Χριστός Ανέστη,όχι όμως για όλους

Μόλις στις 19 του Μάρτη γράφαμε για τ' αχόρταγα ανθρώπινα πιράνχας.

Στην πρώτη λοιπόν εργάσιμη ημέρα μετά την Ανάσταση,εμφορούμενα μίσους και εμπάθειας,κατασπάραξαν το τελευταίο χρυσοψαράκι της "Ταξιαρχίας" του ομίλου!

Καλή σας χώνεψη μικρόψυχοι!

Δεν σας άγγιξαν στο παραμικρό τα μηνύματα του Θείου δράματος και της Ανάστασης του Κυρίου.

Προς τι τόση σπουδή;

Προφανώς,όπως σημείωνε ανώνυμος σχολιαστής στην προηγούμενη ανάρτηση,ήρθε η ώρα που θα ξεσκίζουν τις ίδιες τους τις σάρκες!

Συνάντηση Επιταφίων και Χαλκούνια στο Αγρίνιο

Στην πλατεία Δημοκρατίας στο Αγρίνιο

Ενα έθιμο πολλών χρόνων αναβίωσε χτες Μεγάλη Παρασκευή στο Αγρίνιο.

Υστερα από πρόταση του Δημάρχου οι επιτάφιοι πέντε ενοριών της πόλης συναντήθηκαν στην κεντρική πλατεία Δημοκρατίας όπου εψάλει δέηση από τον Μητροπολίτη Αιτωλοακαρνανίας παρουσία χιλιάδων πιστών και μέσα σε μια ιδιαίτερα κατανυκτική ατμόσφαιρα.

Με την αποχώρηση των επιταφίων για τις ενορίες τους (Παναγίας,Αγίου Γεωργίου,Αγίου Δημητρίου,Αγίας Τριάδας και Αγίου Χριστοφόρου) ξεκίνησαν τα χαλκούνια στην πλατεία Δημάδη.

Τα χαλκούνια είναι ένα έθιμο πολλών χρόνων που οι ρίζες του φτάνουν στην εποχή της Τουρκοκρατίας.

Πρόκειται για ένα σωλήνα ο οποίος περιέχει μπαρούτι που αναφλέγεται και μ' αυτό τον τρόπο οι Αγρινιώτες κατάφερναν να κρατάνε τους αλλόθρησκους μακριά από την περιφορά του επιταφίου τη Μ. Παρασκευή.

Το χρονογράφημα του Μ. Σαββάτου

Η Εβδομάδα των παιδικών μου Παθών
της ΕΛΕΝΑΣ ΑΚΡΙΤΑ

ΟΤΑΝ ΗΜΟΥΝΑ ΜΙΚΡΗ, κάθε Μεγάλη Εβδομάδα ένα κουρέλι γινόμουνα. Όλη αυτή η πορεία του Χριστού προς τη Σταύρωση ερείπιο μ΄ έκανε! Ίσως έφταιγε κι ο τρόπος που μας τα διδάσκανε στο Δημοτικό. Θυμάμαι είχαμε μια δασκάλα που λογικά πριν γίνει εκπαιδευτικός θα πρέπει να είχε διατελέσει «Capo» στο Άουσβιτς. Δεν εξηγείται αλλιώς η σαδιστική ηδονή με την οποία περιέγραφε τα φριχτά μαρτύρια του Ιησού.

Μπροστά σε ένα τσούρμο έντρομα παιδάκια, ξεδίπλωνε τις πιο ανατριχιαστικές λεπτομέρειες για τη σύλληψη, το μαστίγωμα, τα βασανιστήρια, το ακάνθινο στεφάνι (εκεί ειδικά γυάλιζε το μάτι της), τη σταύρωση, το σφουγγάρι με το ξίδι και τελικά τον μαρτυρικό Του θάνατο. Έπεφτα να κοιμηθώ τη νύχτα και στα αυτιά μου κροτάλιζε ο ήχος του βούρδουλα. Τιναζόμουνα από εφιάλτες ότι μου καρφώνανε τα χεράκια με καρφιά.

ΜΑΣ ΕΙΧΕ ΑΛΑΛΙΑΣΕΙ αυτή η γυναίκα.

Ήθελα, πρώτον, να τη σπάσω στο ξύλο και, δεύτερον, να μπουκάρω μέσα στην ιστορία και να αλλάξω τη ροή της. Να την ξαναγράψω, ρε παιδί μου.

Τα δικά μου παιδικά Πάθη άρχιζαν από την Κυριακή των Βαΐων. Εκεί όπου ο Χριστούλης έμπαινε στα Ιεροσόλυμα πάνω στο γαϊδουράκι και όλα αυτά τα λαμόγια Τον έραιναν με βάια. Ήμουνα απόλυτα πεπεισμένη πως ο Ιησούς ήταν ανυποψίαστος για αυτά που είχε να τραβήξει. Δεν ξέρω τι έλεγαν οι Γραφές και οι προφήτες, εμένα γνώμη δεν μου άλλαζες. Ο Χριστός βάδιζε ξυπόλητος στα αγκάθια. Ήθελα να μπω μέσα στην Ιστορία, να Του φωνάξω «φύγε, τρέχα να σωθείς, πάρ΄ το αλλιώς το τιμόνι, γύρνα πίσω στο μαραγκούδικο με τον Ιωσήφ, μάθε τέχνη κι άστηνε, Χριστούλη μου, πολύ σε παρακαλώ!».

Το δεύτερο σοκ το πάθαινα με τον Μυστικό Δείπνο. (Τι «Μυστικός» δηλαδή, βούκινο έγινε, μέχρι τον Ντα Βίντσι έφτασε η χάρη του!) Αυτό το δείπνο στον λαιμό μού καθόταν. Με τίποτα δεν κατέβαινε η μπουκιά κάτω. Μα να ξέρεις ότι θα σε προδώσουν και να μην κάνεις τίποτα; Σήκω να του αστράψεις του άλλου μια ξανάστροφη, μια μπούφλα, ένα κάτι! Για αγκαλιές και φιλιά είμαστε τώρα;

ΑΥΤΑ ΤΑ ΤΡΙΑΚΟΝΤΑ αργύρια πολύ με προβλημάτιζαν. Επειδή αδυνατούσα να κάνω την ισοτιμία αργυρίου + δραχμής (τότε ακόμα) ποτέ μου δεν είχα καταλάβει αν ήταν πολλά ή λίγα. Διαβάζοντας, ψιλοκατάλαβα ότι το ποσόν ήταν της πλάκας- αλλά απ΄ την άλλη ποτέ δεν ξέρεις τι ανάγκες είχε ο άνθρωπος.

Την επόμενη ταραχή την πάθαινα στο όρος Ελαιών. Να Τον σκέφτομαι Τον Χριστούλη μου γονατισμένο να προσεύχεται και να κοντοζυγώνουν οι βρωμορωμαίοι; Ήθελα να Τον αρπάξω απ΄ το χέρι και να αρχίσουμε να πιλαλάμε βουνά, λόγγους, ραχούλες, μπας και προλάβει να σωθεί!

Κι άντε και Τον πιάσανε τα ρεμάλια. Κι άντε και Τον μαστιγώσανε τα κτήνη. Αυτό που δεν άντεχα με τίποτα ήταν το «Ιησούς ή Βαραββάς».

Μα είναι δίλημμα τώρα αυτό, στον Θεό που πιστεύεις δηλαδή!

ΚΑΙ ΝΑ ΟΥΡΛΙΑΖΕΙ ο όχλος υπέρ του Βαραββά, που ήταν ένα κάθαρμα και μισό. Για να μην πιάσω στο στόμα μου και τον Πόντιο Πιλάτο (αυτόν τον πόντιο που έκανε πιλάτες). Και που δήλωσε το ζώον το όρθιο «νίπτω τας χείρας μου!». Τι νίπτεις τας χείρας σου, ρε μαλάκα, για τέτοια είμαστε τώρα;

Σώσε πρώτα τον άνθρωπο και μετά τράβα πλύσου, γελοίε, ξεφτίλα, απόβρασμα! Δεν κάνω πλάκα, δεν χαριτολογώ, ακόμα και τώρα, ακόμα και σήμερα που είμαι μεγάλη γυναίκα, μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι!

Ξέρω πως αν δεν υπήρχε η Σταύρωση, δεν θα υπήρχε η Ανάσταση. Ξέρω... ξέρω... ξέρω...

Όπως το παιδί που κρύβω μέσα μου υπερφαλαγγίζει τη λογική της γυναίκας... Το παιδί που κρύβω μέσα μου ακόμα θα ήθελε ο όχλος να είχε σταυρώσει τον Βαραββά. Να άφηναν ελεύθερο τον Χριστό, να παντρευόταν, να έκανε πολλά παιδάκια και να συνέχιζε τη διδασκαλία του μέχρι τα ήρεμα και γαλήνια βαθιά του γεράματα!

Όμως η φωνή του κοριτσιού που έγινε γυναίκα πνίγεται πάντα στη βοή του όχλου...

Καλή Ανάσταση στις ψυχές μας! 

Τα Πασχαλινά πρωτοσέλιδα (βίντεο)

από το enimerwsi.com

Αναστάσιμο Μνημόσυνο

Για τους πεσόντες στην κατοχή Αγρινιώτες και για όλους τους Ρωμιούς - θύματα του ναζισμού


Τόπος ιερός, εδώ που οι αντίχριστοι ξανασταύρωσαν το Χριστό και την Ελλάδα,
κ' είταν Παρασκευή Μεγάλη, 14 του Απρίλη,
και κει που η γης ανάβρυζε κρινάκια, παπαρούνες χαμομήλια για το Πάσχα
σκάφτηκαν τάφοι και στους τάφους δε χωρούσαν οι λεβέντες,
και μες στα σπλάχνα δε χωρούσε τόσος πόνος.

Κι' είταν το Αγρίνι ολάκερο ένας Επιτάφιος μ' όλα του τα κεριά σβησμένα
Κι αντίς καμπάνες απ' τον όρθρο ως το σπερνό, ντουφεκιές ακούγονταν,
κ' οι κρεμασμένοι σάλευαν σαν καβαλάρηδες του ανέμου κ' έφευγαν πάνω
απ' το χρόνο
και μες στο απόβροχο, τη νύχτα της Ανάστασης, τ' άστρα που βγήκανε,
λάμψη δεν είχαν
κ' είτανε τ' άστρα σα βρασμένο στάρι για τα κόλλυβα των σκοτωμένων,
στάρι πιτσιλισμένο μαύρη ζάχαρη, μαύρη σταφίδα, μαύρο ρόϊδι,
και στις αυλές, την άλλη μέρα, αντίς αρνιά να ψήνονται, τραγούδια ν΄αντηχούνε,
κ' ήλιοι τα πορτοκάλια, μες απ' τα πλυμένα φύλλα, να φωτίζουν του
χορού τις δίπλες,
μουγκός ο θρήνος και μουγκή η κατάρα πνίγονταν μες στης σκλαβιάς το μαύρο φόβο,

'Αϊ, μανάδες Αγρινιώτισσες, τι μαύρο πουν' το μαύρο χρώμα,
η μαύρη νύχτα και το μαύρο σας σταυροδετό τσεμπέρι,
το κυπαρίσσι της σιωπής στο μαύρο κορφοβούνι
ως και της λεμονίτσας τ' άσπρα λουλουδάκια μαύρισαν κ' εκείνα
ως και το κόκκινο αίμα των παιδιών σας μαυρολογούσε πάνω στα λιθάρια.

'Αϊ, μανάδες Αγρινιώτισσες, μαύρος καημός που βόσκησε τα φύλλα της καρδιάς σας,
όμως το γαίμα των παιδιώνε σας βγαίνει πάνω απ' το μαύρο
κόκκινο της θυσίας, της αγρύπνιας κόκκινο,
κόκκινο της αυγής και της ελπίδας,
το κόκκινο της λευτεριάς, κόκκινο κατακόκκινο.

Βάφει τ' αυγά της νέας Λαμπρής και του μπαξέ σας τα τριανταφυλλάκια,
βάφει και τα πουκαμισάκια τους τα τρυπημένα από τα βόλια
και τα πουκαμισάκια τους πλατειές σημαίες αγερολάμνουν
κ' οι νιοι λεβέντες τα κρατούν και παν μπροστά στην ιστορία.

Και νάτοι ολόμπροστα, να ο Χρήστος, κι ο Αβραάμ, νάτος κι ο Πάνος,
Νάτος κι ο κάπταν Λίας, να κι ο Πάσχος, 19 χρονώ παλληκαράκι,
νάτοι οι 120 Αγρινιώτες μπρος στην μάντρα της Αγιά Τριάδας,
να κ' οι 55 εκεί στο σταυροδρόμι που περνάει το τραίνο
Αγρίνι-Μεσολόγγι, φορτωμένο μήλα,
να κ' οι 200 της Πρωτομαγιάς στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής με τις
αγριομολόχες,
να το προσφυγολόι της Κοκκινιάς με τα μεγάλα δαφνοκλάδια της Δημοκρατίας
να και το Δίστομο, το Κούρνοβο, και τα Καλάβρυτα με τα κομμένα σπίτια,
νάτος κι ο Γοργοπόταμος- με το γιοφύρι του σαν κόκκινο άλογο ορθωμένο,
να κ' οι αγωνιστές του21
και οι άλλοι πριν, κ' οι άλλοι μετά,
παιδιά μας, τα παιδιά μας με σημαίες μεγάλες.

Μπροστά, μπροστά, κατάμπροστα,
μέσα στο φως που πρόβαλε μεγάλο απ' τις πληγές τους,
μπροστά, μπροστά, φωνάζοντας:
εκεί που η Λευτεριά ανατέλλει απ' το αίμα μας, θάνατος δεν υπάρχει.

Λοιπόν μην κλαίτε μάνες Αγρινιώτισσες, θάνατος δεν υπάρχει
μόνο τα χέρια δώστε, αδέλφια μου, να βασιλέψει ειρήνη,
ν' ανθίσει γέλιο στις ματιές, να λάμψει ο κόσμος όλος,
κι όλος ο κόσμος μια φωνή να τραγουδήσει: Ειρήνη, Ειρήνη, Ειρήνη.

Αθήνα, 4 V 80
Γιάννης Ρίτσος


Σημ:Ηταν Μεγάλη Παρασκευή του 1944 που οι ναζί εκτέλεσαν 120 πατριώτες στο Αγρίνιο,πίσω από το ιερό της Αγίας Τριάδας.Για την πιο μαύρη Μεγάλη Παρασκευή στην ιστορία του Αγρινίου και της Ελλάδας θα γράψουμε εκτενώς ανήμερα της θλιβερής επετείου στις 14 Απριλίου.

Η Μεγάλη Πέμπτη και τα μηνύματά της

Η εβδομάδα που ξεκίνησε από το βράδυ της Κυριακής των Βαϊων ονομάζεται Μεγάλη εβδομάδα ή Εβδομάδα των Παθών.
Ολοι εμείς οι Χριστιανοi, άλλος πολύ κι άλλος λιγότερο,παρακολουθούμε στις εκκλησίες, στα μοναστήρια η κι από τηλεοράσεως ακόμα τα Θεία Πάθη μέσα σε θρησκευτική κατάνυξη συνεπαρμένοι από το Θείο δράμα.


Μια ιεροτελεστία που την παρακολουθούμε δυο χιλιάδες χρόνια τώρα κι όμως τους περισσότερους φαίνεται να μας αγγίζει ελάχιστα έως καθόλου!
Πολλοί εξ ημών αντιλαμβάνονται το Πάσχα ως μια ευκαιρία για εκδρομή στο χωριό και όλα όσα γίνονται την Κυριακή του Πάσχα ανάλλογα με τα κατά τόπους έθιμα.


Αν όμως στεκόμασταν για λίγο σε όσα διαδραματίζονται τη Μεγάλη Πέμπτη,που είναι η τελευταία μέρα στη ζωή του Ιησού,ίσως ο κόσμος να΄ταν διαφορετικός.
Τα γεγονότα της Μ. Πέμπτης είναι τα εξής τέσσερα:
Ο Ιερός Νιπτήρας,ο Μυστικός Δείπνος,η Προσευχή στο όρος των Ελαιών και τέλος η Προδοσία (με συνέπεια τη σύλληψη και τη σταύρωση).


Στον Ιερό Νιπτήρα πλένοντας ο Χριστός τα πόδια των μαθητών του θέλει να δώσει μια άλλη διάσταση στο τι σημαίνει να είναι κανείς ηγέτης.
Μας λέει ξεκάθαρα ότι ο πρώτος τη τάξει διακονεί (υπηρετεί) τους άλλους με αγάπη και ταπεινότητα.
Σε μια κοινωνία σαν τη δική μας,όπου ο καθένας προσπαθεί να αναρριχηθεί σε βάρος των υπολοίπων,για φανταστείτε να λειτουργούσαμε όλοι και ειδικά οι κατέχοντες ηγετικές θέσεις με γνώμονα την αγάπη και την ταπεινότητα.
Σε αντίθεση με ότι συμβαίνει τώρα που όλοι σχεδόν συμπεριφέρονται σαν ηγεμόνες.


Κατόπιν μεσολαβεί ο Μυστικός Δείπνος,όπου κοινωνούν των Αχράντων Μυστηρίων,προσφέροντας στους μαθητές ο Κύριος το σώμα Του και το αίμα Του (άρτον και κρασί) λέγοντάς τους:"τούτο ποιείτε εις την εμήν ανάμνησιν".
Την αιώνια ανάμνηση του ερχομού Του,της διδασκαλίας Του,τωνΠαθών Του και της Ανάστασής Του!
Με τη Θεία Κοινωνία συμμετέχουμε και μεις σήμερα στο κοινό σώμα της εκκλησίας.


Εν συνεχεία φτάνουμε στο όρος των Ελαιών,όπου ο Ιησούς Προσεύχεται και παρακαλεί τον Πατέρα του να μη δοκιμάσει το πικρό ποτήριο συμπληρώνοντας:
 "άλλ' ου τι θέλω εγώ,αλλά τι συ"!
Ολες οι δοκιμασίες και οι πειρασμοί της ζωής ξεπερνιούνται με τη δύναμη της προσευχής. 


Και φτάνουμε στην μεγάλη στιγμή της Προδοσίας.
Μια προδοσία που έγινε  από τον Ιούδα για το ευτελές ποσόν των τριάκοντα αργυρίων.Βέβαια σημασία δεν έχει το ποσόν αλλά το μέγεθος της υποκρισίας και του ξεπεσμού των ανθρώπων οι οποίοι κυριευμένοι από τα πάθη τους,εν προκειμένω της φιλαργυρίας,μπορούν να ξεπουλήσουν τα πάντα.
Πόσο επίκαιρο και συνάμα διαχρονικό είναι το γεγονός της προδοσίας!
Πόσοι συνάνθρωποί μας άγονται και φέρονται από τα πάθη τους.
Ξεπουλάνε πατρίδα,θρησκεία κι οικογένεια μόνο και μόνο γιατί γίνονται έρμαια των παθών τους.
Ο φιλοχρήματος,ο μέθυσος,ο χαρτοπαίκτης, ο πόρνος κλπ, κυκλοφορούν ανάμεσά μας δηλώνοντας αδυναμία στο να ελέγξουν τ'αρρωστημένα πάθη τους.


Είθε τα γεγονότα της Μ.Πέμπτης να μας αγγίξουν φέτος περισσότερο από κάθε άλλη φορά.
Ας προσπαθήσουμε να πλησιάσουμε τους άλλους με αληθινή αγάπη και ταπεινότητα!
Θέλει προσπάθεια,θέλει κόπο,θέλει εγκράτεια,θέλει δύναμη αλλά,δεν είναι ακατόρθωτο.
ΑΣ ΒΑΔΙΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ  ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΑΝΑΤΑΣΕΩΣ ΤΗΣ  ΨΥΧΗΣ ΗΜΩΝ!

Μαζέψτε την κυρία Δραγώνα πριν βάλει μπουρλότο στη Θράκη

Την ώρα που η υπουργός Παιδείας βράβευε τη θυγατέρα του πρώην προέδρου του Αρείου Πάγου Χαρά Νικοπούλου, η ειδική γραμματέας του υπουργείου εξαπέλυε αδιανόητη επίθεση εναντίον της, ζητώντας...της να «μαζευτεί». Σύμφωνα με δημοσίευμα από το Πρώτο Θέμα της Κυριακής(σελίδα 22), στο στόχαστρο της ειδικής γραμματέως του υπουργείου Παιδείας κυρίας Θάλειας Δραγώνα βρίσκεται η δασκάλα του μειονοτικού σχολείου Μεγάλου Δερείου Εβρου, κυρία Χαρά Νικοπούλου, επειδή υποστηρίζει με σθένος πως οι Πομάκοι μαθητές της δεν είναι Τούρκοι!!! 
Η κυρία Δραγώνα επιτέθηκε φραστικά κατά της εκπαιδευτικού, κόρης του πρώην προέδρου του Αρείου Πάγου, προειδοποιώντας τη με «επίσπευση» της μετάθεσής της από τον Εβρο. Τα τελευταία πέντε χρόνια η κυρία Νικοπούλου έχει γίνει κόκκινο πανί για τους εγκάθετους της Άγκυρας στη Θράκη, οι οποίοι θεωρούν πως η εκπαίδευση των μαθητών της μειονότητας θα πρέπει να έχει τουρκική σφραγίδα, ακόμη και αν αυτοπροσδιορίζονται ως Πομάκοι, όπως στην περίπτωση των μουσουλμάνων στο Μεγάλο Δέρειο. Πριν από τρεις εβδομάδες περίπου η κυρία Νικοπούλου βρέθηκε στην Αθήνα, όπου παρέλαβε από τα χέρια της υπουργού Παιδείας κυρίας Αννας Διαμαντοπούλου το δεύτερο βραβείο του διαγωνισμού «Αριστεία και Καινοτομία στην Εκπαίδευση 2010» για την έκδοση της μαθητικής εφημερίδας «Δέρειο στη γνώση».

 Από το βήμα της εκδήλωσης η εκπαιδευτικός επεσήμανε πως τόσο στο Μεγάλο Δέρειο όσο και στην υπόλοιπη Θράκη υπάρχουν μαθητές Πομάκοι, οι οποίοι είναι και αισθάνονται Ελληνες και ζητούν τα δικαιώματά τους στην εκπαίδευση. Μετά τη βράβευση η κυρία Νικοπούλου παρουσίασε την εργασία της για το μειονοτικό σχολείο του Μεγάλου Δερείου, που παρακολούθησε και η υπουργός Παιδείας, η οποία στο τέλος τη συνεχάρη.


«ΜΑΖΕΨΟΥ...»


Στο διάλειμμα της εκδήλωσης, η κυρία Νικοπούλου δέχτηκε την απρόκλητη επίθεση της ειδικής γραμματέως του υπουργείου Παιδείας για τα όσα δημόσια δήλωσε για την εκπαίδευση των Πομάκων από το βήμα. Όπως δήλωσαν στο «ΘΕΜΑ» αυτόπτες μάρτυρες του επεισοδίου, η κυρία Δραγώνα επέπληξε την εκπαιδευτικό, κατηγορώντας τη για «άσκηση εξωτερικής πολιτικής στον χώρο του σχολείου», ενώ την απείλησε ευθέως πως θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να μετατεθεί μια ώρα αρχύτερα από τον Εβρο!

«Δεν είσαι σωστή δασκάλα», της είπε, προκαλώντας την άμεση αντίδραση της κυρίας Νικοπούλου, η οποία της υπενθύμισε πως λίγο νωρίτερα βραβεύτηκε για το έργο της από την ίδια την υπουργό Παιδείας. Το επεισόδιο είχε συνέχεια, αφού η ειδική γραμματέας του υπουργείου, σε έντονο ύφος και κουνώντας τον δείκτη του χεριού της, κατηγόρησε την εκπαιδευτικό πως γίνεται... «υποχείριο» των κομμάτων της αντιπολίτευσης, που προσπαθούν να «στριμώξουν» την κυβέρνηση με ερωτήσεις στη Βουλή για τα όσα συμβαίνουν στη Θράκη και στον χώρο της μειονότητας. Ακόμη και ο πρόσφατος εορτασμός της εθνικής επετείου της 25ης Μαρτίου βρέθηκε στο στόχαστρο της κυρίας Δραγώνα, η οποία ζήτησε από την κυρία Νικοπούλου να «μαζευτεί» και να μη διανοηθεί να ντύσει τους Πομάκους μαθητές και τις μαθήτριες του σχολείου με εθνικές παραδοσιακές στολές, αν και ήταν επιθυμία πολλών γονέων του χωριού. Το «ΘΕΜΑ» επικοινώνησε με την κυρία Νικοπούλου, ζητώντας της να σχολιάσει τη συμπεριφορά της ειδικής γραμματέως του υπουργείου Παιδείας προς το πρόσωπό της. Η ίδια αρνήθηκε κάθε σχόλιο και δήλωση, επικαλούμενη τη θέση της ως δημοσίου υπαλλήλου, επιβεβαιώνοντας ωστόσο το φραστικό επεισόδιο με την κυρία Δραγώνα στους χώρους του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού στις 13 Μαρτίου.

ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΤΩΝ «ΤΟΥΡΚΟΦΡΟΝΩΝ»
Κόκκινο πανί γιατί καλλιεργεί την ελληνική συνείδηση στους μαθητές.
Κόρη του πρώην προέδρου του Αρείου Πάγου κ. Βασίλη Νικόπουλου, η νεαρή εκπαιδευτικός δεν χρησιμοποίησε το αξίωμα του πατέρα της για να πετύχει έναν «καλό» διορισμό στην Αθήνα ή στη Θεσσαλονίκη, αλλά ζήτησε να διοριστεί το 2004 στο Μεγάλο Δέρειο του Νομού Εβρου, όπου εγκαταστάθηκε μόνιμα μαζί με τον σύζυγό της, μεταφέροντας εκεί και τα πολιτικά τους δικαιώματα. Η παρουσία της στο απομακρυσμένο χωριό γρήγορα θορύβησε τους σκληροπυρηνικούς κύκλους της μειονότητας, αφού η εκπαιδευτικός αρνήθηκε να συναινέσει στη γραμμή τουρκοποίησης των Πομάκων μαθητών της, με αποτέλεσμα να ξεκινήσουν για την ίδια τα προβλήματα. Ηταν η πρώτη εκπαιδευτικός στο χωριό που πραγματοποίησε εκδηλώσεις και παρελάσεις στις εθνικές επετείους. Που μίλησε στους μαθητές της για την Ελληνική Ιστορία, τους έμαθε ποιήματα και τραγούδια για το 1821 και το 1940, τα οποία τα παιδιά απήγγελλαν και στη συνέχεια τραγουδούσαν εξοργίζοντας τους εγκάθετους της Αγκυρας, οι οποίοι θεωρούν τουρκικό έδαφος την περιοχή! «Υπάρχουν κύκλοι του τουρκικού προξενείου που δεν επιθυμούν την παρουσία μου γιατί θεωρούν την περιοχή τουρκική. Φαίνεται ότι τους χαλάω τα σχέδια με το να κάνω απλώς τη δουλειά μου. Να διδάσκω δηλαδή τους μαθητές μου και να προσπαθώ να τους δημιουργήσω ελληνική συνείδηση», είχε δηλώσει παλαιότερα. Αρχικά επιχειρήθηκε η εκδίωξή της από το χωριό με συγκέντρωση υπογραφών, η οποία όμως εξελίχθηκε σε φιάσκο, αφού η πλειοψηφία των γονέων, των μαθητών και των μαθητριών του σχολείου αρνήθηκε να υπογράψει. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε συλλαλητήριο σε βάρος της, που μάλιστα καλύφθηκε τηλεοπτικά από το τουρκικό κανάλι TRT1, το οποίο πάλι δεν είχε κάποιο αποτέλεσμα. Ακολούθησε ο ξυλοδαρμός της (8/2/2008) από μουσουλμάνο «τουρκόφρονα» κάτοικο του χωριού, που είχε ως αποτέλεσμα να τοποθετήσει νάρθηκα στο χέρι της. Πρόσφατα εφημερίδες της μειονότητας αναπαρήγαγαν την ψευδή είδηση πως η εκπαιδευτικός προσέβαλε τη θρησκεία του Ισλάμ ζητώντας από τους μαθητές της να ζωγραφίσουν τον Αλλάχ. Ηταν μια είδηση καθαρά στημένη, που σκοπό είχε να στοχοποιήσει στον μουσουλμανικό κόσμο την κυρία Νικοπούλου, η οποία ήδη έχει προσφύγει στη Δικαιοσύνη.

Σχόλιο ΖΕΙΔΩΡΟΝ:Δεν γνωρίζουμε ούτε τι πλάτες έχει η κυρία Δραγώνα,ούτε τι σκοπούς εξυπηρετεί!Γνωρίζουμε όμως τους αγώνες αυτής της ηρωικής γυναίκας και εκπαιδευτικού που παράτησε τη βολή της στην πρωτεύουσα κι εγκαταστάθηκε στα Πομακοχώρια για να μεταδώσει αυτά στα οποία γαλουχήθηκε,σπούδασε και πιστεύει  ως  Ελληνίδα δασκάλα.

Μέσω της εφημερίδας Πρώτο Θέμα και πάρα πολλών blogs οι απειλές της κυρίας Δραγώνα κοινοποιήθηκαν στο Πανελλήνιο και όχι μόνο.Αν λοιπόν συμβεί οτιδήποτε στην κυρία Νικοπούλου αποκλειστικά υπεύθυνοι θα είναι ο πρωθυπουργός και η κυρία Διαμαντοπούλου ως φυσικοί προϊστάμενοι της ειδικής(;) γραμματέως του υπουργείου Παιδείας.

Από μας ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ στην ηρωίδα δασκάλα και μακάρι το παράδειγμά της να το ακολουθήσουν κι άλλοι.

"Αθηναίοι"!!! Προσοχή στο δρόμο και σεβασμό στην ανθρώπινη ζωή

Κρίση, ξεκρίση οι "Αθηναίοι" θα πάνε στο χωριό τους για το Πάσχα!
Οσο υπάρχουν ακόμα χωριά,όπου ζουν συγγενείς και φίλοι,το δαιμόνιο του 'Ελληνα θα βρίσκει τρόπους να τα επισκέπτεται στις μεγάλες γιορτές της Χριστιανοσύνης.
Το θέμα όμως είναι να πάμε αλλά και να γυρίσουμε σώοι και αβλαβείς!
Άρχισε ήδη η πασχαλινή έξοδος που αναμένεται να κορυφωθεί μεθαύριο Μεγάλη Πέμπτη και τη Μεγάλη Παρασκευή. 
"Αυξημένα είναι τα μέτρα της τροχαίας στα μεγάλα εθνικά οδικά δίκτυα της χώρας, για την ασφαλέστερη μετακίνηση των εκδρομέων"!
Αυτή είναι η κλασσική ανακοίνωση της τροχαίας και τα μέτρα δεν είναι παρά η απαγόρευση της κυκλοφορίας των φορτηγών στις Εθνικές οδούς και η αστυνόμευση σε όλο το μήκος τους.
Επίσης τα τελευταία χρόνια στην Κορίνθου-Πατρών σε πολύ κοντινές αποστάσεις έχουν τοποθετηθεί τεράστιες πινακίδες που προειδοποιούν πως "στα επόμενα 2 η 3 χλμ συμβαίνουν θανατηφόρα ατυχήματα"!!!!

Από κει και πέρα ένα κάκιστο οδόστρωμα και διαχωριστικές μπάρες σε ελάχιστα σημεία της διαδρομής.
Είναι γνωστό ότι στο συγκεκριμένο δρόμο έχουν χαθεί τελείως άδικα εκατοντάδες ζωές.
Κατά κανόνα ένα στιγμιαίο ανθρώπινο λάθος, μια υπερεκτίμηση ικανοτήτων,ακόμα και μια βλάβη του οχήματος από κακή συντήρηση προκαλούν την τραγωδία.
Γιατί τα ατυχήματα η μάλλον τα δυστυχήματα προκαλούνται δεν συμβαίνουν απλά όπως γράφουν οι πινακίδες. 
Αλήθεια ποιός τις τοποθέτησε και σε τι βοηθάνε τους οδηγούς;
Επειδή λοιπόν οι δρόμοι είναι αυτοί που είναι κι επειδή η πολιτεία δεν φαίνεται να νοιάζεται για τη ζωή των υπηκόων της, ο καθένας ο οποίος κρατάει τιμόνι στα χέρια του οφείλει να σεβαστεί τη ζωή του και τη ζωή των άλλων εκδρομέων.
Στην οδήγηση το σεμνά και ταπεινά πρέπει να είναι ο κανόνας.
Τα όρια ταχύτητας και οι διαχωριστικές γραμμές δεν παραβιάζονται σε καμία περίπτωση.
Ειδικά φέτος που γίνονται έργα σε όλο σχεδόν το μήκος της Κορίνθου - Πατρών και σε πολλά σημεία ο δρόμος στενεύει υπερβολικά,απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή!
Για την Εθνική μας καρμανιόλα Αντιρρίου-Αγρινίου-Ιωαννίνων όλοι γνωρίζουμε ότι κατέχει το ρεκόρ ατυχημάτων και παραβάσεων.

Η μαγκιά δεν είναι να φτάσεις πρώτος.
Μαγκιά είναι να ΦΤΑΣΕΙΣ και να ΓΥΡΙΣΕΙΣ σώος, χωρίς να γίνεις πρόξενος κανενός ατυχήματος.
Πάνω απ' όλα ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΖΩΗ!
Καλό ταξίδι και καλή επιστροφή σε όλους.

Αρχισαν τα όργανα και στον Ιδιωτικό Τομέα

Περικοπές στο δώρο Πάσχα στην Δ.Ε.Υ.Α.Λαμίας ! (;)

Εκπληκτοι σημερα οι εργαζομενοι της Δημοτικης επιχειρισης Υδρευσης-Αποχετευσης Λαμιας-ΔΕΥΑΛ ειδαν τις αποδοχες του Δωρου Πασχα μειωμενες κατα 30%.

Η διοικηση της ΔΕΥΑΛ αιφνιδιαστικα και χωρις να εχει προηγηθει καποιος διαλογος με το σωματειο,ερμηνευοντας συμφωνα με τα δικα της συμφεροντα με τροπο εντελως παρανομο και απαραδεκτο τον σχετικο νομο που ψηφισε προσφατα η Βουλη,προχωρησε στην περικοπη του Δωρου Πασχα κατα 30% σ ολους τους εργαζομενους.

Να διευκρινησουμε εδω οτι η ΔΕΥΑΛ οπως κι ολες οι ΔΕΥΑ ειναι Νομικο προσωπο ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ και συνεπως ο νομος αυτος δεν την αφορα.

Ακομα και στην περιπτωση που θολα εμπιπτει στις διαταξεις του νομου λογω του οτι χρηματοδοτειται απο τον κρατικο προυπολογισμο,δεν εχει καμμια ισχυ γιατι ο νομος αναφερεται σε επιχειρησεις που το ποσοστο χρηματοδοτησης τους ειναι πανω απο το 50% του προυπολογισμου τους.

Και μαλιστα προχωρωντας ακομα παραπερα αρνηθηκε να δωσει τα μηχανογραφημενα εντυπα που παιρνουν οι εργαζομενοι με το Δωρο Πασχα.
Τι θελουν να κρυψουν αραγε?

Κ.Π.

πηγή: http://aboutmylamia.blogspot.com/

Και Σικάγο και Καμπούλ και προσεχώς Βαγδάτη

ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ

Γίναμε Καμπούλ, οργή Αντώναρου

Η άποψη του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Μιχάλη Χρυσοχοΐδη ότι η Αθήνα έγινε Καμπούλ έκαναν τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Ε. Αντώναρο... Ταλιμπάν κατά του ΠΑΣΟΚ και η σύγκρουση ήταν σφοδρή.

Μιλώντας στον «Φλας» και στον «Αλφα 9,89» ο κ. Χρυσοχοΐδης υποστήριξε ότι «το φαινόμενο της μαζικής τρομοκρατίας πια που υπάρχει στην Ελλάδα και της λογικής του αντάρτικου πόλεων συμβαίνει στην Ελλάδα, την Κολομβία, τη Βαγδάτη και ενδεχομένως την Καμπούλ. Δεν υπάρχει πουθενά αλλού και δεν υπερβάλλω».

Ο κ. Αντώναρος, χωρίς να αναφερθεί ονομαστικά στον βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, μίλησε για στελέχη του ΠΑΣΟΚ που «ελεεινολογούν, καταστροφολογούν για να αποκομίσουν κομματικά οφέλη, μιλάνε άσχημα για τον ίδιο τους τον τόπο, έχουν βουλιμία για την εξουσία». «Ολους αυτούς τους παραδίδω στη χλεύη των Ελλήνων πολιτών», είπε.

Στον κ. Αντώναρο απάντησαν και ο κ. Χρυσοχοΐδης και ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπακωνσταντίνου. Ο κ. Χρυσοχοΐδης τόνισε ότι «δυστυχώς δεν αντιλαμβάνεται ο ανεκδιήγητος κυβερνητικός εκπρόσωπος ότι το αίσθημα ασφάλειας καταρρέει και αντικαθίσταται από τον φόβο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για μια δημοκρατική και μέχρι χθες απόλυτα ασφαλή χώρα για τους κατοίκους και τους επισκέπτες της». Στο ίδιο πνεύμα και ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπακωνσταντίνου. «Αυτός αποφάσισε να παραδώσει τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ στη χλεύη του ελληνικού λαού, εγώ παραδίδω τον κ. Αντώναρο στη μνήμη του ελληνικού λαού», είπε. Υπογράμμισε ότι από τον Δεκέμβριο βιώνουμε μια εξαιρετικά δυσάρεστη κατάσταση και τόνισε: «Οι εμπειρίες που βιώνουμε στην Αθήνα δεν αρμόζουν σε σύγχρονη ευρωπαϊκή πόλη». Επίσης κάλεσε την κυβέρνηση να «επιδείξει σοβαρότητα» και είπε ότι ο ελληνικός λαός «διαθέτει μνήμη και κρίση και θυμάται ποιος εξάρθρωσε την τρομοκρατία στη χώρα».

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 20/02/2009

Δηλώσεις καταπέλτης του νυν υπουργού Προ-Πο μόλις ένα χρόνο πριν!
Ειδοποιός διαφορά τα έδρανα.
Τότε ήταν της αντιπολίτευσης,τώρα είναι κυβερνητικά!
Scripta manent (τα γραπτά μένουν) λέγαν οι Λατίνοι και μεις οι Ελληνες λέμε κάτι πιο σοφό:Μεγάλη μπουκιά φάε,μεγάλη κουβέντα μη λες!
Τι λες και συ "σύντροφε" Χρυσοχοϊδη μετά το μακελειό του Σαββατοκυριακοδεύτερου;
26 ληστείες,τρεις δολοφονίες κι ένα σορό άλλα μικροεπεισόδια που δεν συμπεριλαμβάνονται στο αστυνομικό δελτίο,μεταξύ των οποίων και αποδράσεις από αστυνομικά τμήματα.
Σικάγο και Καμπούλ,δυο σε ένα κι έπεται η Βαγδάτη αφού δεν ξέρουμε από που θα μας έρθει.
Η ανθρώπινη ζωή αφαιρείται για ψύλλου πήδημα,μόλις για μερικά δεκάευρα!
Ούτε στο σπίτι του αισθάνεται πλέον κανένας ασφαλής,ούτε εν μέση οδώ μέρα μεσημέρι.Ακόμα και σε ταβέρνες μπαίνουν οι ληστές "γδύνοντας" μαγαζάτορες και πελάτες.
Ανα πάσα στιγμή είμαστε όλοι υποψήφια θύματα εγκληματιών του υποκόσμου και "τρομοκρατών" του καλού κόσμου!
Που είναι η αστυνομία κύριε Χρυσοχοϊδη,που είναι οι μηχανοκίνητες ομάδες ΔΕΛΤΑ που θα όργωναν τις γειτονιές επί 24ώρου βάσεως;
Η ζωή μας και η περιουσία μας επαφίενται στην άκρα ευσπλαχνία των κακοποιών και των "τρομοκρατών"!
Οσο αφήνετε το έγκλημα στην τύχη του να είστε σίγουρος πως δεν θ' αργήσει η μέρα που θα μπουκάρουν και στο δικό σας σπίτι την ώρα που θα κοιμάστε ήσυχος πως σας φυλάει το Ελληνικό κράτος.
Αν πάλι δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα,παραιτηθείτε δεν είναι ντροπή!
Η μεγάλη ξεφτίλα είναι να περιμένετε αδρανής να σας ξαναπέσει το τζόκερ.