«Συνεχίζουμε στον δρόμο τους, κάτω από την ίδια σημαία, με τη σιγουριά ότι οι λαοί θα πουν την τελευταία λέξη!». Με αυτήν την υπόσχεση και αυτή την πεποίθηση, μέλη και φίλοι του ΚΚΕ και της ΚΝΕ τίμησαν το πρωί του Σαββάτου 15/3/25, στην εκδήλωση της Τομεακής Οργάνωσης Βορειοδυτικής Αθήνας του ΚΚΕ τους 22 κομμουνιστές, αντιστασιακούς ήρωες που εκτελέστηκαν από τους συνεργάτες των ναζί κατακτητών στο Μπλόκο της Καλογρέζας, στις 15/3/1944.
Οι σχετικές εκδηλώσεις του Κόμματος στην Νέα Ιωνία είχαν ξεκινήσει την περασμένη Πέμπτη, με την συγκινητική εκδήλωση κατά την οποία παρουσιάστηκε το λεύκωμα που επιμελήθηκαν οι Κομματικές Οργανώσεις Ν. Ιωνίας του ΚΚΕ με θέμα «Ηρωικές στιγμές του ΚΚΕ στην εργατική και προσφυγική Νέα Ιωνία, 1923 - 1944».
Η εκδήλωση του Σαββάτου ξεκίνησε με προσυγκέντρωση στην πλατεία Αναπήρων στην Καλογρέζα, ενώ ακολούθησε πορεία μέχρι τον χώρο του μνημείου για τους εκτελεσθέντες του Μπλόκου της Καλογρέζας.
Στην κεφαλή της πορείας βρίσκονταν τα λάβαρα των παραρτημάτων της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ, η χαρακτηριστική εικόνα με τα ονόματα και τις φωτογραφίες των 22 εκτελεσμένων αγωνιστών, ενώ ακολουθούσαν οι πικέτες με τα ονόματα των ηρώων του Μπλόκου.
Με συνθήματα όπως «Οι μαχητές του Μπλόκου δεν λύγισαν ποτέ, δόξα και τιμή στο ΚΚΕ» και «Ανθρακωρύχοι, εργάτες, παιδιά της προσφυγιάς, αυτός ο τόπος γέννησε αντάρτες του ΕΛΑΣ», τα μέλη και οι φίλοι του Κόμματος και της ΚΝΕ αναδείκνυαν τις προσφυγικές και εργατικές ρίζες της Νέας Ιωνίας, τους αγώνες της με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές.
Ξεχωριστό στιγμιότυπο αποτέλεσε η ανατύπωση και στη συνέχεια η διανομή κατά τη διάρκεια της πορείας του ιστορικού πρωτοσέλιδου του «Ριζοσπάστη» στις 18 Μάρτη 1944, ο οποίος μόλις 3 μέρες μετά το Μπλόκο της Καλογρέζας, ενημέρωνε τον λαό της Αθήνας για τα γεγονότα με άμεσο και ζωντανό τρόπο, καλούσε σε ενίσχυση του αγώνα ενάντια στους κατακτητές και τους συνεργάτες τους, ενώ παράλληλα αναδείκνυε τον ρόλο των «περίφημων "δημοκρατικών" αρχηγών, Σοφούληδων, Γονατάδων - Παπανδρέηδων», αξιωματικοί των οποίων στελέχωναν τα εγκληματικά σώματα των συνεργατών των ναζί... «Το αίμα του λαού γυρεύει εκδίκηση!», τόνιζε ο χαρακτηριστικός τίτλος του «Ριζοσπάστη».
Η πορεία κατέληξε στον χώρο του μνημείου, όπου χαιρετισμό απηύθυνε ο Περικλής Καρμής, μέλος της Κεντρικής Διοίκησης της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ και πρόεδρος του παραρτήματός της στο Νέο Ηράκλειο, αναφερόμενος μεταξύ άλλων στον πρωτοπόρο ρόλο της Νέας Ιωνίας στην ΕΑΜική Αντίσταση και στα ιστορικά γεγονότα του Μπλόκου της Καλογρέζας.
Την κεντρική ομιλία πραγματοποίησε ο Θέμης Γκιώνης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ (διαβάστε παρακάτω αποσπάσματα της ομιλίας).
Ακολούθησε κατάθεση στεφάνων στο μνημείο. Εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ, στεφάνι κατέθεσε ο Πέτρος Αλέπης. Εκ μέρους της Τομεακής Επιτροπής Βορειοδυτικής Αθήνας του ΚΚΕ ο γραμματέας της Νίκος Σταματόπουλος. Εκ μέρους του Τομεακού Συμβουλίου Βορειοδυτικής Αθήνας της ΚΝΕ, το μέλος του Τομεακού Γραφείου, Εφη Μιχελάκου. Από την ΚΟΒ Καλογρέζας - Αλσούπολης του ΚΚΕ ο γραμματέας της Γιώργος Χαμαλίδης. Εκ μέρους των απογόνων των εκτελεσμένων ο Θοδωρής Χαμαλίδης. Στεφάνια κατέθεσαν επίσης Παραρτήματα της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ, καθώς και ο Τάκης Κόσυβας, πρόεδρος του Σωματείου Συνταξιούχων ΙΚΑ Ν. Ιωνίας.
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε σε κλίμα συγκίνησης και περηφάνιας, με προσκλητήριο νεκρών και με τους ήχους του «Επέσατε Θύματα».
Στοιχειώνει τους καταπιεστές, την ΕΕ, τις κυβερνήσεις, η μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των λαών
Στην ομιλία του στην εκδήλωση ο Θ. Γκιώνης σημείωσε μεταξύ άλλων πως: «Πλησιάζει η μέρα, η 9η Μάη, που 80 χρόνια πριν ο Κόκκινος Στρατός ύψωσε την κόκκινη σημαία στο Ράιχσταγκ. Η μέρα που οι λαοί της Ευρώπης και του κόσμου, με πρώτο το Σοβιετικό λαό νίκησαν το φασιστικό και ναζιστικό τέρας.
Οι μάχες του Κόκκινου Στρατού στο Ανατολικό μέτωπο, η άμυνα της Μόσχας, η πολιορκία του Λένινγκραντ, η εποποιία του Στάλινγκραντ, η μάχη του Κουρσκ, καθώς και οι σημαντικές μάχες των αντιστασιακών κινημάτων ανά τον κόσμο με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές έχουν γραφτεί με χρυσές σελίδες στην ιστορία.
Ήταν αυτές οι μάχες, τα μπλόκα, τα σαμποτάζ που μαζί με τις καθημερινές συγκρούσεις και θυσίες του ήρωα λαού έγραψαν τη Μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης και της λήξης του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, την 9η Μάη. Αυτήν την αλήθεια, αυτά τα γεγονότα, που στοιχειώνουν τους δήμιους και καταπιεστές των λαών, η ΕΕ, οι κυβερνήσεις, τα αστικά κόμματα κάνουν τεράστια προσπάθεια να την κρύψουν, να την αμαυρώσουν, να τη διαστρεβλώσουν».
Αναφερόμενος στο περιεχόμενο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου αλλά και στα συμπεράσματα που αναδεικνύονται από αυτόν, όπως και στον ρόλο των καπιταλιστών στη στήριξη του φασισμού ο ομιλητής επεσήμανε πως ο πόλεμος αυτός ήταν ένας άδικος πόλεμος για τους λαούς, «που όπως και ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν αποτέλεσμα των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών για το μοίρασμα των αγορών, εδαφών και σφαιρών επιρροής.
Έναν πόλεμο που ήρθε στο έδαφος της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης. Έναν άδικο πόλεμο που ήρθε στο έδαφος των μεγάλων ανταγωνισμών μεταξύ των καπιταλιστικών κρατών και την επιδίωξη των ηττημένων του Α Παγκοσμίου Πολέμου ή αυτών που είχαν ''αδικηθεί'' από τη μοιρασιά της πολεμικής λείας να διεκδικήσουν μεγαλύτερο μερίδιο και ένα νέο ξαναμοίρασμα.
Έναν πόλεμο που οι αστικές τάξεις από τα πριν είχαν αβαντάρει την πιο σκληρή μορφή της δικτατορίας του κεφαλαίου και του συστήματος, τον ναζισμό - φασισμό για να υπηρετήσει και να προασπίσει τα συμφέροντά και την εξουσία τους καλύτερα. Για να τσακίσει το εργατικό και λαϊκό κίνημα και ιδιαίτερα την πρωτοπορία του τους κομμουνιστές σε συνθήκες που έπρεπε να αντιμετωπίσουν την οικονομική κρίση, να επιταχύνουν την πολεμική προετοιμασία για το νέο ξαναμοίρασμα των αγορών και των αποικιών.
Έναν ιμπεριαλιστικό πόλεμο που ήρθε στην εποχή που οι “Μεγάλες Δυνάμεις” της Δύσης αλλά και όλος ο καπιταλιστικός κόσμος επιδίωκαν να πνίξουν την νέα κοινωνία που έβγαινε στο προσκήνιο, την Σοβιετική Ένωση που οικοδομούσε την κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και ενέπνεε εκατομμύρια λαούς με τους γοργούς ρυθμούς ανάπτυξης της και την ευημερία της, τα άλματα σε όλους τους τομείς που άρχιζε να πραγματοποιεί.
Γι’ αυτό και οι Μ. Βρετανία, Γαλλία, ΗΠΑ, κλπ. δυνάμεις ακολούθησαν την γνωστή “πολιτική κατευνασμού” απέναντι στην ναζιστική Γερμανία κατά τις πρώτες επεκτατικές πολεμικές ενέργειές με στόχο να στραφεί απέναντι στο σοσιαλιστικό στρατόπεδο και την ελπίδα να καταστραφεί η Σοβιετική Ένωση και να αποδυναμωθεί η πρώτη.
Έναν πόλεμο που ανεξαρτήτως κυβερνητικής διαχείρισης και μορφής στη αστική εξουσία, ανεξαρτήτως αν ήταν στα πράγματα δικτατορικά καθεστώτα ή «δημοκρατικά» αυτό που χώρισε τα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα ήταν τα κέρδη των μεγάλων ομίλων, τα ανταγωνιστικά συμφέροντα των καπιταλιστών και των αστικών κρατών τους.
Γι’ αυτό και τα ιδεολογικά αδέλφια Μουσολίνι και Μεταξάς βρέθηκαν σε αντίπαλα στρατόπεδα. Γι’ αυτό και μεγάλοι αστοί και τα μονοπώλια εκείνης της περιόδου όπως ο Ροκφέλερ, η Ford, η GeneralElectric, η IBM καθώς κ.α. ενίσχυσαν και τη ναζιστική μηχανή από τη μία και το “δημοκρατικό κράτος” των ΗΠΑ από την άλλη».
Ανεξίτηλη η σφραγίδα του ΚΚΕ σε αυτόν τον αγώνα!
«Απέναντι σε αυτόν τον πόλεμο αλλά και στον φασιστικό και ναζιστικό Άξονα στάθηκαν εξαρχής και τελικά τον νίκησαν η Σοβιετική Ένωση και τα ανά τον κόσμο αντιστασιακά λαϊκά κινήματα. Αντάρτικα κινήματα στα οποία πρωτοστάτησαν τα αντίστοιχα κομμουνιστικά κόμματα στις κατεχόμενες χώρες, άλλοι ριζοσπάστες που αντιπάλεψαν τον φασισμό – ναζισμό στην καρδιά του τέρατος, υπό τρομακτικές φυσικά συνθήκες», τόνισε ο Θ. Γκιώνης, και σημείωσε πως «Γι’ αυτό είμαστε σήμερα εδώ.
Για να τιμήσουμε αυτούς που έχυσαν το αίμα τους για τη λευτεριά της πατρίδας μας, για τους ήρωες του Μπλόκου, που ήθελαν να ζήσουν σε μια Ελλάδα λεύτερη, χωρίς ξένους και ντόπιους κατακτητές, χωρίς εκμετάλλευση, χωρίς ιμπεριαλιστικούς πολέμους.
Ήταν τότε, τον Μάρτη του 1944, που η Καλογρέζα, μαζί με τόσες άλλες συνοικίες της Αθήνας και του Πειραιά, την Καισαριανή, τον Βύρωνα, το Περιστέρι, την Κοκκινιά αποτέλεσαν πραγματικά κάστρα της Αντίστασης, που μαζί με την υπόλοιπη λεύτερη Ελλάδα στα βουνά και στην ύπαιθρο ο κατακτητής μετρούσε να πατήσει το πόδι του. Εδώ, στη Νέα Ιωνία και ειδικά στην Καλογρέζα όλη η περιοχή ανέπνεε στην κυριολεξία από το μαχητικό πνεύμα ενάντια στους ναζί κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους.
Οι οργανωμένες δυνάμεις του ΚΚΕ ήταν στην κυριολεξία παντού, το ΕΑΜ και ο εφεδρικός ΕΛΑΣ είχαν οργανώσεις σε κάθε εργοστάσιο που τότε εδώ ήταν δεκάδες, όπως και σε κάθε γειτονιά. Οι ανθρακωρύχοι ήταν η πρωτοπορία αυτού του αγώνα. Άρα, όπως καταλαβαίνει ο καθένας, η επιλογή για να γίνει εδώ το φονικό Μπλόκο δεν ήταν τυχαία. Σκοπό είχε να καθυποτάξει το φρόνημα του λαού. Να εκδικηθούν τους αγωνιστές που με την πρωτοπόρα στάση των κομμουνιστών είχαν κάνει την περιοχή περίπου άβατο για τους μισητούς φασίστες.
Αυτό το τεράστιο κατόρθωμα στηριζόταν φυσικά στο ότι το ΚΚΕ ήταν το κόμμα που είχε πρωτοστατήσει συνολικά στην Αντίσταση από την πρώτη μέρα και ενώ η πλειοψηφία των στελεχών του βρισκόταν ήδη στις φυλακές τις εξορίες. Όταν οι υπόλοιποι το είχαν σκάσει για το Κάιρο, απεργάζονταν και συνωμοτούσαν ενάντια στον λαό μας, αρκετοί συνεργάζονταν ανοιχτά με τον κατακτητή, ενώ άλλοι είχαν κρυφτεί περιμένοντας τις εξελίξεις, όπως έλεγαν.
Στηριζόταν στο ότι ο λαός μας πίστεψε στις δυνάμεις του, έγινε πρωταγωνιστής των εξελίξεων, βγήκε στο προσκήνιο της ιστορίας και κατάφερε να γίνει ο “Ήρωας Λαός”. Αποδεικνύοντας μάλιστα ότι και στις πιο δύσκολες συνθήκες, όπως ήταν εκείνες του '40, του φόβου και της μαυρίλας, όταν όλα μοιάζουν χαμένα, ο λαός μπορεί να σηκώσει ανάστημα, να μεγαλουργήσει, να γράψει χρυσές σελίδες Ιστορίας και να κάνει πράξη το σύνθημα: Μόνο ο λαός σώζει τον λαό!».
Και τόνισε πως «Είμαστε περήφανοι ως Κόμμα γιατί είναι ανεξίτηλη η σφραγίδα του ΚΚΕ σε αυτόν τον αγώνα! Γιατί κάτω από την καθοδήγηση του, ο λαός μας κατάφερε να συγκροτήσει την Εθνική Αλληλεγγύη, το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ, την ΕΠΟΝ κ.α. οργανώσεις και να αντιπαλέψει την πείνα, να δώσει ηρωικές μάχες και να ματαιώσει τα σχέδια του φασιστικού Άξονα για την επιστράτευση των Ελλήνων εργατών, να απελευθερώσει την Ελλάδα από τους ναζί κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες του, να συγκροτήσει λαογέννητους θεσμούς τοπικής διοίκησης, εκπαίδευσης και δικαιοσύνης στην λεύτερη Ελλάδα. Να γράψει μία από τις πιο λαμπρές σελίδες της σύγχρονης ιστορίας του, η οποία μαγνητίζει με τέτοια ένταση 80 χρόνια μετά».
Η θυσία των ηρώων της Καλογρέζας απεικονίζει με τον πιο ξεχωριστό τρόπο τους δύο κόσμους
Ο Θ. Γκιώνης σημείωσε πως «Αυτή η νίκη φυσικά δεν χαρίστηκε από κανέναν στον λαό μας, όπως ποτέ άλλωστε δεν του χαρίζεται τίποτα. Τη νίκη του την κέρδισε με το αίμα του, με τεράστιες θυσίες, αλλά και με τη μαχητική του εισβολή στο προσκήνιο της Ιστορίας, με μπροστάρη, εμπνευστή και καθοδηγητή το ΚΚΕ. Μια τέτοια θυσία ήταν και το Μπλόκο της Καλογρέζας με τους 22 συντρόφους μας.
Η θυσία των ηρώων της Καλογρέζας απεικονίζει με τον πιο ξεχωριστό τρόπο τους δύο κόσμους: Από τη μία τον αγωνιστή εργάτη, τον κομμουνιστή, που είναι δεμένος με τη δουλειά του, με τους συναδέλφους, με τη γειτονιά του, με τους κόπους και τις θυσίες που τραβάει ο τόπος του. Που είναι συμπονετικός και βαθιά ανθρώπινος με τους γύρω, που έχει συνειδητοποιήσει το χρέος του και φτάνει στην υπέρτατη θυσία, αυτή να δώσει τη ζωή του για να νικήσει το Δίκιο και η Αλήθεια. Που με την ατσαλένια δύναμή του, την άφοβη στάση του υπερασπίζεται τη ζωή του λαού και μετατρέπεται παράδειγμα για όλους και όλες. Και από την άλλη μεριά, οι δοσίλογοι, οι χαφιέδες που όταν χρειαστεί πουλάνε και τη μάνα τους και έχουν μείνει στη συλλογική μνήμη σαν τα χειρότερα στοιχεία που μπορεί να υπάρξουν παραδομένο στην χλεύη της ιστορίας.
80 χρόνια μετά λοιπόν, θυμόμαστε, εμπνεόμαστε, διδασκόμαστε και συνεχίζουμε αταλάντευτα σε αυτόν τον δρόμο των συντρόφων μας, που αποδεικνύει ότι όταν ο λαός εμπιστεύεται τους κομμουνιστές, συμμετέχει μαζί τους στους αγώνες, μεγαλουργεί, δείχνει τη δύναμή του, κάνει τους αστούς να τρομάζουν, και μπορεί να τους στριμώχνει, να νικά, να παίρνει ανάσες. 80 χρόνια μετά είμαστε εδώ με την αιματοβαμμένη πείρα του Κόμματος και του Διεθνούς ΚΚ με στόχο να πάρουν τα όνειρα εκδίκηση, τα όνειρα των πεινασμένων και των αδικημένων, με στόχο να ολοκληρωθεί το έργο, να πάρει μια και καλή ο λαός μας “οξυγόνο” ανατρέποντας αυτό το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα».
Να διαμορφωθεί πιο στερεά και μαζικά η πεποίθηση ότι αυτό το σύστημα δεν παίρνει γιατρειά, ότι μονόδρομος είναι η σύγκρουση
«Με τη δική μας συμβολή πραγματικά ο οργανωμένος αποφασισμένος λαός μπορεί να στριμώξει την κυβέρνηση και το σύστημα, να δώσει ανάσες, να διεκδικήσει πραγματικά το οξυγόνο», τόνισε ο Θ. Γκιώνης και σημείωσε πως «Πρόσφατα πήραμε μία ανάσα, μαζί με 1,5 εκατομμύριο και βάλε διαδηλωτές στους δρόμους και στις πλατείες όλης της Ελλάδας.
Το ποιοτικό και ταυτόχρονα ελπιδοφόρο στοιχείο αυτών των μεγάλων κινητοποιήσεων είναι ότι πήραν τη μορφή μεγάλης πανελλαδικής, πανεργατικής απεργίας, όπου νέκρωσαν οι χώροι δουλειάς, έκλεισαν τα μαγαζιά, σχολεία και σχολές, συμμετείχαν μαζικά οι μαθητές και οι φοιτητές από τα σχολεία και τα Πανεπιστήμια, με αποφάσεις των σωματείων και άλλων μαζικών φορέων του λαϊκού κινήματος, της νεολαίας. Αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ότι όταν ο οργανωμένος και αποφασισμένος λαός βρίσκεται στους δρόμους, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά για την κυβέρνηση αλλά και για τη βολική, συστημική αντιπολίτευση των υπόλοιπων αστικών κομμάτων».
Επεσήμανε ακόμη πως «Ο κόσμος που κινητοποιείται μαζικά, τις τελευταίες μέρες εκφράζει την αγανάκτηση για όλα όσα τον “πνίγουν”, με πρώτο φυσικά το έγκλημα των Τεμπών και την απαίτηση για δικαίωση των αθώων θυμάτων.
Πίσω από καθένα από αυτά τα ζητήματα και πίσω από πολλά ακόμα που θα μπορούσαμε να αναφέρουμε, κρύβεται ο ίδιος ένοχος: Το σύστημα του αδηφάγου κέρδους, που σε αυτόν τον βωμό θυσιάζει κάθε κοινωνική ανάγκη και τις ανθρώπινες ζωές. Και, βέβαια, κρύβεται η κυβέρνηση και τα κόμματα που υπηρετούν αυτό το σύστημα.
Αυτή η μεγάλη αγωνιστική ανάταση που σπάει σ’ ένα βαθμό τη μοιρολατρία μπορεί και πρέπει να συναντηθεί με την πείρα που έχει συσσωρευτεί για να διαμορφωθεί πιο στερεά και μαζικά η πεποίθηση ότι αυτό το σύστημα δεν παίρνει γιατρειά, ότι μονόδρομος είναι η σύγκρουση και η ανατροπή του, για να ζήσουν πραγματικά όπως αξίζει σήμερα οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα, η νεολαία και όχι το ξόδεμα της αγωνιστικής διάθεσης στα νέα αδιέξοδα, σε νέους σωτήρες, διάττοντες αστέρες, δήθεν αντισυστημικούς που φωνάζουν.
Το αναγκαίο, ρεαλιστικό σήμερα είναι να μην υπάρχει καμιά οπισθοχώρηση, κανένας εγκλωβισμός σε διάφορα σενάρια και παγίδες. Αυτό που χρειάζεται και πρέπει να πρωτοσταστήσουμε όλοι / όλες είναι να εδραιωθεί ακόμα περισσότερο η δυσπιστία του λαού στις κυβερνήσεις, στο αστικό κράτος και την πολιτική τους, να γίνει αμφισβήτηση απέναντι σε όσους συγκροτούν το σύστημα που τον τσακίζει: δηλαδή την οικονομία που στηρίζεται στην εκμετάλλευση και το καπιταλιστικό κέρδος και των νόμων που διασφαλίζουν τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, του ταξικού αστικού κράτους, της συμμαχίας του κεφαλαίου.
Αυτή η δυσπιστία να τροφοδοτήσει ακόμα περισσότερο τον οργανωμένο αγώνα, τη συμμετοχή και οργάνωση στα σωματεία, τους μαζικούς φορείς, την αλλαγή των συσχετισμών παντού σε βάρος των δυνάμεων του συστήματος, ώστε να παίρνει αυτός ο αγώνας ταξικά και συντονισμένα χαρακτηριστικά, συνενώνοντας τα κινήματα των εργαζομένων και των άλλων κοινωνικών λαϊκών δυνάμεων μεταξύ τους στον κοινό στόχο της ανατροπής αυτής της πολιτικής.
Να τροφοδοτείται ακόμα περισσότερο το ρεύμα αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής, η συμπόρευση με το ΚΚΕ και την ανατρεπτική του στρατηγική, για άλλη οργάνωση της κοινωνίας και της οικονομίας, το σοσιαλισμό- κομμουνισμό όπου οι ζωές θα πάψουν να λογαριάζονται ως “κόστος”. Σ’ αυτόν τον δρόμο μπορεί η λαϊκή πλειοψηφία να μεγαλουργήσει, να θέσει μεγάλους στόχους, να πρωταγωνιστήσει σε νέα μεγάλα έργα και γεγονότα».
Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος δεν καταργείται όσο υπάρχει καπιταλισμός
Ενώ αναφερόμενος στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους που μαίνονται, σημείωσε πως «Ο κόσμος ωθήθηκε να βγει στους δρόμους την περασμένη Παρασκευή από όλη την εξαπάτηση που έχει δεχθεί, για όλα τα μεγάλα ζητήματα των τελευταίων ετών.
Ανάμεσά τους, για αυτά που του λέγανε για τη δήθεν “σωστή πλευρά της ιστορίας”, με την οποία επιχειρούν να δικαιολογήσουν την εμπλοκή της χώρας μας στον πόλεμο στην Ουκρανία, σε ρόλο ΝΑΤΟικού πρωτοπαλίκαρου, στη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού από το κράτος δολοφόνο του Ισραήλ, τις σφαγές αμάχων στη Συρία που βλέπουμε σε ζωντανή μετάδοση, στο όνομα της “δημοκρατίας”, αυτοάμυνας ή και ελευθερίας, που όλα τα κόμματα από κοινού στήριξαν και στηρίζουν.
Τα παζάρια που είναι σε πλήρη εξέλιξη, καθώς και τα ευτράπελα που παρακολουθούμε αυτές τις μέρες, αποκαλύπτουν πανηγυρικά όσα από την πρώτη στιγμή έλεγε το ΚΚΕ. Ότι ο πόλεμος αυτός είναι ιμπεριαλιστικός, είναι πόλεμος ληστών. Κι απλώς η κυβέρνησή μας και η ευρωνατοϊκή συγχορδία των λοιπών αστικών κομμάτων- πιόνια στο ένα στρατόπεδο ληστών, απέναντι στο άλλο. Και τώρα τι απέμεινε από όλα αυτά;
Καταρρέουν σαν χάρτινοι πύργοι όλες οι δικαιολογίες τώρα που εξελίσσεται μπροστά μας μια χυδαία πλειοδοσία προσφορών και αντιπροσφορών, συμβολαίων και συμφωνιών, μακετών για τη Ριβιέρα της Γάζας και λυσσασμένων τζιχαντιστών που σφάζουν αμάχους στη Συρία.
Καταρρέει ο μύθος της κυβέρνησης, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία από το καθεστώς Ζελένσκι και τους φασίστες του Αζόφ είναι αγώνας για την “ελευθερία” και τη ”δημοκρατία” απέναντι στο αντιδημοκρατικό καθεστώς του Πούτιν και της Ρωσίας όταν βλέπουμε σε ζωντανή μετάδοση το παζάρι για το μοίρασμα της λείας μεταξύ ληστών.
Αλλά καταρρέει και η άποψη κάποιων ότι δήθεν η Ρωσία κάνει “αντιφασιστικό απελευθερωτικό” αγώνα, όταν τώρα συζητάει με τις ΗΠΑ και κάθονται στο ίδιο τραπέζι, συζητάνε την μοιρασιά πάνω στα πτώματα των χιλιάδων νεκρών, την ίδια στιγμή που ανοίγουν σχολή στο όνομα του Ρώσου φασίστα Ιβάν Ίλιν σε κεντρικό πανεπιστήμιο της Μόσχας, ο οποίος είχε υπηρετήσει στη ναζιστική Γερμανία στο όνομα της νίκης κατά του μπολσεβικισμού, ενώ ταυτόχρονα στο δικαστήριο στην πόλη Αικατερίνμπουργκ παρουσιάζουν το εμβληματικό και πάρα πολύ σύγχρονο έργο του Λένιν “ Κράτος και Επανάσταση” ως εγχειρίδιο τρομοκρατών».
Σημείωσε ακόμη πως μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο «οι ελληνικές κυβερνήσεις με τη συμμετοχή των ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ ψήφιζαν ή ανανέωναν την στρατηγική στρατιωτική συμφωνία με τις ΗΠΑ με την δημιουργία νέων βάσεων στην Ελλάδα. Συμφώνησαν και συμφωνούν, σήμερα αυτό πανηγυρικά φαίνεται, στην εμπλοκή της Ελλάδας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο με επί μέρους διαφορές καθαρά τυπικές για να δικαιολογήσουν τον ρόλο της αντιπολίτευσης, ζητώντας περισσότερα ανταλλάγματα για την ελληνική αστική τάξη.
Οι διάφοροι οπορτουνιστές μας κατηγορούν ότι θεωρούμε την Ελλάδα ιμπεριαλιστική δύναμη αφού η Ελλάδα δεν μπορεί να αποφασίσει και να οργανώσει μόνη της ιμπεριαλιστική επίθεση αντίθετα απειλείται από την σύμμαχό της Τουρκία. Ξέρουν καλά τι εννοούμε όταν λέμε για την Ελλάδα που στηρίζει τον ιμπεριαλισμό, και την πολιτική του. Ο πολιτικός όρος ιμπεριαλισμός δεν αφορά μόνο τα πιο ισχυρά καπιταλιστικά κράτη όπως οι ΗΠΑ και άλλα που μπορούν να οργανώσουν πόλεμο στην μια ή την άλλη ήπειρο για νέες αγορές ή να μη αμφισβητηθούν οι υπάρχουσες δικές τους.
Ο ιμπεριαλισμός είναι το ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού, το μονοπωλιακό ή ιμπεριαλιστικό όπως λέγεται και αφορά όλες τα κράτη και τα πιο ισχυρά και όλους τους συμμάχους της. Άλλωστε όπως αποδεικνύεται ούτε οι ΗΠΑ, ούτε το Ηνωμένο Βασίλειο ή η Γαλλία και ή ίδια η Ρωσία και άλλα δεν μπορούν δίχως συμμαχικά καπιταλιστικά κράτη να βγάλουν πέρα τις ανάγκες ενός ιμπεριαλιστικού πολέμου, ούτε τον 20ό και ακόμα περισσότερο τον 21° αιώνα.
Χωρίς συμμάχους πόλεμοι δεν γίνονται. Και τώρα που οι μάσκες πέφτουν, παριστάνουν τους έκπληκτους για την “ωμότητα” και τη “συναλλακτικότητα” στις διεθνείς σχέσεις, για τη “χαμένη τιμή” της Δύσης και των “αξιών” της. Όλοι μαζί παπαγαλίζουν φράσεις περί “ανάγκης γεωπολιτικής ενηλικίωσης της ΕΕ”. Όλοι μαζί περνάνε σε φάση έντονης στρατιωτικοποίησης».
Επισημαίνοντας πως «Ηδη έχουν δημοσιευθεί εκθέσεις, προτάσεις, αποφάσεις που δρομολογούν εκτόξευση των στρατιωτικών δαπανών που σημαίνει ότι θα περικοπούν και αυτά τα υπόλοιπα και ελάχιστα που παρέχουν για κοινωνικές υποδομές, ανάγκες, μισθούς κλπ. Και όχι μόνο αυτό ήδη παίρνουν μέτρα για την βίαιη χειραγώγηση, με στόχο την ενεργητική συστράτευση των λαών και μαζικών οργανώσεων.
Ανοικτά λένε ότι πρέπει να αντιμετωπίσουν την Κίνα, τη Ρωσία και τις ΗΠΑ, τους συμμάχους της στη κούρσα για την πρωτοκαθεδρία. Αλλά και να αντιμετωπίσουν τον κίνδυνο μιας επερχόμενης νέας καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης με την γιγάντια ανάπτυξη της πολεμικής βιομηχανίας ώστε να βρουν τρόπο να κάνουν κερδοφόρες επενδύσεις λιμνάζοντα συσσωρευμένα κεφάλαια.
Ετοιμάζονται να ρίξουν περισσότερα δισεκατομμύρια που θα λείψουν από την Παιδεία, την Υγεία, τις υποδομές, από το εισόδημα, τις επενδύσεις σε συστήματα ασφαλείας, τις συντάξεις, για να δοθούν σε πολεμικούς εξοπλισμούς, για την “κοινή άμυνα της ΕΕ”, όπως την αποκαλούν, για τη στροφή στην πολεμική οικονομία, που μπορεί να περιλαμβάνει μέχρι και αποστολή στρατευμάτων στην Ουκρανία στο πλαίσιο των εγγυήσεων», όπως τα 800 δισ. ευρώ που ανακοίνωσε τις προάλλες η κυρία Ούρσουλα ότι θα δοθούν από τις τσέπες των λαών της Ευρώπης για τα πολεμοκάπηλα σχέδια της σάπιας ΕΕ. Λεφτά για προσωπικό και για υποδομές στον σιδηρόδρομο, γενικά στις μεταφορές και άλλες λαϊκές ανάγκες δεν έχουν λένε για την πολεμική προετοιμασία όμως τους περισσεύουν».
Αναφερόμενος στη διέξοδο από τον πόλεμο και την πρόταση του ΚΚΕ, ο Θ. Γκιώνης τόνισε πως «Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος δεν καταργείται όσο υπάρχει ο καπιταλισμός και μάλιστα σε τέτοια παγκόσμια έκταση και με τόσο προχωρημένα στα ψηλά αλώνια καπιταλιστικά κράτη. Αλλά ούτε ο πόλεμος ούτε ο καπιταλισμός είναι ανίκητοι και αυτό αποδεικνύεται ιστορικά και στο Α’ και τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο.
Ενώ αναφερόμενος στις επεξεργασίες και στη δράση του ΚΚΕ μεταξύ άλλων σημείωσε πως «Στο πρόγραμμα μας (19° συνέδριο το 2013) αναφέρουμε ότι σε περίπτωση ιμπεριαλιστικής εμπλοκής της Ελλάδας είτε σε αμυντικό είτε σε επιθετικό πόλεμο, το Κόμμα πρέπει να ηγηθεί της αυτοτελούς οργάνωσης της εργατικής - λαϊκής πάλης με όλες τις μορφές, ώστε να οδηγήσει σε ολοκληρωτική ήττα της αστικής τάξης, εγχώριας και ξένης ως εισβολέα, έμπρακτα να συνδεθεί με την κατάκτηση της εξουσίας.
Με την πρωτοβουλία και καθοδήγηση του Κόμματος, να συγκροτηθεί εργατικό - λαϊκό μέτωπο με όλες τις μορφές δράσης και σύνθημα: Ο λαός θα δώσει την ελευθερία και τη διέξοδο από, το καπιταλιστικό σύστημα που όσο κυριαρχεί φέρνει τον πόλεμο και την «ειρήνη» με το πιστόλι στο κρόταφο. Άλλωστε έχουμε ήδη κάνει ως κόμμα και μέσα από το μαζικό κίνημα σοβαρή δουλειά που αφήνει αποτυπώματα και ίχνη που καμία φορά δεν φαίνονται έγκαιρα και στην έκτασή τους.
Έχουμε συνδέσει την καπιταλιστική εκμετάλλευση με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο , έχουμε αναδείξει τη συνάφεια τους, έχουμε ήδη θέσει εδώ και πολλά χρόνια την αποχώρηση της Ελλάδας από τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες (π.χ. ΝΑΤΟ κλπ).
Έχουμε δουλέψει για τον χαρακτήρα του πολέμου και από τις δύο πλευρές ως ιμπεριαλιστικού, ανεξάρτητα ποιος πρώτος επιτέθηκε, ότι αυτοί έναν μόνο στόχο υπηρετούν, το μοίρασμα των αγορών, για τα συμφέροντα των μονοπωλίων, κάνουν δηλαδή με άλλα μέσα αυτό που κάνουν, σε συνθήκες «ειρήνης», το άγριο ξεζούμισμα, την βάρβαρη ταξική εκμετάλλευση.
Έχουμε συστηματικό μέτωπο με τους επιθετικούς εξοπλισμούς, το καθεστώς των βάσεων και άλλων στρατιωτικών διευκολύνσεων, έχουμε μακρόχρονο, σε όλη την ιστορία μας μέτωπο με τις εθνικιστικές κορώνες, τις φασιστικές και εθνικιστικές αντιλήψεις και αντίστοιχες δράσεις, με κάθε φιλοπόλεμο ιμπεριαλιστικό ρεύμα.
Έχουμε παλέψει πολλά χρόνια για το δικαίωμα των φαντάρων και των μόνιμων στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων να έχουν γνώμη, να καταγγέλλουν τη συμμετοχή στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Έχουμε αποκαλύψει αδιάσειστα επιχειρήματα τι γίνεται στον λεγόμενο ελληνοτουρκικό διάλογο με διαιτητή το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ, τους νέους κινδύνους διχοτόμησης της Κύπρου και την εφησυχαση που καλλιεργείται ότι θα προστατευθεί ως μέλος του ΝΑΤΟ και αμερικανονατοική, και βρετανική στρατιωτική βάση».
Κλείνοντας την ομιλία του ο Θ. Γκιώνης τόνισε πως «Οι ήρωες του μπλόκου της Καλογρέζας, οι ήρωες όλης της ταξιαρχίας των αγωνιστών που έδωσαν τη ζωή τους εκείνα τα χρόνια έκαναν το χρέος τους. Συνεχίζουμε στον δρόμο τους. Για όσους σήκωσαν κεφάλι και έκαναν απεργίες μέσα στην Κατοχή, όπως οι ανθρακωρύχοι της Καλογρέζας.
Για όλους αυτούς που έδωσαν τα καλύτερα τους χρόνια στις φυλακές και στις εξορίες. Για όλους όσοι είπαν δεν υπογράφω. Για όλους όσοι στο εκτελεστικό απόσπασμα φώναζαν "Σύντροφοι, μη στεναχωριέστε, συνεχίστε τον αγώνα". Κοιτώντας μπροστά δίνουμε με αποφασιστικότητα όλες τις μάχες που βρίσκονται σήμερα σε εξέλιξη, με τη σιγουριά ότι οι λαοί και ο λαός μας θα πουν την τελευταία λέξη».
.jpg)
Διαβάστε σχετικά: Καλογρέζα - 15 Μάρτη 1944: Το πρώτο μεγάλο μπλόκο της Αθήνας (φωτο)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες