Την περασμένη εβδομάδα σχεδόν 8.000 «λαθρομετανάστες» κατέκλυσαν το μικρό νησί της Λαμπεντούσα αριθμός που ξεπερνά τον αριθμό κατοίκων του νησιού, και η Ιταλίδα Πρωθυπουργός κάλεσε επειγόντως την Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κ Ούρσουλα Βαν ντερ Λάϊεν η οποία και επισκέφθηκε χθες μαζί της το Ιταλικό νησί.
Μίλησε με καθαρό, κοφτό τρόπο η Ιταλίδα Πρωθυπουργός για το μεγάλο πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης και ανέδειξε για μια ακόμη φορά ότι άλλο να ΣΥΖΗΤΑΜΕ για τις 3 μεγάλες αξίες που εκπροσωπεί η σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άλλο να ΕΦΑΡΜΟΖΟΥΜΕ κοινές πολιτικές που αποδεικνύουν στην πράξη αυτές τις τρείς αξίες!...
Η Ευρωπαϊκή Σημαία εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 1983 και υιοθετήθηκε επισήμως από όλους τους Ηγέτες της τότε Ένωσης Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων που σήμερα λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελείται από 12 χρυσά αστέρια σε κύκλο πάνω σε μπλε φόντο τα οποία συμβολίζουν τα ιδανικά ΕΝΟΤΗΤΑΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ και ΑΡΜΟΝΙΑΣ μεταξύ των Λαών της Ε. Ε.
Ο αριθμός των 12 αστεριών δεν αντιστοιχεί, φυσικά, στον αριθμό των χωρών-μελών, που από 28 έγιναν 27 μετά την αποχώρηση της Βρετανίας, αλλά ο κύκλος που σχηματίζουν είναι το σύμβολο της Ενότητας και φυσικά Ενότητα, Αλληλεγγύη, Αρμονία, υιοθετήθηκαν ως θεμελιακές έννοιες και προϋποθέσεις στο πλέον φιλόδοξο κοινωνικό-πολιτικό-οικονομικό πείραμα σύνθεσης μιας Νέας Πατρίδας στη Γηραιά Ήπειρο με δημιουργία δομής ΗΠΕ (Ηνωμένων Πολιτειών Ευρώπης) κατά το πρότυπο των ΗΠΑ.
Εξήντα επτά χρόνια πέρασαν από το 1955 χρονιά δημιουργίας και προβολής της Ευρωπαϊκής Σημαίας και θέτω σήμερα το εξοργιστικά ρεαλιστικό και καθόλου χυδαίο ερώτημα εάν αυτό ήταν το ζητούμενο ή απλά και μόνο οι οικονομικές, χωρίς σύνορα, αγοραπωλησίες υποβρυχίων και αρμάτων μάχης, αεροσκαφών πολεμικής αεροπορίας και σκαφών πολεμικού ναυτικού, όπλων και οπλικών συστημάτων, αυτοκινήτων και άλλων αμέτρητων προσωπικής και οικιακής χρήσης καταναλωτικών αγαθών.
Υπήρξαν κατά καιρούς σημαντικοί κλυδωνισμοί που ταρακούνησαν το συμβολικά αποκαλούμενο «Ευρωπαϊκό Σκάφος» αλλά τα πράγματα αποδείχθηκαν δύσκολα πριν δώδεκα χρόνια όταν εξαιτίας της Οικονομικής κρίσης πέντε χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης χρειάστηκαν τη βοήθειά της για να τη διαχειριστούν.
Mας χαρακτήρισαν τότε τα ΜΜΕ (Μέσα Μαζικού Εκμαυλισμού και μαζί οι «Μανδαρίνοι» Βρυξελλών και Βερολίνου) PIGS (μη πάει το μυαλό σας στην Ελληνική μετάφραση «γουρουνάκια») αλλά στα ακρωνύμια των Εθνικών μας ταυτοτήτων Portugal, Italy, Ireland, Greece, Spain, και κάποιοι μας χαρακτήρισαν και GIPSI Greece, Italy, Portugal, Spain, Ireland.
Έδωσαν δάνεια στους άλλους ΑΛΛΑ την Ελλάδα ο πασίγνωστος κ Σόϊμπλε και η τότε Καγκελάριος κ Μέρκελ την «υπέταξαν» στα καταστροφικά Μνημόνια που, ειλικρινά, μαζί με άλλους συναδέλφους φοβόμουν ότι θα αποπληρώναμε όταν τα εγγόνια μας θα έπαιρναν τις θέσεις μας. Τώρα ανησυχώ με τον συνεχιζόμενο Ρώσσο-Ουκρανικό πόλεμο και φοβάμαι ότι ΕΜΕΙΣ θα ξεμπερδέψουμε, συγνώμη για την υπερβολή, μάλλον στο τέλος του 21ου αιώνα…
Απροσδόκητα μαχητική η Ιταλίδα Πρωθυπουργός στο θέμα δημιουργίας ΚΟΙΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ για το Μεταναστευτικό από την Ευρωπαϊκή Ένωση καθώς εμφαντικά υπενθυμίζει τις 3 κρίσιμες για την Ευρωπαϊκή Ένωση έννοιες:
ΕΝΟΤΗΤΑ; Πού την είδαμε, πού τη βιώσαμε;
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ; Πού την είδαμε, πού τη βιώσαμε;
ΑΡΜΟΝΙΑ; Πού την είδαμε, πού τη βιώσαμε;
Αφού συγχαρώ ως «Ευρωπαίος Συμπολίτης» την Ιταλίδα Πρωθυπουργό για τον δυναμισμό της και την ανάδειξη των Εθνικών της συμφερόντων κλείνω ως Ενεργός Ευρωπαίος Πολίτης θέτοντας ένα σημαντικό για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης ερώτημα μετά το Βρετανικό BREXIT:
Ελληνικά: «Πού Πάμε ως Ευρωπαϊκή Ένωση;» και Λατινικά «Quo Vadis European Union?»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες