Όταν κατέθεσε την πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης ο ΣΥΡΙΖΑ στις 7 Νοεμβρίου οι πιο πολλοί απόρησαν. Ήταν μια κίνηση ανεξήγητη για πολλούς λόγους. Κατ΄ αρχάς δεν έγινε για κάποιο φλέγον οικονομικό θέμα αλλά με αφορμή το ζήτημα της ΕΡΤ που δεν ήταν και από τα πιο «δημοφιλή» στην κοινή γνώμη. Δεύτερον φαινόταν ότι δεν υπάρχουν αριθμητικοί συσχετισμοί που να ευνοούν τη θετική έκβασή της. Και τρίτον, η προοπτική της απόρριψής της διασφάλιζε ένα ήσυχο κοινοβουλευτικό εξάμηνο για την κυβέρνηση κατά την ελληνική προεδρία στην ΕΕ.
Προς τι λοιπόν ο Αλέξης Τσίπρας πήρε αυτή την πρωτοβουλία; Πειστική απάντηση στην απορία αυτή δεν έχει δοθεί μέχρι σήμερα.
Ωστόσο, το παρασκήνιο σύμφωνα με απόλυτα έγκυρες πληροφορίες της «κυριακάτικης δημοκρατίας» είναι πιο σύνθετο και δίνει εντελώς διαφορετικές εξηγήσεις για τα πρόσφατα γεγονότα. Όπως προκύπτει μάλιστα εκείνες τις ημέρες η κυβέρνηση βρέθηκε πολύ κοντά στην πτώση της η οποία αποφεύχθηκε ύστερα από σειρά απίστευτων παζαριών που σημειώθηκαν σε επίπεδο κορυφής στο «άρρωστο» ΠΑΣΟΚ.
Όλο το προηγούμενο διάστημα οι διεργασίες στο ΠΑΣΟΚ είχαν φουντώσει, πολλές εκ των οποίων άλλωστε συντελούνταν δημοσίως. Ορισμένοι από τους βουλευτές ωστόσο, βλέποντας τη συνεχιζόμενη κατάρρευση και την αδυναμία οποιασδήποτε ανάκαμψης υπό τις παρούσες συνθήκες, είχαν αποφασίσει να «κινηθούν» με απώτερο στόχο να διασωθούν πολιτικά και οι ίδιοι. Αυτό που χρειαζόταν ήταν μια κατάλληλη αφορμή για να έρθουν σε «ηρωϊκή» ρήξη με την κυβέρνηση, να την οδηγήσουν σε πτώση και αφού εξιλεωθούν -και «απαλλάξουν» το ΠΑΣΟΚ από τον Ευ. Βενιζέλο- να συνεργαστούν με τον ΣΥΡΙΖΑ σε ρόλο δορυφόρου για το σχηματισμό της επόμενης κυβέρνησης.
Αυτό ήταν τουλάχιστον το αφήγημα που παρουσιαζόταν στις (πολύ καλά προφυλαγμένες από τη δημοσιότητα) συναντήσεις όσων ασπάζονταν το σχέδιο. Κατά τις πληροφορίες, εντάθηκαν παράλληλα οι συνεννοήσεις με την Κουμουνδούρου ενώ δεν ήταν καθόλου τυχαίο ότι προηγήθηκαν οι προσκλήσεις του Τσίπρα (που είχαν προκαλέσει έντονες αντιπαραθέσεις) προς τους διαφωνούντες βουλευτές να ανατρέψουν την κυβέρνηση. Είχε δηλαδή προσφέρει προκαταβολικά τη νομιμοποίησή τους.
Η υποβολή της πρότασης μομφής ήταν επομένως μια κορυφαία θεσμική κίνηση που θα έδινε τη δυνατότητα να «ξεκαθαριστούν» τα πράγματα στη Βουλή και από την πλευρά των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ οι οποίοι θα απέσυραν με τον πιο καθαρό και ηχηρό τρόπο την εμπιστοσύνη τους από την κυβέρνηση αλλάζοντας στρατόπεδο.
Από τις σχετικές συζητήσεις, όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, είχε προκύψει ότι υπήρχε μια εξάδα που έδειχναν διατεθειμένοι να διαβούν τον Ρουβίκωνα. Πρώτος ήταν ο Κ. Σκανδαλίδης, οι «υπαρχηγοί» του Γ. Κουτσούκος και Μ. Κασσής, οι Θ. Μωραΐτης, Γ. Ντόλιος καθώς και η Θ. Τζάκρη. Χωρίς αυτούς η κυβέρνηση έχανε τη δεδηλωμένη ενώ ουκ ολίγες φορές αρκετοί εξ αυτών είχαν υποστηρίξει ότι μπορεί να σχηματιστεί άλλη κυβέρνηση από την παρούσα Βουλή χωρίς εκλογές.
Ούτε η ημερομηνία της υποβολής της πρότασης μομφής επελέγη τυχαία. Την προηγουμένη, στις 6 Νοεμβρίου, είχε λήξει το 18μηνο ισχύος της λίστας για τους βουλευτές από τις εκλογές του Μαΐου του 2012. Αυτό σήμαινε ότι ακόμη και αν στήνονταν κάλπες, η απειλή της λίστας δεν θα υφίστατο πια. Και προφανώς αν δεν μεσολαβούσε η «εισβολή» στην ΕΡΤ, κάποια άλλη αφορμή θα βρισκόταν.
Τι «στράβωσε»; Ο Ευ. Βενιζέλος, μπροστά στον κίνδυνο που διαγραφόταν, ήρθε σε συμφωνία με τον Κ. Σκανδαλίδη. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι του υποσχέθηκε, με αντάλλαγμα τη στήριξη στην κυβέρνηση (και στον ίδιον), να του «παραδώσει» την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ ενδεχομένως και πριν από τις επόμενες εκλογές. Αυτό συνδέεται με τα σενάρια που θέλουν τον κ. Βενιζέλο να σχεδιάζει μια «απόδραση» διάσωσης στην Ευρώπη αναλαμβάνοντας επίτροπος της Ελλάδας στην Κομισιόν στη θέση της Μ. Δαμανάκη. Κατόπιν αυτού λέγεται ότι ο κ. Σκανδαλίδης ανέκρουσε πρύμνα εκτιμώντας ότι έτσι διευκολύνονται καλύτερα τα σχέδια του. Μένει να διευκρινιστεί αν στην πραγματικότητα «χρησιμοποίησε» τις συζητήσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ μόνο και και μόνο για να εξασφαλίσει μια τέτοια συμφωνία με τον κ. Βενιζέλο.
Πάντως, ύστερα από αυτή την εξέλιξη πήραν γραμμή για υποχώρηση και οι άλλοι βουλευτές που καταψήφισαν την πρόταση μομφής. Μόνο η Θεοδώρα Τζάκρη δεν ενημερώθηκε (άγνωστο γιατί) για την αλλαγή των δεδομένων και (καθώς συντάχθηκε μέχρι τέλους με τον ΣΥΡΙΖΑ) τώρα πνέει μένεα κατά των (πρώην) συντρόφων της...
Προς τι λοιπόν ο Αλέξης Τσίπρας πήρε αυτή την πρωτοβουλία; Πειστική απάντηση στην απορία αυτή δεν έχει δοθεί μέχρι σήμερα.
Ωστόσο, το παρασκήνιο σύμφωνα με απόλυτα έγκυρες πληροφορίες της «κυριακάτικης δημοκρατίας» είναι πιο σύνθετο και δίνει εντελώς διαφορετικές εξηγήσεις για τα πρόσφατα γεγονότα. Όπως προκύπτει μάλιστα εκείνες τις ημέρες η κυβέρνηση βρέθηκε πολύ κοντά στην πτώση της η οποία αποφεύχθηκε ύστερα από σειρά απίστευτων παζαριών που σημειώθηκαν σε επίπεδο κορυφής στο «άρρωστο» ΠΑΣΟΚ.
Όλο το προηγούμενο διάστημα οι διεργασίες στο ΠΑΣΟΚ είχαν φουντώσει, πολλές εκ των οποίων άλλωστε συντελούνταν δημοσίως. Ορισμένοι από τους βουλευτές ωστόσο, βλέποντας τη συνεχιζόμενη κατάρρευση και την αδυναμία οποιασδήποτε ανάκαμψης υπό τις παρούσες συνθήκες, είχαν αποφασίσει να «κινηθούν» με απώτερο στόχο να διασωθούν πολιτικά και οι ίδιοι. Αυτό που χρειαζόταν ήταν μια κατάλληλη αφορμή για να έρθουν σε «ηρωϊκή» ρήξη με την κυβέρνηση, να την οδηγήσουν σε πτώση και αφού εξιλεωθούν -και «απαλλάξουν» το ΠΑΣΟΚ από τον Ευ. Βενιζέλο- να συνεργαστούν με τον ΣΥΡΙΖΑ σε ρόλο δορυφόρου για το σχηματισμό της επόμενης κυβέρνησης.
