιλ πήγε «κατ’ ευχήν των Άγγλων» και δυστυχία των ελλήνων που έσφαζε αδερφός τον αδερφό. Για να πάρουν τη σκυτάλη (1947) οι υπερπόντιοι «Σύμμαχοι» και να αποτελειώσουν τον «εχθρό». Με τις βόμβες Ναπάλμ στο Γράμμο, με τα μακρονήσια για «αναμορφωτήριο» των ηττημένων και με κατορθώματα των «εθνικοφρόνων», στη μετεμφυλιακή Ελλάδα των τσαρουχάδων, της ΟΥΝΡΑ και του φακελώματος. ΕΔΩ, σ’ αυτόν τον τυραννισμένο τόπο σκάλωσε ο φασισμός, αυτήν την Ελλάδα «αντάμειψαν» οι… Σύμμαχοι. Την «ευκολόπιστη και πάντα προδομένη». http://www.activistis.gr |
Οικονομία και Τιτανικός
kafeneio-gr
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
.jpg)