Κάποτε -όχι πολλά χρόνια πριν- λάμβανες την αίσθηση ότι στο ΠΑΣΟΚ σε ακούν και ότι μπορούσες να επηρεάσεις κάπως τα πράγματα! Αν μάλιστα αυτό που έλεγες είχε βάθος και στηρίζονταν κάπου, πυροδοτούσες και διάλογο που κατέληγε. Υπήρχαν τα μέσα, υπήρχαν οι ΤΟ, και οι ΝΕ που λειτουργούσαν υπήρχε και το διαδίκτυο όπου οι Πασόκοι κυριαρχούσαν.
Κάποτε είχες την αίσθηση ότι συμμετέχεις, κι ότι η πολιτική ανάλυση του κόμματος έρχονταν από την βάση και εμπεριείχε έστω και οριακά την δική σου ανάλυση. Βεβαίως τελικά αυτό οδήγησε στο “Λεφτά υπάρχουν” το οποίο το φόρτωσαν όλο στο ΓΑΠ αποποιούμενοι την ευθύνη όλου του κομματικού μηχανισμού που το γέννησε. Αλλά αυτό είναι ένα μεγάλο, άλλο θέμα μέρος της αυτοκριτικής που πρέπει να κάνει το ΠΑΣΟΚ.
Σήμερα πάντως το ΠΑΣΟΚ είναι εκείνο που προσπαθεί να σε επηρεάσει και να σε οδηγήσει να σκεφτείς με συγκεκριμένο τρόπο. Η πολιτική ανάλυση έρχεται από πάνω προς τα κάτω και στερείτε της συλλογικής διαμορφωμένης ευφυίας που κυκλοφορεί στην κοινωνία. Το ΠΑΣΟΚ το οποίο είναι ο έκπτωτος μονάρχης της κεντροαριστεράς δεν φέρεται ως τέτοιος. Έτσι αντί να ακούει, προσπαθεί ακόμη να καθοδηγήσει να νουθετήσει και να διδάξει. Ο πολίτης ή το κομματικό μέλος είναι παντελώς αδύναμο να παρέμβει με καλή πρόθεση αφού ο οποίος διάλογος είναι κλειστός η αφορά πολύ λίγους.
Υπάρχει και ένα περισταστικό που μου μετέφερε ένας φίλος πολύ γνωστός ΠΑΣΟΚΤΖΗΣ, από πρόσφατη τηλεφωνική επικοινωνία με στέλεχος κοντά στην ηγεσία λίγο πριν την συντριβή στις εκλογές τις 6η Μαίου. Ζήτησε λοιπόν να μπει “λίγος αναθεωρητισμός” στην κουβέντα για το Μνημόνιο που τότε ήταν ιεραχημένο ελαφρώς κάτω από τα ιερά Βιβλία των τριών γνωστών θρησκειών.
Ο συνομιλιτής του λοιπόν του το ξέκοψε και άρχισε να φωνάζει υστερικά -όλο έπαρση καθώς το ΠΑΣΟΚ πήγαινε για πρώτο κόμμα-: “να πάτε στους Τσιπροκαμμένους” . Κι αφού τον έλουσε πολιτικά για τις “ακραίες” απόψεις του έκλεισε το τηλέφωνο στα μούτρα. Τελικά μάλλον το εν λόγω στέλεχος τα είπε σε πολλούς γιατί το ΠΑΣΟΚ έχασε 30 μονάδες προς τους Τσιπροκαμμένους.
Ξέρουμε ακόμη ότι προεκλογικά όσοι δεν ήταν απόλυτοι υποστηρικτές του Μνημονίου κόπηκαν από παντού και κυρίως από τα ψηφοδέλτια καθώς το ΠΑΣΟΚ αναζητούσε μια καθαρή φιλο-μνημονιακή ΚΟ για να την βάλει να ψηφίζει εργολαβικά γερμανικά τελεσίγραφα. Και μιλάμε για 10 αδες στελέχη με απήχηση στις τοπικές κοινωνίες των οποίων τους αφαιρέθηκε κυριολεκτικά ο λόγος. Σήμερα το ΠΑΣΟΚ με εκείνες τις λίστες εγκλωβίζεται στην καθαρή φιλο-μνημονιακή ΚΟ που πρότεινε τότε, και που έχει απήχηση στην κοινωνία μόλις 13%.
Τελικά μετά την συντριβή ο “αναθεωρητισμός” μπήκε στον λόγο του ΠΑΣΟΚ χωρίς όμως να επιχειρηθεί καμία επούλωση με την πληγωμένη Βάση ή κάποιο στέλεχος. Και αυτό γιατί ο αναθεωρητισμός προβάλλεται και πάλι ως επιλογή μιας “φωτισμένης” ηγεσίας και όχι ως προϊόν πιέσεων της βάσης και του κόσμου του ΠΑΣΟΚ. Το μείον 30% αγνοείται και παρουσιάζεται σαν η αλλαγή που συντελέστηκε στο πολιτικό λόγο του ΠΑΣΟΚ να μην είναι αποδοχή του μηνύματος της Βάσης αλλά επιφοίτηση που ήρθε στον Ε. Βενιζέλο αμέσως μετά την συντριβή.
