Οι ηγεσίες των δύο κομμάτων εξουσίας δεν θέλησαν ν' ασχοληθούν σοβαρά με αυτή την πτυχή του εθνικού ζητήματος. Η κυβέρνηση , ιδιαίτερα μετά το Φθινόπωρο, με λανθασμένες επιλογές στην οικονομία και στο κράτος, με αδυναμία συνολικού σχεδιασμού, με εμφανώς άνιση και άδικη κατανομή των βαρών και πρωτοφανή αναποτελεσματικότητα, οδηγήθηκε ταχύτατα σε μεταρρυθμιστική εξάντληση. Η αποτυχία της έδωσε επιχειρήματα στους αντιπάλους των ριζοσπαστικών μεταρρυθμίσεων να διατυπώσουν λόγο εναντίον, του τόσο απαραίτητου για τη χώρα πλαισίου τομών στο κράτος, στην οικονομία και στο πολιτικό σύστημα. Να συκοφαντήσουν με το λαϊκίστικο λόγο τους κάθε απόπειρα αλλαγής του παρασιτικού μοντέλου σε παραγωγικό υπόδειγμα. Η Ν.Δ, με πρωτοφανείς για τη φυσιογνωμία συντηρητικού κόμματος εξουσίας επιλογές και ακολουθώντας τα χειρότερα πρότυπα αντιπολίτευσης, επένδυσε στη φθορά της Κυβέρνησης, με έπαθλο τον κίνδυνο καταστροφής της χώρας.
Η κορύφωση της εθνικής κρίσης σε πολιτικό επίπεδο, η αδυναμία στοιχειώδους συνεννόησης των πολιτικών κομμάτων και η ογκούμενη έκφραση αγανάκτησης των πολιτών για την οικονομική και πολιτική χρεοκοπία σε συνδυασμό με τη σύγχυση που δημιουργεί ένας ανεύθυνος δημαγωγικός λόγος, φέρνουν τη χώρα πολύ κοντά σε μια ανυπολόγιστη καταστροφή.
Οι μονοκομματικού χαρακτήρα προσπάθειες, έστω και με πρόσωπα ευρύτερης αποδοχής, αδυνατούν να ολοκληρώσουν τη δύσκολη σημερινή αποστολή. Ταυτόχρονα, οι εκλογές, παρότι αποτελούν πάγια και αναντικατάστατη δημοκρατική διέξοδο, στην ιδιαίτερη περίοδο που διανύουμε εγκυμονούν σοβαρό κίνδυνο για την οικονομική βιωσιμότητα της χώρας.
Τις τελευταίες μέρες, ορισμένες πρωτοβουλίες για εθνική συνεννόηση ώστε να υπάρξει πολιτική σταθερότητα, δημιούργησαν την εντύπωση ότι αυτή θα μπορούσε να επιτευχθεί. Στην κατεύθυνση αυτή θα μπορούσε να συμβάλει αποφασιστικά ΜΟΝΟ ένα μεταβατικό σχήμα Εθνικής Σωτηρίας, με την απαραίτητη συμμετοχή των δύο βασικών πολιτικών δυνάμεων της χώρας. Τα απολύτως συγκεκριμένα καθήκοντα αυτού του σχήματος θα μπορούσαν να είναι:
1. Η διασφάλιση της άμεσης χρηματοδότησης της χώρας
2. Η προσπάθεια επανατοποθέτησης του «Ελληνικού Ζητήματος», σε συνεννόηση με τους Ευρωπαίους εταίρους
3. Η αποκατάσταση της δημοκρατικής τάξης και ομοψυχίας της κοινωνίας
4. Η προετοιμασία των όρων για τη Συνταγματική Αναθεώρηση, αλλά και η άμεση νομοθέτηση στην κατεύθυνση ενδυνάμωσης και εμβάθυνσης της Δημοκρατίας.
5. Η προκήρυξη εκλογών σε χρόνο που θα θεωρούνταν κατάλληλος από τις βασικές πολιτικές δυνάμεις.
Δυστυχώς, οι ηγεσίες των δύο βασικών πολιτικών κομμάτων στάθηκαν για μία ακόμη φορά κατώτερες των εθνικών περιστάσεων, με πολιτικά ασυγχώρητο τρόπο. Αντί του Εθνικού Συναγερμού επικράτησε η λογική της κομματικής προσποίησης, των πολιτικών προφάσεων, των υστερόβουλων υπολογισμών και των στενοκομματικών πιέσεων. Δεν υπήρχε χειρότερος τρόπος να πιστοποιηθεί το τέλος ενός φθαρμένου και απερχόμενου πολιτικού συστήματος.
Τιμώ το Κίνημά μας και τους αγώνες του, αλλά στη συγκεκριμένη οριακή για τη χώρα στιγμή, το Εθνικό Χρέος ηττήθηκε από το αρχηγικό και κομματικό συμφέρον. Έτσι, με απόλυτη συνείδηση της κρισιμότητας των στιγμών, υποβάλλω την παραίτησή μου από Βουλευτής.
.jpg)