Ο ΑΡΗΣ ΓΑΒ ΚΑΙ Η ΣΚΥΛΙΤΣΑ, του Αρη Μπιτσώρη

Σκυλιά κι άλλα τετράποδα δεν είχα μέχρι τώρα 

όμως ποτέ μη λες ποτέ γιατί θα έρθει η ώρα.

Έτσι καλωσορίσαμε μία μικρή τσαχπίνα 

νονά της είναι η Δέσποινα, το όνομά της Νίνα.

Πήραμε τη σκυλίτσα μεν, μα βρήκα το μπελά μου 

γιατί πάνω που πίστευα πως πέρασε η μπογιά μου

με το που έβαλα λουρί στη Νίνα για σεργιάνι 

παρτίδες φιλοζωικές άρχισαν μάνι-μάνι.

Κυρίες αλωνίζουνε την πόλη με σκυλάκια 

ώμο με ώμο κάθομαι στων πάρκων τα παγκάκια.

Προχτές τη Νίνα χάιδευε και λέει μια σαραντάρα 

¨μου μοιάζει ετούτη η μικρή, κι εγώ είμαι παιχνιδιάρα¨.

Έκανα πως δεν άκουσα, ¨κρατήσου¨, είπα, ¨Άρη» 

όμως πόσο να κρατηθείς να πάρει η ευχή να πάρει;

Μια μέρα που έβαζα αλοιφή στης Νίνας μου το σώμα 

μην τύχει και παράσιτα κολλήσει απ’ το χώμα

μια χήρα τ’ αντιηλιακό προτείνοντας με χάρη 

μου λέει ¨αν θέλεις βάλε μου στην πλάτη μου κύριε Άρη¨.

Δεν φέρθηκα ακατάδεκτα μα απλώνοντας την κρέμα 

ένιωσα αύξησε ροή στις φλέβες της το αίμα.

Την επομένη έξι-εφτά ήρθαν με τα σκυλιά τους

μα στ’ άλλο χέρι κράταγαν τα αντιηλιακά τους.

Για να μην τα πολυλογώ μασέρ τους έχω γίνει 

μάλιστα μια με ρώτησε αν κάνω και μπικίνι.

Μάθε την τέχνη κι άστηνε, σοφό, το ’χω τυπώσει 

την έμαθα, και τώρα πια δεν το ’χω μετανιώσει.

Κι έτσι ακολουθήσανε οι βίζιτες στα σπίτια 

ας είν’ καλά η Νίνα μου, τέλεια προξενήτρα.

Στις επαφές ως Άρης Γαβ μ’ έχουν στα κινητά τους 

και έχω λίστα αναμονής να έρθει η σειρά τους.

Όμως μουτζώνω ταχτικά, φίλοι, τον εαυτό μου 

έγινα αργά ζωόφιλος γαμώ το κέρατό μου.

Από Άρης Μπιτσώρης