Αυτό ήταν τουλάχιστον το αφήγημα που παρουσιαζόταν στις (πολύ καλά προφυλαγμένες από τη δημοσιότητα) συναντήσεις όσων ασπάζονταν το σχέδιο. Κατά τις πληροφορίες, εντάθηκαν παράλληλα οι συνεννοήσεις με την Κουμουνδούρου ενώ δεν ήταν καθόλου τυχαίο ότι προηγήθηκαν οι προσκλήσεις του Τσίπρα (που είχαν προκαλέσει έντονες αντιπαραθέσεις) προς τους διαφωνούντες βουλευτές να ανατρέψουν την κυβέρνηση. Είχε δηλαδή προσφέρει προκαταβολικά τη νομιμοποίησή τους.
Η υποβολή της πρότασης μομφής ήταν επομένως μια κορυφαία θεσμική κίνηση που θα έδινε τη δυνατότητα να «ξεκαθαριστούν» τα πράγματα στη Βουλή και από την πλευρά των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ οι οποίοι θα απέσυραν με τον πιο καθαρό και ηχηρό τρόπο την εμπιστοσύνη τους από την κυβέρνηση αλλάζοντας στρατόπεδο.
Από τις σχετικές συζητήσεις, όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, είχε προκύψει ότι υπήρχε μια εξάδα που έδειχναν διατεθειμένοι να διαβούν τον Ρουβίκωνα. Πρώτος ήταν ο Κ. Σκανδαλίδης, οι «υπαρχηγοί» του Γ. Κουτσούκος και Μ. Κασσής, οι Θ. Μωραΐτης, Γ. Ντόλιος καθώς και η Θ. Τζάκρη. Χωρίς αυτούς η κυβέρνηση έχανε τη δεδηλωμένη ενώ ουκ ολίγες φορές αρκετοί εξ αυτών είχαν υποστηρίξει ότι μπορεί να σχηματιστεί άλλη κυβέρνηση από την παρούσα Βουλή χωρίς εκλογές.
Ούτε η ημερομηνία της υποβολής της πρότασης μομφής επελέγη τυχαία. Την προηγουμένη, στις 6 Νοεμβρίου, είχε λήξει το 18μηνο ισχύος της λίστας για τους βουλευτές από τις εκλογές του Μαΐου του 2012. Αυτό σήμαινε ότι ακόμη και αν στήνονταν κάλπες, η απειλή της λίστας δεν θα υφίστατο πια. Και προφανώς αν δεν μεσολαβούσε η «εισβολή» στην ΕΡΤ, κάποια άλλη αφορμή θα βρισκόταν.
Τι «στράβωσε»; Ο Ευ. Βενιζέλος, μπροστά στον κίνδυνο που διαγραφόταν, ήρθε σε συμφωνία με τον Κ. Σκανδαλίδη. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι του υποσχέθηκε, με αντάλλαγμα τη στήριξη στην κυβέρνηση (και στον ίδιον), να του «παραδώσει» την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ ενδεχομένως και πριν από τις επόμενες εκλογές. Αυτό συνδέεται με τα σενάρια που θέλουν τον κ. Βενιζέλο να σχεδιάζει μια «απόδραση» διάσωσης στην Ευρώπη αναλαμβάνοντας επίτροπος της Ελλάδας στην Κομισιόν στη θέση της Μ. Δαμανάκη. Κατόπιν αυτού λέγεται ότι ο κ. Σκανδαλίδης ανέκρουσε πρύμνα εκτιμώντας ότι έτσι διευκολύνονται καλύτερα τα σχέδια του. Μένει να διευκρινιστεί αν στην πραγματικότητα «χρησιμοποίησε» τις συζητήσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ μόνο και και μόνο για να εξασφαλίσει μια τέτοια συμφωνία με τον κ. Βενιζέλο.
Πάντως, ύστερα από αυτή την εξέλιξη πήραν γραμμή για υποχώρηση και οι άλλοι βουλευτές που καταψήφισαν την πρόταση μομφής. Μόνο η Θεοδώρα Τζάκρη δεν ενημερώθηκε (άγνωστο γιατί) για την αλλαγή των δεδομένων και (καθώς συντάχθηκε μέχρι τέλους με τον ΣΥΡΙΖΑ) τώρα πνέει μένεα κατά των (πρώην) συντρόφων της...
Πηγή: "κυριακάτικη δημοκρατία"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες