Μάρτιος του 2024 και τώρα βιώνουμε τα μεθεόρτια της καταστροφικής πανδημίας covid-19 που επιβάρυνε την ανθρωπότητα όχι μόνο με οικονομικές επιπτώσεις αλλά και με ψυχικά τραύματα που εκδηλώνονται με ποικίλλες μορφές βίας και αφαίρεσης ζωής...
Μάρτιος του 2024 και, φυσικά στην Ελλάδα ζούμε, ΔΕΝ έχουν και μάλλον πολύ δύσκολα θα αποκατασταθούν οι πρωτόγνωρες καταστροφές του περασμένου καλοκαιριού με την πυρπόληση του δάσους της Δαδιάς και τις πλημμύρες που έκαναν θάλασσα τον Θεσσαλικό κάμπο...
Μάρτιος του 2024 και ακόμη ΔΕΝ μάθαμε, παρά το «έργο» της δωδεκάμηνης διάρκειας ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ, (αλήθεια, στην Ελλάδα των Ελλήνων Χριστιανών και των Ελλήνων Πολιτικών θα μάθουμε ποτέ) ποιά άτομα και ποιές αβλεψίες και παραλήψεις κόστισαν 57 ζωές και εκατοντάδες σωματικά και ψυχικά τραυματισμένους συνανθρώπους-συμπολίτες μας στο «ατύχημα» (πολλοί προτιμούμε τον χαρακτηρισμό «δολοφονία») των Τεμπών;
Μάρτιος του 2024 και στις 23 αυτού του μήνα θα συμπληρωθεί ένας χρόνος μετά την δημοσιοποίηση της ΕΚΚΛΗΣΗΣ της χαροκαμένης μητέρας, παιδιάτρου στο επάγγελμα, κ Μαρίας Καρυστιανού Προέδρου των οικογενειών που έχασαν τα 57 παιδιά τους την 28η Φεβρουαρίου 2023 στο ΠΡΩΤΟΓΝΩΡΟ σιδηροδρομικό «έγλημα» των Τεμπών...
4 Μαρτίου 2024 είναι σήμερα και αυτή η έκκληση που ξεκίνηση στο change.org με τίτλο ΤΕΜΠΗ και στόχο τη συγκέντρωση 200.000 υπογραφών για να γίνει θέμα στη ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, πέρασε τις 500.000 υπογραφές, συνέχισε και αφού πέρασε το ΕΝΑ εκατομμύριο ήδη ξεπέρασε τις 1.292.000 και κάθε λεπτό προστίθενται νέες υπογραφές... https://www.change.org/
Επέλεξα, στο άρθρο μου που φιλοξενείται σήμερα εδώ στον γνωστό αγαπημένο ιστότοπο να χρησιμοποιήσω στο δεύτερο συνθετικό του τίτλου μου τον τίτλο της εντυπωσιακά επιτυχημένης στο πέρασμα των αιώνων κωμωδίας του Βρετανού Σαίξπηρ η οποία όπως θυμούνται όσοι διάβασαν το βιβλίο ή παρακολούθησαν μια θεατρική παράσταση εξελίσσεται στην Αρχαία Αθήνα όπου, όπως γνωρίζουμε εμείς οι Έλληνες και μαζί μας ολάκερη η ανθρωπότητα, γεννήθηκε η Δημοκρατία και εφαρμόσθηκε για πρώτη φορά πριν 26 αιώνες…
Το Δημοκρατικό πολίτευμα, από τον πέμπτο π.Χ. αιώνα μέχρι και σήμερα, είναι αυτό στο οποίο η εξουσία:
«πηγάζει από τον λαό, ασκείται από τον λαό, και υπηρετεί τα συμφέροντα του λαού!...»
Ο χαρακτηριστικά καθοριστικός πυρήνας της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ είναι η λήψη αποφάσεων με την ψήφο ΟΛΩΝ των πολιτών και το συγκεκριμένο πολίτευμα θεσπίστηκε για πρώτη φορά από τον Κλεισθένη το 508 π. Χ. και εδραιώθηκε από τον Περικλή την περίοδο από 461-429 π.Χ. στο διάστημα που αυτός διοίκησε την Αθηναϊκή Δημοκρατία (εποχή που έμεινε στην ιστορία της Ανθρωπότητας γνωστή ως «ο Χρυσός Αιώνας» του Περικλή).
Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ είναι το πολίτευμα στο οποίο επικρατούν οι απόψεις της πλειοψηφίας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι πολίτες της μειοψηφίας στερούνται και χάνουν το δικαίωμα της ισονομίας.
Στα γνήσια Δημοκρατικά Πολιτεύματα εξυπακούεται ότι οι ενέργειες όλων των πολιτών περιορίζονται μέσα σε ορισμένα όρια τα οποία δεν πρέπει να τα υπερβαίνει κανείς καθώς η υπέρμετρη δραστηριότητα του ενός περιορίζει την ελευθερία του άλλου.
Ολοκληρώνω την αναφορά στο δεύτερο συνθετικό του τίτλου μου μνημονεύοντας το κλασικό απόφθεγμα-συμβουλή του Αγάθωνα (450-400 π.Χ.) σε εν ενεργεία και επίδοξους πολιτικούς «Άρχοντες»:
«Τον άρχοντα τριών δει μέμνησθαι: Πρώτον ότι ανθρώπων άρχει, Δεύτερον ότι κατά νόμους άρχει, και Τρίτον ότι ουκ αεί άρχει.»
Ή, στα νέο-ελληνικά:
«Ο άρχων πρέπει να έχει κατά νουν τρία πράγματα: πρώτον, ότι διοικεί ανθρώπους, δεύτερον, ότι διοικεί σύμφωνα με τους υφιστάμενους νόμους, και, τρίτον, ότι δεν θα διοικεί για πάντα.»
Βέβαια όπως εύκολα διαπιστώνουμε τόσο στα Ελληνικά όσο και στα παγκόσμια πολιτικά δρώμενα και δεδομένα ελάχιστοι «Άρχοντες» δείχνουν να έχουν κατανοήσει και να έχουν ενσωματώσει στην ψυχοσύνθεση και στις συμπεριφορές τους τις συμβουλές του Αγάθωνα…
Σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, όμως, τόσο σε Εθνικό όσο και σε Διεθνές επίπεδο κάποιοι «Άρχοντες» παίρνοντας σοβαρά την θέση του Αγάθωνα ότι ΔΕΝ θα είναι εσαεί – και – επ΄ άπειρον σε θέσεις εξουσίας φροντίζουν να απολαμβάνουν και να εισπράττουν τα αγαθά που αυτή προσφέρει όσο είναι ακόμα καθισμένοι σε θώκους εξουσίας…
Αυτό το επισημαίνω χωρίς κακεντρέχεια εκ μέρους μου και «ο νοών, νοείτω!»
Επιστρέφω στο περιεχόμενο του «ονείρου θερινής νυκτός» που βίωσα Μάρτιο του 2024!...
Για να αναβαθμισθεί στον 21ο αιώνα η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και να να λειτουργήσει προς όφελος των Λαών θα προσθέσω σήμερα στην ΕΚΚΛΗΣΗ της κ Καρυστιανού για: «ενεργοποίηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών, καθώς και την κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας όταν προκύπτει ποινική ευθύνη πολιτικών προσώπων» το περιεχόμενο του δικού μου «ονείρου θερινής νυκτός» που είδα Μάρτιο, 2024:
Πρώτον, για να τελειώσουμε με την ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΟΚΡΑΤΙΑ να ΑΠΑΓΟΡΕΥΘΕΙ ΑΜΕΣΑ στα Πολιτικά Κόμματα να προτείνουν και να στηρίζουν για εκλογή σε επίπεδο Τοπικής, Περιφερειακής και Κεντρικής Εξουσίας πρόσωπα που συνδέονται με συγγένεια πρώτου και δεύτερου βαθμού με άτομα που θήτευσαν σε θώκους εξουσίας σε Τοπικό, Περιφερειακό και Εθνικό επίπεδο..
Δεύτερον, για να τελειώσουμε με το παγκοσμίως γνωστό και διαιωνιζόμενο φαινόμενο ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ της Πολιτικής ζωής να ΑΠΑΓΟΡΕΥΘΕΙ ΑΜΕΣΑ σε όσους θήτευσαν σε θώκο εξουσίας σε Τοπικό, Περιφερειακό και Εθνικό επίπεδο να συνεχίσουν την πολιτική τους «καριέρα» μετά από 2 θητείες!..
Στο σημείο αυτό όχι μόνο οι επιτήδειοι και πονηροί αλλά μαζί τους και κάποιοι απονήρευτοι συμπολίτες θα μου αντιτάξουν κ Πιπερόπουλε με τέτοιες προτάσεις καταργείται η ισονομία και προφανώς θα χαθεί και πολύτιμη πολιτική εμπειρία που κατέχουν οι «επαγγελματίες πολιτικοί»…
Ανταπαντώ, η ιστορία διδάσκει ότι η μακρόχρονη κατοχή θώκων εξουσίας ΔΕΝ ωφελεί τους Λαούς αλλά τους «Άρχοντες»…)
Τρίτον, να χάνουν το δικαίωμα ψήφου άτομα άνω των 25 ετών που δεν κόλλησαν ένσημα εργασίας τα τελευταία 5 χρόνια (εξαιρουμένων των συνταξιούχων, των φοιτητών και όσων αποδεδειγμένα ψάχνουν αλλά ΔΕΝ βρίσκουν επικερδή απασχόληση εξαιτίας της οικονομικής δυσπραγίας που χαρακτηρίζει την Πατρίδα μας από την στιγμή που υποταχθήκαμε στα περιβόητα Μνημόνια και βιώσαμε τις οικονομικές και ψυχοκοινωνικές δοκιμασίες του covid-19).
Μάρτιος 2024!...
Μακάρι, Παναγιά μου, αυτό το «Όνειρο Θερινής Νυκτός» να γινόταν πραγματικότητα!..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες