ΤΟΥ Δημήτρη Α. Γιαννακόπουλου *
«Η Μεγάλη Έκρηξη δεν χρειαζόταν τον Θεό», διασαφηνίζει ο Στίβεν Χόκινγκ, που πλέον πέρασε εκών-άκων σε μια νέα μορφή φιλοσοφίας, σε μια Novus Ordo της σοφίας της ανθρωπότητας, εκεί ακριβώς όπου ενοποιείται θεωρητικά η κλασική με την κβαντική φυσική, ή αν προτιμάτε, αναλογικά εκεί όπου «ενοποιούνται» τα κλασικά οικονομικά με την βιο-οικονομία. Δεν είναι ο μόνος, ούτε ο πρώτος σε αυτόν τον μοναχικό δρόμο ... αλλά ενοποιούνται? Μόνον με την έννοια: de nihilo nihil, δηλαδή τίποτα από το τίποτα, ή τίποτα δεν μπορεί να γεννηθεί από το τίποτα, όπως θεωρούσε ο Παρμενίδης, ή όπως το διατύπωνε στο έργο του «De Rerum Natura» ο Λουκρήτιος: «Μηδέν posse creari de Nilo». Μόνο που αυτό μπορεί να σημαίνει πολλά και διαφορετικά πράγματα. Τόσα όσα αποτελούν το summa summarum, το τελικό «άθροισμα» της ιστορίας της ανθρώπινης διανόησης. Και με αυτή την έννοια θα μπορούσε κανείς να μιλήσει για την αναζήτηση της «θεωρίας των πάντων», που αποτέλεσε και αποτελεί την κορυφαία φιλοσοφική αναζήτηση, ασχέτως αν κανείς ξεκινά από τα μαθηματικά, την κοσμολογία, την φυσική, την κοινωνιολογία, την ιστορία των ιδεών , την θεοσοφία, την οικονομία, την βιολογία, ή διάφορους εφαρμοσμένους (-ισμούς).