Ίσως και επιτυχία του ή και δικαίωση του.
Αυτό διευρύνει και παγιοποιεί το χάσμα μεταξύ ΠΑΣΟΚ και κοινωνικής βάσης η οποία και πάλι λαμβάνει το μήνυμα ότι δεν μπορεί να επηρεάσει τίποτα πλην ίσως, του να προσευχηθεί για μία ακόμη επιφοίτηση αυτή την φορά καλύτερη.
Πρέπει να σημειωθεί ότι την 6η Μαΐου ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ έστειλε συστημένο το διαζύγιο του με το κόμμα, και το έκανε με τον μόνο τρόπο που μπορούσε για να πιέσει και να δει το κόμμα να αλλάζει. Η ψυχολογία συμμετοχής είναι στο DNA κάθε ενεργού πολίτη και των ΠΑΣΟΚΩΝ ακόμη περισσότερο. Αντί άμεσης αλλαγής και διασποράς ενός στοιχειώδους σχετικού μηνύματος μετάνοιας, το κόμμα υπόγραψε με την σειρά του το διαζύγιο κάνοντας το οριστικό.
Σήμερα όλοι όσοι ψήφισαν κάποτε ΠΑΣΟΚ γνωρίζουν την νέα θέση του κινήματος και η επανάληψη ή η παραπέρα ανάλυση της δεν προσφέρει κάτι. Το ΠΑΣΟΚ μοιάζει να στριμώχνεται δίπλα στην ΔΗΜΑΡ φοβούμενο μην πάει παραπέρα και επωμιστεί ευθύνες. Σήμερα πάντως οι τέως ΠΑΣΟΚΟΙ γνωρίζουν την θέση του ΠΑΣΟΚ και επιλέγουν να την αγνοούν γιατί δεν είναι η δική τους θέση. Δική τους θέση δεν παράχθηκε και λογικά η παρούσα δεν του καλύπτει. Έτσι το ΠΑΣΟΚ παραμένει τρίτο κόμμα έχοντας επιλέξει ως κοινό του ότι δεν κολάει στο ΔΗΜΑΡ, αποδεχόμενο ότι βαδίζει στη παγιοποίηση της θέσης του.
Τώρα το Κόμμα υπόσχεται να αλλάξει μετά τις εκλογές. Αλήθεια ποιος ο λόγος; Γιατί μετά τις εκλογές και όχι χθες προχθές ή τουλάχιστον σήμερα;
Οι κακές γλώσσες λένε ότι η αλλαγή θα έχει να κάνει με το αν θα είναι το κόμμα στην κυβέρνηση ή όχι…
Μπορεί!
Μπορεί μετά τις εκλογές να “πέσει” κάνα υπουργείο όποτε ποιος την γαμεί την αλλαγή…
http://papaioannou.wordpress.com
Κάποτε είχες την αίσθηση ότι συμμετέχεις, κι ότι η πολιτική ανάλυση του κόμματος έρχονταν από την βάση και εμπεριείχε έστω και οριακά την δική σου ανάλυση. Βεβαίως τελικά αυτό οδήγησε στο “Λεφτά υπάρχουν” το οποίο το φόρτωσαν όλο στο ΓΑΠ αποποιούμενοι την ευθύνη όλου του κομματικού μηχανισμού που το γέννησε. Αλλά αυτό είναι ένα μεγάλο, άλλο θέμα μέρος της αυτοκριτικής που πρέπει να κάνει το ΠΑΣΟΚ.
Σήμερα πάντως το ΠΑΣΟΚ είναι εκείνο που προσπαθεί να σε επηρεάσει και να σε οδηγήσει να σκεφτείς με συγκεκριμένο τρόπο. Η πολιτική ανάλυση έρχεται από πάνω προς τα κάτω και στερείτε της συλλογικής διαμορφωμένης ευφυίας που κυκλοφορεί στην κοινωνία. Το ΠΑΣΟΚ το οποίο είναι ο έκπτωτος μονάρχης της κεντροαριστεράς δεν φέρεται ως τέτοιος. Έτσι αντί να ακούει, προσπαθεί ακόμη να καθοδηγήσει να νουθετήσει και να διδάξει. Ο πολίτης ή το κομματικό μέλος είναι παντελώς αδύναμο να παρέμβει με καλή πρόθεση αφού ο οποίος διάλογος είναι κλειστός η αφορά πολύ λίγους.
Υπάρχει και ένα περισταστικό που μου μετέφερε ένας φίλος πολύ γνωστός ΠΑΣΟΚΤΖΗΣ, από πρόσφατη τηλεφωνική επικοινωνία με στέλεχος κοντά στην ηγεσία λίγο πριν την συντριβή στις εκλογές τις 6η Μαίου. Ζήτησε λοιπόν να μπει “λίγος αναθεωρητισμός” στην κουβέντα για το Μνημόνιο που τότε ήταν ιεραχημένο ελαφρώς κάτω από τα ιερά Βιβλία των τριών γνωστών θρησκειών.
