Η Πυροσβεστική Υπηρεσία Αγρινίου τίμησε την Ημέρα Μνήμης Πεσόντων Πυροσβεστών σε Κλεισορρεύματα και Παραβόλα (φωτο)

Η Πυροσβεστική Υπηρεσία Αγρινίου τίμησε την Ημέρα Μνήμης Πεσόντων Πυροσβεστών του Πυροσβεστικού Σώματος με εκδηλώσεις σε Κλεισορρεύματα και Παραβόλα.

Η 12η Νοεμβρίου έχει καθιερωθεί ως «Ημέρα Μνήμης Πεσόντων Πυροσβεστών» προς τιμήν του πρώτου πυροσβεστικού υπαλλήλου, Δόκιμου πυροσβέστη Β΄ τάξεως Κωνσταντίνου Πούλιου, που έχασε τη ζωή του, κατά τη διάρκεια κατάσβεσης πυρκαγιάς σε διώροφο οίκημα επί της οδού Θεοτοκοπούλου, στη Θεσσαλονίκη, αλλά και όλων εκείνων που έχασαν τη ζωή τους κατά την εκτέλεση του καθήκοντος.

Η πρέπουσα τιμή στους πεσόντες Πυροσβέστες τελέστηκε το πρωί της Τετάρτης 12 Νοεμβρίου στα Μνημεία των ηρώων πυροσβεστών.

Συγκεκριμένα τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση στο μνημείο του Πυρονόμου Ιωάννη Κωστάκη, που βρίσκεται στο 13ο χιλ. Ε.Ο. Αγρινίου - Μεσολογγίου στην Τ.Κ. Κλεισορρευμάτων.

Ακολούθως, τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση στη μνήμη του Εθελοντή Αρχιπυροσβέστη Παναγιώτη Πλεξίδα στον Εθελοντικό Πυροσβεστικό Σταθμό Β΄ τάξης Παραβόλας «Εθελοντής Αρχιπυροσβέστης Πλεξίδας Παναγιώτης» του Δήμου Αγρινίου. 

Δείτε φωτογραφίες από το agriniopress.gr/ απ' όπου και το ρεπορτάζ

Με αφορμή την Ημέρα Μνήμης Πεσόντων Πυροσβεστών, η μητέρα του Παναγιώτη Πλεξίδα, Βαλάντη Ευπατρίδη, προέβη σε συγκινητική ανάρτηση στα κοινωνικά δίκτυα

«Έτσι σε τιμώ έτσι θα ζεις… Και όταν λυγίζω κρατάω το κομποσχοίνι σου και προσεύχομαι…», αναφέρει μεταξύ άλλων η μητέρα του Αγρινιώτη Εθελοντή Αρχιπυροσβέστη που έχασε την ζωή του τον Σεπτέμβριο του 2020.

Αναλυτικά:

«Ημέρα μνήμης πεσόντων της Πυροσβεστικής!!! Εσύ ψυχή της ψυχής μου είσαι πάντα ΠΑΡΏΝ. Ζεις μέσα από τα μάτια μου, βλέπεις την ζωή να κυλάει, είσαι πάντα δίπλα μας, μέσα στην αγκαλιά σου με κρατάς όταν πηγαίνω στις φωτιές… Φοράω την στολή του εθελοντή πυροσβέστη και ζω την ζωή σου…

Σκύβω το κεφάλι μόνο στο Θεό όπως εσύ, φωνάζω για το άδικο όπως εσύ, αγαπάω τους φίλους σου όπως εσύ, χαμογελάω όπως εσύ και περπατάω με αξιοπρέπεια την μέρα, με αλληλεγγύη, με ανιδιοτέλεια όπως εσύ Προσέχω την Ελενίτσα μας και την Γεωργία μας όπως εσύ… Αυτό το παραμύθι έφτιαξα στο μυαλό μου αυτό το παραμύθι προσπαθώ να το πιστέψω τις περισσότερες ώρες της ημέρας…

Έτσι σε τιμώ έτσι θα ζεις… Και όταν λυγίζω κρατάω το κομποσχοίνι σου και προσεύχομαι… Και όταν τις νύχτες μένω μόνο με σένα πάντα θα ουρλιάζω και θα σε ρωτώ ΓΙΑΤΊ ΓΙΑΤΊ… Δεν άξιζε να δώσεις την ζωή σου και να εισπνεύσεις τόσο πολύ καπνό… Δεν άξιζε ψυχή μου….»

https://www.agriniopress.gr/