Οι ζεμπεκιές, τα περιστέρια και οι κολοτούμπες για τα 12 ναυτικά μίλια..
Μείζονα ερωτηματικά, για το πώς χειρίστηκε η κυβέρνηση Σημίτη, (με υπουργό Εξωτερικών τον σημερινό πρωθυπουργό) τα εθνικά θέματα, εγείρουν, τα όσα αναφέρει, τούρκος διπλωμάτης σε βιβλίο που εξέδωσε με τίτλο «Η σκάλα του υπουργείου των Εξωτερικών».
Ο πρώην διπλωμάτης Ντενίζ Μπολούκμπασι, συμμετείχε σε 36 από τις 50 διμερείς επαφές που είχαν ξεκινήσει ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία το 2002, και σύμφωνα με την τουρκική εφημερίδα «Σαμπάχ», ο ίδιος υποστηρίζει, ότι, πρώτον η Ελλάδα, είχε αποδεχθεί να μην επεκτείνει το όριο των εθνικών της υδάτων στα 12 μίλια, σε πολλές περιοχές του Αιγαίου, και δεύτερον –ως αντάλλαγμα στην ελληνική υποχώρηση-, η Τουρκία από την πλευρά της είχε αποδεχθεί να πάει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Σύμφωνα με τη «Σαμπάχ» και τον Μπολούκμπασι, η Τουρκία, ζήτησε από την Ελλάδα, και η δεύτερη το αποδέχθηκε να παραμείνουν τα 6 μίλια στις εξής περιοχές:
Στα νησιά, του Βόρειου Αιγαίου και στα Δωδεκάνησα, στις περιοχές, κοντά στα παράλια της Τουρκίας
Ανατολικά, βόρεια και νότια από τη Λήμνο και τη Σαμοθράκη
Βόρεια και νότια της Λέσβου, της Χίου και των Ψαρών
Βόρεια, νότια και δυτικά της Ικαρίας
Στο Ικάριο Πέλαγος, ανάμεσα Μύκονο και Ικαρία
Στο Καρπάθιο Πέλαγος, ανάμεσα Ρόδο, Κάρπαθο, Κάσο καθώς και μεταξύ Κάσου και Κρήτης
Στο Κρητικό Πέλαγος, ανάμεσα Κρήτη και Αντικύθηρα
Tο βιβλίο του Τούρκου πρώην διπλωμάτη Ντ. Μπουλούκμπασι είναι βέβαιο ότι θα δημιουργήσει αναταράξεις στο πολιτικό σκηνικό της χώρας μας, καθώς ο έμπειρος στα ελληνοτουρκικά διαπραγματευτής φρόντισε ήδη να δώσει μια πρόγευση, πικρή για εμάς, των όσων διημείβοντο το 2002 στις κλειστές διμερείς διερευνητικές επαφές.
Η κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη, με υπουργό Εξωτερικών τον σημερινό πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου, φαίνεται ότι είχε απεμπολήσει το δικαίωμα της χώρας να επεκτείνει τα εθνικά χωρικά της ύδατα από τα 6 στα 12 μίλια, σε συγκεκριμένες και καθόλου τυχαίες περιοχές του Αιγαίου, χάριν μιας ασαφούς αποδοχής εκ μέρους της Αγκυρας να δεχθεί να παραπεμφθούν οι διαφορές των δύο χωρών στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Ο Τούρκος διπλωμάτης δεν μας λέει επί του παρόντος για ποια προβλήματα θα πήγαιναν οι δύο χώρες στη Χάγη, αλλά είναι γνωστό ότι η Ελλάδα αναγνωρίζει ως μόνη διαφορά το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας. Ολα τα άλλα που θέτει στο τραπέζι η Αγκυρα κατά καιρούς είναι διεκδικήσεις και τίποτε άλλο. Γιατί λοιπόν η ελληνική κυβέρνηση δέχθηκε να εξαιρεθούν μεγάλες περιοχές του Αιγαίου από μια μελλοντική επέκταση των χωρικών μας υδάτων;
Είθε ο Τούρκος διπλωμάτης συγγραφέας να αποδειχθεί ότι δεν γράφει αλήθειες, όπως και να έχει, όμως, ο σημερινός πρωθυπουργός, ενθυμούμενος την τότε ιδιότητά του, οφείλει να διευκρινίσει το θέμα.
Διαφορετικά θα αποδειχθεί, 10 χρόνια μετά, αυτό που τότε υποψιαζόμασταν. Οταν ο κ. Παπανδρέου χόρευε ζεϊμπέκικο, χάριν της ελληνοτουρκικής φιλίας, ο ομόλογός του, μακαρίτης Ισμαήλ Τζεμ, «έκανε ταμείο» κερδίζοντας για τη χώρα του.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