Ο συνομιλιτής του λοιπόν του το ξέκοψε και άρχισε να φωνάζει υστερικά -όλο έπαρση καθώς το ΠΑΣΟΚ πήγαινε για πρώτο κόμμα-: “να πάτε στους Τσιπροκαμμένους” . Κι αφού τον έλουσε πολιτικά για τις “ακραίες” απόψεις του έκλεισε το τηλέφωνο στα μούτρα. Τελικά μάλλον το εν λόγω στέλεχος τα είπε σε πολλούς γιατί το ΠΑΣΟΚ έχασε 30 μονάδες προς τους Τσιπροκαμμένους.
Ξέρουμε ακόμη ότι προεκλογικά όσοι δεν ήταν απόλυτοι υποστηρικτές του Μνημονίου κόπηκαν από παντού και κυρίως από τα ψηφοδέλτια καθώς το ΠΑΣΟΚ αναζητούσε μια καθαρή φιλο-μνημονιακή ΚΟ για να την βάλει να ψηφίζει εργολαβικά γερμανικά τελεσίγραφα. Και μιλάμε για 10 αδες στελέχη με απήχηση στις τοπικές κοινωνίες των οποίων τους αφαιρέθηκε κυριολεκτικά ο λόγος. Σήμερα το ΠΑΣΟΚ με εκείνες τις λίστες εγκλωβίζεται στην καθαρή φιλο-μνημονιακή ΚΟ που πρότεινε τότε, και που έχει απήχηση στην κοινωνία μόλις 13%.
Τελικά μετά την συντριβή ο “αναθεωρητισμός” μπήκε στον λόγο του ΠΑΣΟΚ χωρίς όμως να επιχειρηθεί καμία επούλωση με την πληγωμένη Βάση ή κάποιο στέλεχος. Και αυτό γιατί ο αναθεωρητισμός προβάλλεται και πάλι ως επιλογή μιας “φωτισμένης” ηγεσίας και όχι ως προϊόν πιέσεων της βάσης και του κόσμου του ΠΑΣΟΚ. Το μείον 30% αγνοείται και παρουσιάζεται σαν η αλλαγή που συντελέστηκε στο πολιτικό λόγο του ΠΑΣΟΚ να μην είναι αποδοχή του μηνύματος της Βάσης αλλά επιφοίτηση που ήρθε στον Ε. Βενιζέλο αμέσως μετά την συντριβή.
Ίσως και επιτυχία του ή και δικαίωση του.
Αυτό διευρύνει και παγιοποιεί το χάσμα μεταξύ ΠΑΣΟΚ και κοινωνικής βάσης η οποία και πάλι λαμβάνει το μήνυμα ότι δεν μπορεί να επηρεάσει τίποτα πλην ίσως, του να προσευχηθεί για μία ακόμη επιφοίτηση αυτή την φορά καλύτερη.
Πρέπει να σημειωθεί ότι την 6η Μαΐου ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ έστειλε συστημένο το διαζύγιο του με το κόμμα, και το έκανε με τον μόνο τρόπο που μπορούσε για να πιέσει και να δει το κόμμα να αλλάζει. Η ψυχολογία συμμετοχής είναι στο DNA κάθε ενεργού πολίτη και των ΠΑΣΟΚΩΝ ακόμη περισσότερο. Αντί άμεσης αλλαγής και διασποράς ενός στοιχειώδους σχετικού μηνύματος μετάνοιας, το κόμμα υπόγραψε με την σειρά του το διαζύγιο κάνοντας το οριστικό.
Σήμερα όλοι όσοι ψήφισαν κάποτε ΠΑΣΟΚ γνωρίζουν την νέα θέση του κινήματος και η επανάληψη ή η παραπέρα ανάλυση της δεν προσφέρει κάτι. Το ΠΑΣΟΚ μοιάζει να στριμώχνεται δίπλα στην ΔΗΜΑΡ φοβούμενο μην πάει παραπέρα και επωμιστεί ευθύνες. Σήμερα πάντως οι τέως ΠΑΣΟΚΟΙ γνωρίζουν την θέση του ΠΑΣΟΚ και επιλέγουν να την αγνοούν γιατί δεν είναι η δική τους θέση. Δική τους θέση δεν παράχθηκε και λογικά η παρούσα δεν του καλύπτει. Έτσι το ΠΑΣΟΚ παραμένει τρίτο κόμμα έχοντας επιλέξει ως κοινό του ότι δεν κολάει στο ΔΗΜΑΡ, αποδεχόμενο ότι βαδίζει στη παγιοποίηση της θέσης του.
Τώρα το Κόμμα υπόσχεται να αλλάξει μετά τις εκλογές. Αλήθεια ποιος ο λόγος; Γιατί μετά τις εκλογές και όχι χθες προχθές ή τουλάχιστον σήμερα;
Οι κακές γλώσσες λένε ότι η αλλαγή θα έχει να κάνει με το αν θα είναι το κόμμα στην κυβέρνηση ή όχι…
Μπορεί!
Μπορεί μετά τις εκλογές να “πέσει” κάνα υπουργείο όποτε ποιος την γαμεί την αλλαγή…
http://papaioannou.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες