Δεν ήταν μεγάλο το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από τη λήξη του δεύτερου Παγκοσμίου πολέμου και του εμφυλίου που ακολούθησε, όταν η Ελλάδα βρέθηκε πάλι μπλεγμένη σε μια πολεμική σύρραξη. Ένα πρωινό του Νοεμβρίου οι προβλήτες της Ακτής Βασιλειάδη γέμισαν από στρατιωτικά οχήματα από τα οποία εξήλθαν εκατοντάδες Έλληνες στρατιώτες, με σκοπό να επιβιβαστούν σε πλοίο με προορισμό τη μακρινή Κορέα.
Σαν σήμερα στις 4 Μαρτίου το 1955, το λιμάνι του Πειραιά γεμίζει με φέρετρα. 186 φέρετρα, τυλιγμένα με την ελληνική σημαία, που φέρουν τις σορούς Ελλήνων αξιωματικών και στρατιωτών που είχαν πολεμήσει και σκοτώθηκαν στην Κορέα και μεταφέρθηκαν με το αμερικανικό πολεμικό πλοίο USS General R. M. Blatchford.
Τον Νοέμβριο του 1950, Έλληνες στρατιώτες και οχήματα επιβιβάζοναι από το λιμάνι του Πειραιά σε πλοίο με προορισμό την Κορέα. Θα πολεμούσαν στο πλευρό τον Νοτιοκορεατών, καθώς τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς, η Βόρεια Κορέα είχε εισβάλει στη Σεούλ.
Πως και γιατί είχε σε όλο αυτό εμπλοκή η Ελλάδα; Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, έκρινε αναγκαία την επέμβαση μιας Διεθνούς Δύναμης για να αποκατασταθεί η τάξη στην περιοχή. Έτσι λοιπόν, συγκροτήθηκε μια ελληνική δύναμη, με το όνομα «Εκστρατευτικό Σώμα Ελλάδος» (ΕΚ.Σ.Ε.), η οποία θα πολεμούσε στην Κορέα, υπό τις διαταγές της αμερικανικής διοίκησης.
Το «Εκστρατευτικό Σώμα Ελλάδος» είχε εκπαιδευτεί για περίπου δεκαπέντε μέρες σε στρατόπεδο στη Λαμία και στις 15 Νοεμβρίου του 1950 επιβιβάστηκε στο αμερικανικό οπλιταγωγό «Τζένεραλ Χαν».
Μαζί τους οι Έλληνες, έφεραν από ένα περίστροφο, που τους είχε δωρίσει ο αμερικανός αντιστράτηγος Τζένκινς και από μια εικόνα της Παναγίας, που τους είχε δώσει ο στρατιωτικός διοικητής Πειραιώς. Οι Έλληνες στρατιώτες θα έμεναν στην Κορέα για έξι μήνες και μετά θα αποχωρούσαν, όπου τη θέση τους, θα έπαιρνε άλλη ελληνική δύναμη.
Συνολικά, από τον Νοέμβριο του 1950 που έγινε η πρώτη αναχώρηση μέχρι και τον Ιούλιο του 1953 που υπογράφτηκε η πρώτη ανακωχή, ο συνολικός αριθμός των Ελλήνων στρατιωτών που μετείχαν στον πόλεμο της Κορέας ήταν 10.255 άνδρες.
Στις σφοδρές μάχες που ακολούθησαν, ανάμεσά τους και η πιο αιματηρή, η πιο πολύνεκρη, όταν το τάγμα του Ελληνικού Εκστρατευτικού Σώματος Κορέας κατέλαβε το ύψωμα 313 Σκοτς, οι απώλειες ήταν μεγάλες. Η ελληνική αποστολή έχασε 186 αξιωματικούς και στρατιώτες (12 άνδρες από την Πολεμική Αεροπορία) και είχε 610 τραυματίες.
Στις 4 Μαρτίου του 1955 έγινε ο επαναπατρισμός τους, τόσο των Ελλήνων που επέστρεφαν σώοι και αβλαβείς αλλά και τραυματίες, όσο και εκείνων που έχασαν τη ζωή τους. Οι εικόνες που διαδραματίστηκαν στο λιμάνι του Πειραιά ήταν τραγικές, με τις οικογένειες που περίμεναν τους ανθρώπους τους, πέφτουν με οδυρμό και λυγμούς πάνω στα φέρετρα.
* Photo credits: pireoramahttps://www.gazzetta.gr/
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου