ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ¨ΔΑΓΚΩΤΟ¨, ποίημα του Αρη Μπιτσώρη

Μέρα εκλογών σ’ ένα χωριό, σ’ ελληνική επαρχία 

όπου ακόμα εκεί καλά κρατεί η πατριαρχία.

Στην κάλπη οδεύανε μαζί, σόι, επτά γερόντια 

σύνολο όλοι αν είχανε είκοσι πέντε δόντια.

Κι είπανε σ’ έναν χωριανό που αντάμωσαν στο δρόμο 

ότι θα ρίξουν ¨δαγκωτό¨ σε δυναστείας γόνο.

Εκείνος ως θυμόσοφος λέει σοβαρά-αστεία 

¨την πρόθεσή σας μαρτυρά η οδοντοστοιχία.

Σας φτάνουνε τα όβολα να φάτε το χυλό σας∙ 

σωστά τα δόντια αν ήτανε, θα ’ταν κι ο λογισμός σας.

Θα ζήταγε ο οργανισμός να τρώει κι όχι να βλέπει 

το κρέας που ’ναι απρόσιτο στην αχαμνή την τσέπη.

Της εξουσίας το σύστημα αλλιώς πώς θα χορτάσει 

τους αφελείς -που ’ναι πολλοί- αν δεν τους ξεδοντιάσει;¨

Από Άρης Μπιτσώρης