Καλό μήνα και καλό φθινόπωρο, ήρθε ο Σεπτέμβρης ο τρυγητής (βίντεο)

Με τούτα και με τ' άλλα και με τις καταστροφικές πυρκαγιές, τα μπουρίνια και τις επίσης καταστροφικές καταιγίδες μας αποχαιρέτησε ο Αύγουστος...

Ηρθε ο Σεπτέμβρης, ο μήνας ο σχολικός κι ο τρυγητής... κι ας ελπίσουμε ότι θα είναι καλύτερος αν και η ακρίβεια θα καλπάζει στα σούπερ μάρκετ και όχι μόνο!

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ λοιπόν κι ας δούμε τι λέγεται για τον Σεπτέμβρη

Ο Σεπτέμβριος -o τρυγητής- παράγεται απ’ τη λατινική Septem (=επτά). Ήταν ο έβδομος μήνας του ρωμαϊκού ημερολογίου, τότε που ο χρόνος άρχιζε από το Μάρτη.

Η πρώτη Σεπτεμβρίου -Πρωτοσταυριά- ορίστηκε από το 313 μ.Χ. ως αρχή των θρησκευτικών δεκαπεντάχρονων περιόδων της λεγόμενης Ινδίκτου. Τις Ινδικτιώνες τις καθιέρωσαν οι Άγιοι Πατέρες -επηρεασμένοι από τους Ρωμαίους- για φορολογικούς κυρίως σκοπούς.

Την Πρωτοσεπτεμπριά οι αγρότες «καλούσαν» με διάφορους τρόπους και τεχνικές που θυμίζουν αρχαία θεσμοφόρια, το «πνεύμα της βλαστήσεως». Ο σπόρος που ήταν προορισμένος για τη σπορά «στέλλεται εις την εκκλησίαν διά να ευλογηθεί».

Στην Κω κρεμούν στο εικονοστάσι το σύμβολο της «Αρκιχρονιάς»: μια αρμαθιά από ρόδι, σταφύλι, κυδώνι, σκόρδο και φύλλο από τον πλάτανο του Ιπποκράτη.

Τρυγητής: «Η πρώτη ημέρα του (Σεπτέμβρη) Τρυγητή χαιρετιζόταν στη Θράκη με τύμπανα και τραγούδια. Οι ληνοί συνοδεύονταν δ’ ομάδων ορχουμένων και αδόντων. Την νύκτα παρέες προσωπιδοφόρων εν τυμπάνοις και αλαλαγμοίς τρέχουν στους δρόμους». 

Τα δρώμενα αυτά θυμίζουν αρχαία Οσχοφόρια στα οποία νέοι φορώντας στεφάνια από κλαδιά αμπέλου (όσχους) ξεκινούσαν από τον ναό του Διονύσου πηγαίνοντας προς τους αμπελώνες και τα πατητήρια. 

Λέγεται επίσης Σταυρός και Σποριάς. 

Το Σεπτέμβρη ο τρύγος συνεχίζεται ενώ αρχίζει η σπορά και το όργωμα.

Και μην ξεχνάμε ότι αρχίζουν και τα σχολεία κάθε βαθμίδας....

Γιορτές στο μήνα Σεπτέμβριο 

Σήμερα 1η του μήνα έχουν την τιμητική τους οι Αγίες Τεσσαράκοντα Παρθένες

Του Αγίου Μάμα (2 Σεπτεμβρίου). Είναι άγιος βοσκός. Παλιά γίνονταν θυσίες προβάτων στα ξωκλήσια του, «προσέχοντας το αίμα να τρέξει μες στ’ αυλάκι το νερό, που βγαίνει κάτω από το ιερό της εκκλησίας» (Σκύρος).

Το Γενέθλιον της Θεοτόκου (8 Σεπτεμβρίου).

Της Παναγιάς της Αποσοδειάς (Αιτωλία), της Καρυδούς (Καστοριά).

Της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού (14 Σεπτεμβρίου).