Του
Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Για περισσότερο από δύο χρόνια υποστηρίζεται, από μια πληθώρα άρθρων και εκπομπών, αλλά και πολιτικών δυνάμεων, η εξής «θεωρία»:
χρειαζόμαστε κατεπειγόντως ανακήρυξη ΑΟΖ, που είναι «απαραίτητη» για την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων. Διαθέτουμε τεράστια κοιτάσματα που πρέπει άμεσα να εκμεταλλευθούμε, παρά το καθεστώς «μη βιώσιμου χρέους» και δανειακών συμβάσεων, με τη βοήθεια του Ισραήλ και, τελευταίως, φρεγατών και F-15! ‘Ένα αληθινό, διακομματκό μάλιστα, «λόμπυ» «της ΑΟΖ και των πετρελαίων», εσχάτως και των όπλων, συγκροτήθηκε για να υπερασπιστεί αυτή την ιδέα.
Tο να έχει κανείς την α’ ή β’ άποψη για τα ελληνοτουρκικά, τα ελληνοϊσραηλινά ή τα ενεργειακά είναι απολύτως θεμιτό σε μια δημοκρατία. Έστω κι αν στην Ελλάδα των συνωστιζόμενων προσωπικών φιλοδοξιών ατόμων, συχνά τελείως ακατάλληλων για τους ρόλους στους οποίους αποβλέπουν, ενίοτε εξαρτημένων από διεθνή συμφέροντα -όποιον πληρώνει καλύτερα τέλος πάντων-, δεν μπορεί δυστυχώς να γίνει σοβαρή συζήτηση για οποιοδήποτε θέμα.
Αυτό που δεν είναι θεμιτό είναι να διασπείρονται ανακρίβειες και ψεύδη.